2-1-2011  

Το Center for Economics and Business Research (CEBR) υποστηρίζει ότι Ισπανία και Ιταλία πρέπει να αντλήσουν 400 δισ. ευρώ ως την ΄Ανοιξη, για να αναχρηματοδοτήσουν το δανεισμό τους, γεγονός που θα πυροδοτήσει νέα κρίση στην ευρωζώνη.

«Το ευρώ ίσως καταρρεύσει τη στιγμή αυτή», πρόβλεψε ο διευθύνων σύμβουλος του CEBR Ντάγκλας Μακγουίλιαμς.

«Υποψιάζομαι ότι αυτό που θα διαλύσει το ευρώ θα είναι η αποτυχία των περισσότερων χωρών να λάβουν τα σκληρά μέτρα που χρειάζεται ,ώστε να καταστήσουν τις οικονομίες τους ανταγωνιστικές μακροπρόθεσμα», ανέφερε και πρόσθεσε:

«Δίνουμε μία πιθανότητα στις πέντε να επιβιώσει το ευρώ στην υπάρχουσα μορφή του για 10 χρόνια. Αν το ευρώ δεν καταρρεύσει, αυτή πιθανόν να είναι η χρονιά που θα αποδυναμωθεί σημαντικά σε σχέση με το δολάριο.».

Ουδέν σχόλιον.

 ___________________________________________________________________________________________________

1.«Πέρασε μία δύσκολη χρονιά και έρχεται μία ακόμη δυσκολότερη. Ο ελληνικός λαός πληρώνει βαρύ τίμημα για την κακοδιαχείριση και τις αμαρτίες δεκαετιών. Για την απληστία και τις ατέλειες του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, για τις αδυναμίες της Ευρώπης, αλλά και για τα λάθη και την αμεριμνησία τη δικιά μας, του πολιτικού κόσμου της πατρίδας μας, του οποίου μέρος είμαι και εγώ. Βλέπω τα αδιέξοδα της νέας γενιάς που κληρονομεί από τις προηγούμενες ένα τεράστιο χρέος. Συναισθάνομαι την οργή για την κοινωνική αδικία, το συλλογικό αίτημα για τιμωρία όσων πλούτισαν παράνομα και για σύλληψη της γκρίζας οικονομίας". (Απόσπασμα από το  πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του  Κάρολου Παπούλια).

Ο  υπόδικος πρόεδρος της δημοκρατίας συνεχίζει  να μην αντιλαμβάνεται (ή να καμώνεται  πως δεν) την ενοχή του. Ο άνθρωπος  που, ενώ έβλεπε την επερχόμενη καταστροφή και την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, «κάθισε στα αυγά» του αντί, ως είχε συνταγματική υποχρέωση, να αναλάβει πρωτοβουλία και να σημάνει συναγερμό για την αντιμετώπιση της κρίσης, καλώντας σε σταυροφορία και συστράτευση τον κόσμο . Κι αυτό, για να μην εκθέσει  φυσικά τον πρώην πρωθυπουργό (υπόδικος κι αυτός για την κρίση) και κατ΄επέκταση την κυβέρνηση της Δεξιάς,η οποία τον διάλεξε για το αξίωμα που κατέχει επί συναπτά έτη, ούτε το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου που τον ανέδειξε και τον στήριζε πάντα .

 Ο επί σειρά ετών στυλοβάτης αυτού του σάπιου ελληνικού πολιτικού συστήματος, Κάρολος Παπούλιας,  ως ανώτατος  άρχων πάλι, αρνήθηκε να καταδικάσει την απόκρυψη  των αποτελεσμάτων των εθνικών εκλογών (μέγεθος ΑΠΟΧΗΣ), όταν ήταν  "ηλίου φαεινότερον" πως  υπήρχε ισχυρότατη δυσαρμονία και αναντιστοιχία μεταξύ εκλογικών αποτελεσμάτων και  «λαϊκής βούλησης». Συνέχιζε να ασκεί τα καθήκοντά του, ορκίζοντας κυβέρνηση το δεύτερο κόμμα των εκλογών ,ενώ γνώριζε πολύ καλά πως πρώτη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα στις τελευταίες ειδικά εκλογές, ήταν η ΑΠΟΧΗ (άκυρα-λευκά),δηλαδή εκείνοι που επέλεξαν να είναι Πολίτες και όχι οπαδοί.

΄Εντρομος ως «γυμνός βασιλιάς»   σήμερα, μπροστά στο ενδεχόμενο τιμωρίας, την οποία, αν ζήσει, του επιφυλάσσει η ελληνική κοινωνία( η οποία δείχνει οσημέραι να συνέρχεται και να προετοιμάζει τη γέννηση μιας άλλης νεοελληνικής κοινωνίας), προσπαθεί με γλυκανάλατους -σπαραξικάρδιους «δεκάρικους» και να αποσείσει τις ευθύνες του και να εξιλεωθεί. Μάλιστα, σε μια  αποστροφή του λόγου του, που προκαλεί θυμηδία, ζητάει με αυστηρότητα την «τιμωρία όσων πλούτισαν παράνομα» (λες και υπάρχουν πλούσιοι που αποκτούν περιουσίες…έντιμα!).

Επαναλαμβάνουμε: Ο πρόεδρος ης δημοκρατίας το  «παίζει» αφελής (γιατί φυσικά δεν είναι), για να κερδίσει εντυπώσεις. Γιατί, αν εννοούσε αυτά που λέει στους «πανηγυρικούς», θα έπρεπε από καιρό να  προκαλέσει ο ίδιος «νόμιμη» κυβερνητική κρίση ( αρνούμενος να συνεργαστεί με την κυβέρνηση και εξηγώντας στο κόσμο την επικινδυνότητα της κατάστασης).Θα μπορούσε ο ίδιος να παραιτηθεί και να αναλάβει πρωτοβουλίες για το σχηματισμό κυβέρνησης «εθνικής ενότητας"  ή αντιμετώπισης «εθνικής κρίσης», κατάσταση που αν είχε δημιουργηθεί,είναι σίγουρο πως θα οδηγούσε τη χώρα σε καλύτερες λύσεις. Και όχι μόνο της «νέας γενιάς που κληρονομεί από τις προηγούμενες ένα τεράστιο χρέος» θα  λιγόστευε το βάρος, αλλά και τις «προηγούμενες γενιές» θα ανακούφιζε.

Δεν έκανε το ορθό ο πρόεδρος της δημοκρατίας. Αντί γι΄αυτό, ως γνήσιος πολιτικός της παλιάς κομματικής,πελατειακής γενιάς (Καραμανλήδες, Μητσοτάκηδες, Παπανδρέου), θολώνει τα νερά,  εκφωνώντας  υποκριτικούς- δημαγωγικούς  λόγους, που στοχεύουν το συναίσθημα και όχι την έξοδο από την κρίση.

Η Ιστορία σε έκρινε  Κάρολε Παπούλια : "Εζυγίσθης  και ευρέθης λειψός,  λιποβαρής". Εν ολίγοις, απεδείχθης, ως ανώτατος άρχων του πολιτεύματος, κατώτερος των περιστάσεων.   

Να επωμιστείς τις ευθύνες σου.

2. Αλλού τα γκρέμισαν, εμείς εδώ  θα τα  χτίσουμε!  Στη συνοριογραμμή του ΄Εβρου θα ανεγερθεί  το νέο «τείχος του Βερολίνου», για να αντιμετωπιστεί η λαθρομετανάστευση, αποκάλυψε ο Χρήστος Παπουτσής, υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Ο υπουργός αποκάλεσε το τείχος…φράχτη!

Μια λέξη θα μπορούσε να χαρακτηρίσει την «ισχυρή πολιτική βούληση» για την ανέγερση αυτού του κατ΄ουσίαν συμβολικού-σημειολογικού χαρακτήρα εμποδίου, που θα χωρίζει τους μεν από τους δε : Αίσχος!  Αντί στον 21^ο αιώνα να πέφτουν τα σύνορα, να καταργούνται οι διαφορές και να έρχονται οι άνθρωποι πιο κοντά ο ένας στον άλλο, εμείς εδώ ανασταίνουμε τους βρικόλακες του παρελθόντος.

Σιγά που θα «κρατήσει» αυτό το κατασκεύασμα την απόγνωση, την οργή, αλλά και την ελπίδα του «λαθρομετανάστη»,που θα προτιμήσει να χάσει τη ζωή του μια κι έξω παρά να αργοπεθαίνει κάθε μέρα στον τόπο του από την πείνα και τις άλλες στερήσεις.

Με τείχη δε σώζεται ο κόσμος. Πάρτε το απόφαση. «Ο θάνατός σου η ζωή μου» ( ο ισχυρότερος από τους βραχίονες στήριξης της κοινωνίας της  «άγριας αγοράς»),  που επιτρέπει την ανεξέλεγκτη  διεύρυνση του χάσματος μεταξύ ευνοουμένων και μη, όσο κι αν ηχεί περίεργα, τους πρώτους κάνει πιο ευάλωτους, παρά τους δεύτερους. Οι κοινωνίες της "αφθονίας"  θα έχουν πάντα  να αντιμετωπίσουν την οργή και την απόγνωση των απόκληρων, που «δεν έχουν να χάσουν παρά τις αλυσίδες τους», όταν αποφασίζουν να  παίξουν κορώνα γράμματα τη ζωή τους.

Η ιστορία διδάσκει ότι δυστυχώς ο ανόητος άνθρωπος τίποτα δε ...διδάσκεται από την ιστορία. Αλλιώς, δε θα έκανε πάντα τα ίδια λάθη.

3. Ξέρετε πώς κλείνει τις εκπομπές του «στην υγειά μας» στη ΝΕΤ  ο λαμογιο-τηλεπαρουσιαστής της Σπύρος Παπαδόπουλος ;  «΄Αντε παιδιά, να τελειώσουμε, γιατί αύριο έχουμε και εκκλησία. Καληνύχτα, καλή  εκκλησία» .Και γελάει ο άθλιος!

Για γέλια και κλάματα το άτομο.

4.Δε «στέγνωσε το μελάνι» από το προχτεσινό μας κείμενο για το θρησκευτικό μίσος, που κάνει τους ανθρώπους να αλληλοσκοτώνονται  και νέα επίθεση κατά των χριστιανών σε εκκλησία στην Αίγυπτο έρχεται να επιβεβαιώσει  την άποψη που διατυπώσαμε πως μόνο και πάντα οι οικονομικοί λόγοι  (κατά το «ευαγγέλιο» Μαρξ) δεν αρκούν για να εξηγήσουν τους πολέμους και τις διενέξεις μεταξύ των ανθρώπων. Στη Βαγδάτη, στη Νιγηρία, στην Αλεξάνδρεια σκοτώνονται αθώα θύματα από τις βόμβες που βάζουν στις  χριστιανικές εκκλησίες οι τυφλωμένοι Ισλαμιστές.

Αυτοί οι άνθρωποι ,δεν έχουν άλλες διαφορές μεταξύ τους, ειδικά οικονομικές. Μόνο η θρησκεία τους χωρίζει Οι μεν πιστεύουν στο Χριστό και οι άλλοι στο Μωάμεθ. Όμως, οι δεύτεροι δεν μπορούν να χωνέψουν πως οι χριστιανοί λειτουργούν τις εκκλησιές τους «κάτω από τη μύτη τους».Ο δικός τους προφήτης είναι καλύτερος από το μεσσία των άλλων και ο παράδεισος που τους έταξε, απείρως πιο «γήινος» (ουρί,  φαγοπότι) από τον πνευματικό παράδεισο των χριστιανών…απίστων. Και για να κερδίσουν οι «Ταλιμπάν»  γρηγορότερα αυτό τον παράδεισο του Αλλάχ,αποφασίζουν να γίνουν «μάρτυρες»,να πέφτουν με αεροπλάνα σε πύργους,  σκοτώνοντας χιλιάδες αθώους, να ζώνονται βόμβες και να ανατινάζονται ανάμεσα σε συνάξεις ανύποπτων ανθρώπων. Και όλα αυτά  ,όσο και αν φαίνεται απλουστευτική η ερμηνεία, συμβαίνουν για να χορτάσουν δυο…όργανά τους οι άθλιοι: Το πεπτικό και το γενετήσιο. Απίστευτο!

5.

                                     Ο 93 ετών έφηβος Χέσελ.

Έγραψε ένα βιβλιαράκι (μόλις 30 σελίδες), το κυκλοφόρησε τον περασμένο Οκτώβριο αρχικά σε 6.000 αντίτυπα και σήμερα οι πωλήσεις του στη Γαλλία ξεπέρασαν τις 600.000! Ο  συγγραφέας καλεί στο βιβλίο του τη γαλλική κοινωνία να βρει λόγο για να αγανακτήσει.

 «Είναι μια έκκληση στους πολίτες, νέους και ηλικιωμένους, να αναλάβουν την ευθύνη για το γεγονός ότι η κοινωνία μας δεν αποδίδει. Ελπίζω ο καθένας σας να βρει τον δικό του λόγο για να αγανακτήσει. Είναι πολύτιμο αυτό», γράφει». «Το χάσμα που διευρύνεται μεταξύ φτωχών και πλουσίων, η στάση της Γαλλίας απέναντι στους λαθρομετανάστες, τα καταπατημένα δικαιώματα των ασθενέστερων»,είναι μερικοί λόγοι για δίκαιη αγανάκτηση, επισημαίνει ο Χέσε.

Ο «έφηβος γέρων» γεννήθηκε το 1917 στο Βερολίνο, αλλά παιδί μετανάστευσε στη Γαλλία. Στη ναζιστική περίοδο ο Χέσελ  εντάχτηκε στη γαλλική αντίσταση, συνελήφθη, βασανίστηκε και γλίτωσε την εκτέλεση «παρά τρίχα».Μετά τον πόλεμο, βοήθησε  στη σύνταξη της παγκόσμιας διακήρυξης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Το άρωμα που αποπνέει η δράση αυτών των ανθρώπων κάνει να αμβλύνεται κάπως η σιχαμερότητα της μπόχας που αναδίνει η ανθρωπομάζα του «καναπέ".

Να τα 120στήσεις Χέσελ, λεβεντάνθρωπε!

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                               30-12-2010

                     ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΜΕΤΑ  27 ΧΡΟΝΙΑ!

ΜΕΛΗ ΑΠΟ ΤΟ "ΙΣΤΟΡΙΚΟ"ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ:(Από αριστερά) ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ, ΠΕΤΡΟΣ ΜΩΡΑΛΗΣ, ΑΚΗΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ (ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ,1983,GOOGLE).

«Τις απόψεις της βρετανικής διπλωματίας για τον Ανδρέα Παπανδρέου καταγράφουν τα εμπιστευτικά έγγραφα του Φόρεϊν Οφις από το1980 που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα.

Εμπιστευτική αναφορά του Βρετανού πρέσβη στην Αθήνα, Ιαν Σάδερλαντ, προς το Φόρεϊν Οφις, αναφέρεται στη συνομιλία που είχε κατά τη διάρκεια γεύματος με τον Ανδρέα Παπανδρέου στη δήλωση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για τις σχέσεις του με τους Έλληνες εφοπλιστές. «Ο Ανδρέας Παπανδρέου μού είπε ότι έχει καλές σχέσεις με την ΄Ενωση των Ελλήνων εφοπλιστών και ότι εάν το ΠΑΣΟΚ αναλάβει την κυβέρνηση θα τους δώσει περισσότερα κίνητρα για να τους προσελκύσει να κάνουν επενδύσεις στην Ελλάδα», γράφει στην αναφορά του ο Άγγλος πρέσβης…» (ΤΑ ΝΕΑ,30-12-2010).

                                    ***

«…΄Ετσι, από την πρώτη στιγμή της ανάληψης της εξουσίας, δε δίστασε να προσεγγίσει και τους δύο. Οι εφοπλιστές ήταν ο πιο ισχυρός βραχίονας της ελληνικής ολιγαρχίας και αυτοί ήταν οι μόνοι που θα μπορούσαν οικονομικά να στηρίξουν τα πρώτα βήματα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Αλλά ο Λάτσης, ο Διαμαντής Πατέρας,ο Νομικός, για να μνημονεύσουμε μόνο αυτούς, ισχυρό εφοπλιστικό-οικονομικό χαρτί και "άρρωστοι" βασιλικοί, σε καμιά περίπτωση δε θα δέχονταν χωρίς βασιλικά ανταλλάγματα να στηρίξουν τον Παπανδρέου. Το ίδιο "ιδεολόγοι" βασιλικοί ήταν και όλο σχεδόν το εφοπλιστικό κατεστημένο του Λονδίνου. Ο Παπανδρέου έπιασε αμέσως το μήνυμα και τους έστειλε το πρώτο δείγμα καλής θέλησης και συνεργασίας :΄Εδωσε "σιωπηρά" εντολή στο ελληνικό προξενείο Λονδίνου να διατηρεί η βασιλική οικογένεια τα ελληνικά της διαβατήρια, να τα ανανεώνει και να χορηγεί τις απαραίτητες θεωρήσεις  στον Κωνσταντίνο, την ΄Αννα Μαρία και τα παιδιά τους με τους τίτλους Βασιλεύς, Βασίλισσα, Διάδοχος ,Πρίγκιπες. Οι εφοπλιστές ανταπέδωσαν τη "χάρη" και δεσμεύτηκαν μεταξύ τους να μη προχωρήσουν σε καμιά ατομική ή συλλογική ενέργεια που θα έβλαπτε τα συμφέροντα της νέας ελληνικής κυβέρνησης (π.χ αλλαγή σημαίας στους εμπορικούς στόλους τους κ.λπ). (Νικ. Αδαμόπουλος, "Βιωματική Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας", Ηomo-naturalis.gr,10-8-2010)

ΛΟΝΔΙΝΟ 1983: «Ομηρικός πόλεμος ξέσπασε στο ελληνικό Κολλέγιο» γράφουν Γενάρη του '83 οι TIMES του Λονδίνου,  περιγράφοντας τη  σύγκρουσή της ομάδας των «ανταρτών εκπαιδευτικών» με το βασιλικο-εφοπλιστικό κατεστημένο του Λονδίνου. Η κατάσταση φαίνεται να έχει ξεφύγει πια από κάθε έλεγχο και γι΄αυτό  οι «αντάρτες» αποφασίζουμε να κατέβη ένας από μας στην Αθήνα και να «πιάσει από το λαιμό» τον Πέτρο Μώραλη, υφυπουργό Παιδείας και από τα παλιότερα μέλη του εκτελεστικού γραφείου: «Ο Ανδρέας είναι με το βασιλιά και τους εφοπλιστές ή με μας;»,με φορτώνουν και με εξουσιοδοτούν να ρωτήσω το Μώραλη. Μαζί μου κατεβαίνει στην Αθήνα και ο Γραμματέας της Νομαρχιακής ΠΑΣΟΚ Μ. Βρετανίας  Ηλίας Πλασκοβίτης, για να πιέσει κι αυτός με την κομματική του ιδιότητα την κυβέρνηση να δώσει λύσει στο πρόβλημα «ελληνικό Κολλέγιο».

Πάμε στο Υπουργείο. Ο Μώραλης "το παίζει" με τη δική μας μεριά  και «μπράβο, παιδιά, είμαστε μαζί σας, συνεχίστε τον αγώνα», τέτοιες μπαρούφες μου έλεγε ο αθεόφοβος. Αλλά εγώ πού να πάρω τότε χαμπάρι τα παιχνίδια που παίζανε οι πασόκοι πίσω από την πλάτη μας.

Πολύ αργότερα, όταν άρχισα σιγά σιγά να ξυπνάω και κατάλαβα πως το παιχνίδι ήταν από την αρχή στημένο, σε μια συνάντηση με το Μώραλη, δεν κρατήθηκα και του πετάω στη μούρη: «Δε μου λες πως είσαστε για δέσιμο, σύντροφε, που τα έκανε πλακάκια με τους εφοπλιστές ο Αντρέας σας και μας αφήσατε αβοήθητους στο στόμα του λύκου…» Με το που  ακούει την…ύβρι γίνεται έξαλλος ο κολλητός του «μεγάλου» και «πού με πονεί και πού με σφάζει»: «Κωλόπαιδο, που θα θα πιάσεις εσύ, ρε, τον Αντρέα στο στόμα σου,  θα σε τσακίσω, καριόλη, κοίτα να σταματήσεις τις συκοφαντίες…», «γενεές δεκατέσσερις» με πέρασε ο σκληροπυρινικός τότε  "αντρεϊκός" και πρωτοκλασάτο στέλεχος του κόμματος. 

Εγώ όμως εκεί, δεν πτοήθηκα. Είχα μάλιστα το θράσος να κάνω την ίδια καταγγελία και σε μια συνεδρίαση της «κλαδικής καθηγητών» του ΠΑΣΟΚ. Τί ήταν να το ξεστομίσω; Κοντέψανε να με λιντσάρουν οι…σύντροφοι, πέσανε πάνω μου να με ξεσκίσουν, που τόλμησα ο ανίερος να προσβάλω το ίνδαλμά τους και να τους πετάξω κατάμουτρα πως ο Αντρέας ήταν «κώλος και βρακί» με τους εφοπλιστές. 2-3 «παιδιά» μόνο από τους 100 και βάλε με στηρίξανε  τότε. Ο Δημήτρης Ανεμοζάλης ο ένας και ο Γιώργος Ιωάννου ο δεύτερος. ΄Ισως και κάποιος άλλος, που μου διαφεύγει σήμερα το όνομά του.

27 ολόκληρα χρόνια χρειάστηκαν να επιβεβαιωθούν και επίσημα οι καταγγελίες για τον τότε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. 27 χρόνια κρατάει και ο πόλεμος λάσπης εναντίον μου από τους παλιούς και τους νέους «πρασινοφρουρούς». Ποσώς μας ενδιαφέρει. Άλλη είναι, όμως, η τραγωδία:

 Τα ασυγχώρητα λάθη (και όχι μόνο αυτό) του Ανδρέα Παπανδρέου τα πληρώσαμε ΟΛΟΙ μαζί. Η Ιστορία, πάντως, βάζει τα πράγματα στη θέση τους σιγά σιγά."Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του", κανείς δε γλιτώνει.

                                                                                                                              29-12-2010  

              H δασκάλα-"Ταλιμπάν" κυρία Χαρά Νικοπούλου,που βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών,παραλαμβάνοντας το βραβείο της είπε:  «Η Ακαδηµία στο πρόσωπό µου παρασηµοφορεί τη φιλοπατρία και τη διαµόρφωση κυρίως της εθνικής συνείδησης στους µαθητές µου. Το µετάλλιο ανδρείας αποτελεί για µένα ηθική δέσµευση να συνεχίσω µε µεγαλύτερη πίστη τον αγώνα µέχρι τηντελική δικαίωση του έθνους». 

                                                  

Η γνωστή  δημοσιογράφος "ράφτρα-ράβε ξήλωνε», κυρία Μαίρη Αδαμοπούλου –«Φοίβη», γράφει  σήμερα στα ΝΕΑ :«΄Ενα αργυρό µετάλλιο, τριάντα εννέα βραβεία και δύο επαίνους απένειµε η Ακαδηµία Αθηνών στη χθεσινή πανηγυρική τελετή της. Οι συγγραφείς Αλκη Ζέη, Ζυράννα Ζατέλη, Νίκος Δαββέτας, Μαρία Κουγιουµτζή και Ηλίας Παπαδηµητρακόπουλος, οι ποιητές Γιάννης Βαρβέρης και Αντώνης Φωστιέρης, ο ιστορικός Βασίλης Παναγιωτόπουλος, ο αρχαιολόγος Κωνσταντίνος Ζάχος, ο καθηγητής Πολιτικής Δικονοµίας Κώστας Μπέης, η εκδότρια Ραχήλ Καπόν, η δασκάλα στον ακριτικό Εβρο Χαρά Νικοπούλου (αργυρό µετάλλιο) και οι Ηλίας Αργυριάδης και Δηµήτρης Μηλόπουλος που µε κίνδυνο της ζωής τους απεγκλώβισαν τετραµελή οικογένεια από φλεγόµενο όχηµα, είναι ορισµένες µόνο από τις προσωπικότητες που µοιράστηκαν τα 42 συνολικά µετάλλια, βραβεία και επαίνους της Ακαδηµίας Αθηνών για τη χρονιά που φεύγει.».

 Μάλιστα. Μαθαίνουμε, λοιπόν, ότι το περίφημο «κουκουβαγείο»,όπως αποκαλούσε το «μεσαιωνικό» ίδρυμα της Ακαδημίας Αθηνών ο ευφυέστατος Χαλκιδέος λογοτέχνης  (μακαρίτης) μπάρμπα Γιάννης Σκαρίμπας, που δεν τίμησε για το έργο τους το Νίκο Καζαντζάκη, το Γιάννη Ρίτσο και εκατοντάδες άλλες αξιόλογες προσωπικότητες, διάλεξε φέτος να τιμήσει την…προσωπικότητα της  δασκάλας Χαράς Νικοπούλου.

 Και γιατί παρακαλώ τα εν «αποσυνθέσει πτώματα»  του ακαδημαϊκού μαυσωλείου τίμησαν την κυρία Χαρά Νικοπούλου (κόρη του τ. προέδρου του Αρείου Πάγου Νικόπουλου); Γιατί, η εν λόγω εθνικίστρια τα έβαλε με τα Τουρκάκια μαθητές της και τους γονείς τους στο μειονοτικό σχολείο στο Μεγάλο Δέρειο του νομού ΄Εβρου, όπου υπηρετούσε, επειδή έχουν το θράσος να είναι μειονότητα και να αυτοχαρακτηρίζονται Τούρκοι. (Την εν λόγω …ηρωίδα τίμησε, λένε, δεόντως και ο αστείος ,από πάντα,δημοσιογράφος Κώστας Χαρδαβέλας στην αφασική εκπομπή του «Αθέατος Κόσμος»). Πολύ ωραία!

Τώρα, τι να σχολιάσει κανείς από την κατάπτυστη (να ήταν η μόνη;) αυτή ενέργεια των πνευματικά τεθνεώτων…αθανάτων, που επιβραβεύει τον εθνικισμό, την τύφλα, το μίσος, το διαχωρισμό των ανθρώπων σε «από δω» και «από κει»;

Δεν είναι, βέβαια, περίεργη η βράβευση  της «Ταλιμπάν» δασκάλας. Το αντίθετο, μάλιστα. Πολύ περισσότερο,αφού  πρόεδρος αυτού του  σκοταδιστικού ιδρύματος, που χρηματοδοτείται  (κι αυτό) παχυλότατα από το δημόσιο κορβανά, είναι ο πρόεδρος του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών Κ.Σβολόπουλος .  Περί του εν λόγω κυρίου Προέδρου γράψαμε και στο παρελθόν ένα κείμενο που ανέβηκε στις  21-1-2010 στο Homo-naturals.gr

Το αναδημοσιεύουμε για να θαυμάσετε το ποιον του εν λόγω ανερυθρίαστου...πνευματικού ανδρός: 

  

ΤΟ...ΝΤΙΛΙ,ΝΤΙΛΙ,ΝΤΙΛΙ,ΤΙ ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΑΝΤΗΛΙ...

 

Δημοσιεύτηκε στον τύπο  η παρακάτω «είδηση»:   "Ο ακαδημαϊκός, καθηγητής της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνισμού, πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας- Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής του Ιδρύματος Κωνσταντίνος Καραμανλής, αναλαμβάνει την προεδρία της Ακαδημίας Αθηνών για το έτος 2010. Με την ευκαιρία της ανάληψης των καθηκόντων του, ο Κ. Σβολόπουλος θα μιλήσει σήμερα το βράδυ στις 7.00 στην κεντρική αίθουσα της Ακαδημίας με θέμα «Ένας αιώνας από το Κίνημα στο Γουδή». Ομιλία που θεωρεί το Κίνημα στο Γουδή ως αφετηρία για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις μιας ρηξικέλευθης μεταβολής στον πολιτικό και κοινωνικό βίο της Ελλάδας» (ΤΑ ΝΕΑ,19-1-2010).   Διαβάζοντας ένας αναγνώστης την παραπάνω «είδηση» στα ΜΜΕ, συλλέγει  τις εξής πληροφορίες: 1. ο κ. Κ.Σβολόπουλος είναι ΠΡΟΕΔΡΟΣ του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (άρα είναι «ιστορικός»).2.Αναλαμβάνει για το έτος 2010 την ΠΡΟΕΔΡΙΑ της Ακαδημίας Αθηνών. 3.Είναι ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ του ιδρύματος "Κωνσταντίνος Καραμανλής".4.ΑΝΑΠΤΥΞΕ  στις 19-1-2010 στην Ακαδημία το θέμα «΄Ενας αιώνας από το κίνημα στο Γουδί».Σύνολο «τίτλων» 4  ( πιθανολογούμενων και άλλων,μη γνωστοποιηθέντων στην είδηση).Ο δέκτης των πληροφοριών αυτών, αν έχει έστω  στοιχειώδεις, σχολικές  ιστορικές γνώσεις ή είναι ένας «μέσος άνθρωπος» (με τη νομική έννοια) και απροκατάληπτος παρατηρητής των πολιτικών πραγμάτων αυτής της  χώρας, συνειρμικά άγεται σε διαπιστώσεις που αυτόματα στο σύνολό τους  γεννούν ερωτήσεις:    1.ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ: α. Ο κ. Σβολόπουλος είναι ιστορικός και μάλιστα Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας –Αρχαιολογίας. Ως ιστορικός,  είναι αυτονόητο πως από τη δεοντολογία της επιστήμης του δεσμεύεται να υπηρετεί ΠΑΝΤΑ και ΚΑΘ ΄ΟΛΟΚΛΗΡΙΑΝ  την ιστορική αλήθεια. β. Είναι Διευθυντής του Ιδρύματος "Κωνσταντίνος Καραμανλής" και επομένως από αυτή τη θέση  εργάζεται για να (απο)καταστήσει στο ιστορικό πάνθεο, και μάλιστα του «Εθνάρχη», τον επί συναπτά έτη  αρχηγό της ελληνικής Δεξιάς, πρωθυπουργό και Πρόεδρο της Δημοκρατίας. γ. Ο Κ.Καραμανλής  υπήρξε μια από τις σκληρότερες μορφές της ελληνικής Δεξιάς. Η πολιτική του πορεία εν πολλοίς είναι σκοτεινή, όπως επίσης περίεργη είναι και η «ρόζ» η είσοδός του σε αυτή και η ανέλιξή του σχετικά εύκολα σε ανώτατα αξιώματα. Το έργο του στο σύνολό του είναι  αρνητικό. Να σκεφτεί κανείς και μόνο ότι  με τη λήξη του «ανταρτοπόλεμου»(τον οποίο οι καθεστωτικοί ιστορικοί αποκαλούν εμφύλιο(!!)), η παράταξη της Δεξιάς διέπραξε ακόμα πιο μεγάλα εγκλήματα και από εκείνα του πολέμου: Πέταξε στις ανθρωπο-αποθήκες των ξερονησιών και ανάγκασε σε εξορία στην «κόλαση» εκατοντάδες χιλιάδες ΄Ελληνες, που πλήρωσαν με βασανιστήρια, σωματικό και ψυχικό πόνο (από τους χειρότερους), με αρρώστιες, θανάτους, σακατεμούς την απόφασή τους, όχι απλά να κάνουν τον κόσμο καλύτερο, αλλά να τον αλλάξουν ριζηδόν.  Ο Καραμανλής έχει από τα μεγαλύτερα μερίδια ευθύνης για τον αφανισμό  αυτού του μεγάλου, και σε σθένος και σε αριθμό, κομματιού του ελληνικού λαού. δ. Η Ακαδημία Αθηνών (το κουκουβαγείο, όπως το έλεγε ο καλός  Χαλκιδέος λογοτέχνης και διανοούμενος μπαρμπα-Γιάννης Σκαρίμπας), σύγκειται από συντηρητικά  εν πολλοίς μέλη, που υποτίθεται πως είναι (αλλά ποσώς είναι) η «αφρόκρεμα» των επιστημών και των τεχνών της χώρας. ε. Ο Κ.Σβολόπουλος μίλησε ,ως ιστορικός, για το κίνημα στο Γουδί το 1909, που ήταν κυριολεκτικά, αν μιλάμε σε ιστορική και νομική γλώσσα, ένα πραξικόπημα, μια στρατιωτική δικτατορία, που επέβαλε η ανερχόμενη τότε αστική τάξη δια των στρατιωτικών όπλων. (Δεν είναι της παρούσης να εκφράσουμε τη θετική ή αρνητική άποψή μας για αυτό το κίνημα-πραξικόπημα. Αν ήταν επανάσταση (άρα αναγκαία, λαϊκή εξέγερση) ή όχι, είναι κι αυτό μια «άλλη» ιστορία, που δε θα αναλυθεί εδώ. Να θυμίσουμε μόνο πως και οι συνταγματάρχες της Χούντας το 1967, κίνημα-επανάσταση λέγανε πως κάνανε και το επιχείρημά τους ήταν, όπως και των κινηματιών του 1909,πως εδράζεται επί του λαού, έχει τη λαϊκή στήριξη). Οι στρατιωτικοί το 1909 στο Γουδί, λοιπόν, ανέτρεψαν το Δ.Ράλλη, νόμιμο πρωθυπουργό τότε της χώρας ( Ο Δ.Ράλης είναι παππούς του Γ.Ράλλη, αρχηγού επίσης της Δεξιάς, πρωθυπουργού της Ελλάδας και από τους «παρακοιμώμενους» του Κ.Καραμανλή).  2.ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ: α. Ποια ιδιότητα είναι η προεξάρχουσα από τις  4, μέχρι στιγμής,  που διαπιστώσαμε πως  έχει ο καθεστωτικός, ως τα μύχια (και ως εκ τούτου «μισθοφόρος»), καθηγητής της «ιστορίας» Κ.Σβορόπουλος ;  β. Αν υποθέσουμε πως υπερισχύει εκείνη του ιστορικού, πώς θα μπορέσει να συγκεράσει από τη φύση και την πραγματικότητα ανόμοια πράγματα, αντίρροπες δυνάμεις(ιδιότητες-μισθοδοτούμενες θέσεις κ.λπ) και να «συγγράψει»  Ιστορία, που αυτό, εξ ορισμού και δεοντολογίας, σημαίνει  ανεξάρτητη, καθαρή, αμερόληπτη, αστράτευτη κρίση; Παράδειγμα: Ως υπεύθυνος Διευθυντής του ιδρύματος "Κ.Καραμανλή΅" για τον εξωραϊσμό του «Εθνάρχη», αποκλείεται να τολμήσει (και να ήθελε) να μιλήσει για τα μεγάλα εγκλήματα ,σαν αυτά που περιγράψαμε, του μεταπολεμικού «άγριου» αρχηγού της Δεξιάς. (Εκτός αν θεωρεί κι αυτός πως ήταν απαραίτητο, για να αναμορφωθούν τα «μιάσματα», να περάσει από τα Μακρονήσια, τις Τασκένδες και τις φάμπρικες της Γερμανίας ο μισός και «καλύτερος» πληθυσμός της Ελλάδας).Αν τολμήσει και γράψει την αλήθεια, πάντως, «φίδι που τον έφαγε». Κλοτσηδόν θα εγκαταλείψει το ίδρυμα του Εθνάρχη (αυτόματα η εκδίωξή του θα σημαίνει για τον ίδιο απώλεια ικανού οικονομικού οφέλους)  γ.Αν, επίσης ,θελήσει να αναπτύξει και να κρίνει με ιστορική αντικειμενικότητα την ελληνική, αστική τάξη από το 1909  μέχρι σήμερα, πώς θα μπορούσε να εξιλεωθεί επαναστατικώ ή άλλο δικαίω, αυτή η τάξη, που είναι στην ουσία η τροφός του εθνικισμού, του μεγαλοϊδεατισμού, του ρατσισμού και των λοιπών δεινών της χώρας; Μοιραία  εδώ θα εμφανιστεί και άλλος μύθος του ΄Εθνους, ο έτερος «Καπαδόκης», ο «Εθνάρχης», Ε.Βενιζέλος. Πώς θα τον βολέψει ο Κ. Σβορόπουλος το Βενιζέλο κάτω από την ομπρέλα της αστικής τάξης, η οποία στην ουσία εξελίχτηκε σε βασικό "αιματοδότη" της μεταπολεμικής, εθνικόφρονος Δεξιάς; Και ακόμα. Σε ποιον θα ρίξει το ανάθεμα για την  καταστροφή του 22; Στο Βενιζέλο, στο Βασιλιά, στους (αδίκως) καταδικασμένους στη «δίκη των εξ» ή στη μοντέρνα, εύκολη «ιστορική» αντίληψη-ισοπέδωση  του «έλα ,μωρέ, όλοι φταίνε τελικά» το ένα, ή  «και οι δυο παρατάξεις στον «εμφύλιο τα ίδια εγκλήματα διέπραξαν» το άλλο, και το σαπισμένο πια κερασάκι «τι τα θες, για όλα φταίει ο ξένος δάκτυλος»   δ. Πώς θα φορτώσει ιστορικά, ο καθηγητής, με λάθη τον παππού Δ. Ράλλη, που ήταν... βυζαντινής γενιάς και αστός από τους λίγους, που ήταν πατέρας του «Γερμανοτσολιά» Ι. Ράλλη,  που ήταν πατέρας του Γ. Ράλλη, παρακοιμώμενου του Κ. Καραμανλή,   στο ίδρυμα του οποίου  προϊσταται ο «ιστορικός» και πρόεδρος από δω και πρόεδρος από κει και διευθυντής και ομιλητής και συγγραφέας και το… ντίλι ντίλι ντίλι το κόκκινο μαντήλι και…πάει λέοντας;  Υ.Γ  Κύριε Διευθυντά του Ιδρύματος "Κωνσταντίνος Καραμανλής", ο ελληνικός λαός, (που έχει 100 ελαττώματα και άλλες πενήντα αρετές), λέει για σας και τους ομοίους σας τα ακόλουθα σοφά: « Δυο καρπούζια (πόσο μάλλον 4 και πέντε) στην ίδια μασχάλη δεν κρατιούνται» και «ή ζευγάς, ζευγάς ή  παπάς,  παπάς».(Αχ, αυτός ο τραγικός και εν ταυτώ αξιαγάπητος μέσος ΄Ελληνας, τι σοφία έχει ώρες-ώρες!)

 

                                                                                                          27-12-2010

 1.Διαθέτουν πακτωλούς χρημάτων, για να στήνουν κατηγορίες και στρατιές πρακτόρων εξοπλισμένους με την τελευταία λέξη της  τεχνολογίας, για να φέρνουν εις πέρας σκοτεινές υποθέσεις. Μιλάμε για τα κράτη και συγκεκριμένα για τις ΗΠΑ, που κατάφεραν, ενεργοποιώντας το μηχανισμό που περιγράψαμε, να  κλείσουν στη φυλακή τον ιδρυτή του  Wikileaks Τζούλιαν Ασάνζ. Οι κατηγορίες γνωστές και γελοίες.

Τώρα,  δύο εκδοτικοί οίκοι προσφέρουν 1,5 εκατομμύριο δολάρια για την αυτοβιογραφία του. Ο Τζούλιαν δήλωσε πως υπό κανονικές συνθήκες δε θα έγραφε αυτό το βιβλίο, αλλά θα το κάνει, για να αντιμετωπίσει τα υπέρογκα έξοδα της δίκης και να μπορέσει να συνεχίσει τη λειτουργία του ιστότοπου.

Δεν κατάλαβα γιατί και σε ποιον απολογείται ο  πραγματικά αξιοθαύμαστος για το κουράγιο του  μπλόγκερ. Βεβαίως και να γράψει την αυτοβιογραφία του και να εισπράξει τα χρήματα για να αμυνθεί και να κυκλοφορήσει σε εκατομμύρια αντίτυπα και να γίνει αυτό το βιβλίο μεστ σέλερ.  Εδώ, διαβάζουν όλα τα σκουπίδια-αυτοβιογραφίες …διάσημων αστέρων της «τέχνης» και τους κάνουν ακόμα πλουσιότερους και δεν πρέπει να  μάθουμε περισσότερα γι αυτόν τον καινούριο «Ρομπέν των δασών» ,που  «ξεβράκωσε»  την Αμερική;

Είναι περίεργες μερικές φορές οι φοβίες  κάποιων ανθρώπων σαν τον Τζούλιαν.  Ποιανού την κριτική φοβάται; Και ποια κριτική; Να μην τον κατηγορήσουν ,δηλαδή, πως πήρε λεφτά για να γράψει το βιβλίο; Ποιοι;  Οι καναπεδοβολεμένοι,  οι  ιδεολογικά ρακένδυτοι ,οι παρτάκηδες- ατομιστές που δε δίνουν δεκάρα για τον άλλο;  Αν κάνανε κι αυτοί, έστω και το ελάχιστο (πχ να προσφέρανε ένα πενηντόσεντσο ο καθένας  για την αποφυλάκιση το μπλόγκερ, θα είχανε δικαίωμα στην κριτική. Τώρα, δεν έχουν  . Και γιατί να νοιαζόμαστε για την άποψή τους ,δηλαδή; 

Προσωπικά, δε θα με ενδιαφέρει   η γνώμη τέτοιων «υποκειμένων». Εμείς δεν είμαστε πολιτικοί, δεν παίζουμε θέατρο, δε μας ενδιαφέρει να λανσάρουμε  μια τεχνητή εικόνα προς τα έξω. Δεν ψάχνουμε για οπαδούς. Αρκεί να είναι καθαρό πως αυτό που κάνουμε είναι σύμφωνο με τη φυσική ηθική  και συνάδει με την  έννοια ΄Ανθρωπος.  Αν υπάρχουν αυτές οι προδιαγραφές,  καμιά κριτική, ουδεμία απαξίωση, κανενός μικρού ή μεγάλου παρτάκια-μπαγαπόντη, δε με ενδιαφέρει προσωπικά, πολύ περισσότερο δε με επηρεάζει.

Στην Ιστορία, οι Ισμήνες έχουν αποδειχτεί το χειρότερο είδος ανθρώπου. Δε φτάνει μόνο που για το τομάρι τους   τηρούν σε όλα αποστάσεις ασφαλείας  με την ουδετερότητά τους, έχουν το θράσος να προβαίνουν και σε αυστηρή κριτική  και να προσπαθούν να κάμψουν υψηλά φρονήματα με «ανίερες» συμβουλές σε  Αντιγόνες.  Διαπράττουν αυτό ακριβώς  που οι αρχαίοι τραγικοί αποκαλούν ΄Υβριν.

Ειλικρινά, ποσώς με ενδιαφέρουν οι τοιούτοι.Καθόλου δεν τους υπολογίζω. Απολογούμαι ΜΟΝΟ στους συστρατιώτες μου, σε αυτούς που έχουν μπει στην ίδια μάχη και είμαστε εξίσου εκτεθειμένοι στους κινδύνους.

2. Στη Νιγηρία την παραμονή των Χριστουγέννων 35 άνθρωποι σκοτώθηκαν και εκατοντάδες τραυματίστηκαν από βομβιστική επίθεση .Η βία μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων για καθαρά θρησκευτικούς λόγους  έχει κλιμακωθεί τελευταία με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες στην αφρικανική χώρα.

Μήπως πρέπει να αναθεωρήσει ο Μαρξ την απόλυτη άποψή του πως ΟΛΕΣ οι συγκρούσεις στην Ιστορία έχουν οικονομικά αίτια; Εμείς θα μπορούσαμε να αναφέρουμε άπειρα ιστορικά παραδείγματα, που αποδεικνύουν πως, ναι, μεν, οι συγκρούσεις και οι  πόλεμοι  έχουν, κατά κανόνα, οικονομικά κίνητρα, αλλά και πολλές  άλλα αιτίες, καθόλου οικονομικές, συντελούν στη εκδήλωσή τους. Όπως  εν προκειμένω στη Νιγηρία,που οι άνθρωποι σφάζονται για  θρησκευτικά ζητήματα (π.χ να μην επιτρέπεται, όπως θέλουν οι μουσουλμάνοι, να εορτάζονται τα Χριστούγεννα στη χώρα).

Κι ακόμα,  ρατσιστικά-φυλετικά, εθνικιστικά και άλλα τέτοια αίτια,  καθιστούν τους ανθρώπους ενδεείς φρενών και και τους οδηγούν στη βία, εξολοθρεύοντας οι μεν τους δε για πράγματα,τα οποία, υπό το πρίσμα της φύσης και των νόμων της εξεταζόμενα ,θεωρούνται το λιγότερο γελοία.

3.Καταδικάστηκαν, όπως αναμενόταν, στη Ρωσία οι αντίπαλοι του δικτάτορα Πούτιν,  Μιχαήλ Χοντορκόφσκι και Πλάτων Λεμπεντέφ.΄Ηδη ο πρώτος εκτίει ποινή 8 ετών για φοροδιαφυγή και απάτη.

 Όχι πως ο πάλαι ποτέ πλουσιότερος Ρώσος πετρελαιάς Χοντορκόφσκι, αφεντικό της περίφημης Yukos,  είναι  κανένα αγγελούδι. Μεγιστάνας και «καθαρός» δε γίνεται, είναι νόμος που τον επιβεβαιώνει η Ιστορία. Μόνο, που ο εν λόγω,  δεν καταδικάστηκε, γιατί υπεξαίρεσε, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, 27 δισ δολάρια, αλλά γιατί αρνήθηκε να δώσει παχυλή μίζα στο δικτάτορα, ο οποίος ,όπως έχουμε ξαναγράψει, τα παίρνει από παντού και χοντρά  και σήμερα θεωρείται ένας από τους πλουσιότερους εγκληματίες στον κόσμο.

Στη Ρωσία που το κράτος είναι παραδομένο φανερά πλέον στη «μαφία», είναι διαπιστωμένο και όχι μόνο από την καταδίκη του Χοντορκόφσκι, πως δεν υπάρχει ανεξάρτητη δικαιοσύνη. (Βέβαια, και σε ποιο καθεστώς η δικαιοσύνη -και όχι μόνο αυτή- είναι ανεξάρτητη; Σε κανένα. Απλώς, σε κάποια «δημοκρατικά» καθεστώτα, φροντίζουν τουλάχιστον να τηρούνται τα προσχήματα).

Ο πρώην πράκτορας της Γκα Γκε Μπε Πούτιν, μάλιστα, θεώρησε αυτονόητο πως πρέπει να παρέμβει και δημόσια, για να μην ξεχνά κανείς ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα και αποφάνθηκε, προδικάζοντας την απόφαση, πως ο κατηγορούμενος είναι… ένοχος(!) και ως κλέφτης ανήκει στην φυλακή. Οι δικαστές φρόντισαν να συμμορφωθούν με την επιθυμία του δικτάτορα και καταδίκασαν τους δύο κατηγορουμένους σε πολυετείς φυλακίσεις.

4.Αλίευσα από ένα site το παρακάτω κείμενο που υπογράφει ένας ΄Ελληνας στρατιωτικός, ο οποίος  έλαβε μέρος στα επεισόδια το 1996 στα ΄Ιμια. 

 Στο θεός σας!  Και από την απέναντι μεριά του Αιγαίου, τα ίδια λένε για τους ΄Ελληνες κάποιοι ανάλογοι υποπλοίαρχοι και στρατοκράτες; Όπως ο καλός μας εδώ πατριώτης-Ελληνάρας, που ευχαρίστως θα ξεκοίλιαζε τουρκόπουλα ή θα πετούσε βόμβες στα κεφάλια αθώων ,αν τον αφήνανε; Και ο έτερος  συνάδελφός του,Τουρκαλάς αυτός, θα έκανε τα ίδια και στο δικό μου  7χρονο παιδί, επειδή  συμβαίνει να έχει γεννηθεί στην εντεύθεν ακτή και όχι στην… εκείθεν;

 Καλά, θα τους κρέμαγα, λέμε,  και τους δυο εθνικισταράδες,Τούρκο και ΄Ελληνα, από τους ανύπαρκτους όρχεις τους, έτσι και πειράζανε έστω και μια τρίχα από το δικό μου γιο.  Και όχι μονάχα του δικού μου, του κάθε παιδιού. Κι από τη μια πλευρά και από την άλλη του Αιγαίου .

 Μακριά τα χέρια σας ,καθίκια στρατοκράτες, από ΟΛΑ τα παιδιά του κόσμου. Αυτά είναι το λαμπερό  αύριο, που θα έρθει για να διαλύσει την τύφλα,που κατατρύχει τα άρρωστα μάτια  κάποιων θρασύδειλων, ελληνο-τουρκοφάγων τύπων σαν τις αφεντιές σας, που δεν μπορούν να δουν ούτε πόντο πέρα από τη μύτη τους.

Διαβάστε το κείμενο-τύφλα. Οι νοήμονες ας μας συγχωρήσουν  για τα… στομαχικά ενοχλήματα που  θα αντιμετωπίσουν  στη διάρκεια και ως την περαίωση της ανάγνωσης του κατάπτυστου κειμένου.

Του Μαρίνου Ριτσούδη

Απόστρατου Μάχιμου Υποπλοίαρχου

ΣΝΔ τάξεως 1990

“Μου ζητήθηκε να εκφράσω τα προσωπικά βιώματα, τη ψυχική φόρτιση και τη συναισθηματική έκρηξη, «το κροτάλισμα της καρδιάς των Ελλήνων ανδρών του Π.Ν.» που έζησα εμπλεκόμενος ή μάλλον μαχόμενος κατά την διάρκεια του «θερμού επεισοδίου»· ως Έλληνας Μάχιμος Αξιωματικός του Π.Ν. στο νεοαποκτηθέν Α/Γ ΣΑΜΟΣ και ταυτόχρονα υπερασπιστής της Πατρίδος μας και της Σημαίας μας στα Ιμια το 1996. Δημοσιεύματα υπήρξανε πάρα πολλά με αναφορά και ενδελεχή ανάλυση στις τακτικές και στα σχέδια, αλλά και στις πολιτικές ευθύνες και στις προεκτάσεις, στα παρασκηνιακά πολιτικά «παιχνίδια» και στο ρόλο που παίξανε οι «σύμμαχοί μας». Πέραν αυτού όμως υπήρξε ελάχιστη η αναφορά στο ηθικό φρόνιμα των ανδρών που λάβανε μέρος, στην ψυχική δοκιμασία, στην εναλλαγή συναισθημάτων που κυριάρχησε και τούτο αποτελεί παράλειψη αναφοράς, μπορεί και αδικία για όλους τους Έλληνες, που ζήσανε έστω και με την σκέψη τους και την προσευχή τους την αγωνία, για την έκβαση, για την ντροπή και τον αποτροπιασμό, για την προδοσία και τον φόρο τιμής των Εθνομαρτύρων πεσόντων χειριστών του Ε/Π Π.Ν. 21. Αυτή η βιωματική αγωνία με την ένταση, τη σκέψη και την προσευχή, μάς έκανε κοινωνούς της παλαιάς λεβέντικης Ελλάδας, των Γιγάντων Εθνομαρτύρων μας, που θυσιάστηκαν για τα «Ιερά και τα Όσιά μας» για την Ελευθερία και το ξέπλυμα της ντροπής και της σκλαβιάς, για την νίκη του θανάτου και την Ανάσταση.

Πολλά θαυμαστά γεγονότα λάβανε χώρα τις ημέρες εκείνες, απίστευτα για τα μάτια τα δικά μας, αλλά ακόμη περισσότερο απίστευτα και για τα αυτιά εκείνων που ζητήσανε αργότερα να μοιραστούν τις εμπειρίες μας, τις εντυπώσεις μας, τις αγωνίες μας. Άξιον Θαυμασμού αποτελεί σήμερα στις μέρες μας να βλέπουμε στιγμές μεγάλης λεβεντιάς, ζηλευτής ρωμιοσύνης και παλικαριάς, τέτοιες που ούτε στα πιό αισιόδοξα όνειρα των αγαπόντων την Πατρίδα ονειροπόλων Ελλήνων, δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν· εκείνων που απογοητεύονται για την «κατάντια του νεοέλλ! ηνα της καφετέριας και της τεμπελιάς». Άξιον θαυμασμού και συγκινήσεως βλέποντας το βράδυ εκείνο της έντασης, τα φορτηγά του Ν.Σ., ολονύκτια να πηγαινοέρχονται στο Ναύσταθμο με βοή και ταχύτητα, χωρίς φρένα η και χωρίς φώτα, γεμάτα πυρομαχικά η και καύσιμα από τους ναύτες του Ν.Σ. -που άλλοτε τεμπελιάζανε και άλλοτε κοιμόντουσαν στις βάρδιες η και την κοπανούσανε ακόμη,- με σβελτάδα, επιδεξιότητα και άκαμπτο φρόνημα κούρασης ψυχής και σώματος. Διαταχθήκανε να μεταφέρουν ολονύκτια πυρομαχικά, υλικά και καύσιμα για την ανάληψη πλήρης επιχειρησιακής ετοιμότητας απόπλου της φρεγάτας ΑΙΓΑΙΟΝ που διέκόψε τις εργασίες επισκευής ΠΕΑΚ για να αποπλεύσει στις 0300 την 31 ΙΑΝ 1996, «ανοίγοντας» τα σχέδια επιχειρήσεων που είχαν διαταχθεί και να ενσωματωθεί στή θέση «ακροβολισμού». Άξιον Θαυμασμού αποτελεί το γεγονός ότι παρά την απειλή του πολέμου οι άνδρες Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί, και στρατευμένοι, κατόπιν πολεμικής ανακλήσεως επιστρέφανε στα πλοία του στόλου, όσο γρηγορότερα μπορούσαν, με οποιοδήποτε μέσον, άλλοι δακρυσμένοι και άλλοι χαρούμενοι, προφέροντας στα χείλη τους και στην καρδιά τους το «πόλεμος, πόλεμος, θα τους τσακίσουμε…» και βέβαια όχι από μίσος ούτε από εκδικητικότητα, αλλά από αγανάκτηση και ενθουσιασμό, από περηφάνια και λεβεντιά, γιατί ο Έλληνας δεν θέλει να αδικεί, αλλά δεν επιτρέπει και την αδικία, ούτε για σπιθαμή γής αλλά ούτε και για απομακρυσμένο άγονο κατσάβραχο της θάλασσας. Το θαυμαστό είναι ότι κανείς δεν απουσίασε, κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε, κανείς δεν δείλιασε, αλλά πληροφορήθηκα ακόμη ότι και κάποιοι που είχανε αναρρωτική άδεια για διάφορες ελαφρές ασθένειες, δώσανε το πολεμικό παρόν στο πολεμικό σάλπισμα, και προκαλέσανε τον θαυμασμό και τη ρίγη συγκινήσεως των ανωτέρων τους. Άλλοι πάλι διακόψανε από μόνοι τους τις κανονικές άδειές τους και επιστρέφανε στην υπηρεσία τους από τον τόπο των διακοπών τους, πρίν ακόμη φτάσει η διαταγή της ανάκλησής τους. Τούτη η πύρωση της καρδιάς και η ανάφλεξη της λεβεντιάς, δεν οφείλονταν σε έκρηξη παρορμιτισμού η και άγονου επιφανειακού ενθουσιασμού, αλλά στην χρόνια θρασύδειλη τακτική παραβιάσεων και ενοχλήσεων των Τούρκων στο Αιγαίο, είτε με σκάφη θαλασσίων ερευνών, είτε με ακταιωρούς, είτε με τους θρασύδειλους ψαράδες τους, αλλά και με τα μαχητικά τους ακόμη τα οποία τα ζούσαμε χρόνια «στο πετσί μας», με αγανάκτηση και αποστροφή και δεν τα ανεχόμαστε, διότι για μας είναι υποχώρηση και παράδοση Εθνικών δικαιωμάτων και ιδανικών στους Τούρκους· και πάντοτε αναρωτιόμασταν πότε θα έρθει η ώρα, να τους δείξουμε ότι είμαστε άξιοι απόγονοι των εθνομαρτύρων πατέρων μας του Μιαούλη, του Κουντουριώτη, του Κανάρη και όλων των αγνώστων αφανών Ελλήνων ηρώων μας. Διότι θαυμαστή παράδοση ανδρείας και λεβεντιάς κουβαλάμε και δεν είναι τυχαίο γεγονός που κάθε πολεμικό πλοίο, φέρει όνομα λαμπρής ιστορίας, νίκης, θυσίας, πατριωτισμού και ηρωισμού, και τούτο αποτελεί ξεχείλισμα ιστορίας ξεχείλισμα ανδρείας, υπέρβαση λεβεντιάς διότι πάντοτε οι «μια φούχτα Έλληνες» με την Πίστη τους σε Αληθινό Θεό κάνανε το θαύμα, το απίστευτο, το αναπάντεχο, θαύμα μόνο για εκείνους βέβαια που είναι ορθολογιστές και μετράνε τις αξίες και τις δυνάμεις με τα νούμερα και τους εξοπλισμούς και όχι με την παλικαριά το ανδρείο φρόνημα και την ελεύθερη ψυχή που αψηφά, περι! γελά αλλά και κοροϊδεύει και τον ίδιο το θάνατο.

Μετά τον απόπλου των πλοίων και την έξοδό τους από την Ψυτάλλεια, ο Εθνικός μας Ύμνος ηχούσε από τα μεγάφωνα, όπου τον υποδεχόμασταν με ρίγη συγκινήσεως και δάκρυα χαράς και με χαμόγελο στα πρόσωπά μας, αλλά και κάποιοι με σιγανή φωνή και μεγάλη κατάνυξη ψάλανε το «Υπερμάχω Στρατηγό τα νικητήρια…» προς την Προστάτιδα Παναγία μας, που πάντοτε υπερασπιζόταν την Ελλάδα μας. Μετά αυτού πολεμικός συναγερμός στα μεγάφωνα και όλοι στις θέσεις τους με εγρήγορση, με συγκίνηση, με καρδιοχτύπι αλλά και νηφαλιότητα και καθαρό μυαλό, χαμογελαστοί και λεβέντες, επεξεργαζόμασταν όλες τις πληροφορίες και τις εξελίξεις όλες τις υποκλοπές και το εξελισσόμενο σχέδιο δράσης. Το πολεμικό σήμα που «πέρασε» από την Κ-11 του Γ.Ε.Ν. με την ευχή του ΑΓΕΝ και την προσδοκία να φανούμε αντάξιοι της ένδοξης ιστορίας του Π.Ν. καθώς και την ευχή για την Βοήθεια του Θεού στις εξελισσόμενες επιχειρήσεις, μάς έφερε δάκρυα, τρέμουλο στα πόδια, ρίγος πατριωτισμού, λεβεντιά, Χάρη Θεού, αλλά και αγανάκτηση και αποστροφή για το Τούρκικο θράσος. Ήμασταν πλέον σίγουροι ότι πάμε για πόλεμο, γνωρίζαμε ότι γράφαμε ιστορία, αλλά το ηθικό των ανδρών γινόταν ακόμη πιο υψηλό και ακόμη πιό άκαμπτο. Τούτες οι στιγμές ήτανε φοβερές και θαυμαστές διότι ώρες ολόκληρες παραμέναμε πανφυλακή στις θέσεις συναγερμού, ακούραστα χωρίς διόλου ραθυμία και τεμπελιά. Αλλά και οι τεμπέληδες οι ναύτες και οι «κοπανατζήδες του καφέ και του τσιγάρου», οι μέχρι πρότινος αδιάφοροι για τα πολεμικά συστήματα και τις τακτικές πολέμου, παρέδωσαν όλον τον εαυτόν τους ως «θυσία ευάρεστη» ενώπιον Θεού και Έθνους στο πολεμικό κάλεσμα της Πατρίδας μας και με συνοπτικές διαδικασίες ενημερώνονταν στα οποιοδήποτε πόστα τους, είτε πύργο πυροβόλων, είτε Κέντρο Παρακολούθησης Μάχης, είτε Οπτήρες στη Γέφυρα, είτε Μηχανικοί στα Μηχανοστάσια, αλλά και στο Μαγειρείο ακόμη η βάρδια και η προσφορά γινόταν με σβελτάδα, με παλικαριά, με μεγάλη κατάνυξη και Ύμνους προς την Παναγία μας και την Ελλάδα μας. Η γεμάτη ρίγη, ζωηρή, κοφτή, παλικαρίσια αναφορά των στόχων, πρόδιδε τα σκιρτήματα της καρδιάς τους, πρόδιδε την θέλησή τους να βοηθήσουν όσο καλύτερα μπορούσαν το έργο του πλοίου. Το άξιον θαυμασμού, που μέχρι το επόμενο πρωί, όσα τα πληρώματα σε θέσεις πολεμικού συναγερμού, ήταν με ξηρά τροφή και ακούραστα, παρά την ολονύκτια αγρυπνία και αν για οποιονδήποτε υπήρχε λόγος να «κατέβει για λίγο από το πόστο του για λόγους ανθρώπινης φύσεως», η επαναφορά του ήτανε αστραπιαία και αποφασιστική. Παγερές οι νύχτες εκείνες του χειμώνα, αλλά δεν μας άγγιξε το κρύο, ούτε η αϋπνία, ούτε η πείνα, ούτε η απουσία από τα σπίτια μας, ούτε οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες· παρά μόνο η προδοσία για την υποστολή της σημαίας μας στα Ίμια, η προδοσία για την «λάθος τακτική των Ο.Υ.Κ.» η προδοσία για την παράδοση δικαιωμάτων στους Τούρκους, η προδοσία για τίς αμφισβητούμενες πλέον «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και στις βραχονησίδες· που μπορεί να είναι ακατοίκητες, αλλά όχι αχώριστες από την λαμπρή ιστορία μας, διότι χύθηκε πολύ δάκρυ και πολύ αίμα από τους αδελφούς μας και πατέρες μας Εθνομάρτυρες, για να είναι σήμερα Ελληνικά και Ελεύθερα.

Πληροφορούμασταν από τα τακτικά δίκτυα επικοινωνιών την τακτική κατάσταση και διαπιστώναμε ότι είχαμε το τακτικό πλεονέκτημα αιφνιδιασμού στο Αιγαίο, αφού η βόρεια ομάδα κρούσεως είχε στοχοποιήση την βόρεια ομάδα των Τούρκικων Α/Τ που κινούνταν προς τα Νότια. Μάταια περιμέναμε να δοθεί εντολή από το δίκτυο για βολή των βλημάτων και καταστροφή της βόρειας ομάδας. Εμείς ως ομάδα Α/Γ κινηθήκαμε νότια Ύδρας και περιμέναμε διαταγή για πλεύση, σύμφωνα με το σχέδιο «Ε», για επιβίβαση και μεταφορά πεζοναυτών, σε περιοχή για ανακατάληψη ΝήσοÏ! … από τις Τούρκικες δυνάμεις. Η νότια ομάδα κρούσεως κινήθηκε προς τα Ιμια όπου είχε ανακτήσει πλήρη τακτική εικόνα και πλήρη στοχοποίηση και μετά αυτού, έτοιμοι για βολή βλήματος. Κάποια μικρότερα σκάφη, πυραυλάκατες, κανονιοφόροι, περιπολικά, είχανε αναπτύξει περιπολία γύρω από τα Ιμια επειδή υπήρχε η πληροφορία για πιθανή απόβαση Τούρκων κομάντο στις βραχονησίδες. Μέσα στο κρύο και στη νύχτα, ώρες ατέλειωτες, αγήματα οπλισμένα ναυτών και υπαξιωματικών, παραμένανε με τα παγωμένα G3 και με το χέρι στην σκανδάλη στα ρέλια των πλοίων για οπουδήποτε απαιτηθεί να ρίξουν.

Κάποια στιγμή μέσα στην προχωρημένη νύχτα, και ενώ εκτελούσα καθήκοντα Αξιωματικού Φυλακής Γέφυρας, ο Κυβερνήτης του πλοίου, με πλησίασε ιδιαιτέρως και με σπασμένη, ραγισμένη φωνή, μπορεί και με δάκρυα, -δεν είδα λόγω απουσίας φωτισμού,- μού είπε· «Μαρίνο..…μας πήραν το νησί…..», και χάθηκε από μπροστά μου γρήγορα, βγαίνοντας στην δεξιά βαρδιόλα… προφανώς να μείνει μόνος. Αστραπιαία κρύος ιδρώτας με έλουσε και με διαπέρασε ρίγος σε όλο μου το σώμα, ταυτόχρονα ένα βουβό κλάμα με αναφιλητά, με ανάγκασε να τραβηχτώ προς τα πίσω, στη σκοτεινή γέφυρα του πλοίου για να μην με δούνε, να μην με καταλάβουν. Κάλυψα το πρόσωπό μου με τα χέρια μου και έκλαιγα, έκλαιγα, έκλαιγα, γοερά και με αναφιλητά. Τα πόδια μου τρεμάμενα, οχι από φόβο αλλά από το πνίξιμο της αγανάκτησης, της αδικίας της κατάντιας και της ντροπής, πώς μέσα από τα χέρια μας, πήραν το νησί… Δεν το είπα σε κανέναν φοβούμενος την «πτώση» του υψηλού ηθικού. Μαθεύτηκε όμως λίγο αργότερα…

Δεν θυμάμαι μετά πόση ώρα με ενημερώσανε για την πτώση του Ε/Π Π.Ν.21 άλλοι λέγανε ότι μας το ρίξανε, άλλοι ατύχημα, όλοι προσπαθούσαμε να καταλάβουμε από την ακρόαση των δικτύων την κατάσταση που επικρατούσε και τις πιθανές εκδοχές. Αισθανόμασταν την ευθύνη και την αγωνία όλων των Ελλήνων στο «πετσί μας», αισθανόμασταν την αγωνία, το καρδιοχτύπι, τα δάκρυα αλλά και το πείσμα και την απογοήτευση· και οι σκέψεις δεν αφήνανε περιθώρια ούτε για χαλάρωση ούτε για ψυχική ξεκούραση.

Κάποια στιγμή κοντά στις πρώτες πρωινές ώρες, δόθηκε απομάκρυνση όλων των αγημάτων από τις βραχονησίδες με την ταυτόχρονη διαταγή για υποστολή της Ένδοξης Ελληνικής Σημαίας από την Ελληνική Βραχονησίδα .Ήταν τόσο απίστευτο το άκουσμα στο δίκτυο, που οι τακτικοί διοικητές και κυβερνήτες πλοίων ζητούσαν ξανά την επιβεβαίωση και την αξιοπιστία της πηγής και της διαταγής από το δίκτυο. Μείναμε άφωνοι, μείναμε εκστατικοί, σαστισμένοι, παγωμένοι, απορημένοι, προδομένοι, ντροπιασμένοι, απίστευτη η εξέλιξη, απίστευτη υποχώρηση και αμφισβήτ! ηση των Ελληνικών αιματοβαμμένων βραχονησίδων. Μονομιάς σκύψαμε το κεφάλι ντροπιασμένοι, και άκρα σιωπή ξεκίνησε από το φωνητικά δίκτυα και απλώθηκε στις γέφυρες των πλοίων, στα Κ.Π.Μ., στα Καρρέ Αξιωματικών, Υπαξιωματικών, στην τραπεζαρία Πληρώματος. Δεν μας άγγιξε η κούραση της αϋπνίας και μας «τσάκισε» μονομιάς η προδοσία της παράδοσης Ελληνικής γης στους Τούρκους. Δεν μας άγγιξε το ότι πηγαίναμε για πόλεμο, και μας «γκρέμισε» η προδοσία από τους «ηγέτες» μας. Δεν μας άγγιξε η παγωνιά της νύχτας και η υπερένταση και μας «ισοπέδωσε» μονομιάς η προδοσία της υποστολής της Ένδοξης Ελληνικής Σημαίας. Αστραπιαία, ασήκωτο βάρος πλάκωσε τις ψυχές μας, τις καρδιές, τις συνειδήσεις μας. Θυμάμαι χαρακτηριστικά και έντονα το ξημέρωμα εκείνης της ημέρας· ήτανε έντονα γκρίζο, βαθύ νεφελώδες, χωρίς ήλιο, η θλίψη απλωνότανε παντού στη φύση, στα δέντρα στα πουλιά. Όλοι οι άνδρες του Π.Ν. ήμασταν σκυθρωποί, αμίλητοι, μελαγχολικοί, ντροπιασμένοι, ήτανε μία Μεγάλη Παρασκευή του Έθνους και της Ιστορίας μας. Ήμασταν σταυρωμένοι και εγκλωβισμένοι στην προδοσία. Δεν σκεφτόμασταν ποίοι φταίνε, ποι! οι μας «πουλήσανε», παρά μόνο την ντροπή και την αγανάκτηση. Καμαρώναμε στο παρελθόν ότι το Π.Ν. δεν είχε ποτέ υποστείλει την Ένδοξη Σημαία του, αλλά το πράξαμε τότε. Αισθανόμασταν ότι προδώσαμε την Ελλάδα, το Έθνος μας τους Ήρωες εθνομάρτυρές μας.

Μετά τόσα χρόνια έχοντας καταλαγιάσει τα συναισθήματα, οι σκέψεις, οι εντάσεις, αισθάνομαι περήφανος που με αξίωσε ο Θεός να είμαι Έλληνας και Χριστιανός και που συμμετείχα στην πολεμική επιχείρηση στα Ιμια, όπου ήμασταν αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε την Πατρίδα μας. Εκείνα τα «σπασίματα της καρδιάς μας» αποδειχθήκανε κατά πολύ ανώτερα από όλη τη χλιδή του κόσμου τούτου, διότι υπηρετήσαμε ύψιστα, αθάνατα, αιώνια ιδανικά και ιδεώδη Αληθούς Πίστεως, Πατρίδος, παραδόσεως και λαμπρής ιστορίας. Εκείνα τα «σπασίματα της καρδιάς μας» της νύχτας εκείνης, μας κάνανε ανδρειότερους, γενναιότερους, δυνατότερους, ανίκητους, πιο ελεύθερους, πιο τολμηρούς, να αψηφούμε το θάνατο και να χαιρόμαστε την Ζωή. Αντιληφθήκαμε την ΑΞΙΑ της «ισχύς εν τη ενώσει» και ακόμα σε τέτοιες στιγμές παραμερίζονται τα ανθρώπινα πάθη, οι μεταξύ μας έχθρες και αντιπάθειες και γινόμαστε γροθιά μπρος στην Τούρκικη θρασυδειλία. Ήμασταν έτοιμη για τόν υπέρτατο σκοπό της ύπαρξής μας, δηλαδή της θυσίας τής ζωή μας, για τις οικογένειές μας, για τις οικογένειες όλων των Ελλήνων, για «τα ιερά και τα όσιά μας» ! και για τούτο θεωρούμαστε «τῃ προαίρεση Εθνομάρτυρες», εφόσον κρινόμαστε σύμφωνα με την προαίρεση της καρδιάς μας και όχι σύμφωνα με την έκβαση της πράξεως. Αισθάνομαι περήφανος που ο Θεός μού έδωσε τις αληθινές αξίες του Έλληνα, Αληθινή Πίστη, αξιοπρέπεια και συνείδηση, επίγνωση της αποστολής μου και ανδρείο φρόνημα, ακεραιότητα ήθους και αξιοπρέπεια, αθάνατες αξίες «θρεμμένες με το αντρειωμένο γάλα της παράδοσης και της ανδρειοσύνης»Κόντογλου που μας καθιστούν μοναδικούς στον κόσμο για την λεβεντιά μας και τον ηρωισμό μας. Αισθάνομαι περήφανος που μέσα από την υπηρεσία μου στην Πατρίδα μου, γνώρισα ότι η αξία του ανθρώπου δεν έγκειται στην οικονομική επιφάνεια, στους τίτλους ευγενείας και στο αξίωμα, αλλά στο ήθος στην ακεραιότητα χαρακτήρα και στην λεβεντιά, βασικά και παραδοσιακά χαρακτηριστικά των προγόνων μας των Ελλήνων, σε εκείνους που χαρακτηριστήκανε ήρωες και που πολεμήσανε και υποτάξανε τον θαυμασμό και την παραδοχή όλου του κόσμου. Δικαίως ο Πρωθυπουργός UΚ Τsortsil όρισε ότι ¨οι ήρωες πολεμούν σαν τους Έλληνες¨. Τέλος αισθάνομαι περήφανος που κατάλαβα ότι πολλοί ήταν εκείνοι οι μορφωμένοι ηγέτες που προδώσανε όλα τα ιδανικά τους για προσωπικές φιλοδοξίες και κακές σκοπιμότητες και καταντήσανε να ξεφτιλίζονται, να κατακρίνονται και να κολάζονται αιώνια στις συνειδήσεις του κόσμου και στην ιστορία. Πολλοί ήταν και εκείνοι οι αγράμματοι ανώνυμοι, που με την λεβεντιά τους και την αυτοθυσία τους, λαμπρύνανε το Έθνος μας στους απελευθερωτικούς αγώνες και μας χαρίσανε την σημερινή ελεύθερη Ελλάδα και αναπαύονται δικαιωμένοι, απολαμβάνοντας τιμές και δόξες από όλους τους Έλληνες σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου και της ιστορίας.

Τούτη η κατάθεση ψυχής, αποτελεί χρέος, φόρος τιμής, αγάπης και αφοσίωσης απέναντι στην Ελλάδα μας, απέναντι στους Ήρωες που θυσιαστήκανε μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός τους, για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.

Τούτη η κατάθεση καρδιάς αποτελεί φόρος τιμής και απέναντι σε όλους τους νεοέλληνες που αγωνιούν για την ιστορία της και εργάζονται με τον δικό τους τρόπο να διατηρηθεί η φλόγα του ανδρειωμένου Έλληνα και να διαδοθεί παντού το μήνυμα της λεβεντιάς, της αρετής, αλλά και της τόλμης, για την αληθινή ελευθερία”.

Ανάρτηση Από τον Περίοπα… στο Ειμαστε και μεις Εδω.!

                                                                               24-12-2010                         

Τη δημιουργία μιας ισχυρής οικονομικής κυβέρνησης στην Ευρωζώνη πρότεινε η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών, Κριστίν Λαγκάρντ και η οποία  θα δίνει την έγκρισή της κάθε φορά που μία χώρα παίρνει αποφάσεις οικονομικού και πολιτικού περιεχομένου, αν αυτές έχουν αντίκτυπο και στις άλλες χώρες.

Πρώτος απάντησε στις παραπάνω δηλώσεις  ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας Ράϊνερ Μπρούντερλε ,που είπε: «Μια τέτοια ευρωπαϊκή οικονομική κυβέρνηση δεν αποτελεί ένα καλό σχέδιο. Εκείνος, ο οποίος τείνει προς μια ευρωπαϊκή οικονομική κυβέρνηση οδεύει σε έναν κακό δρόμο».

Η Γερμανία τελευταία δείχνει τα φασιστικά της δόντια απροκάλυπτα πια. Αυτή η χώρα ,ως «εξουσία» και «λαϊκή μάζα»,παρουσιάζεται σα να μη  διδάσκεται από την ιστορία. Μετά το ναζιστικό μακελειό του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, φαίνεται πως σε επίπεδο εξουσίας σήμερα, μεθοδεύει υποσυνείδητα πάλι τη «νεκρανάσταση των βρικολάκων». Μοιάζει σαν να μη έχουν απαλλαγεί από τα ναζιστικά σύνδρομα της καθαρότητας της φυλής, της επικράτησης και της ηγεμονία των Αρίων. Τα νέα «όπλα» τους ,βέβαια, δεν έχουν να κάνουν με τα στούκας και τα λοιπά προϊόντα της  πλούσιας πολεμικής βιομηχανίας των ναζί, αλλά με τα υπερόπλα της οικονομίας, που είναι εντελώς αποτελεσματικα, αφού είναι μαζικής καταστροφής, ειδικά των ασθενέστερων οικονομικά χωρών.

Αλλά, για να δούμε λίγο τα πράγματα κι αλλιώς. Εν τάξει, είπαμε και παραδεχτήκαμε: Οι δικοί μας νότια, δεν είναι σαν εσάς στο κέντρο και στα βόρεια της Ευρώπης. ΄Εχουν μια αντίληψη-φιλοσοφία ζωής που σας εκνευρίζει.  Είναι χαραμοφάηδες, τεμπέληδες, κομπιναδόροι, αψίκοροι, αμέθοδοι. Παραδεκτά όλα αυτά και όσοι έχουμε κουκούτσι μυαλό εδώ κάτω, το αναγνωρίζουμε και ζητάμε και συγγνώμη για λόγου τους. Καλά, κάνετε που φωνάζετε γιατί «φάγανε τα λεφτά όλοι μαζί» στην Ψωροκώσταινα. ΄Οντως, δικά σας ήταν τα λεφτά  που κλέβανε με τσαμπουκά οι τρακτεράδες, οι συντεχνίες και οι συνδικαλιστάδες τους, που «κατέβαζαν διακόπτες» τόσα χρόνια, για να τα κονομάνε αδρά  και μάλιστα υπό τις ευλογίες και τις παροτρύνσεις της Αλέκας και όχι μόνο αυτής.

΄Αλλά, μια ζωή στη νεότερη ελληνική ιστορία αυτό γίνεται. Από εποχής Καποδίστρια, ΄Οθωνα,  Δεληγιάννη, Βούλγαρη, ως τον Καραμανλή το νεότερο, παίρνει  τα δανεικά και τις επιδοτήσεις το γκουβέρνο, τάχα μου για την ανάπτυξη του τόπου,  και αντί γι΄αυτό, ταϊζει  στόματα οπαδών και «δικών μας παιδιών», για να τους έχουν εκλογικό αμανάτι . Τρώνε και οι Κατσαπλιάδες του γκουβέρνου το μερτικό τους, οπότε  πάνε οι τα δάνεια και οι επιδοτήσεις «μέχρι να πεις κύμινο» . Γι΄αυτό, όσο και αν τσαντίζεστε,  έχετε τα χίλια  δίκια σας. Δεν αλλάζει, βλέπεις εύκολα ο Ρωμιός.

Όμως, κύριοι, μέχρις εδώ και μη παρέκει. Το παρακάνατε με τη ρατσιστική, απαξιωτική συμπεριφορά σας για τον ΄Ελληνα  από την ημέρα που ήρθε το ελληνικό οικονομικό σκάνδαλο στη φόρα και μας σφίξατε τα λουριά. Χορτάσαμε από βρισίδι, κραυγές, περιφρόνηση. Αυτά, όμως ,δεν οδηγούν πουθενά. Αντί να καθίσετε όλοι μαζί απροκατάληπτα και φιλικά να δείτε πώς θα  λυθεί το πρόβλημα και πώς η συμπεριφορά ΟΛΩΝ θα εγγυηθεί την ουσιαστική πολιτική (και κατ΄επέκταση την οικονομική)΄Ενωση της Ευρώπης, εσείς τραβάτε το δρόμο σας, τον οποίο  (τώρα αρχίζει να σκάει το μυστικό) φαίνεται είχατε προ καιρό χαράξει στα κρυφά.  Με άλλοθι την απάτη και τη λαμογιά τουτωνών εδώ κάτω, κοιτάζετε μόνο τη δικιά σας πάρτη πια και, μακάρι να διαψευστούμε, αρχίζει πάλι να φουντώνει ,όπως πάντα, η απόκρυφη επιθυμία της χώρας σας  να ηγεμονεύσει  στον κόσμο.

Αλλά, θα πρέπει να γνωρίζετε  ότι «στου κρεμασμένου το σπίτι δε μιλάνε για σκοινί». Επαναλαμβάνουμε, καλώς μας έχετε στην μπούκα. Όμως, οι συμπατριώτες μου απλά σας έφαγαν  λεφτά. ΄Αλλο αυτό το έγκλημα και άλλο να αιματοκυλήσεις τον κόσμο για ένα γινάτι, για μια «τύφλα» περί καθαρότητας της Αρίας φυλής σας και άλλα τέτοια "κουφά." Εμείς, δεν κάψαμε 5 εκατομμύρια Εβραίους! Να συνεννοούμαστε. Και δεν τους έκαψε, παρακαλούμε, ο Χίτλερ ή μια παρακοιμώμενη στον παρανοϊκό φύρερ ομάδα. Σύμπας ο γερμανικός λαός (ελάχιστες οι εξαιρέσεις) συμμετείχε στο ΜΕΓΑ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΗΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΩΣ ΕΙΧΑΝ…ΣΚΟΥΡΑ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑ. Εσείς, που σήμερα διαμαρτύρεστε, μην ξεχνάτε πως είσαστε τα παιδιά και τα εγγόνια των  εγκληματιών  εκείνων του Β παγκοσμίου πολέμου. Και δεν πληρώσατε ΠΟΤΕ γι΄αυτά τα εγκλήματα. Κάνετε πως δε θυμόσαστε, πως δε χρωστάτε σε κανέναν.

Όμως ,αφού πιστεύετε   στις (ανόητες καθ΄ημάς)  απόψεις περί  εθνών και κρατών, φυλετικής ενότητας λαών κ.λπ και αισθάνεστε υπερήφανοι για τη γερμανική σας καταγωγή, με βάση τα κείμενα των διεθνών υποχρεώσεων, που έχετε υπογράψει και ο ίδιοι,να τσακιστείτε να πληρώσετε τις οφειλές σας από τις τεράστιες ανθρώπινες (αναντικατάστατες) και υλικές καταστροφές, που προκαλέσατε. Στους Εβραίους ούτε τα ελάχιστα εξοφλήσατε. Στην Ελλάδα τα ίδια. Ουδέποτε αποζημιώσατε τη χώρα, τουλάχιστον για τους τόνους χρυσάφι που υπεξαιρέσατε.  ΄Αρα, σύμφωνα με τις δικές σας «αρχές» και «ιδεολογίες» και σύμφωνα με τις δεθνώς επικρατούντα, μάς χρωστάτε στην τελική, αν τα κάνουμε όλα σούμα και δε σας χρωστάμε . (Αναγκαία διευκρίνιση: Ο γράφων δεν ασπάζεται τις συλλογικές ευθύνες λαών, ούτε παραδέχεται φυλές, έθνη, κράτη. Όμως, ως αντικειμενικός κριτής  και μόνο ,με τα δικά τους δεδομένα, Ελλήνων και Γερμανών, οι πρώτοι αυτή τη στιγμή υπερτερούν στα δίκια τους, έναντι των δεύτερων).

Αλλά, να επανακάμψουμε στο σωστό δρόμο της Ιστορίας,  η οποία προτείνει μια   άλλη, καθαρότερη λύση :  Να σταματήσουν οι Γερμανοί να πορεύονται τον αλαζονικό, αλλά μονήρη και επικίνδυνο μονόδρομο,που φαίνεται πως διάλεξαν. Το ίδιο και κάποιες άλλες κεντρικές και βόρειες χώρες (Αγγλία, Τσεχία,  Σλοβακία για παράδειγμα).Επίσης, να αλλάξουν επιτέλους, νοοτροπία και συμπεριφορά οι μεσογειακές χώρες, αν θέλουν να συνυπάρξουν στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Αρκετά, ως εδώ η κοροϊδία. Δεν είναι «μαγκιά» να κλέβεις και να εκμεταλλεύεσαι τους άλλους.  Η Ενωμένη Ευρώπη ,έστω και σε αυτή τη μορφή σήμερα, πρέπει να ζήσει και να προχωρήσει, γιατί είναι η αρχή της πτώσης  των «τειχών», της κατάργησης των συνόρων, της ένωσης των ανθρώπων όλου του πλανήτη.

____________________________________________________________________________________________

1. «Το µόνο που έχουν στο µυαλό τους», λέει ο οικονοµικός αναλυτής Ζαν-Μαξάνς Γκρανιέ για τις κυβερνήσεις, «είναι να σωθεί το σύστηµα για να το ξαναφέρουν στην αρχική µορφή του». Είναι σαν να ζουν σε µια δική τους χώρα, διαφορετική από εκείνη στην οποία ζει ο λαός, εντοιχισµένοι σε θυλάκους µε ψηλά τείχη, που πάνω τους ξεσπάει η οργή των πληβείων. Εξω από αυτά, η κοινωνία είναι σαν να µην υπάρχει πια. Υπάρχει µονάχα ο βάρβαρος κόσµος που είχε προβλέψει κάποτε το σενάριο της ταινίας «Μαντ Μαξ»: «Παντού βασιλεύει η παρανοµία, η οικονοµία έχει καταρρεύσει, έχουν επικρατήσει οι ανταλλαγές σε είδος, τα καύσιµα έχουν εξαντληθεί και οι άνθρωποι σκοτώνουν ακόµη και τη µάνα τους για ένα λίτρο βενζίνη. Οι κακοί βλάπτουν τους καλούς. Οµως, η κοινωνία δεν µπορεί να κάνει τίποτα πια. Η ∆ικαιοσύνη αδυνατεί να τιµωρήσει τους ενόχους. Καθένας που νιώθει αδικηµένος παίρνει τον νόµο στα χέρια του».

Ο …διαζευγμένος από την Ιστορία οικονομολόγος Ζαν-Μαξάνς Γκρανιέ, ομοθυμαδόν με  πολλούς καθεστωτικούς συναδέλφους του και «ιστορικούς», βρήκαν την ευκαιρία, (όπως κάνουν όλοι οι προφήτες),να εξαπολύουν τελευταία ριπές κασσανδρισμών για την τύχη του κόσμου και τις τραγικές μέρες που έρχονται. Οι νέοι Ιωάννηδες της «Αποκάλυψης» για το μέλλον οραματίζονται (και επιχαίρουν) δεινά και φοβερά,ειδκά  για τους…λαούς, που οι καημένοι δεν έχουν καμιά  ευθύνη, βέβαια, για την οικονομική συμφορά που τους βρήκε. ΄Όλα τα φταίνε οι κυβερνήσεις, οι εξουσίες, οι πολιτικοί. Η «ανθρωπο-μάζα»,που επαίρεται να αυτοαποκαλείται «Λαός», και μόνο εξ αυτής της ιδιότητας , εξαγνίζεται και απαλλάσσεται των ευθυνών της.

Κύριοι Ζαν-Μαξάνς Γκρανιέ,  Νάιαλ Φέργκιουσον και  Ντοµινίκ Στρος-Καν ,για να περιοριστούμε στην πιο επικίνδυνη  ομάδα «επιστημόνων» που τροφοδοτεί με «ιερεμιάδες»εδώ και κάμποσο καιρό τα αδηφάγα παγκόσμια ΜΜΕ, αν σας άφηναν ελάχιστο χρόνο οι δημόσιες σχέσεις-εμφανίσεις σας και είχατε εγκύψει έστω και ελάχιστα στη σελίδες της Ιστορίας, θα μαθαίνατε τα ακόλουθα:  Οι μάζες (και το ξέρουν πολύ καλά όλες οι εξουσίες) επιθυμούν κυρίως «παντεσπάνι και θεάματα». ΄Όταν δεν τους παρέχονται αυτά, ικανοποιούνται με «άρτον και θεάματα».Αλλά, αν κι αυτό δεν υπάρχει, περιορίζονται στην «κουραμάνα και τα θεάματα». Οι κυβερνήσεις δεν αφήνουν τον κόσμο τους να στερηθεί, τουλάχιστον την «κουραμάνα» (όπως βλέπουμε στις ημέρες μας).

Επομένως, καμιά σύγχρονη ανθρωπο-μάζα δεν πρόκειται να μεταμορφωθεί σύντομα σε πρωτοβυζαντινούς «Βένετους και Πράσινους». Αλλά, κι αν συμβεί αυτό (που δε θα συμβεί, γιατί οι εξουσίες έχουν διαβάσει καλύτερη ιστορία από τους παραπάνω καθηγητές), δε θα διστάσουν να κατεβάσουν τον «Βελισσάριο», ο οποίος, με οποιοδήποτε τίμημα σε αίμα, θα επαναφέρει την τάξη και μαζί τον «άρτον και τα θεάματα» στο λαό.

Γι΄αυτό υποστηρίζουμε πως και από αυτή την κρίση το Σύστημα θα βγει αλώβητο, επειδή το στηρίζει ο ίδιος ο  λαός-ανθρωπο-μάζα.  Το σενάριο της ταινίας «Μαντ Μαξ» και το μυσθιστόρημα 1984, δεν έχουν ελπίδα να τα αντιγράψει η πραγματική ζωή, γιατί η Ιστορία  αρνείται να συστρατευτεί με τη φαντασία σεναριογράφων-μυθιστοριογράφων.

2.Αυτοί εκεί στο σινάφι των ελλήνων δημοσιογράφων, όταν δε έχουν λόγους να υποκατακλίνονται ο ένας στον άλλον, «βγάζουν τα μάτια» τους και κάποτε μέχρι οριστικής… τύφλωσης.  Δείτε για παράδειγμα, τι σούρνει η Πόπη Διαμαντάκου  (η «κουρκουσούρα» πολυτελείας της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ) στη συνάδελφό της ΄Ελλη Στάη.  Το κείμενο, το οποίο, όλως παραδόξως για τις συγγραφικές συνήθειες της Ποπάρας, περιέχει πολλές και αυταπόδεικτες αλήθειες ,δημοσιεύτηκε την Πέμπτη,23/12/2010 στα ΝΕΑ. Τη «σφάζει με το μπαμπάκι» ,απολαύστε το:

                  Τριάντα χρόνια ελλη-γµών

Ηταν θέµα χρόνου να ανηφορίσει η Ελλη Στάη στηνκρατικήτηλεόραση,γιαόσουςγνωρίζουν. Και γνωρίζουν πολλοί. Οχι µόνο τη στενή σχέση της µε το ΠΑΣΟΚ - είχε ακουστεί µέχρι και γιαεκπρόσωπος του κόµµατος - αλλά
και τη δική της αγάπη για το γυαλί. Το όνοµά της είναι συνυφασµένοµε την ιστορία τουεγχώριου µιντιακού ελντοράντο,που είχε επίκεντρο την τηλεόραση και πλαίσιο την πολιτικοκοσµική σύνθεση της µεταπολιτευτικής ελίτ.

Βρίσκεται ήδη δυο χρόνια στα τηλεοπτικά «αζήτητα», καθώς µετά το φιάσκο στο οποίο κατέληξε η συνεργασία της µε τον Alpha και το δίδυµο στην παρουσίαση του δελτίου µε τη Μάρα Ζαχαρέα και αφού είχε συµπληρώσει τρεις σχεδόν δεκαετίες, που δεν άφησε κανάλι από το οποίο να µην περάσει, ουδείς της πρότεινε συνεργασία. Aλλωστε έδειχνε ότι απολαµβάνει την αφοσίωση στον τελευταίο της γάµο µε τον εφοπλιστή Μιχάλη Γουλανδρή, ο οποίος της πρόσφερε την πολυτελή ζωή και την κοσµική παρουσία που ουδέποτε έκρυψε ότι της άρεσαν.

Γεννηµένη αρχές της δεκαετίας του ‘50, Ελισάβετ Τσαρλαµπά το πραγµατικό της όνοµα, κόρη του βουλευτή της Ενώσεως Κέντρου Μάρκου Τσαρλαµπά, τον οποίο όµως χάνει σε ηλικία 8 ετών. Σχολείο στο Αρσάκειο Ψυχικού όπου γνωρίζει και την καλύτερη µέχρι σήµερα φίλη της Ελένη Κόκκαλη, σπουδές στη Νοµική και ένταξή της στον παράνοµο τότε Ρήγα Φεραίο εξού και η πρώτη της δηµοσιογραφική δουλειά στην «Αυγή». Πρώτος γάµος µε τον δικηγόρο Νίκο Στάη, στου οποίου το γραφείο βρέθηκε για λίγο ασκούµενη. Τον χωρίζει σύντοµα, κρατά το επίθετό του και το 1981 βρίσκεται στην ΕΡΤ, όταν πολιτικός υπεύθυνος είναι ο Αναστάσιος Πεπονής, µε τον οποίο συνεργάζεται η µητέρα της Ρενέ (έτσι βρισκόταν κανείς τότε στην κρατική τηλεόραση και έτσι βρίσκεται ακόµη σήµερα), όπου το ειδύλλιό της, το οποίο επίσης καταλήγει σε γάµο, µε τον διευθυντή ειδήσεων ∆ηµήτρη Κατσίµη, τη διευκολύνει να βρεθεί στην παρουσίαση των δελτίων, θέση για την οποία πολλοί τότε διαγκωνίζονταν. Ετσι άρχισε µια καριέρα που την ανέδειξε σε αυθεντικό προϊόν της ιδιόµορφης τηλεοπτικής ανάπτυξης της χώρας, εκπρόσωπο της εποχής των δυσθεώρητων κασέ, που έφταναν τις 50 και 60 χιλιάδες ευρώ τον µήνα, τότε που ο τόπος αποζητούσε τη χολιγουντιανή λάµψη για να επιβεβαιώσει την ανάπτυξή του και µόνον ο χώρος της τηλεόρασης µπορούσε να τη σκηνοθετήσει.

Εν τω µεταξύ χωρίζει και µε τον ∆ηµήτρη Κατσίµη, αλλά έχοντάς τον πάντα υποστηριχτή βρίσκεται στον ΣΚΑΪ, όπου η παρουσίαση του µοντέλου των τηλεπαραθύρων, που επηρεάζει έκτοτε καταλυτικά όχι µόνο την τηλεόραση, αλλά τον ίδιο τον πολιτικό λόγο, όπως και οι εµφανίσεις της παρουσιάστριας µε ακριβά, εντυπωσιακά σακάκια αφήνουν εποχή.

Ουδέποτε έκρυψε την αδυναµία της για τους ισχυρούς άνδρες και την πολυτέλεια. Εξού και επιλέγει η ίδια τον ∆ιονύση Λιβανό, τότε στο πλευρό του Ανδρέα Παπανδρέου, από τον οποίο ζητάει συνέντευξη για να τον γνωρίσει και από εκείνη την ίδια στιγµή µένει µαζί του. Είναι ο καιρός της θριαµβευτικής εισόδου στο λαµπερό λάιφ στάιλ της εποχής (αρχές της δεκαετίας του ‘90), καθώς µε τον σύζυγό της κάνουν στενή παρέα µε το πρωθυπουργικό ζεύγος, διακοπές στις καµπάνες του Λαγονησίου.

Το ίνδαλµά της. Ουδόλως ανακόπτονται ωστόσο οι επαγγελµατικές της αναζητήσεις. Με πρότυπο τη γαλλίδα παρουσιάστρια εκποµπής πολιτικού περιεχοµένου, Αν Σινκλέρ, µε την οποία έβρισκε άλλωστε ότι είχε κοινό τα «διάσηµα µάτια», σχεδιάζει τις εκποµπές της. Τους δίνει τίτλο συνθετικά του ονόµατός της, «Ελλήσποντος» ή «Με τα µάτια της Ελλης», καθώς η χολιγουντιανή ατµόσφαιρα της αναπτυσσόµενης ιδιωτικής τηλεόρασης ευνοεί το να είναι πρωταγωνίστρια ακόµη και των πολιτικού περιεχοµένου εκποµπών η παρουσιάστρια (αδιανόητο µέχρι τότε).

Βρίσκεται στο Mega µε τον «Ελλήσποντο». Είναι τα µέσα της δεκαετίας του ‘90, ο Λιβανός έχει παραιτηθεί από υπουργός Τουρισµού στη σκιά του σκανδάλου για την άδεια καζίνου στον Φλοίσβο. Η Ελλη τον εγκαταλείπει. Την καλείη Εξεταστική της Βουλής για το σπίτι πίσω από τα ανάκτορα και το οικόπεδο στη Μύκονο, που λέγεται ότι είναι τα δώρα του συντρόφου της. Η ίδια στέλνει υπόµνηµα, όπου υποστηρίζει ότι το πόθεν έσχες δικαιολογεί απολύτως τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία.

∆ίνεται και η αφορµή να φύγει από το Mega καθώς σε εκποµπή της µε καλεσµένο τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο και αντικείµενο τη δίκη Βαγιωνή, η φιλία σκιάζει τη δεοντολογία. Βρίσκεται στον Αnt1, συνεργασία που λύνεται µε εξώδικα, ταοποία ουδόλως εµποδίζουν λίγο αργότερα και αφού µεσολαβήσει 2ετής θητεία στο Star, να ξαναβρεθεί στο κανάλι του Αµαρουσίου και στην παρουσίαση του δελτίου. Εν τω µεταξύ έχει γνωρίσει και παντρευτεί (1999) τον Στέλιο Παναγόπουλο, έχει µετακοµίσει στην πολυτελή βίλα τουστα νότια προάστια, αν και λίγο αργότερα, επιβάλλει τη µετακίνησή τους στο πολυτελές διαµέρισµα του συζύγου της στο Κολωνάκι, κάτι όµως που δεν αρκεί ως φαίνεταιγια να σώσει τον γάµο.

Ηδη η κοσµική πλευρά της εικόνας της κερδίζει εις βάρος της δηµοσιογραφικής, τα ποσοστά τηλεθέασης του δελτίου στον Αnt1 κατρακυλούν, η δυσφορία για τη συµπεριφορά της, (λέγεται ότι έφτανε στο κανάλι λίγα λεπτά πριν από την έναρξη του δελτίου), κορυφώνεται και καταλήγει πάλι στα εξώδικα, όταν της επιβάλλεται εκείνο το αλήστου µνήµης δίδυµο µε τον Νίκο Ευαγγελάτο στη συµπαρουσίαση.

Βρίσκεται και πάλι στο Mega, σχολιάστρια στο δελτίο που παρουσιάζει µε επιτυχία η Ολγα Τρέµη,συνεργασία που πολλοί περιµένουν ότι θα τελειώσει ταχύτατα.∆ικαιώνονται. Η ίδια αποκοµίζει όµως τη γνωριµία, που γίνεται στοσπίτι της Ολγας Τρέµη, µε τον εφοπλιστή Μιχάλη Γουλανδρή, χάρη στην οποία οι επαγγελµατικές αναταράξεις που ακολουθούν ουδόλως διαταράσσουν τις βόλτες µε τη θαλαµηγό του στα κοσµικά νησιά.

Εν τω µεταξύ παπαράτσι την κυνηγούν και βρίσκεται περισσότερο παρά ποτέ στην επικαιρότητα µε την προσωπική της ζωή, ενώ η επαγγελµατική έχει πάρει την κατιούσα. Η εκποµπή που παρουσιάζει στον Alpha («Persona non grata») πάει άπατη και το δελτίο µε τη Μάρα Ζαχαρέα το ίδιο. Θυελλώδεις οι καιροί και µια σύζυγος υπουργού στο δελτίο ειδήσεων προκαλεί το κοινό αίσθηµα, αν και η Στάη έχει κατανόηση, αφού και η ίδια ουδέποτε ανέστειλε τις επαγγελµατικές της δραστηριότητες την εποχή της υπουργοποίησης Λιβανού (είχε πάντα πρόχειρη τη δικαιολογία ότι δεν ήταν υπουργός που είχε σχέση µε τα µίντια).

Προφανώς και τώρα θέλει να δώσει το καλό παράδειγµα και θα ανηφορίζει καθηµερινά από το 750 τ.µ.

πολυτελές διαµέρισµα στη σκονισµένη ΕΡΤ για 4.000 ευρώ µεικτά τον µήνα και υποθέτουµε 8ωρο τουλάχιστον σκληρής δουλειάς, όπως και οι υπόλοιποι συµβασιούχοι της κρατικής τηλεόρασης. Ή µήπως όχι;

                                                             23-12-2010

 (Διευκρίνιση για άσχετους ή...ασεβείς): ΄Οχι,δεν είναι τσόντα από πορνοπεριοδικό η κόρη στη φότο. Είναι η αρχαία θεά του ΄Ερωτα,η Αφροδίτη ΓΥΜΝΗ και πεντάμορφη,όπως εικονίζεται στα νέα κυπριακά βιομετρικά διαβατήρια.Το άγαλμά της  βρίσκεται στο Μουσείο της Λευκωσίας. Σύμφωνα με το μύθο, η Αφροδίτη (Κύπρις) εδώ αναδύεται από τα αφρισμένα νερά .

Η φιγούρα όμως αυτή της θεάς στα κυπριακά διαβατήρια ,ενόχλησε σφόδρα τους κύπριους διπλωμάτες και ζητούν να αποσυρθούν, γιατί  υποστηρίζουν πως "η εικόνα είναι πιθανόν να προσβάλει ξένες, συντηρητικές κουλτούρες δημιουργώντας προβλήματα στους κατόχους των διαβατηρίων. Ανησυχούν ότι πολίτες και διπλωμάτες μπορεί να μπλεχτούν σε μπελάδες, ειδικά εάν ταξιδεύουν σε πολύ συντηρητικές ισλαμικές χώρες», γράφει η εφημερίδα της Κύπρου, "Φιλελεύθερος".

΄Αντε,καλέ,αλήθεια; Να αποσυρθούν τα διαβατήρια, για να μην σκανδαλιστούν οι απανταχού της γης  "Ταλιμπάν" με  τουρμπάνια, φερετζέδες, ράσα (ή άνευ) στα μυαλά; 

Τα ίδια υποστήριζαν και σε όλους τους "μεσαίωνες" οι αντίστοιχοι "διπλωμάτες" και εξωθούσαν τα πλήθη να γκρεμίζουν αβέρτα αρχαία μνημεία,να κομματιάζουν αγάλματα ή να τα ακρωτηριάζουν.

 Προτείνουμε, για να μη στερήσουμε από το χειμαζόμενο τουρισμό της χώρας μας τα στίφη με συντηρητικές κουλτούρες και κυρίως τους... ισλαμιστές να κόψουμε  από τα αγάλματα πέη,φαλλούς,κλειτορίδες, βυζάκια και ό,τι εν πάση περιπτώσει δι-εξ-εγείρει το φανατισμό και την τύφλα τους. (΄Αλλοι προτείνουν να πουλήσουμε τον Παρθενώνα,για να λύσουμε το οικονομικό μας πρόβλημα. Γιατί, αν είναι να τα κονομήσουμε, να μην αρχίσουμε να ευνουχίζουμε και τα εναπομείναντα από τη μήνιν των χριστιανών, αρχαία μας αγάλματα;).

Υ.Γ. Κανένας με βρεγμένη σανίδα να περιλάβει τους Κύπριους διπλωμάτες; Προσφέρουμε και ...αμοιβή από το HOMO NATURALIS!).