1."...ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ,ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ" 26-8-2011 "ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ" (ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ). 24-8-2011
"Στενή σύμμαχος του Πούτιν, η 62χρονη κυβερνήτης της Αγίας Πετρούπολης κέρδισε την Κυριακή πάνω από το 95% των ψήφων σε καθέναν από τους δύο δήμους της πόλης που ψήφισαν για την πλήρωση μιας κενής έδρας στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο, την Ανω Βουλή του ρωσικού Κοινοβουλίου." (ΜΜΕ). Σαν τη μούρη των γουρουνιών μοιάζουν οι δικτατορίες σε όλο τον κόσμο. 95% των ψήφων σου λέει πήρε η κυρία δικτάτωρ. ΄Οχι,παίζουμε!Με δάσκαλο τον Πούτιτν,πώς να μη γίνει άριστη μαθήτρια η ΜATVIENKO; "Δεν τα βρίσκουν υπουργείο Υγείας και Εκκλησία για τις μεταμοσχεύσεις Τί πάει να πει δεν τα βρίσκετε,κύριε Λοβέρδο μας με τους "Ταλιμπάν"της θρησκείας; Από παντού αγρεύετε ψήφους; ΄Αντε,λοιπόν ,κάνετε πίσω και επαναφέρατε το Μεσαίωνα στον 21ο αιώνα. Είστε ικανοί για το μικροκομματικό σας συμφέρον. 21-8-2011 "Επίθεση με γιαούρτια στον ΠρετεντέρηΕπίθεση με γιαούρτια δέχτηκε από νεαρούς ο δημοσιογράφος Γιάννης Πρετεντέρης στην Αντίπαρο Επίθεση δέχτηκε την Πέμπτη το βράδυ ο Γιάννης Πρετεντέρης ενώ που περπατούσε στα σοκάκια της Αντίπαρου.Τα γιαούρτια εκσφενδονίστηκαν από μια ομάδα νεαρών που βρέθηκαν κοντά του. Οι νεαροί φώναξαν συνθήματα εναντίον του και των δημοσιογράφων γενικότερα. Η φωτογραφίες αναρτήθηκαν στο athens.indymedia. Ο Πρετεντέρης είναι κακός δημοσιογράφος. Κάκιστος θα έλεγα.΄Οχι, βέβαια, περισσότερο κακός από τους Χατζηνικολάου ,Παπαχελάδες,Τράγκες . Οι περισσότεροι "καθεστωτικοί" δημοσιογράφοι έχουν την ίδια "μούρη". Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού οι διαφορετικοί.'Αλλο αυτό, όμως, και άλλο να τους γιαουρτώνεις, για "θέαμα" προφανώς. Για χίλιους λόγους, θα μπορούσε και ο Πρετεντέρης να πετάξει "γιαούρτια" στους ΄δράστες της δικιάς του διαπόμπευσης, όπως ο καθένας, φυσικά,στον όποιο διαφωνεί ή σιχαίνεται. Αλλά με τέτοια "θεάματα"-παραστάσεις και στημένες σκηνές, δεν αλλάζεις ούτε τον Πρετεντέρη ούτε, πολύ περισσότερο,το σκάρτο εαυτό σου, γιαουρτοεκσφενδονιστή.
ΑΛΛΑΞΕ ΠΡΩΤΑ ΕΣΕΝΑ,ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ "Έκανε χειρότερα στα αγόρια από το να τα κακοποιεί"Σοκάρει από τη φυλακή ο ντετέκτιβ Α. Πελικάνο. Αποκαλύπτει γιατί σταμάτησε τη συνεργασία του με τον Μάικλ Τζάκσον O ντετέκτιβ ισχυρίζεται ότι εγκατέλειψε λίγο αργότερα τον Τζάκσον επειδή ανακάλυψε κάποιες σκληρές αλήθειες για τον Τζάκσον.Τόνισε ότι είχε πει στον Μάικλ Τζάκσον ότι θα δούλευε γι' αυτόν "μόνο αν δεν ήταν ένοχος"."Eίπα (σσ στον Τζάκσον): "μην ανησυχείς για αστυνομικούς ή δικηγόρους. Αν όμως εγώ βρω κάτι θα σε γ...." υποστηρίζει ο φυλακισμένος ντετέκτιβ.(ΜΜΕ) Γνωστό καθίκι ο Σάτυρος. Όταν πέθανε, είχαμε γράψει από δω ότι δεν "έχασε η Βενετιά βελόνι". Εκατοντάδες οπαδοί του παρανοϊκού τραγουδιστή, μας βομβάρδισαν τότε με υβριστικά μηνύματα για την...ασέβειά μας.Ε,ναι,τί θα ήταν οι οπαδοί; "΄Ομοιος ομοίω αεί πελάζει" ! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Καντάφι: «Θα μείνω ως το τέλος» - ΗΠΑ: «Οι μέρες του είναι μετρημένες»  ΤΕΛΟΣ! ____________________ 2. "ΔΡΩΜΕΝΑ" ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΥΛΗ 27-8-2011 "Εν τω μεταξύ, οι διάφορες ομάδες των μαχητών των εξεγερμένων στην πρωτεύουσα της Λιβύης θα υπαχθούν σε μια ενιαία διοίκηση μετά από μια μεταβατική περίοδο και το σχηματισμό του νέου στρατού της χώρας, δήλωσε χθες ο στρατιωτικός επικεφαλής των αντικαθεστωτικών στην Τρίπολη, Aμπντελ Χακίμ Μπελχάτζ."ΜΜΕ) ΄Οπατις! Aμπντελ Χακίμ Μπελχάτζ, λέει, ο επικεφαλής. Η επανάσταση στη Λιβύη τώρα... δικαιώνεται. Υποκλιθείτε στο μεγάλο επαναστάτη-δημοκράτη και στρατηγό Aμπντελ Χακίμ Μπελχάτζ. Στο μεταξύ, καλώς ορίσατε στο ΝΕΟ ΙΡΑΚ-ΛΙΒΥΗ. Και λεμε να σας ξεναγήσουμε στα γρήγορα στην ΚΟΛΑΣΗ:1. "Βόμβα εξεράγη χτες σε στρατόπεδο της Τρίπολης. Σκοτώθηκαν 50 στρατιώτες του νέου καθεστώτος" 2."Παγιδευμένο αυτοκίνητο ανατινάχτηκε πριν λίγο κοντά στο κυβερνητικό μέγαρο στην Τρίπολη. 15 φρουροί διαμελίστηκαν.3."ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ: Αεροπλάνο των γραμμών... με 120 επιβάτες,κατέλαβαν Λύβιοι,πιστοί οπαδοί του Καντάφι και απειλούν να το ανατινάξουν, αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους,τα οποία όμως δεν εχουν ανακοινώσει μέχρι στιγμής"....Ειδήσεις από Λιβύη στη μετα-Κανταφική εποχή του... Aμπντελ Χακίμ Μπελχάτζ! 26-8-2011 "ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ" (ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ) . 25-8-2011 Παπανδρέου για Λιβύη: «Η Αθήνα υπέρ της ειρηνικής μετάβασης στη δημοκρατία»«Η Ελλάδα πρωταγωνίστησε στην ανθρωπιστική βοήθεια»Ιδιαίτερη αναφορά στις εξελίξεις στη Λιβύη έκανε ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου κατά τη διάρκεια της εισήγησής του στο Υπουργικό Συμβούλιο.
Ο Πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι «είμαστε έτοιμοι να σταθούμε πλάι στις νέες προσπάθειες που καταβάλει ο λιβυκός λαός προς όφελος της ειρήνης και της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή».Διαμήνυσε ότι «η Αθήνα τάσσεται υπέρ της ειρηνικής δημοκρατικής και ομαλής μετάβασης "(ΜΜΕ) Μετάβαση στη Δημοκρατία; Ποιά,πώς ,πότε; Τί λέει ο πρωθυπουργός; Λησμόνησε ή κάνει πως δεν ξέρει ότι τη...μετάβαση στη δημοκρατία της Λιβύης διαχειρίζεται μια ομάδα πρακτόρων ξένων δυνάμεων ,ένα συνονθύλευμα εξεγερμένων, χωρίς καμιά πολιτική υποδομή, χωρίς κανένα επαναστατικό εχέγγυο, που ο καθένας συμμετέχει στην επιχείρηση "αλλαγή φρουράς" για τους δικούς του λόγους.Σε λίγο και στην Αίγυπτο και στη Λιβύη οι δικτατορίες των Μουμπάρακ και Καντάφι θα φαντάζουν τα...ιδανικότερα πολιτεύματα γι΄αυτές τις χώρες. 24-8-2011 "ΝΟΤΙΟ ΣΟΥΔΑΝΕξακόσιοι άνθρωποι σκοτώθηκαν κι εκατοντάδες τραυματίστηκαν τις τελευταίες ημέρες στο Νότιο Σουδάν, όπως μετέδωσε χθες το κανάλι Αλ Αραμπίγια επικαλούμενο τα Ηνωμένα Εθνη. Οι συγκρούσεις μεταξύ διαφορετικών φυλών με συχνό αντικείμενο τη νομή της βοσκής δείχνουν το μέγεθος της αστάθειας στην περιοχή, λίγες μόλις εβδομάδες μετά την απόκτηση της ανεξαρτησίας της.(ΜΜΕ,στα "ψιλα")600 σκοτώθηκαν στο Σουδάν και καμιά 300αριά στη Λιβύη τις τελευταίες ημέρες.Τα της Λιβύης ,του Καντάφι και της νέας...δημοκρατικής κυβέρνησης στη χώρα τα γνωρίζουμε απο πρώτο χέρι και από έκτακτα δελτία. Τα του Σουδάν ούτε που τα άκουσε κανείς.Μα το Σουδάν δεν έχει τις πετρελαιοπηγές της Λιβύης. Ούτε το ΝΑΤΟ έχει κανένα λόγο να...εκδράμει ως εκεί.Να καταλαβαινόμαστε!
_______________________________________________________________________________________________ "Εξι φορές μεγαλύτερο από τον Εθνικό Κήπο, το Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης» στο Ιλιον" και μπήκε στα ραντάρ των περιπατητών του Σαββατοκύριακου".(ΜΜΕ) Ε,όχι και να δώσουν το όνομα του Τρίτση σε πάρκο για να τον τιμήσουν!΄Ενας πολιτικάντης ήταν ο μακαρίτης ,που περισσότερο διεκρίνετο για τις...γκομενικές και γυμναστικές του επιδόσεις, παρά για τις πολιτικές, επιστημονικές ή άλλες παρεμφερείς ικανότητες.Θυμάμαι το 1988. Το έχουμε ξαναγράψει εδώ. ΄Ηταν υπουργός Παιδείας τότε. Εμείς υπηρετούσαμε στο νεοσύστατο τότε σχολείο ΑΠΟΔΗΜΩΝ ΕΛΛΗΝΟΠΑΙΔΩΝ ΒΑΡΥΜΠΟΠΗΣ.΄Ενα "Κολλέγιο" πρότυπο,που αν το βοηθούσε η πολιτεία,θα είχε γονατίσει ΟΛΑ τα ιδιωτικά σχολεία βόρειων και ανατολικών προαστίων Αττικής.Αλλά, ο άθλιος υπουργός Τρίτσης,μας άφησε καταχείμωνο χωρίς θέρμανση, χωρίς μια δραχμή,κιμωλίες δεν είχαμε να πάρουμε.Είδαν αυτά τα χάλια οι γονείς των παιδιών (απόδημοι) και ...λάκησαν. Ξαναγέμισαν τα ιδιωτικά, ελέω Τρίτση. (Γιατί,άραγε; Ε,καλά τώρα. "Τί κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια";)
Στην Ελλάδα το 90% των ονομασιών δρόμων,ιδρυμάτων,στεγών κ.λπ πρέπει να αλλάξει και το ίδιο ποσοστό των αγαλμάτων να γκρεμιστεί.
Μόνο η καθεστωτική Ιστορία δίνει πιστοποιήσεις ιστορικής φερεγγυότητας σε διεφθαρμένους,διαπλεκόμενους και ανήθικους να τους τιμούν με αγάλματα,ονομασίες,αφιερώματα και ιδρύματα. _____________________________________________________________________________________________- "Σκληρή επίθεση στις πελατειακές λογικές που επικρατούν στους χώρους των πανεπιστημίων έκανε ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου στην ομιλία του κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τις αλλαγές στα πανεπιστήμια, ενώ εμμέσως πλην σαφώς έθεσε τη ΝΔ προ των ευθυνών της για την άρνησή της να υπερψηφίσει το νομοσχέδιο" (ΜΜΕ). Τους κόβουν τη μάσα και λυσσάξανε οι διεφθαρμένοι πανεπιστημιακοί. Χειρότερη φάρα,δεν υπάρχει. Διαπλοκές-συναλλαγές,,οικογεν ειοκρατία,πελατειακές σχέσεις,λαμογιές.,αγραμματοσύνη. Απ΄όπου κι αν τους πιάσεις ,λερώνεσαι.Η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη του μέλλοντος (αν υπάρξει ποτέ στη χώρα), έχει πολλή δουλειά να κάνει.
23-8-2011 "Από την άλλη, τα κοινωνικά στρώματα που συμμετείχαν στην εξέγερση του 2008 της Αθήνας και, κυρίως, οι σημερινοί «Αγανακτισμένοι» δεν έχουν σχέση με τους παρίες της εθνικής ζωής. Η ελληνική περίπτωση αφορά κοινωνικά στρώματα που συνειδητοποιούν την περαιτέρω αδυναμία του κράτους και του πολιτικού συστήματος να συντηρεί ένα επίπεδο ζωής, το οποίο δεν αντιστοιχούσε στο παραγωγικό μοντέλο της χώρας."(Οι πρόχειρες απόπειρες «ομογενοποίησης» των ταραχών.Το Λονδίνο δεν είναι Αθήνα.Του Γιώργου Σιακαντάρη, ΤΑ ΝΕΑ, Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011) Οι πρόχειρότητες-απλοϊκότητες στην ερμηνεία κοινωνικών ιστορικών φαινομένων από καθεστωτικούς δοκησίσοφους...αναλυτές. ...Θου,κύριε Σιακαντάρη, φυλακήν τω στόματί σου, αφού δεν ξέρεις τι λες. 3.΄ΕΤΣΙ ΤΑ "ΒΛΕΠΟΥΝ" ΑΛΛΟΙ 27-8-2011 
Θα τη γλιτώσουν... ... αυτοί που βύθισαν τον κόσμο στη μεγαλύτερη δυστυχία από το 1930. Θα τη γλιτώσουν ατιμώρητοι, επειδή αυτοί είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες ενός μεγάλου μέρους του πολιτικού συστήματος. Θα τη γλιτώσουν, επειδή καμιά κυβέρνηση στον κόσμο δεν θέλει να τα βάλει μαζί τους. Ούτε ο Ομπάμα, γράφει με πικρία ο Ρόμπερτ Σέερ στην εφημερίδα «Σαν Φρανσίσκο Κρόνικλ», ο οποίος τώρα πιέζει όσους κατακάηκαν από τα απατηλά στεγαστικά δάνεια αυτών των τραπεζιτών και διεκδικούν αποζημιώσεις να βολευτούν με ψίχουλα, παρέχοντάς τους, έτσι, ασυλία από μελλοντική δίωξη. Και η ασυλία... ... των φτωχών και των ανυπεράσπιστων; Δεν θα βρεθεί ποτέ κυβέρνηση γι' αυτούς; Δεν θα ήταν πιο δίκαιο μια κυβέρνηση να παίρνει από τους μεγάλους και να δίνει στους μικρούς; Οχι μονάχα δίκαιο, αλλά και οικονομικά ορθό, λέει ο οικονομολόγος Στιβ Κιν, που το αποδεικνύει και μαθηματικά: η οικονομία μιας χώρας που βρίσκεται σε κρίση ξαναστέκεται στα πόδια της πιο εύκολα, όταν η κυβέρνηση δίνει στους οφειλέτες παρά όταν δίνει στους δανειστές, επειδή έτσι εξομαλύνονται σε κάποιο βαθμό και πολλές συνέπειες από τις κραυγαλέες εισοδηματικές ανισότητες που αποτέλεσαν μια από τις βασικές αιτίες της κρίσης. Δανειστές και οφειλέτες χτυπήθηκαν καίρια από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Οι μεγάλες τράπεζες δεν θα είχαν επιβιώσει χωρίς τις γενναιόδωρες εγγυήσεις και χορηγήσεις των κυβερνήσεων. Ομως ο κοσμάκης δεν πήρε τίποτα. Αφέθηκε να γλείφει μόνος τα τραύματά του και να εξακολουθεί μέχρι σήμερα να πληρώνει τους μεγαλοτραπεζίτες με τους μισθούς του και τις συντάξεις του. Για άλλη μια φορά, οι κυβερνήσεις αποφάσισαν ποιοι θα είναι οι νικητές και ποιοι οι ηττημένοι. Η απόφαση... ... των κυβερνήσεων να στηρίξουν τους δανειστές και όχι τους οφειλέτες έχει καταδικάσει την οικονομία, λένε πολλοί οικονομολόγοι. Οι μεγάλες τράπεζες που είναι διασωληνωμένες με τους κρατικούς προϋπολογισμούς στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ζόμπι. Οσο κι αν τρέφονται σήμερα από το αίμα του κοσμάκη, δεν πρόκειται να επανέλθουν ποτέ στην πραγματική ζωή. Ομως εξακολουθούν να ελπίζουν ότι, ακόμη και αν επιδοθούν ξανά στην ίδια κερδοσκοπία που προκάλεσε την παγκόσμια οικονομική κρίση, πάλι οι κυβερνήσεις θα σπεύσουν να τις ξαναδιασώσουν, λέει στο «Χάφινγκτον Ποστ» ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, πρόεδρος του ινστιτούτου Levy Economics. Στην περίπτωση των ΗΠΑ, η διάσωση των μεγαλοτραπεζιτών προκάλεσε τη λαϊκή οργή, επειδή η κυβέρνηση τούς έσωσε με τα λεφτά των απλών Αμερικανών. Ηταν πάρα πολύ μεγάλοι για να πεθάνουν.Με την ίδια... ... λογική οι λαοί εξακολουθούν να πληρώνουν τη σωτηρία των μεγαλοκαρχαριών. Οι κυβερνήσεις πιστεύουν ότι «επειδή οι τράπεζες έχουν πάρα πολύ εκτεταμένες διασυνδέσεις μεταξύ τους, είναι υποχρεωμένες να τις βοηθήσουν», λέει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου. «Ομως, αν πάρουμε τα νοικοκυριά στο σύνολό τους, έχουν κι αυτά τέτοιες διασυνδέσεις. Είναι και αυτά πάρα πολύ μεγάλα για να πεθάνουν». Και μπορεί να γίνουν πάρα πολύ επικίνδυνα. Από τη μια οι Τραπεζίτες, οι μεγαλοκαρχαρίες, οι καπιτάλες. "Οι έτσι οι αλλιώς". Κακοί, κάκιστοι, εκμεταλλευτές, αδίστακτοι, εγκληματίες. Κι απ΄την άλλη ,ο κοσμάκης, ο φτωχός, ο αδύνατος,ο ανυπεράσπιστος, που δεν έχει στον "ήλιο μοίρα". Αγνός τούτος, αθώος, ανύποπτος, ανήξερος.΄Ολο παγίδες του στήνουν οι ισχυροί.Τί μας λέτε,καλέ; Ποιος ήτανε ανύποπτος; Για ποιον αθώο μου μιλάτε; Το "αμερικάνικο όνειρο" κυνηγούσε και τούτος. Πονηρότερος κι από τους τραπεζίτες ο δικός σας (και μάλιστα κουτοπόνηρος). Η "σμικρογραφία" του μεγαλοκαρχαρία. Απλά, έκανε τα ίδια, αλλά σε περιορισμένη κλίμακα,γιατί τόσο "στρώμα έχει να απλώσει τα πόδια" του.Αν είχε την "άπλα" εκείνων που τον εκμεταλλεύονται τώρα, θα έκανε τα ίδια και χειρότερα.Αφήστε το παραμύθι με τους κακούς "άλλους" και τους καλούς "αυτούς".Καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Μόνο όποιος λειτουργεί ως "κιμάς",ως ανθρωπόμαζα, απεμπολεί τις ευθύνες του και ρίχνει το κρίμα σε κάποιος άλλους (Σύστημα, ισχυρούς, κακή του μοίρα, κ.λπ).΄Οποιος λειτουργεί ως υπεύθυνος Πολίτης,όποιος ζει σύμφωνα με τους νόμους της Φύσης και έχει φυσική ηθική και αξιοπρέπεια,δεν πέφτει θύμα κανενός. Ούτε κυνηγάει..όνειρα θερινής (ή μη) νυκτός.Τελειωμένα ,καθαρά πράγματα.Φτωχά, ανήμπορα ,ανήξερα είναι το παιδάκια στην Αφρική,που πεθαίνουν σαν τις μύγες για μια σταγόνα νερό και δεν αυτοκτονούν, γιατί έχασαν το "κωλόσπιτο" που απέκτησαν με δανεικά στην...Καλιφόρνια.Τα λοιπά είναι ιστορικές διαστρεβλώσεις και λαϊκισμοί εξαρτημένων και για τον "άρτον" τους εργαζομένων δημοσιογράφων.Κακή,κάκιστη φάρα! 26-8-2011"ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ" (ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ). Κλειδώνει» η βαλίτσα με τα μυστικά κονδύλιαΚαταργείται ο Κωδικός 0896. Ελάχιστοι γνώριζαν ποιους τροφοδοτούσε με χρήματαΡΕΠΟΡΤΑΖ:ΧΑΡΗΣ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ:ΣΤΑ ΝΕΑ,Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011 Μυστικά κονδύλια εκατομμυρίων ευρώ και δραχμών παλαιότερα εκτιμάται ότι έχουν διατεθεί από τον Κωδικό 0896 των εκάστοτε γενικών γραμματειών Τύπου, Ενημέρωσης και Επικοινωνίας. Πρόκειται για τον λογαριασμό που δημιουργήθηκε πριν από τέσσερις δεκαετίες για τα απόρρητα έξοδα. Σύμφωνα με τη χθεσινή ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου Ηλία Μόσιαλου, ο λογαριασμός για τον οποίο ελάχιστοι γνώριζαν πώς ακριβώς αξιοποιούνταν τα χρήματα που διέθετε καταργείται, στο πλαίσιο της πολιτικής για τη μείωση των λειτουργικών δαπανών του Δημοσίου και της διαφάνειας. Ωστόσο, η ιστορία των μυστικών κονδυλίων που διατέθηκαν από τις γραμματείες και τις διευθύνσεις ενημέρωσης για λόγους «εθνικών συμφερόντων», τα οποία σύμφωνα με τις πληροφορίες είχαν να κάνουν με τη χειραγώγηση της πληροφόρησης και άλλες… απόρρητες δράσεις, αρχίζει πολύ πριν από τα χρόνια της δικτατορίας. Το διάταγμα που υπέγραψαν ο Παπαδόπουλος, ο Παττακός, ο Μακαρέζος και άλλα μέλη του χουντικού υπουργικού συμβουλίου νομιμοποιούσε επί της ουσίας μια πρακτική αδιαφάνειας που εφαρμόστηκε από την εποχή Μεταξά και συνεχιζόταν μέχρι τις εκλογές του 2009 οπότε πάγωσαν οι κινήσεις του συγκεκριμένου λογαριασμού όπως είπε ο κ. Μόσιαλος. Ιδιαίτερη εντύπωση είχε προκαλέσει, όπως αποκαλύπτουν καλά πληροφορημένες πηγές, η εκταμίευση ποσού-ρεκόρ από τον Κωδικό 0896 λίγο πριν από τις δημοτικές εκλογές του 2006, οπότε πραγματοποιήθηκαν «απόρρητες δαπάνες» περίπου 650.000 ευρώ από τις γενικές γραμματείες Επικοινωνίας και Ενημέρωσης. Προσθέτουν μάλιστα ότι καθ' όλη τη διάρκεια της περιόδου 2004-2009 ο συγκεκριμένος λογαριασμός ήταν «απροκάλυπτα» ενεργός.
«Για εθνικά συμφέροντα». Στο νομοθετικό διάταγμα της 10ης Οκτωβρίου 1970, το οποίο προέβλεπε την υπαγωγή της γενικής διεύθυνσης Τύπου και Πληροφοριών από το υπουργείο Προεδρίας απευθείας στον πρωθυπουργό, τη μετονομασία της σε γενική γραμματεία και την αναδιοργάνωσή της, περιλαμβάνονται και τρεις παράγραφοι που δεν θα περνούσαν απαρατήρητες για τον απλό λόγο ότι η… αξία τους ανερχόταν σε εκατομμύρια: «Διά δαπάνας ή επιχορηγήσεις αναγομένας εις την αρμοδιότητα της γενικής γραμματείας, εξυπηρετούσας τα εθνικά συμφέροντα και μη δυναμένας λόγω της ειδικής φύσεως αυτών να κατονομαστούν, εγγράφεται εν τω ειδικώ προϋπολογισμώ της υπηρεσίας πίστωσις εξ ης αι δαπάναι ενεργούνται κατά παρέκκλισιν από των διατάξεων του Δημοσίου Λογιστικού και παντός άλλου νόμου», αναφερόταν στο άρθρο 10. Για τις δαπάνες και τις επιχορηγήσεις αυτές, σύμφωνα με το διάταγμα, αποφάσιζε ο ίδιος ο πρωθυπουργός έπειτα από γνωμοδότηση επιτροπής την οποία αποτελούσαν ο γενικός γραμματέας και δύο ανώτερα στελέχη της υπηρεσίας. Τα κονδύλια μπορούσαν να διατεθούν ακόμα και χωρίς την απόδοση λογαριασμού, ενώ η χρήση τους δεν περιοριζόταν στο εσωτερικό της χώρας. «Αι δαπάναι διατίθενται εν τε τω εσωτερικώ και τω εξωτερικώ μη αποκλειομένης και της προπληρωμής», κατέληγε το άρθρο. Ανθρωποι που γνωρίζουν την ιστορία των υπουργείων και των σχετικών γραμματειών και διευθύνσεων επισημαίνουν ότι η πρακτική της διάθεσης κονδυλίων για σκοπούς χειραγώγησης άρχισε να εφαρμόζεται από τα χρόνια του Μεταξά, με την ίδρυση του υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού τον Αύγουστο του 1936 και συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση μέχρι πριν από δύο χρόνια. Οι ίδιες πηγές επισημαίνουν ότι η «νομιμοποίηση» των απόρρητων δαπανών από τη χούντα ήταν το κερασάκι στην τούρτα. «Στο υπουργείο Εξωτερικών ή στην ΕΥΠ ακούγεται λογικό να υπάρχουν λογαριασμοί με μυστικά κονδύλια, αλλά στην περίπτωση της Γενικής Γραμματείας Μέσων Ενημέρωσης ή στο υπουργείο Τύπου τι σκοπό θα μπορούσαν να έχουν οι απόρρητες δαπάνες, πέρα από αυτούς της χειραγώγησης;» αναφέρουν χαρακτηριστικά. Επιπλέον, τονίζουν με νόημα ότι λόγω απορρήτου δεν υπάρχουν εγγραφές για να ελέγξει κανείς πώς διατέθηκαν τα ποσά. «Δυστυχώς, αν και θα επιθυμούσαμε την πλήρη δημοσιοποίηση όλων των στοιχείων, βασική παράμετρος της αδιαφάνειας που χαρακτήριζε τη χρήση των απόρρητων κονδυλίων ήταν η μη ύπαρξη εγγράφων και η καταστροφή κάθε στοιχείου αναφορικά με τη διακίνησή τους», δήλωσε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Μείωση δαπανών. Σύμφωνα με τον κ. Μόσιαλο, πέρα από τη νομοθετική ρύθμιση που προωθείται άμεσα για την κατάργηση του διατάγματος περί απόρρητων δαπανών της γενικής γραμματείας Μέσων Ενημέρωσης - Επικοινωνίας, τον επόμενο μήνα θα υπάρξουν προτάσεις για την περαιτέρω εξοικονόμηση και αποτελεσματική αξιοποίηση των λοιπών πόρων των γραμματειών προκειμένου να επιτευχθεί σημαντική μείωση των δαπανών τους. Επίσης, το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση προγραμματίζει να προχωρήσει σε περικοπές του κόστους μετακινήσεων υπαλλήλων και στελεχών των γενικών γραμματειών, καθώς και σε μειώσεις κονδυλίων για την αγορά δώρων σε επισκέψεις ξένων αποστολών, ίδρυσης κέντρων Τύπου για την κάλυψη μεγάλων γεγονότων, καθώς και για άλλα ζητήματα δημοσίων σχέσεων. Γι αυτά το "κατάμαυρο" χρήμα και τις λοιπές φανερές επιδοτήσεις,που διοχέτευαν όπου ήθελαν οι επιτήδειοι των υπουργείων σε συνεργασία με τη μαφία των ομογενών στις χώρες Κ.Α.Κ, δολοφόνησαν το 2006 στην Τασκένδη τον καθηγητή Γιώργο Τριάρχη.Ο αποσπασμένος εκεί καθηγητής είχε ανακαλύψει-καταγγείλει την απάτη-"μεγάλο φαγοπότι" και είχε υποβάλει μήνυση κατά συγκεκριμένων ατόμων, που συμμετείχαν στο ροκάνισμα του δημόσιου χρήματος.Η πολιτεία αρνείται να αποδώσει δικαιοσύνη και να τιμωρήσει τους δράστες μέχρι σήμερα.
Ο Νεοέλληνας Αγαπητή Φοίβη, Απαντήσατε στην επιστολή μου («ΤΑ ΝΕΑ», 5.8.11), ότι με αυτά που γράφω προβλέπεται γενική αγανάκτηση. Εύχομαι και οι σαράντα χιλιάδες, περίπου, αναγνώστες της εφημερίδας να είναι και αναγνώστες της στήλης σας, και ας αγανακτήσουν. Προσωρινά πάντως, η μη αγανάκτηση περιορίζεται σε γνωστούς μου όλων των πολιτικών αποχρώσεων. Επίσης η δημοτικότητά μου εκτείνεται σε μερικές εκατοντάδες τ.μ., οπότε όποιος και αν αγανακτήσει, θα είναι εφήμερο, αφού του είμαι τελείως άγνωστος. Ομως ίσως σας ενδιαφέρει, πόσες φορές με έχει αγανακτήσει ο Νεοέλληνας / Νεοελληνίδα. Αν δεν σας κουράζει και έχετε χρόνο, διαβάστε ορισμένες αγανακτήσεις μου. Αγανακτούσα λοιπόν: n Οταν το έπαιζε - το παίζει ακόμη - μεγάλος / μεγάλη, διότι είχε πέντε και ίσως παραπάνω τραπεζικές κάρτες στο πορτοφόλι του/της, χωρίς βέβαια την ανάλογη οικονομική επιφάνεια. n Οταν έπαιρνε επιδόματα που δεν δικαιούνταν και ήταν περήφανος/η για την εξαπάτηση του κράτους. n Οταν έπαιρνε σύνταξη μεγαλύτερη του μισθού του, ενώ ο χαζοευρωπαίος μετά από σαράντα χρόνια δουλειάς παίρνει 1.200 ευρώ. n Οταν έπαιρνε εφάπαξ που ισοδυναμούσε με μία ολόκληρη περιουσία. n Οταν ανεξάρτητα των περιουσιακών του στοιχείων έπαιρνε (παίρνει;) επίδομα ανεργίας. n Οταν, ανεξάρτητα του ποσού της σύνταξης είχε (έχει;) οικονομικές ελαφρύνσεις, τις οποίες επιβαρύνονται τα κορόιδα. n Οταν, επειδή τελείωσε το λύκειο, πρέπει να διορισθεί δημόσιος υπάλληλος, αφού είναι πεπεισμένος/η, ότι το Δημόσιο είναι πατρογονική του/της κληρονομιά. n Οταν τη στιγμή που απολύεται από τον Στρατό απαιτεί διαμέρισμα από τον πεθερό, μαγαζί από τον μπαμπά και στα είκοσι πέντε του να είναι επιχειρηματίας - συνταξιούχος. n Οταν για όλες τις ζημιές, φυσικές και μη, που του/της τυχαίνουν, πρέπει να τον/την αποζημιώνει το κράτος. n Οταν ενώ είναι συνταξιούχος εργάζεται μαύρα. n Οταν ενώ μου πουλούσε, σαν καταστηματάρχης, είδη χωρίς να δίνει απόδειξη (και ο ΦΠΑ έμενε στην τσέπη του), μετά σούφρωνε το πρόσωπό του, όταν απαιτούσα να κόψει. n Οταν χωρίς κανένα οικονομικό έλεγχο μπαινόβγαινε στις τράπεζες, εισέπραττε δάνεια και απαιτούσε (απαιτεί;) από το κράτος να του τα χαρίσει. n Οταν για κάθε εθνική συμφορά έφταιγαν και φταίνε πάντα οι άλλοι. Οι ξένοι, οι διάβολοι, τα στοιχειά του δάσους και οι νεράιδες, ενώ αυτός/ή είναι το πλέον ηθικό πλάσμα του πλανήτη. n Οταν επιμένει ότι ελληνικό ποδόσφαιρο και αθλητισμός είναι μόνον οι τρεις «μεγάλοι» Αθήνας - Πειραιά και οι δύο της Θεσσαλονίκης και παίχτης άλλης ομάδας δεν αξίζει να παίζει στην Εθνική. n Οταν παρκάρει όπου του γουστάρει και πετά σκουπίδια και αποτσίγαρα από το αυτοκίνητο στον δρόμο. n Οταν αραδιάζει τα σκουπίδια του όπου του καπνίσει και όταν είναι στη θάλασσα για μπάνιο, παραχώνει τις γόπες του / της στην άμμο. n Οταν εκλέγεται δήμαρχος ή παίρνει οποιοδήποτε άλλο αξίωμα και θεωρεί σωστό να έχει μόνον απαιτήσεις από τον κρατικό μηχανισμό. Να του φτιάξουν δρόμους και πλατείες, χωρίς όμως δικαίωμα ελέγχου, αλλά αυτός / ή να έχει το αποκλειστικό δικαίωμα εγκαινίων και φωτογραφίας. Και επιπλέον, η Πολιτεία να του / της στήσει ανδριάντα, γιατί, λέει, κάλεσε συνεδρίαση συμβουλίου για να καταδικάσει την επέμβαση στο Νεπάλ, Ανατολικό Τιμόρ και στα Νησιά του Πάσχα, ενώ τα σκουπίδια πνίγουν τον δήμο «του» / «της» και φυσικά υπεύθυνος για εξεύρεση λύσης μόνον αυτός/ή δεν είναι. n Οταν καίει τα δάση και απαιτεί χαζογελώντας να τα σβήσει ο εκάστοτε πρωθυπουργός. n Οταν είναι το κόμμα του/της στην αντιπολίτευση και για ξηρασίες, βροχοπτώσεις, παγωνιές και τρικυμίες φταίει η κυβέρνηση, η οποία έπρεπε να προβλέψει τα καιρικά φαινόμενα. Οπως πάλι φταίει η κυβέρνηση, κατά τη φαντασία του/της για την πείνα στην Αφρική, τις φωτιές στην Αυστραλία και τα τσουνάμι του Ειρηνικού. Ελπίζω, αγαπητή Φοίβη, να μην σας κούρασα με τη λίστα της αγανάκτησης, αν και ημιτελής - και αν συνέβη το αντίθετο, πιστεύω να με συγχωρήσετε, αφού είναι η πρώτη φορά που απαντώ σε σχόλιό σας. Φιλικά και με πάρα πολλά ευχαριστώ Χρίστος Τσαχπίνης - Καβαλιώτης Γερμανία Αυτό θα πει αγανάκτηση. Οχι πως διαφωνούμε κιόλας... Νάτη και οι Φοίβη στις επάλξεις της...επανάστασης των ορδών των Αγανακτισμένων. Σήκωσε κι αυτό το "κορίτσι" παντιέρες. Μεταλλάχτηκε τώρα σε... κεφαλοκυνηγό Νεοελλήνων.Πώς όχι; Καλά το λέει: 40.000 φύλλα καθημερινά είναι αυτά. Για πάρτε μολύβι και υπολογίστε το 40Χ1,30 (χώρια τα Σάββατα,τα έντυπα με ένθετα όπου αλλάζουν προς τα πολύ ψηλά οι τιμές και φυσικά οι διαφημίσεις κ.λπ),και θα αντιληφθείτε ακαριαία το λόγο της μετάλλαξης της... ανεξάρτητης δημοσιογραφίας εκεί στο ΔΟΛ. ΄Ο,τι θέλει ο πελάτης, παιδιά. Σιγά που θα κόλωνε η Φοίβη! ____________________________________________________________________________________________
Eνα σκίτσο που δημοσίευσε στο χθεσινό της φύλλο η «Μοντ» δείχνει την Ανγκελα Μέρκελ να παρακολουθεί από τη στεριά κάποιον που πνίγεται, προφανώς την Ελλάδα. «Αν έχετε ένα σωσίβιο», λέει η γερμανίδα καγκελάριος, «μπορούμε να σας το ρίξουμε». Ο σκιτσογράφος αναφέρεται φυσικά στην απροθυμία της Μέρκελ να συνδράμει τόσο την Ελλάδα όσο και την ευρωζώνη γενικότερα. Μια απροθυμία που προκαλεί όλο και πιο σφοδρές επικρίσεις εναντίον της και ενδέχεται να της στερήσει την τρίτη θητεία. Το 61% των Γερμανών πιστεύει πλέον ότι η κόρη του λουθηρανού πάστορα δεν θα επανεκλεγεί. «Διαμορφώνει την πολιτική της μέρα με τη μέρα», λέει ο Γιόζεφ Γιόφε, εκδότης και διευθυντής της «Ντι Τσάιτ». «Και αυτή είναι πάντα αντίδραση, ποτέ δράση. Δεν υπάρχει ηγεσία από την πλευρά της Μέρκελ, και αυτή είναι η ουσία του προβλήματος». Η γερμανίδα καγκελάριος μοιάζει να λέει ότι αυτή η κρίση δεν την αφορά. Οι Γερμανοί υπήρξαν πάντα άψογοι, δεν έζησαν ποτέ πάνω από τις δυνάμεις τους, δεν δανείστηκαν χρήματα για να αγοράσουν πράγματα που δεν χρειάζονταν. Οταν οι άλλοι έκαναν πάρτι, εκείνοι υπέμεναν στωικά την περικοπή των μισθών τους. Αν λοιπόν τώρα βοηθούν, το κάνουν από φιλανθρωπία. Αλλά αυτή η εικόνα είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι την εποχή των παχιών αγελάδων οι γερμανοί τραπεζίτες δάνειζαν όλο τον υπόλοιπο κόσμο σαν τρελοί. Ακολουθώντας μια φρόνιμη πολιτική στο εσωτερικό, δάνειζαν τους Αμερικανούς, τους Ιρλανδούς, τους Ισλανδούς, και φυσικά τους Ελληνες, για να κάνουν όποια τρέλα ήθελαν. Σε ένα άρθρο του στο «Vanity Fair» που συζητείται πολύ, ο Μάικλ Λιούις προσφέρει μια ψυχαναλυτική εξήγηση: οι Γερμανοί έχουν ταυτόχρονα μια έμμονη ιδέα με την καθαριότητα και με τη βρωμιά. Εξωτερικά είναι πεντακάθαροι και εσωτερικά κοπρολάγνοι. Ολόκληρη η παράδοσή τους είναι γεμάτη με παροιμίες και ανέκδοτα που περιστρέφονται γύρω από τα κόπρανα και τον πρωκτό. Η αγαπημένη λέξη του Χίτλερ, που χρησιμοποιούσε συχνά και για τον εαυτό του, ήταν «σκατοκέφαλος». Ετσι συνέβη και με την οικονομική κρίση: οι γερμανικές τράπεζες που ήθελαν να κυλιστούν λίγο στη βρώμα έπρεπε να απευθυνθούν στο εξωτερικό. Δεν ωφελεί λοιπόν να ισχυρίζονται ότι είδαν φως κι ανέβηκαν. Ούτε μπορεί η κυβέρνηση του Βερολίνου να νίπτει τας χείρας της. Οπως λέει κι ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν, η Γερμανία πρέπει να αντιληφθεί ότι όπως υπήρξε μέρος του προβλήματος, έτσι πρέπει να γίνει μέρος και της επίλυσής του. Δε γνωρίζω αν είναι σκατοκέφαλοι οι Γερμανοί, αλλά ο αρθρογράφος με τις ανοησίες που τσαμπουνάει, μάλλον δεν τον γλυτώνει το χαρακτηρισμό.Δε βαρέθηκαν πια οι εξαρτημένοι κονδυλοφόροι να ταϊζουν τους αναγνώστες τους με το κουτόχορτο για τους κακούς Γερμανούς και τους ...κάλλιστους ΄Ελληνες; _________________________________________________________________________________________________ Ποιες αποφάσεις των πολιτικών ηγεσιών οδήγησαν σε δεύτερη βύθιση την παγκόσμια οικονομίαΤο μεγάλο λάθοςΤου Παύλου ΤσίμαΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚ ΣΤΑ ΝΕΑ<: Σάββατο 20 Αυγούστου 2011
Τον πρώτο καιρό του πανικού και της αβεβαιότητας, μετά την πτώση της Lehman - κλείνουν σε λίγο τρία χρόνια - ειδικοί, αναλυτές και προφήτες προσπαθούσαν να μαντέψουν τη διαδρομή της κρίσης, χρησιμοποιώντας ως μοντέλα, γράμματα του λατινικού αλφαβήτου. Θα ήταν μια κρίση τύπου V - μια απότομη βύθιση που θα την ακολουθήσει μια εξίσου απότομη, γρήγορη ανάκαμψη; Θα ήταν μια κρίση σε σχήμα L - ένας μακρύς λήθαργος ύφεσης, μετά την πτώση, όπως στην Ιαπωνία; Ή μήπως θα είχε σχήμα W - μια μικρή ανάκαμψη, έπειτα μια νέα βύθιση, πριν από την τελική άνοδο, όπως είχε συμβεί στη μεγάλη κρίση της δεκαετίας του '30; Ενας σοφός είχε, θυμάμαι, απαντήσει πως η πρόβλεψη ήταν αδύνατη, αφού η διαδρομή της κρίσης εξαρτάται λιγότερο από μετρήσιμα αντικειμενικά δεδομένα και περισσότερο από έναν απρόβλεπτο παράγοντα: τον τρόπο αντίδρασης των πολιτικών ηγεσιών σε μια κρίση, που ανάλογή της η Δύση δεν είχε ζήσει εδώ και 80 χρόνια. Τώρα, λοιπόν, όλα δείχνουν πως ο κόσμος βρίσκεται εγγύτερα σε μια δεύτερη βύθιση, παρά στην πολυθρύλητη ανάκαμψη. Ο Αύγουστος - η κρίση χρέους στις ΗΠΑ, η επίθεση των αγορών στην Ιταλία, ο νέος πανικός στις χρηματαγορές, η επιβράδυνση των οικονομικών ρυθμών στη Γερμανία, η πολιτική αποτελμάτωση στην ευρωζώνη και η βίαιη εξέγερση στη Βρετανία - πλημμύρισε κακές ειδήσεις. Οπως έγραφε ο Στίγκλιτς, «μια νέα βεβαιότητα έχει αναδειχθεί, η βεβαιότητα πως όποια μέτρα και αν ληφθούν τα πράγματα θα χειροτερεύσουν και ένας παρατεταμένος λήθαργος προβάλλει ως το πιο αισιόδοξο σενάριο». Κάποιο λάθος έγινε, λοιπόν. Η αντίδραση των πολιτικών ηγεσιών απεδείχθη, προφανώς, αποτυχημένη. Αλλά ποιο ακριβώς ήταν το λάθος; Μήπως το ότι οι έντρομες κυβερνήσεις, στην Ευρώπη ιδίως, βιάστηκαν να δέσουν τις υπερχρεωμένες οικονομίες με τα δεσμά της λιτότητας, προκειμένου να ξανακερδίσουν την περίφημη «εμπιστοσύνη των αγορών», με αποτέλεσμα και η οικονομική ανάκαμψη να υπονομευθεί και η «εμπιστοσύνη» των επενδυτών να εξατμιστεί; Η απάντηση έχει ευρύ κύκλο υποστηρικτών, στους οποίους προστέθηκε εσχάτως και το νέο αφεντικό του ΔΝΤ, η κ. Λαγκάρντ. Αλλά υπάρχουν και εκείνοι - όπως ο Στίγκλιτς, ο Κρούγκμαν, ο Ρουμπίνι - που προτείνουν μιαν απάντηση ελαφρώς διαφορετική: το λάθος, λένε, είναι πως ενώ οι κυβερνήσεις έσπευσαν πριν από τρία χρόνια να πληρώσουν τα σπασμένα της χρηματοπιστωτικής φούσκας, και ανέλαβαν τις ζημιές της, δεν έκαναν τίποτε για να βάλουν χαλινάρι στις αγορές του χρήματος, να αλλάξουν τους κανόνες του παιχνιδιού, να επαναφέρουν τη χαμένη ισορροπία δημόσιου τομέα και αγοράς. Αυτό - λένε - πληρώνουμε τώρα με την αναρρίπιση της κρίσης. Κι αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει. Στη συζήτηση αυτή, η Ελλάδα έχει, ως γνωστόν, μια πολύ ιδιόρρυθμη θέση. Ο Αύγουστος είχε και για εμάς μόνον κακές ειδήσεις. Η μία κακή είδηση ήταν η επιδείνωση της κρίσης στην ευρωζώνη, που εξανεμίζει την αισιοδοξία του περασμένου Ιουλίου. Η άλλη ήταν τα εφιαλτικά στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού στο εξάμηνο, που δείχνουν πως οδηγούμαστε σε ένα έλλειμμα επιπέδου 2009, ή μεγαλύτερο, σε μια οικονομία που έχει στο μεταξύ συρρικνωθεί σημαντικά και έχει χάσει έναν μεγάλο αριθμό θέσεων εργασίας. Ενα χοντρό λάθος υπάρχει, λοιπόν - και στη δική μας περίπτωση. Ηταν λάθος η «εμπροσθοβαρής» συνταγή λιτότητας, που εφαρμόστηκε σε μια οικονομία που ήταν ήδη σε τούνελ ύφεσης; Ισως. Αλλά η λιτότητα, στην περίπτωσή μας, δεν ήταν επιλογή, ήταν το αναπόφευκτο τίμημα για να συνεχιστεί η εξωτερική χρηματοδότηση μιας οικονομίας απόλυτα εξαρτημένης, για την επιβίωσή της, από την εξωτερική χρηματοδότηση. Ισως, λοιπόν, να ισχύσει και στη δική μας περίπτωση πως το λάθος δεν είναι άλλο από την αδυναμία της πολιτικής ηγεσίας, στην οποία έλαχε η διαχείριση της κρίσης, να σχεδιάσει και να περάσει από το τεστ της κοινωνικής συναίνεσης την αναγκαία μεταρρύθμιση, την αλλαγή των παλιών κανόνων του παιχνιδιού που προκάλεσαν την κρίση, τη μετάβαση από το χρεοκοπημένο μοντέλο σε ένα νέο. Αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει. Αλλά πώς; "Αλλά υπάρχουν και εκείνοι - όπως ο Στίγκλιτς, ο Κρούγκμαν, ο Ρουμπίνι - που προτείνουν μιαν απάντηση ελαφρώς διαφορετική: το λάθος, λένε, είναι πως ενώ οι κυβερνήσεις έσπευσαν πριν από τρία χρόνια να πληρώσουν τα σπασμένα της χρηματοπιστωτικής φούσκας, και ανέλαβαν τις ζημιές της, δεν έκαναν τίποτε για να βάλουν χαλινάρι στις αγορές του χρήματος, να αλλάξουν τους κανόνες του παιχνιδιού, να επαναφέρουν τη χαμένη ισορροπία δημόσιου τομέα και αγοράς. Αυτό - λένε - πληρώνουμε τώρα με την αναρρίπιση της κρίσης. Κι αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει."΄Ενα από τα λάθη ήταν αυτό. ΄Εγιναν και άλλα χειρότερα,που τα επισημάναμε κατά καιρούς εδώ. Οι αγορές δεν είναι καμιά οικονομική συνωμοτική πλεκτάνη,μην τρελαθούμε και γίνουμε όλοι Θεοδωράκηδες. Οι αγορές "διψούν" για κέρδη και εκεί είναι το πρόβλημα. ΄Οσο και αν ελέγξεις αυτό το "πάθος",τίποτα δε θα αλλάξει στην ουσία.Η αλλαγή θα έρθει ΜΟΝΟ,αν χτυπήσουμε τις αγορές με ένα και μοναδικό τρόπο: Να καταναλώνουμε, ό,τι παράγουμε. Νόμος της φύσης.Δεν επιδέχεται ανατροπή και παράβαση.
|
