H Δεξιά-Ακροδεξιά επί χρόνια συντήρησε το μύθο,που έπλασαν οι ΄Ελληνες φασίστες "κονδυλοφόροι" της κυβέρνησης  Μεταξά περί  της απρόσμενης-ξαφνικής επίθεσης των Ιταλών στην Ελλάδα και του υπερήφανου,ηρωικού "ΟΧΙ" του τότε πρωθυπουργού, που αντέταξε στις προκλητικές απαιτήσεις του Μουσολίνι εκείνο το πρωινό της 28ης Οκτωβρίου 1940.  Δημιούργησαν ένα ανιστόρητο μύθο,τον οποίο και ο ίδιος ο Ιταλός πρέσβης Γκράτσι, που επέδωσε το τελεσίγραφο, διαψεύδει στα απομνημονευματά του*.

 Ο λόγος ήταν   για να κρύψουν oι ένοχοι  την τεράστια  ευθύνη της φασιστικής κυβέρνησης Μεταξά, η οποία  άφησε τη χώρα εντελώς απροετοίμαστη, ενώ γνώριζε πολύ καλά πως η επίθεση είχε προαγγελθεί, όχι μόνο με τις επίσημες, συχνές  οχλήσεις και τις απειλές για πόλεμο από την Ιταλία , με αφορμή  τους Βλάχους και το βασίλειο της Αλβανίας, αλλά και με  την  εγκληματική επίθεση των Φασιστών ανήμερα Δεκαπενταύγουστο στο αντιτορπιλικό  "Ελλη".

Σε παλιότερο κείμενό μας που είχαμε ανεβάσει  εδώ (ένα από τα εκατοντάδες κείμενα, που χάθηκαν από την επέλαση των Βαρβάρων Νεο-Ναζί Χάκερ στο HOMO-NATURAIS.GR) ,είχαμε θέσει τα ακόλουθα ιστορικά ερωτήματα ,που ζητούσαν απαντήσεις:

1. Γιατί ο Μεταξάς δεν προετοίμασε καιρό πριν τη χώρα (είχε μεγάλη χρονική άνεση) για την επίθεση που ήταν "επι θύραις", ειδικά μετά τον τορπιλισμό της ΄Ελλης στην Τήνο;

2. Γιατί όλα έγιναν στο "πόδι" το μοιραίο εκείνο πρωινό της 28ης Οκτωβρίου 1940, μετά την επίδoση στο Mεταξά του τελεσίγραφου και ο τότε πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του  "έτρεχαν και δεν έφταναν",τάχα μου,  για να κάνουν προετοιμασίες πολέμου  της "τελευταίας στιγμής"  με αποτέλεσμα α. Να χαθεί πολύτιμος χρόνος. 2. Να συρθούν στη σφαγή χιλιάδες Ελληνόπουλα, αφού ο Μεταξάς τα έστειλε στην πραγματικότητα  να πολεμήσουν στην Αλβανία "ξεβράκωτα";

3. Πέρα από την έλλειψη υλικής προετοιμασίας πολέμου, γιατί ο φασίστας πρωθυπουργός δεν είχε ξεκινήσει  "σταυροφορία", ιδεολογική προπαγάνδα στον ελληνικό λαό  κατά του ιταλικού φασισμού, επισημαίνοντας το γεγονός πως ο φασισμός ήταν αυτός που έτρεφε τον εθνικισμό των Ιταλών, την επιθετικότητά τους και τη φλογερή επυθυμία-όνειρο   για την ίδρυση μιας νέας  Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας; Γιατί ουδέποτε ενημέρωσε υπεύθυνα και καθαρά  τον ελληνικό λαό πως ο πόλεμος με τους Ιταλούς ήταν αναπόφευκτος, εξαιτίας της ιμπεριαλιστικής αυτής τακτικής των  φασιστών;

4. Γιατί δεν έκανε το ίδιο, μια τεράστια διαφωτιστική-ενημερωτική  "σταυροφορία"  στους λαούς της Ευρώπης; Γιατί δεν ξεκίνησε   μια ευρύτατη ευρωπαϊκή  προπαγάνδα και  στις επίσημες κυβερνήσεις  και στους  ίδιους  τους  λαούς της γηραιάς Ηπείρου;

5. Γιατί,  ενώ ήταν "ηλίου φαεινότερον"  ότι μετά τον τορπιλισμό της ΄Ελλης η επίθεση ήταν αναπόφευκτη, δεν επιδίωξε στενές -ουσιαστικές συμμαχίες ,ειδικά με τους ΄Αγγλους, αλλά και με Βαλκάνιους λαούς;  Πότε στην Ιστορία μια χώρα έμπαινε σε πόλεμο επιθετικό ή αμυντικό, αν δεν είχε εξασφαλίσει, έστω και μια στοιχειώδη ,αλλά χειροπιαστή υποστήριξη από συμμάχους;

6.΄Οταν κινδυνεύει  η χώρα σου ως γνωστόν "συνεργάζεσαι και με το διάβολο",όπως λέγετα συνήθως. Ο Μεταξάς, αφού καμιά προσπάθεια σοβαρή δεν έκανε να  κερδίσει ουσιαστική βοήθεια και βασικά εχέγγυα από τους ΄Αγγλους για τον επικείμενο πόλεμο με τους Ιταλούς φασίστες, γιατί άφησε να "καεί" εντελώς το "χαρτί"  Σοβιετική ΄Ενωση; Γιατί δεν προσέγγισε στο ελάχιστο αυτή τη δυνατή, πολεμική μηχανή ,για να εξασφαλίσει μυστική συμφωνία; Δε θα ήταν ο πρώτος ούτε ο τελευταίος Δεξιός,έστω και φασίστας κυβερνήτης ,που θα συνεργαζόταν με τους κομμουνιστές (Να θυμηθούμε τον εθνικιστή  Κεμάλ στα "Μικρασιατικά").

7. Πόσες χιλιάδες αθώα Ελληνόπουλα θα είχαν σωθεί (από το θάνατο και την αναπηρία), αν είχε επιχειρηθεί από τη φασιστική κυβέρνηση Μεταξά και είχε επιτευχθεί ,έστω και ένα μίνιμουμ  από εκείνα που μνημονεύσαμε; Γιατί έστειλε την αφρόκρεμα του ελληνικού πληθυσμού ,ανύποτα Ελληνάκια, στον πόλεμο, ως "πρόβατα επί σφαγήν";

8. Γιατί ο Μεταξάς την ιδια στιγμή προσέφυγε στις στραυτευμένες  "ιστορικές πένες", οι οποίες στήριξαν και συντήρησαν επί συναπτά έτη το μύθο της ξαφνικής επίθεσης των Ιταλών φασιστών στην Ελλάδα και του υπερήφανου και ηρωικού  ΟΧΙ, (ένα νέο "ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ") που τάχα αντέταξε ο φασίστας ΄Ελληνας πρωθυπουργός στο ιταμό τελεσίγραφο του "ετέρου Καπαδόκη" φασίστα Μουσολίνι;

Διάφορες  ερμηνείες, βέβαια, εμφιλοχωρούν σ΄αυτά τα ερωτήματα.  Η ιστορική μας άποψη είναι πως ο Μεταξάς έπαιξε ένα βρώμικο, εθνικό παιχνίδι. Διέπραξε προδοσία,αφού όλο αυτό τα θρυλούμενα  περί ξαφνικής επίθεσης, έλλειψης χρόνου για πολεμική  προετοιμασία, το ηρωικό ΟΧΙ κ.λπ δεν ήταν παρά ένα "θέατρο" με πολύ καλό πρωταγωνιστεί τον ίδιο τον τότε πρωθυπουργό.

Ο Μεταξάς, επιθυμούσε διακαώς την επικράτηση του Ιταλικού φασισμού.΄Ηταν  εξ "αίματος" ιδεολογικός  αδελφός του Μουσολίνι. Ο ίδιος γνώριζε πως η θέση του ήταν επισφαλής στην Ελλάδα. Το δυνατό, λαϊκό κίνημα που είχε ξεσπάσει πριν πολύ καιρό στη χώρα, θα τον ανέτρεπε κάποια στιγμή. Η μόνη δύναμη που θα μπορούσε να τον διατηρήσει στη θέση του  ήταν η σταθερή επικράτηση της επερχόμενης λαίλαπας του φασισμού και του ναζισμού στην Ευρώπη. Ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ ήταν σύμμαχοι, αδελφοί,  όχι εχθροί του Μεταξά.

Από την άλλη,όμως, δεν μπορούσε ο φασίστας πρωθυπουργός να παραδώσει αμαχητί τη χώρα στους Ιταλούς φασίστες. Υπολόγιζε σε έναν πόλεμο για την "τιμή των όπλων" ,προσχηματικό,που θα τελείωνε σε λίγες ημέρες. ΑΦΗΣΕ ΤΗ ΧΩΡΑ ΕΠΙ ΤΟΥΤΟΥ ΑΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΗ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΑ,  ΕΝΩ ΓΝΩΡΙΖΕ ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ. Την κατάκτηση της Ελλάδας από το Μουσολίνι την υποστήριζε και την ευχόταν  διακαώς ο Μεταξάς, αφού  του εξασφάλιζε (έτσι τουλάχιστον πίστευε) την παραμονή του στην εξουσία. Αλλά τί έγινε και ήρθαν τα πάνω κάτω;

Ο  δικτάτορας  δεν υπολόγισε τη δύναμη,το σθένος και την παλικαριά των Ελλήνων. Ούτε ο ίδιος φανταζόταν μια τέτοια ηρωική αντίσταση  ενός ανέτοιμου, ημιεξοπλισμένου ελληνικού στρατού. Κι όμως, Το θαύμα έγινε! Γυμνά και αβοήθητα από την επίσημη κυβέρνηση  τα Ελληνόπουλα με την ιαχή "ΑΕΡΑ" έγραψαν μια νέα εποποιία στα αλβανικά βουνά, πρόσθεσαν  μια νέα "χρυσή" σελίδα στη ιστορία της χώρας και έδωσαν ένα σκληρό μάθημα στον ιταλικό,αλλά και στο ντόπιο φασισμό. Με το αλβανικό έπος δεν ηττήθηκε μόνο ο Μουσολίνι.   Χειρότερη ήταν η ήττα του ίδιου του Μεταξά, που  και την εξουσία του απόλεσε στο τέλος  και  ως προδότη της χώρας του τον καταγράφει η αστράτευτη ελληνική ιστορία.

*"Η περιγραφή της στιγμής από τον Ιταλό Πρέσβη και τη θυγατέρα Μεταξά:

Ο πρέσβης της Ιταλίας Εμμανουέλλε Γκράτσι έγραψε στο βιβλίο του «Η αρχή του τέλους - η επιχείρηση κατά της Ελλάδος» : «Μόλις καθίσαμε, και επειδή η ώρα ήταν λίγα λεπτά μετά τις 3, του είπα αμέσως ότι η Κυβέρνησίς μου, μου είχε αναθέσει να το εγχειρίσω προσωπικά ένα κείμενο, που δεν ήτο τίποτε άλλο, παρά το τελεσίγραφον της Ιταλίας προς την Ελλάδα, με το οποίον η Ιταλική Κυβέρνηση απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων της στον Ελληνικό χώρο, από τις 6 π.μ. της 28/10/1940. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε: «Alors, c'est la guerre» (Λοιπόν, έχουμε πόλεμο).»

Στην συνάντηση αυτή, κατά την θυγατέρα του Μεταξά, ακολούθησε και η εξής στιχομυθία που ο Γκράτσι δεν την αναφέρει:

-Γκράτσι: «Pas ncessaire, mon excellence» (όχι απαραίτητα εξοχότατε)

-Μεταξάς: «Non, c'est ncessaire» (όχι, είναι απαραίτητο)"