ΘΕΛΕΙ  ΠΟΛΥ ΜΥΑΛΟ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΙΟΙ  ΣΗΜΑΔΕΨΑΝ  ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΑΝ  ΧΤΕΣ ΤΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ?

Είναι ηλίου φαεινότερο ποιους εξυπηρετούν τα καλάσνικοφ και τα πιστόλια, που ξερνούν σφαίρες   κατά της κλούβας των ΜΑΤ στην Κατεχάκη και χτες το πρωί κατά του αστυνομικού  που τραυματίστηκε βαριά και χαροπαλεύει. ΄Ένα μήνα μετά  δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον ακροδεξιό «ράμπο» -ειδικό φρουρό, τόσο η ελληνική αστυνομία, όσο και οι «άλλοι», εκείνοι που  «παίζουν εν ου παικτοίς»  πετούν τις κουκούλες και αποκαλύπτεται θεόγυμνο το πρόσωπό τους.

Τα  κομμουνιστοφάγα αποσπάσματα της χωροφυλακής  στον εμφύλιο, ο απηνής διώκτης- χωροφύλακας κάθε δημοκρατικού πολίτη, οι «γαλονάδες» της Θεσσαλονίκης, που σχεδίασαν και εκτέλεσαν μαζί με τους Κοτζαμάνηδες τη δολοφονία του Λαμπράκη, οι ένστολοι δολοφόνοι του Πέτρουλα, του Κουμή, της Κανελλοπούλου, του Καλτεζά και τελευταία του Αλέξη, όλα αυτά τα «άνθη» είναι τρόφιμοι του σώματος της ελληνικής αστυνομίας και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει αυτή την πραγματικότητα, που συμπικνούται στο εξής: Η ελληνική αστυνομία, ως «θεσμός» τα τελευταία χρόνια, στιγματίστηκε και βαρύνεται από αποτρόπαια εγκλήματα, συλλογικής-ηθικής ευθύνης, από τη στιγμή που ουδέποτε η ίδια απαίτησε να αποκαθαρθεί, στηλιτεύοντας, ως πρώτο βήμα έστω,  τα εγκλήματα των οργάνων της .Όχι μόνο αυτό δεν έκανε, αλλά ούτε και ζήτησε ποτέ μια  τυπική συγγνώμη από τις οικογένειες των θυμάτων και την ελληνική κοινωνία γενικότερα.

Με αυτή τη στάση, όμως, σύμπασα η αστυνομία ως θεσμός, αλλά και έκαστο από τα μέλη του σώματος ξεχωριστά, επωμίζονται τη συλλογική-ηθική ευθύνη για τα εγκλήματα, που διαπράχτηκαν κατά καιρούς από τους συναδέλφους τους Ειδικά ο νεοεισερχόμενος στις τάξεις της αστυνομίας αστυνομικός,  εν γνώσει του καθίσταται κοινωνός και φορέας των εγκλημάτων εκείνων από τη στιγμή που επιλέγει να ενταχθεί σε  αυτό το «αμαρτωλό» σώμα και μάλιστα για οικονομικούς και μόνο λόγους. Βεβαίως, δεν ξεχνάμε ότι   την ίδια ευθύνη-κάποτε και μεγαλύτερη- φέρει και ο έτερος …αμαρτωλός θεσμός, η ελληνική δικαιοσύνη, η οποία όχι μόνο αφήνει, σχεδόν πάντα, στο απυρόβλητο τους εγκληματίες ένστολους, αλλά συνεχίζει να τιμά και να υπολήπτεται το «σώμα» Ο λόγος προφανής: «Βοήθα με να σε βοηθώ, να ανεβούμε στο βουνό».

 Η πάγια ατιμωρησία των αστυνομικών, η ανοχή ή και η συγχωρητικότητα που επί σειρά ετών τους έδειξε η ελληνική κοινωνία (φυσικά και οι πολιτικές εξουσίες), τους αποθράσυναν σε σημείο, που να επαίρονται ότι αυτοί είναι το κράτος (Ο «σκοτεινός» πολιτικός Μητσοτάκης, είχε μάλιστα επισφραγίσει παλιότερα αυτή την αντίληψη με την περίφημη φράση  «το κράτος είσθε εσείς»!).

΄Εχοντας, λοιπόν, δεδομένη την ατιμωρησία και την ανοχή τα αστυνομικά όργανα, συνέχισαν  να εμφορούνται από την υπεροπτική αυτή συμπεριφορά γι αυτό και μέχρι σήμερα δεν είχαν κανένα δισταγμό να τραβήξουν πιστόλι για προσωπικούς ή …υπηρεσιακούς λόγους, αν έκριναν, δηλαδή, πως θίγεται η…αστυνομική τους ιδιότητα είτε από την απιστία της συμβίας τους είτε από την απάδουσα στην έννομη τάξη (όπως την εννοούν αυτοί) συμπεριφορά οποιουδήποτε.

 Η εν ψυχρώ δολοφονία, όμως, του Αλέξη, τους «χάλασε τη σούπα».Η δολοφονική σφαίρα του ακροδεξιού αστυνομικού καρφώθηκε μεν στην καρδιά του 15χρονου μαθητή, αλλά  διαπέρασε ταυτόχρονα και την «καρδιά» της ελληνικής κοινωνίας στο σύνολό της, Η κοινωνία οργισμένη απαίτησε την παραδειγματική τιμωρία  του δολοφόνου και το σημαντικότερο  καταδίκασε συνολικά την αστυνομική νοοτροπία του   τσαμπουκά και της εθνικοφροσύνης όπως τα έζησε στο πετσί της από τον εμφύλιο και μετά. Μάλιστα, τα πράγματα εξελίχτηκαν ακόμα πιο απρόβλεπτα, όταν  η οργή και το αίσθημα αδικίας έστησαν δειλά και τρομαγμένα μέχρι χτες παιδιά, έξω από αστυνομικά τμήματα να τα πετροβολούν και να τα πυρπολούν με μολότωφ, καταρρακώνοντας έτσι το…κύρος  των εγκλείστων οργάνων, που, ως γνωστόν, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ορκίζονται στον…ανδρισμό τους. Ο απόλυτος, δηλαδή, εξευτελισμός του  σώματος.

 Και ξαφνικά, εκεί που η ελληνική αστυνομία για τους λόγους που είπαμε βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο, ένα καλάσνικοφ φέρνει τα πάνω κάτω και ο θύτης απαιτεί να καταστεί θύμα. Από κατηγορούμενος καθίσταται μηνυτής.Πώς έγινε,τι έγινε,γιατί έγινε αυτό?  Ας είμαστε πραγματιστές. Η απόπειρα δολοφονίας του αστυνομικού ήταν πραγματικό κελεπούρι ΜΟΝΟ για τη στριμωγμένη ελληνική αστυνομία και για κανέναν άλλον. Και ήρθε ακριβώς πάνω στην ώρα.

Ποιος, επομένως,  είχε λόγο να τραβήξει τη σκανδάλη του καλάσνικοφ? «Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια?»Γιατί, ποιος θα μπορούσε να είναι τόσο ανόητος, ώστε να πιστεύει πως οι σφαίρες που τραυματίζουν ένα νεαρό αστυνομικό  θα μπορούσαν ποτέ να εκτιμηθούν ως επαναστατική πράξη και να έχουν οποιοδήποτε πολιτικό ή κοινωνικό όφελος?

                                                          ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Αν οι δράστες αυτής της εγκληματικής και αψυχολόγητης ενέργειας, δεν είναι κάποιοι απ αυτούς που όλοι μας υποπτευόμαστε, τότε σίγουρα είναι μερικοί αλητήριοι και ανόητοι μπαχαλάκηδες, οι οποίοι, επειδή ακριβώς είναι τέτοιοι, δεν έχουν ούτε τη στοιχειώδη λογική να αντιληφθούν τι κάνουν ούτε και ενδιαφέρονται να ξέρουν ποιους εξυπηρετεί η  αφροσύνη της πράξης τους. Γι αυτό, όσο πιο γρήγορα τους πάρουν τα πιστόλια και τα καλάσνικοφ από τα χέρια, τόσο το καλύτερο και για τους ίδιους, αλλά περισσότερο για το κίνημα ελπίδας και νίκης που ξεκίνησε τον περασμένο Δεκέμβρη η ελληνική νεολαία με αφορμή τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη.    

                                                     Homo