ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ "ΚΑΘΑΡΟΥΣ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ" ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ 2009 ΑΠΟ ΤΟ HOMO NATURALIS    

  ( ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ Ν.Α,ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ SITES ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ).

  Μοναδικες πηγες και μαρτυριες για  τη δραση (εργο) του Ιησου, ειναι τα  χριστιανικα κειμενα.Τα κειμενα αυτα ειναι τα βιβλια της Κ.Διαθηκης, διαφορα αλλα ευαγγελια και  επιστολες , ολα γραμμενα απο μαθητες και οπαδους  του Ιησου  μετα το θανατο του. Καμια αλλη εξωχριστιανικη πηγη δεν αναφερεται στη δραση του (κηρυγματα,θαυματα κλπ).

  Για το προσωπο,ομως, Ιησους-Χριστος , πλην των χριστιανικων κειμενων, εχουμε και ιστορικες πηγες  -μαρτυριες, που μπορει μεν να ειναι ελαχιστες (μονο τρεις), σχετικα ολιγολογες και μια απο αυτες νοθευμενη, ειναι, ομως, πολυτιμες και  μεσα απο αυτες, μπορουμε να  συναγουμε κάποια ιστορικα συμπερασματα για το προσωπο Ιησους. Οι συγκεκριμενες αυτες ιστορικες πηγες επελεγησαν με δυο βασικα κριτηρια 1.Για τη φερεγγυοτητα τους 2.Γιατι απεχουν περιπου εναν αιωνα απο την εποχη που εζησε ο Ιησους. Ειναι με αλλα λογια, οι πιο αξιοπιστες και  οι πιο κοντινες στην περιοδο που εζησε ο Ιησους.Οι πηγες αυτες ειναι οι ακολουθες:

1. Σουετωνιος (69 ή 75 -125 μχ ,κατα προσεγγιση).Στο εργο του Vita Claud. C. XXV 4,  αναφερει:

  "Judaeos impulsore Chresto assidue tumultuantes Romae expulsit" ("Οι Ιουδαιοι,επειδη δημιουργουσαν συνεχως ταραχες για το Χριστο εκδιωχθηκαν απο τη Ρωμη").  Οντως, καπου εκει γυρω στο 40-50 μχ με αποφαση του αυτοκρατορα  Κλαυδιου, την οποια μνημονευει ρητα ο ιστορικος, επροκειτο να αποπεμφθουν ολοι οι Ιουδαιοι απο τη Ρωμη λογω της εριστικης και επιθετικης συμπεριφορας τους. Βεβαια, ολοι οι Ιουδαιοι δεν ηταν χριστιανοι, αλλα  ο Σουετωνιος  δεν τους ξεδιακρινει. Ιουδαιοι και χριστιανοι ειναι ακομα  ενα και το αυτο για τους Ρωμαιους (Το ονομα χριστιανοι δεν ειχε ακομα ταξιδεψει απο την Αντιοχεια στη Ρωμη).

  Ειναι γεγονος πως εκεινη την περιοδο, οι προστριβες μεταξυ των χριστιανων  για δογματικα και μεσσιανικα ζητηματα, ειχαν δημιουργησει εναν πρωτοφανη πυρετο στη Ρωμη, με διαστασεις επικίνδυνες για την ταξη της μεγαλης πολης, στην οποία ζούσε μια  πανσπερμια  λαων, με διαφορετικες και ποικιλες ιδεολογιες και φιλοσοφιες. Οξυθυμοι και επιθετικοι οι χριστιανοι, εξαιτιας των διενεξεων, των διαφοροποιησεων και των αντιφασεων των ιδιων των πρωτοκλασατων  στελεχων της νεας θρησκειας (οπως του Πετρου και του Παυλου), που μεταφερονταν και στους απλους πιστους και τους φανατιζαν, συμπεριφερονταν αναρμοστα οχι μονο στους  ομοϊδεατες τους, αλλα και και στους υπολοιπους πολιτες. Κατηγορουσαν, μαλιστα, τους Ρωμαιους,  γιατι τους ειρωνευονταν και χλευαζαν τη θρησκεια τους. Οι Ρωμαιοι, οπως και οι Αθηναιοι,οντας ειρωνες και περιπαικτικοι, δεν αφηναν ασχολιαστες σαχλες και παιδαριωδεις κουβεντες,οπως αυτες των χριστιανων. Ποιος ξερει τι ειδους ατακες  και ανεκδοτα  θα ειχαν κυκλοφορησει στην αυτοκρατορια για τους χριστιανους και τις δοξασιες τους. Δεν ηταν μονο η τερατολογια της αναστασης του Ιησου, που υποστηριζαν οι χριστιανοι πως εγινε.  Ηταν και οι αλλες, επιμερους αποψεις και θεωριες τους, τοσο παραξενα ακομψες στα ωτα και αμεσα αποβλητες απο το μεσο νου, που, αν δεν προκαλουσαν οργη,σιγουρα  προξενουσαν  θυμηδια, αλλα και στους πιο αδαεις και αλαφροησκιωτους, φοβο και πανικο.

   Εκεινο που φαινεται,ομως,  οτι  επηρεασε καταλυτικα τους συμβουλους του  Κλαυδιου να εισηγηθουν στον αυτοκρατορα την αποπομπη των χριστιανων (Ιουδαιων  συλληβδην) απο τη Ρωμη, ηταν οι καθημερινες και απεριγραπτες συγκρουσεις μεταξυ χριστιανών και Ιουδαίων  για ζητήματα μεσσιανικα (ηταν ο Ιησους ο αναμενομενος μεσσιας ή οχι;),αλλα και μεταξυ των χριστιανων για θέματα δογματικα. Ιδιαιτερο ενδιαφερον παροσιαζε η φοβιστικη εκεινη θεωρια-διαδοση  περι της... οσον ουπω, αρπαγης των πιστων στους ουρανους και αναστασης των  νεκρων χριστιανων. (Η θεωρια αυτη ειναι και σημερα...ζωντανη στους χριστιανους, ιδιαιτερα στους ευαγγελικους και πεντηκοστιανους). Εκεινος που πρωτος αναφερθηκε στο θεμα της "αρπαγης" των πιστων, ηταν ο ιδιος Ιησους. Αυτος,ομως, που την υποστηριξε με παθος και περιεγραψε το συγκλονιστικο σεναριο της εξελιξης της, δεν ειναι αλλος απο τον Παυλο. Στους Θεσσαλονικεις εντελλεται οι πιστοι να ειναι ετοιμοι ανα πασα  στιγμη, γιατι πολυ συντομα θα ακολουθησει η αρπαγη της εκκλησιας, του σωματος, δηλαδη, των πιστων,που θα γινει ως εξης:  Ολα θα ειναι κανονικα τη μερα εκεινη.Τιποτα δεν προμηνυει  τη ζοφερη μερα και την επερχομενη συμφορα για τους μη χριστιανους και την αφατη χαρα και ευτυχια, που περιμενουν τους χριστιανους.Καποια ωρα εκεινης της ημερας, σε ενα χωριο ο πατερας, (μη χριστιανος, ας πουμε),  σκαβει στο χωραφι του, η μανα (χριστιανη να υποθεσουμε)  αλεθει το σταρι και τα παιδια (αδιαφορα θα λεγαμε)  παιζουν ανεμελα στα σοκακια.Τοτε, ξαφνικα και απο το πουθενα, σημαινουν οι σαλπιγγες της αρπαγης.Ο Ιησους, μεσα σε τεραστια συννεφα εμφανιζεται,για να παρει μαζι του στους ουρανους την εκκλησια (το σωμα των πιστων) Γινεται πανικος, χαμος, αλοφροσυνη. Αλλοι φευγουν, αλλοι μενουν και δεν προφτανουν καν να αποχαιρετιστουν. Απο την παραπανω οικογενεια,φυσικα η μανα φευγει για τους ουρανους και ολα τα αλλα μελη της οικογενειας μενουν  πισω τραγικα μονοι. 

  Πριν απο αυτο, τα σωματα των υπο...αρπαγη πιστων, θα εχουν μεταλλαγει (θα εχουν γινει πιθανον αναλαφρα,αερας).Πρωτα,ομως, Θα αναστηθουν  οι νεκροι, αλλα μονο οι πιστοι,οι χριστιανοι, που λιωμενοι και αλιωτοι θα παρουν νεο σωμα.Ολοι μαζι, ζωντες και τεθνεωτες-αναστημενοι  πιστοι, θα ανεβαινουν πομπη στους ουρανους, μπροστα ο Ιησους, πισω το ασκερι.Απο κατω,οι αλλοι, οι απιστοι, θα θρηνουν και θα χτυπουν το κεφαλι τους στον τοιχο, γιατι δεν ειναι και αυτοι μεσα στους τυχερους, που πανε ταξιδι στον παραδεισο,αλλα και για τα επερχομενα απο εκει και περα δεινα.

  Ας παραθεσουμε απο τις  δυο επιστολες του Παυλου στους Θεσσαλονικεις  καποια αποσπασματα σχετικα με το θεμα της αρπαγης της εκκλησιας  σε μεταφραση:

                                  ΠΑΥΛΟΣ  ΠΡΟΣ  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ

                                                               #

13 Δε θέλουμε όμως εσείς να αγνοείτε, αδελφοί, όσα αφορούν αυτούς που κοιμούνται, για να μη λυπάστε καθώς και οι λοιποί που δεν έχουν ελπίδα. 14 Γιατί αν πιστεύουμε ότι ο Ιησούς πέθανε και αναστήθηκε, έτσι και ο Θεός αυτούς που κοιμήθηκαν, μέσω του Ιησού θα τους φέρει μαζί του.

15 Γιατί αυτό σας λέμε βασισμένοι στο λόγο του Κυρίου, ότι εμείς οι ζωντανοί που θα απομένουμε στην παρουσία του Κυρίου δε θα προλάβουμε να φτάσουμε αυτούς που κοιμήθηκαν. 16 Γιατί ο ίδιος ο Κύριος θα κατεβεί από τον ουρανό με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι νεκροί στο Χριστό θα αναστηθούν πρώτα. 17 Έπειτα εμείς οι ζωντανοί, που θα απομένουμε, συγχρόνως μαζί με αυτούς θα αρπαχτούμε μέσα σε νεφέλες για συνάντηση του Κυρίου στον αέρα. Και έτσι πάντοτε θα είμαστε μαζί με τον Κύριο. 18 Ώστε να παρηγορείτε ο ένας τον άλλο με τα λόγια αυτά.

Αλλά σχετικά με τους χρόνους και τους καιρούς, αδελφοί, δεν έχετε ανάγκη να σας γράφουν, 2 γιατί εσείς οι ίδιοι ακριβώς ξέρετε ότι η ημέρα του Κυρίου έτσι έρχεται, όπως ο κλέφτης μέσα στη νύχτα. 3 Όταν λένε, «ειρήνη και ασφάλεια», τότε αιφνίδιος όλεθρος πέφτει πάνω τους όπως ακριβώς οι ωδίνες σ΄ αυτήν που έχει παιδί στην κοιλιά, και οπωσδήποτε δε θα ξεφύγουν. 4 Εσείς όμως, αδελφοί, δεν είστε στο σκοτάδι, ώστε η Ημέρα να σας καταλάβει ξαφνικά σαν κλέφτης. 5 Γιατί όλοι εσείς είστε γιοι φωτός και γιοι ημέρας. Δεν είμαστε της νύχτας ούτε του σκότους. 6 Αρα, λοιπόν, ας μην κοιμόμαστε όπως οι λοιποί, αλλά ας αγρυπνούμε και ας είμαστε νηφάλιοι. 7 Γιατί αυτοί που κοιμούνται, τη νύχτα κοιμούνται, και αυτοί που μεθούν, τη νύχτα μεθούν.

3 Οφείλουμε να ευχαριστούμε το Θεό πάντοτε για σας, αδελφοί, καθώς είναι άξιο να γίνεται, γιατί υπεραυξάνει η πίστη σας και πλεονάζει η αγάπη καθενός ξεχωριστά όλων σας, του ενός προς τον άλλο, 4 ώστε εμείς οι ίδιοι να καυχιόμαστε για σας στις εκκλησίες του Θεού για την υπομονή σας και την πίστη σας, μέσα σε όλους τους διωγμούς σας και στις θλίψεις που ανέχεστε, 5 οι οποίες είναι ένδειξη της δίκαιης κρίσης του Θεού, για να γίνετε άξιοι της βασιλείας του Θεού, υπέρ της οποίας και πάσχετε. 6 Πράγματι, είναι δίκαιο απέναντι στο Θεό να ανταποδώσει θλίψη σ΄ αυτούς που σας θλίβουν 7 και άνεση σ΄ εσάς που θλίβεστε μαζί μ΄ εμάς, όταν αποκαλυφτεί ο Κύριος Ιησούς από τον ουρανό μαζί με τους αγγέλους της δύναμής του 8 μέσα σε πύρινη φλόγα, αποδίδοντας εκδίκηση σ΄ αυτούς που δεν ξέρουν το Θεό και σ΄ αυτούς που δεν υπακούν στο ευαγγέλιο του Κυρίου μας Ιησού. 9 Οι οποίοι θα πληρώσουν την τιμωρία τους με αιώνιο όλεθρο προερχόμενο από το πρόσωπο του Κυρίου και από τη δόξα της ισχύος του, 10 όταν έρθει κατά την ημέρα εκείνη να δοξαστεί μεταξύ των αγίων του και να θαυμαστεί μεταξύ όλων εκείνων που πίστεψαν, επειδή έγινε πιστευτή η μαρτυρία μας προς εσάς. 11 Γι΄ αυτό και προσευχόμαστε πάντοτε για σας, ώστε ο Θεός μας να σας κάνει άξιους της κλήσης σας και να εκπληρώσει κάθε αγαθή ευαρέσκεια και κάθε έργο πίστης με δύναμη, 12 για να δοξαστεί το όνομα του Κυρίου μας Ιησού μέσα σας, και εσείς να δοξαστείτε μέσα σ΄ αυτόν, σύμφωνα με τη χάρη του Θεού μας και του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Παρακαλούμε λοιπόν εσάς, αδελφοί, όσον αφορά την παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και τη συναγωγή μας στο ίδιο μέρος κοντά του, 2 να μη σαλευτείτε γρήγορα από την ψυχραιμία του νου σας ούτε να θορυβείστε, μήτε με πνεύμα μήτε με λόγο μήτε με επιστολή σαν να ήταν από εμάς, πως δήθεν έχει έρθει η ημέρα του Κυρίου. 3 Κανείς ας μη σας εξαπατήσει κατά κανέναν τρόπο. Γιατί δε θα έρθει η ημέρα εκείνη αν δεν έρθει η αποστασία πρώτα, και δεν αποκαλυφτεί ο άνθρωπος της ανομίας, ο γιος της απώλειας, 4 αυτός που αντιτάσσεται και υπερυψώνεται ενάντια σε καθέναν που λέγεται Θεός ή σέβασμα, ώστε αυτός να καθίσει στο ναό του Θεού, για να αποδεικνύει τον εαυτό του ότι είναι Θεός. 5 Δε θυμάστε ότι, ενώ ήμουν ακόμη κοντά σας, αυτά σας τα έλεγα; 6 Και τώρα ξέρετε εκείνο που τον εμποδίζει, στο να αποκαλυφτεί αυτός κατά το δικό του καιρό. 7 Γιατί το μυστήριο της ανομίας ήδη ενεργείται. μόνο υπάρχει εκείνος που το εμποδίζει τώρα, ωσότου φύγει από τη μέση. 8 Και τότε θα αποκαλυφτεί ο άνομος, τον οποίο ο Κύριος Ιησούς θα εξολοθρέψει με την πνοή του στόματός του και θα τον καταργήσει με την επιφάνεια της παρουσίας του. 9 Αυτού του άνομου η παρουσία θα είναι σύμφωνα με την ενέργεια του Σατανά με κάθε δύναμη και με σημεία και τέρατα ψεύδους, 10 και με κάθε απάτη αδικίας σ΄ αυτούς που χάνονται, επειδή δε δέχτηκαν να αγαπήσουν την αλήθεια για να σωθούν. 11 Και γι΄ αυτό ο Θεός στέλνει σ΄ αυτούς ενέργεια πλάνης, για να πιστέψουν στο ψέμα, 12 ώστε να κατακριθούν όλοι όσοι δεν πίστεψαν.

 Αλλα δεν ηταν μονο αυτες οι παραδοξολογιες-τερατολογιες, που με παθος πρωτοφανες διεδιδαν οι χριστιανοι παντου.Απειλουσαν με χονδροειδη τροπο τους αλλους πολιτες πως   πολυ συντομα θα υποστουν τις μυριες οσες συμφορες. Τα αστερια θα πεσουν στη γη, αιμα  θα βρεχει και χολη, ο ηλιος θα εξαφανιστει και ουαι και αλλοιμονο στη γη και τους ανθρωπους .Ο ιδιος ο Ιησους ,μαλιστα,ειχε προφητευσει,οπως  μνημονευει ο Λουκας ,πως ολα αυτα θα γινουν μεσα σε εκεινη τη γενεα (και φυσικα δεν εγιναν). 

   Τετοιες φοβιστικες απειλες, οσο κι αν φαινονται  χονδροειδεις σημερα, για μια εποχη σαν αυτη που μιλαμε, μπορουσαν να γινουν απολυτα πιστευτες, να αποπροσανατολισουν τον κοσμο απο την καθημερινη ρουτινα, που αυτο αυτοματα σημαινε αποδιοργανωση του κρατους, εγκαταλειψη της εργασιας και των λοιπων δραστηριοτητων της πολης. Στη Θεσσαλονικη ειδικα, ειχαν παρει τοσο φανατικα το θεμα, που οι χριστιανοι περιμενα πως απο μερα σε μερα θα γινοταν η αρπαγη και επομενως γιατι να δουλευουν και να κοπιαζουν, αφου συντομα θα πανε στον παραδεισο;Ο  Παυλος τους κατακρινει γι αυτο και προσπαθει να τους επαναφερει στην ταξη, ξεχναει ,ομως, πως αυτος πρωτος ειχε ανοιξει τον ασκο του Αιολου .

   Ας παραθετουμε το 21ο κεφ του ευαγγελιου του Λουκα με τη φοβερη αυτη προφητεια.

                                                                      #

           ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ (απο το 21ο κεφ του ευαγγελιου του Λουκα)

5 Και όταν μερικοί έλεγαν για το ναό ότι είναι κοσμημένος με λίθους ωραίους και με αφιερώματα, είπε: 6 «Γι΄αυτά που βλέπετε θα έρθουν ημέρες κατά τις οποίες δε θα αφεθεί λίθος πάνω σε λίθο που δε θα καταστραφεί».

7 Τον επερώτησαν, τότε, λέγοντας: «Δάσκαλε, πότε λοιπόν θα γίνουν αυτά και ποιο το σημείο όταν μέλλουν να γίνονται αυτά;» 8 Εκείνος είπε: «Προσέχετε μην πλανηθείτε. Γιατί πολλοί θα έρθουν με το όνομά μου, λέγοντας: -Εγώ είμαι-, και: -Ο καιρός έχει πλησιάσει-. Μην πορευτείτε πίσω τους. 9 Όταν λοιπόν ακούσετε πολέμους και ακαταστασίες, μην πτοηθείτε. Γιατί πρέπει πρώτα να γίνουν αυτά, αλλά δεν είναι αμέσως το τέλος». 10 Τότε τους έλεγε: «Θα εγερθεί έθνος εναντίον έθνους και βασιλεία εναντίον βασιλείας, 11 και θα γίνουν σεισμοί μεγάλοι, και κατά τόπους θα γίνουν πείνες και επιδημίες, και φαινόμενα φοβερά, και από τον ουρανό θα γίνουν σημεία μεγάλα. 12 Πριν όμως απ΄ όλα αυτά θα βάλουν πάνω σας τα χέρια τους και θα σας καταδιώξουν, παραδίνοντάς σας στις συναγωγές και στις φυλακές, οδηγώντας σας μπροστά σε βασιλιάδες και σε ηγεμόνες εξαιτίας του ονόματός μου. 13 θα αποβεί σ΄ εσάς για μαρτυρία. 14 Βάλτε λοιπόν στις καρδιές σας το να μην προμελετάτε να απολογηθείτε. 15 Γιατί εγώ θα σας δώσω στόμα και σοφία, στην οποία δε θα δυνηθούν να αντισταθούν ή να αντείπουν όλοι οι αντίθετοι σ΄ εσάς. 16 Θα παραδοθείτε, λοιπόν, και από γονείς και αδελφούς και συγγενείς και φίλους, και θα θανατώσουν μερικούς από εσάς, 17 και θα είστε μισούμενοι από όλους για το όνομά μου. 18 Αλλά τρίχα από το κεφάλι σας δε θα χαθεί. 19 Με την υπομονή σας αποκτήστε τις ψυχές σας».

20 «Όταν όμως δείτε την Ιερουσαλήμ να κυκλώνεται από στρατόπεδα, τότε να γνωρίζετε ότι έχει πλησιάσει η ερήμωσή της. 21 Τότε όσοι είναι στην Ιουδαία ας φεύγουν στα όρη και όσοι είναι στο μέσο αυτής ας αναχωρήσουν και όσοι είναι στην ύπαιθρο ας μην εισέλθουν σ΄ αυτή, 22 γιατί αυτές είναι ημέρες εκδίκησης, για να ολοκληρωθούν όλα τα γραμμένα. 23 Αλίμονο σε όσες έχουν παιδιά στην κοιλιά και σε όσες θηλάζουν εκείνες τις ημέρες. Γιατί θα γίνει καταπίεση μεγάλη πάνω στη γη και οργή στο λαό τούτο, 24 και θα πέσουν από το στόμα της μάχαιρας και θα οδηγηθούν αιχμάλωτοι σε όλα τα έθνη, και η Ιερουσαλήμ θα πατιέται συνεχώς από τα έθνη, μέχρις ότου συμπληρωθούν οι καιροί των εθνών».

25 «Και θα γίνουν σημεία στον ήλιο και στη σελήνη και στα άστρα, και πάνω στη γη στενοχώρια των εθνών με αμηχανία για τους ήχους της θάλασσας και το σάλο, 26 ενώ θα λιποθυμούν οι άνθρωποι από το φόβο και την προσμονή αυτών που θα επέλθουν στην οικουμένη, γιατί οι δυνάμεις των ουρανών θα σαλευτούν. 27 Και τότε θα δουν τον Υιό του ανθρώπου ερχόμενο μέσα σε νεφέλη με δύναμη και δόξα πολλή. 28 Όταν λοιπόν αρχίζουν να γίνονται αυτά, ανορθωθείτε και σηκώστε πάνω τα κεφάλια σας, γιατί πλησιάζει η απολύτρωσή σας».

29 Και είπε μια παραβολή σ΄ αυτούς: «Δείτε τη συκιά και όλα τα δέντρα. 30 Όταν προβάλουν ήδη τα φύλλα, βλέπετε από μόνοι σας και γνωρίζετε ότι είναι ήδη κοντά το θέρος. 31 Έτσι κι εσείς, όταν δείτε αυτά να γίνονται, να γνωρίζετε ότι κοντά είναι η βασιλεία του Θεού. 32 Αλήθεια σας λέω ότι δε θα παρέλθει η γενιά αυτή, ωσότου όλα γίνουν. 33 Ο ουρανός και η γη θα παρέλθουν, οι λόγοι μου όμως δε θα παρέλθουν». (Παρατηρηση:Στο 32 ο Ιησους βεβαιωνει με απολυτοτητα οτι δε θα εχει πεθανει αυτη η γενια στην οποια ανηκε και ο ιδιος και ολα οσα προφητευσε παραπανω θα εχουν συμβει. Αλλα, ως φαινεται, επεσε εξω. Και ευτυχως,  γιατι ουτε τοτε συνεβησαν ουτε ποτε θα συμβουν).

  Αλλους λογους,  ιδιαιτερα θρησκευτικους,  δεν ειχε ο Κλαυδιος για να διωξει τους Ιουδαιους απο τη Ρωμη. Αντιθετα, η πολιτικη των Ρωμαιων ηταν  η κεντρικη εξουσια να σεβεται και να προστατευει τα ηθη, τα εθιμα και ειδικα τις θρησκειες των κατακτημενων λαων. Οταν, ομως, οι δοξασιες και οι διδασκαλιες μιας εθνικης  θρησκειας, παρασαλευαν την ταξη και δημιουργουσαν αναταραχες και συγκρουσεις, φυσικα και  η αντιδραση της διοικησης ηταν αναμενομενη, παιρνοντας τα καταλληλα μετρα (και πολλες φορες αυστηρα) για να επιβαλει την ταξη

  Το ιδιο εγινε και σε αυτη την περιπτωση της εκδιωξης των Ιουδαιων απο τη Ρωμη. Ο Κλαυδιος  ακουσε τις περιγραφες των συμβουλων του για ο,τι συνεβαινε στην πολη, εξαιτιας τοσο των διενεξεων μεταξύ Ιουδαίων και Χριστιανων για το Μεσσία,όσο και μεταξυ των ιδιων των Χριστιανων περι  των καινοφανων και φοβιστικων δοξασιων,που αναλυσαμε, αντεληφθη τον κινδυνο γενικευσης των ταραχων και του  πανικου και αποδεχθη την προταση  των συμβουλων του για ην εκδιωξη των  υπευθυνων της αναστατωσης απο τη Ρωμη,δηλ των Ιουδαιων.  Ο Σουετωνιος, ο οποιος και απο  το εργο του συνολικα  φαινεται πως ειχε καλη προσβαση στις πηγες, ειδικα στα αυτοκρατορικα εγγραφα, θα κρινει  ως ιστορικο γεγονος αυτο το περιστατικο και θα το καταγραψει. Γι αυτο και μονο το λογο, χωρις φυσικα να εχει κατα νου να διασωσει τη μνημη του Ιησου-Χριστου, του  θεου και σωτηρα των χριστιανων, μας παραθετει το ονομα Χριστος. Δε φαινεται να αμφιβαλει πως  αυτο το ονομα ανηκε  σε υπαρκτο  προσωπο,Βεβαια, θα μπορουσε κανεις να αντιτεινει πως δεν αναφέρει ο ιστορικος το ονομα Ιησους,αλλα Χριστος,που ηταν ο Μεσσίας των Ιουδαίων,ετσι οπως οι εβδομηκοντα τον αναφερουν.Δεν αποκλειεται κι αυτο,δεν εχουμε περισσοτερα επιχειρηματα για να αντικρουσουμε μια τετοια αποψη.  (Αποσπασμα).

                                                         N.A,Ιστορικος