O Πούτιν έχει τα περισσότερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Χίτλερ. Πρώτα απ΄όλα είναι ψυχοπαθής, όπως ήταν και ο Φύρερ της Γερμανίας,που αιματοκύλησε την ανθρωπότητα στη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου. Είναι ικανός για το χειρότερο,αλλά ανίκανος για το παραμικρό καλό.

Υπήρξε πράκτορας (αξιωματικός) της παλιάς Κα-Γκε-Με, της γνωστής εγκληματικής οργάνωσης,που παρακολουθούσε και “φακέλωνε” εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο,αλλά και “έβγαζε από τη μέση” ανεπιθύμητους με όλες τις γνωστές μεθόδους και τους συνήθεις τρόπους των “Μυστικών” υπηρεσιών.

Αυτό το άτομο, με το βεβαρυμένο, εγκληματικό παρελθόν, κάποια στιγμή κατάφερε να φτάσει στο ανώτατο αξίωμα του Προέδρου της Ρωσίας (και όχι μόνο μια φορά) με τις ψήφους περίπου του 40-45% του εκλογικού σώματος. Οι οπαδοί του, ως γνωστόν, στην πλειοψηφία τους είναι μαφιόζοι, “σκοτεινοί” επιχειρηματίες, ακροδεξιοί, ναζιστές, “ντοπαρισμένοι” εθνικιστές και άλλα λούμπεν (π.χ μηχανόβιοι, χούλιγκαν,σκίνερ κ.α) γενικώς στοιχεία.

Το μεγαλύτερο ποσοστό του ρώσικου λαού δεν προσέρχεται στις κάλπες (“Αποχή” απο εκλογικές αναμετρήσεις). Ποσοστά ακριβή και πραγματικά, όμως, δε γνωρίζουμε, αφού δεν είμαστε σε θέση να ελέγξουμε τα “μαγειρεμένα” ποσοστά συμμετοχής-αποχής, αλλά και τα ίδια τα εκλογικά αποτελέσματα από τις κρατικές υπηρεσίες του δικτάτορα,που δίνουν στη δημοσιότητα ό,τι θέλουν.

Ο Πούτιν όλους αυτούς που δεν είναι οπαδοί του, τους θεωρεί πέρα από προσωπικούς του εχθρούς και εχθρούς της πατρίδας, του έθνους και της μεγάλης Ρώσικης αυτοκρατορίας, που ονειρεύεται να ιδρύσει. Η ισοπεδωτική αυτή αντίληψη για τους αντιπάλους του (“όποιος δεν είναι μεθ΄ ημών είναι καθ΄ήμών”) ,τον έχει οδήγήσει σε ακραίες και ωμές συμπεριφορές εναντίον τους.

Παρακολουθήσεις, συλλήψεις, ανακρίσεις, βασανισμοί, φυλακίσεις εκτοπίσεις, εξορίες, “ατυχήματα” (κυρίως ακτιβιστών) είναι οι προσφιλείς μέθοδοι του δικτάτορα και έχουν σκοπό όχι μόνο τη φυσική ,διανοητική και ηθική εξόντωση των αντιπάλων του, αλλά και τη διασπορά και την επικράτηση του φόβου και του πανικού στους υπόλοιπους. Οπότε, αν είσαι ...υποψήφιος να “πας μέσα” και να υποστείς τα πάνδεινα για “ψύλλου πήδημα” (π χ γιατί σατίρισες το δικτάτορα), συνήθως σιωπάς, αποσύρεσαι, κρύβεσαι, ιδιωτεύεις. ΄Ενας απέραντος τρόμος επικρατεί στη Ρωσία εδώ και πολλά χρόνια . Οι μόνοι που έχουν την άνεση και το “πάνω χέρι” στη χώρα είναι οι οπαδοί και ψηφοφόροι του δικατάτορα, οι οποίοι και αμείβονται πλουσιοπάροχα από τις μπίζνες με την εξουσία και τις χιλιάδες άλλες διασυνδέσεις και διαπλοκές που διαθέτουν με το εντελώς διεφθαρμένο ρωσικό κράτος.

Το “καθεστώς” ,το κράτος δεν είναι αυτό το διεφθαρμένο,που γνωρίζουμε εμείς στη Δύση. ΄Εχει την επίφαση, το μανδύα κρατικής υπόστασης. Στην ουσία είναι μια μαφιόζικη οργάνωση, εντελώς εγκληματική, αδίστακτη και διεφθαρμένη,που “πουλάει” και “αγοράζει” τα πάντα. Από την άλλη, όπως είπαμε, όσοι δεν είναι ημέτεροι, δεν είναι απλώς οι “χαμένοι”, αλλά ένα πλήθος βυθισμένο σε μια απέραντη σιωπή και πολιτική-ακτιβιστική απραγία, αλλά και στην έσχατη φτώχεια και την εξαθλίωση. Κοντά στο φόβο, το αλκοόλ, η κακή διατροφή,οι χειριστες συνθήκες διαβίωσης πλήττουν σχεδόν το 60% του ρώσικου λαού. Δυναμική αντίδραση από τέτοιους “πολίτες”, δεν μπορεί κανείς να περιμένει. Οι εξαιρέσεις, όπως αυτή με το συγρότημα Pussy Riot ,είναι μετρημένες.΄Αλλοι δυναμικοί ακτιβιστές είναι ελάχιστοι. Πολλούς τους δολοφόνησαν ,κάποιοι είναι φυλακισμένοι ή ανάπηροι. Η πλειοψηφία του πλήθους βρίσκεται σε κατάσταση “καταστολής”, ύπνωσης. ΄Ετσι, ο δικτάτορας με τους δικούς του “λύνει και δένει” και όλοι μαζί οραματίζονται την ίδρυση μιας ισχυρής ρώσικης αυτοκρατορίας,όπως αναφέραμε.

“Μέντορας” και δάσκαλός του Πούτιν ο Χίτλερ. Ο Ναζιστής Φίρερ της Γερμανίας,όμως, είχε ένα ατού στα χέρια του τότε ,που ευτυχώς δε διαθέτει ο ο Νέος Χίτλερ. Στη Γερμανία, λόγω της δεινής οικονομικής κρίσης , ο παρανοϊκός ηγέτης των “εθνικοσοσιαλιστών” κατάφερε να συσπειρώσει έναν ολόκληρο λαό, να τον εκτρέψει στο ναζισμό και να τον στρέψει ενατίον ΟΛΩΝ . Αρχικά στράφηκε εναντίον των πιο αδυνάτων, των ευκολότερων στόχων, όπως οι Εβραίοι, οι οποίοι οικονομικά ήταν μεν οι ευρωστότεροι στις ευρωπαϊκές κοινωνίες (άρα με πρόφαση τον αντισημιτισμό εύκολο να τους εξοντώσουν και να τους κατακλέψουν τις περιουσίες), δεν είχαν,όμως, την κάλυψη και την προστασία ενός οργανωμένου κράτους. Από την άλλη, κουβαλούσαν πάνω τους και την προκατάληψη και το “ανάθεμα” των χριστιανικών λαών για το ...έγκλημα της Σταύρωσης του Χριστού, που διέπραξαν !

Ο σύγχρονος Χίτλερ ,Πούτιν δεν έχει αυτή τη δυνατότητα της λαϊκής συπείρωσης για πολλούς λόγους. Ο βασικός είναι πως ο πεινασμένος ρωσικός λαός δε διαθέτει οικονομικά κίνητρα (τα εθνικιστικά ποτέ δεν είναι αρκετά),για να κινηθεί εναντίον μιας ευρωστότερης τάξης στο εσωτερικό ή να στραφεί σε αγώνες στο εξωτερικό για την επανίδρυση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, όπως θα επιθυμούσε ο “οραματιστής”. Μια τέτοια τάξη στο εσωτερικό (και μοναδική) είναι αυτή που περιγράψαμε, η άρχουσα τάξη των κρατικο-μαφιόζων ( όλοι τους εθνικιστές και ακροδεξιοί), που αποτελούν ένα 35-40% περίπου του ρώσικου λαού και φυσικά διαθέτουν και τη δύναμη (όπλα και χρήμα), για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά, αν χρειαζόταν, μια παραδομένη στη φτώχεια, την ταλαιπωρία ,την απογοήτευση και το αλκοόλ πλειοψηφία των συμπατριωτών τους , που ούτε συσπείρωση διαθέτει, αλλά ούτε σοβαρή ηγεσία να την ξεσηκώσει.

Αν σ΄αυτό ο νέος Χίτλερ μειονεκτεί του παλιού , στην αδυναμία του,δηλαδή, να ναζιστικοποιήσει-εθνικιστοκοποιήσει το σύνολο του ρωσικού λαού, όπως είχε καταφέρει ο Χίτλερ, κατά τα άλλα ακολουθεί τις ίδιες με εκείνον μεθόδους. Χωρίς πολλές φορές να κρατά ούτε τα προσχήματα δε διστάζει να προχωρεί σε στρατιωτικές επεμβάσεις ή να καταλαμβάνει-προσαρτά ολόκληρα τμήματα χωρών, τάχα για να προφυλάξει τους ρωσόφιλους πληθυσμούς τους ή να συστήνει δεσμούς φιλίας με άλλους δικτάτορες, όπως ο Λουκασένκο της Λευκορωσίας ,ο Γιανουκόβιτς της Ουκρανίας κ.α. 

Τα τελευταία δραματικά γεγονότα στην Ουκρανία έδειξαν πως ο Νεο-Ναζιστής ηγέτης της Ρωσίας είναι εντελώς αδίστακτος. Δολοφόνησε εν ψυχρώ (ηθικός αυτουργός, μαζί με το “ενεργούμενό” του Γιανουκόβιτς) πάνω από 100 Ουκρανούς και τραυμάτισε εκατοντάδες, εισέβαλε στην Κριμαία, απειλεί, κοροϊδεύει, εξαπατά, συμπεριφέται ως “εκτός τόπου και χρόνου” (κατά την παρατήρηση της Μέρκελ), την ώρα μάλιστα που αυτός ο παρανοϊκός ηγέτης έχει στα χέρια του τους κωδικούς των πυρηνικών κεφαλών που θα μπορούσαν να ισοπεδώσουν τον κόσμο!

Και δε θα σταματήσει εδώ ο Πούτιν.Αυτή την ώρα δοκιμάζει τις αντοχές της Δύσης, ειδικά των Αμερικανών,που δείχνουν πως δεν έχουν τα “κότσια” να τον σταματήσουν.Αν η αντίδραση του ΝΑΤΟ συνεχιστεί να είναι φραστική ή με μέτρα αποσπασματικά και μόνο οικονομικά, καμιά επίπτωση δε θα έχουν στο αποτέλεσμα. Ο Νέος Χίτλερ αντίθετα, θα εκμεταλλευτεί την οικονομική πίεση-δυσαρέσκεια που θα υποστεί ο “όχλος” από τα οικονομικά μέτρα και αυτό θα είναι ένα καλό μέσο, για την αναστήλωση του εθνικισμού κι εκείνων που σήμερα αδιαφορούν ή είναι αντίπαλοί του.

                                   ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

1.Η Δύση άργησε να δώσει δυναμικό παρόν στην κρίση της Ουκρανίας. Περιορίστηκε στις απειλές και στα “άσφαιρα”, γνωστά διπλωματικά “μπλα μπλα”. Το ΝΑΤΟ όφειλε να είχε προστατέψει από την πρώτη στιγμή ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ την Κριμαία,από την ώρα,δηλα΄δη, που ο Πούτιν αποβίβαζε στο έδαφός της τον “πρώτο” στρατιώτη (και όχι 16.000 που είναι σήμερα και μάλιστα να ειρωνεύετα πως είναι ..νόπιοι). Αυτό ήταν το πρώτο μεγάλο σφάλμα του ΝΑΤΟ.

 

2.Μετά την αποβίβαση των πρώτων ομάδων Ρώσων στρατιωτών στο έδαφος της Κριμαίας έπρεπε να συλληφθούν ΑΠΑΝΤΕΣ οι ξένοι στρατιωτικοί από ουκρανικές στρατιωτικές δυνάμεις, να ανακριθούν και να δικαστούν. Την ίδια στιγμή ΟΛΑ τα κράτη μέλη της Ε.Ε και η ίδια Αμερική να ανακαλέσουν τους πρεσβευτές τους από τη Μόσχα ,ώστε να τονιστεί το έγκλημα Πούτιν, η κρισιμότητα της κατάστασης και η έμπρακτη θέληση της Δύσης να αντιμετωπίσει στρατιωτικά την παράνοια του δικτάτορα. ΄Οχι μόνο δεν έκανε το ΝΑΤΟ το αυτονόητο,αλλά μέχρι αυτή την ώρα δεν έχει ακόμα προχωρήσει στην εκκαθάριση της περιοχής από τους ξένους Ρώσους στρατιώτες,αλλά και τη βίαιη απαγόρευση της κίνησης των πολεμικών πλοίων,που φεύγουν από το ναύσταθμο ,όπου ελλιμενίζεται ο ρώσικος στόλος,για να μεταφέρουν όπλα και άντρες.

 

3.Η Δύση δεν προχώρησε σε κανένα σοβαρό μέτρο, οικονομικό εμπάργκο πρώτα απ΄όλα, ώστε να πιέσει ασφυκτικά το δικτάτορα, να τον “εκθέσει” στα μάτια του πληθυσμού, να τον κάνει μισητό. ΄Ετσι μόνο θα γίνει αντιληπτά από το λαό της χώρας η κρισιμότητα της κατάστασης, απότοκο της αφροσύνη Πούτιν και ο κίνδυνος εκτράχυνσή της, όσο συνεχίζει να βρίσκεται ο δικτάτορας στην εξουσία.

 

4.Δεν προέβησαν  τα κράτη της Ε.Ε ,αλλά και η κυβέρνηση της Ουκρανίας στη διατύπωση κατηγοριών εναντίον του δικτάτορα για “ηθική αυτουργία σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας” ούτε απαίτησαν από τις αρχές του ευρωπαϊκού δικαστηρίου την έκδοση εντάλματος σύλληψης των κατηγορουμένων. Να προχωρούσαν μάλιστα και δυναμικά στην “εκτέλεση” του εντάλματος.

 

5. Δεν έχουν Αμερική και Ε.Ε ούτε καν προετοιμάσει μια ενημέρωση του ρωσικού λαού με εκπομπές -μεταδόσεις στη ρωσική γλώσσα (από όμορες με τη Ρωσία φιλικές της Ε.Ε χώρες ή από δορυφόρους) για την επισήμανση των κινδύνων που εμπεριέχει η συνέχιση της παραμονής ενός παρανοϊκού ηγέτη στην εξουσία και της ανάγκης εξουδετέρωσής του με κάθε τρόπο από τον ίδιο το ρωσικό λαό.

 

6.Δεν ανακοίνωσαν οι χώρες-μέλη της Ε.Ε την απαγόρευση μετακίνησης Ρώσσων πολιτών στις χώρες τους για εμπορικούς ή τουριστικούς λόγους. Ειδικά ο αποκλεισμός αυτής της μορφής θα κινητοποιούσε τα ανακλαστικά όλων εκείνων των Ρώσων, που δε διακατέχονται από εθνικιστικές αγκυλώσεις και επιθυμούν να δουν τη χώρα και το λαό τους κοντά στην Ευρώπη.

Η Ρωσία είναι έδαφος της Ευρώπης. Ο λαός της Ρωσίας, ανεξάρτητα από τις πολιτισμικές διαφορές με τη Δύση (μήπως τα Βαλκάνια δεν έχουν ;) ανήκει στην οικογένεια των λαών της ευρωπαϊκής ηπείρου. Η διεύρυνση της Ε.Ε με μέλη χώρες γύρω από τι Ρωσία, αλλά ιδιαίτερα την ίδια τη Ρωσία, είναι όρος “sine qua non”.

΄Οσο υπάρχει Πούτιν ή άλλος όμοιος παράφρονας διάδοχός του στο “τιμόνι” της Ρωσίας, αυτό το όνειρο δε θα πραγματοποιηθεί ποτέ. Και όσοι δεν έχουν την “όραση” μιας τέτοιας τόσο διευρυμένης Ευρώπης ή δεν τη θέλουν, αν μη τι άλλο, ας αναλογιστούν πως οι εθνικιστές Ρώσοι ηγέτες έχουν πυρηνικά. Δεν είναι καλύτεροι αυτοί από τους “Μουλάδες” του Ιράν ,ούτε από τον επίσης ανισόρρροπο “ μπέμπη” της Β. Κορέας, τον οποίο εδώ και πολύ καιρό η Αμερική όφειλε να τον έχει “δέσει”, για να απαλλάξει και έναν ολόκληρο λαό από τη δυστυχία και να διαφυλάξει την παγκόσμια ειρήνη από τα παιχνίδια αφρόνων.

Ο Ομπάμα και η Μέρκελ ειδικά οφείλουν να κατανοήσουν πως τους έλαχε ο κλήρος σήμερα να αναλάβουν ιστορικούς ρόλους και να αναγορευτούν σε “ιστορικά πρόσωπα μεγάλης εμβέλειας”.

Ας τολμήσουν να φέρουν εις πέρας το έργο της Ιστορίας. “Οι καιροί ου μενετοί”!