KAI KΑΛΑ ΤΑ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ,ΠΟΥ ΦΛΕΡΤΑΡΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ.ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΣΑΝ...ΤΑ ΜΟΓΓΟΛΙΚΑ.ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΟΜΩΣ?

  Τα μικρά λεγόμενα κόμματα του ελληνικού κοινοβουλίου-και όχι μόνο τα σημερινά-   φαίνεται να κάνουν ή κάνουν  στις εκάστοτε κυβερνήσεις αντιπολίτευση και μάλιστα, κάποιες φορές, σε υψηλούς τόνους και σφόδρα επιθετική. Ο αντιπολιτευτικός αυτός χαρακτήρας των μικρών κομμάτων, πάντως , όλοι γνωρίζουν πως είναι «εκ του ασφαλούς» και οφείλεται, κατ εξοχήν (αλλ΄όχι μόνο), στους παρακάτω λόγους: 1. Δε διεκδικούν εξουσία  (τουλάχιστον, δεν είναι ορατή στο άμεσο μέλλον η κατάκτησή της ).Τι έχουν, επομένως, να χάσουν? Μήπως πρόκειται ποτέ να κληθούν να απολογηθούν γι΄αυτά που απαιτούν ως αντιπολίτευση, αλλά δε θα εφάρμοζαν ως κυβέρνηση?  2. Σ αυτή την τακτική  έγκειται και υφίσταται η ουσία της ύπαρξής τους. Οι οπαδοί τους, κατά κανόνα, είναι οι δυσαρεστημένοι των δύο μεγάλων κομμάτων, που μονοπωλούν την εξουσία και εναλλάσσονται σ αυτήν. Αντιπολιτεύομαι, άρα… υπάρχω, είναι η πρωτογενής φιλοσοφία των μικρών. Αυτό είναι μονόδρομος για εκείνα. ΄Οσο, μάλιστα,  «φωνάζεις» περισσότερο, όσο μεγαλύτερο μένος δείχνεις προς στα κόμματα εξουσίας και στην πολιτική που ακολουθούν, τόσο καλύτερα για σένα. Όχι μόνο διασφαλίζεις  την ύπαρξή σου, αλλά συγκρατείς  έτσι  τους οπαδούς  σου και κάποτε τους αυγαταίνεις κιόλας.

 Φαινομενικά, τα  ελληνικά μικρά κοινοβουλευτικά κόμματα έχουν  αγεφύρωτες διαφορές στις  ιδεολογικές-πολιτικές τους κατευθύνσεις  και δείχνουν να πορεύονται  σε δρόμους παράλληλους και άρα ουδέποτε συναντώμενους. Για παράδειγμα, το ΚΚΕ και το ΛΑΟΣ. Το ένα, αρτηριοσκληρωτικό σταλινικό κόμμα. Το άλλο, ακραιφνώς εθνικιστικό, αλλά με ασαφή ιδεοληπτική ταυτότητα (ολίγον  έως πολύ φασισμό, ολίγην  χούντα-στρατοκρατία και λοιπά συναφή).Σε τι και πού θα μπορούσαν, επομένως, να συναντηθούν Παπαρήγα και Καρατζαφέρης? Πουθενά, εκ πρώτης όψεως, φυσικά. (Η απλοϊκή-αφελής πολιτική προσέγγιση-άποψη ότι και τα δύο είναι ολοκληρωτικά κόμματα, δε στέκει, γιατί άλλο πράγμα ο κομμουνισμός στην ιδεολογική του πεμπτουσία και άλλο ο φασισμός. Ούτε και ιστορικά υφίσταται συμψηφισμός .Μπορεί να στέκει, βέβαια, ως προς το σκέλος, τι Χίτλερ τι Στάλιν, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία και όχι της παρούσης).

 Παρ΄όλα αυτά τα τρία σημερινά μικρά ελληνικά κόμματα στην κοινοβουλευτική τους λειτουργία, έχουν να επιδείξουν σε πολλά μια ταυτόσημη πορεία και μάλιστα χρησιμοποιούν φανερά  τα ίδια  «πολιτικά» μέσα ή τα αντιγράφουν μεταξύ τους. Και τα τρία, ας πούμε, δεν αρνούνται να εισπράξουν την παχυλότατη επιδότηση, που παίρνουν όλα τα ελληνικά κοινοβουλευτικά κόμματα για τα κομματικά τους έξοδα και ας ξέρουν πως αυτό που εισπράττουν είναι το «αίμα» των πολιτών-και μάλιστα των οικονομικά ασθενέστερων- που θα πληρώσουν τις κομματικές εισφορές μέσω της φορολογίας ή του εξωτερικού δανεισμού, τον οποίο και πάλι καταβάλλει ο πολίτης  και τα τρισέγγονά του . Δεν αρνούνται ακόμα τους υψηλότατους για τα ελληνικά οικονομικά δεδομένα  βουλευτικούς μισθούς και τις υπόλοιπες εξυπηρετήσεις και απαλλαγές. Και να σκεφτεί κανείς πως ένας βουλευτικός μισθός  αντιστοιχεί  περίπου σε 10 συντάξεις  χαμηλοσυνταξιούχων  Ελλήνων! (Το ΚΚΕ υποστηρίζει-και είναι αλήθεια- ότι οι βουλευτές του εισπράττουν μεν τους μισθούς τους, αλλά τους καταθέτουν στο κόμμα για τα κομματικά έξοδα. Αλλά…ξεχνούν, όμως, να μας πουν ότι οι  ίδιοι αυτοί οι βουλευτές πληρώνονται από το κόμμα, όπως και τα υπόλοιπα κομματικά –επαγγελματικά στελέχη).Τέτοια παραδείγματα κοινής πορείας  και αντίληψης για κάποια πράγματα, όπως είπαμε, των μικρών κοινοβουλευτικών κομμάτων, υπάρχουν πολλά.

  Εκεί, όμως ,που «δίνουν ρεσιτάλ»,όσον αφορά την αγαστή συνεργασία, την ασυλία και την υποκρισία ΟΛΩΝ των κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου, είναι στο μέγα θέμα του καταστροφικού δανεισμού της χώρας. Όπως και σε άλλο  μπλογκ  με τίτλο «ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΥΜΩΝ ΕΜΠΙΠΡΑΜΕΝΩΝ ΥΜΕΙΣ ΑΔΕΤΕ» αναπτύξαμε, η χώρα έχει καταρρεύσει οικονομικά (πτωχεύσει) και αυτή είναι η διαπίστωση όλων των οικονομικών κύκλων της Ευρώπης και των Βρυξελών, φυσικά. Το χρέος και τα ελλείμματα είναι απίστευτα τεράστια. Μισθοί, συντάξεις, εξοπλισμοί, παροχές διάφορες και κονδύλια, καταβάλλονται πλέον μόνο από δανεικά, αφού δεν υπάρχουν χρήματα στον κρατικό κορβανά. Ο δανεισμός (αν βρεθούν δανειστές) της επόμενης χρονιάς( 2009), για παράδειγμα, θα πλησιάσει τα 50-55 δις, ευρώ και με επιτόκιο 2% μεγαλύτερο της…Γερμανίας.

 Και ενώ αυτή είναι η τραγική και μη αναστρέψιμη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η μεν κυβέρνηση αποκρύπτει την αλήθεια από τους ΄Ελληνες, τα δε λοιπά κόμματα, ενώ γνωρίζουν κι αυτά πολύ καλά πως  η οικονομική καταβαράθρωση της χώρας είναι οριστική και αμετάκλητη, όχι μόνο δεν  προβαίνουν σε «σταυροφορία» ενημέρωσης, αλλά τη συγκαλύπτουν κιόλας. Φωνάζουν, τάχα μου, ελάχιστες φορές, αλλά στην ουσία προτιμούν να ασχολούνται με τα …αποδοτικά σε κομματικό όφελος σκάνδαλα, τύπου Βατοπεδίου-Εφραιμ, γιατί είναι «πιασάρικα» και τηλεοπτικά, παρά με το πρόβλημα της οικονομικής κατάρρευσης.

 Αλλά, γιατί αυτή η στάση  και των πέντε ελληνικών κομμάτων-συνεταίρων? Τα δύο μεγάλα κόμματα, βέβαια, έχουν τους ίδιους λόγους να καμώνονται πως δε βλέπουν τίποτα. Αυτό, γιατί και τα δύο, όταν ασκούν κυβερνητική εξουσία, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να δανείζονται ασύστολα, επειδή ακριβώς ούτε έχουν να προτείνουν ούτε να εφαρμόσουν κάποιο πρόγραμμα πλουτοπαραγωγικό για τη χώρα. Η εύκολη και συνηθισμένη λύση, λοιπόν, είναι ο αναπόφευκτος και σκληρός δανεισμός. Και την εφαρμόζουν ανελλιπώς και αδιαλείπτως από τη μεταπολίτευση και μετά. Τις συνέπεις από  αυτόν τον άκρατο δανεισμό, τις υφιστάμεθα πια όλοι στο πετσί μας. Ευτυχώς, που με την γενική οικονομική κρίση έγινε απόλυτα εμφανές το πρόβλημα και δε γίνεται να το αποκρύψουν άλλο.

 Αλλά, καλά τα μεγάλα κόμματα. ΄Εχουν τους λόγους τους να  «κάνουν τη σουπιά».Τα μικρά, όμως, που σε άλλες περιπτώσεις είναι λαλίστατα και βλέπεις, παραδείγματος χάριν, στη Βουλή τον Αλαβάνο να «βγάζει αφρούς» και τον Καρατζαφέρη να …γρονθοκοπεί  την κυβέρνηση, γιατί στο θέμα του δανεισμού κρατούν χαμηλούς τόνους ή τους ψηλώνουν σπάνια? Πήρε, ας πούμε, αυτό το θέμα ποτέ την έκταση του Βατοπεδίου, της Ζίμενς και των άλλων σκανδάλων? Όχι, βέβαια. Και ο λόγος? Πολύ απλός και καθόλου μαχητός.

  Αν μιλήσουν τα μικρά κόμματα, πολλώ μάλλον, αν ξεσπαθώσουν ή ξεκινήσουν σταυροφορία, οι δύο «μεγάλοι», ειδικά το κυβερνών κόμμα, θα ερωτήσουν, πρώτα την κυρία Παπαρήγα : -Εσείς, τι προτείνετε ,δηλαδή, να κανουμε ? Η απάντηση της Παπαρρήγα: -Να τα πάρετε από τους έχηδες, τους Βαρδηνογιάννηδες και…( τα λοιπά μπλα-μπλα της Αλέκας). Εκείνοι, όμως, επιμένουν: -Ακούστε, αυτό το έχουμε στο πρόγραμμα μελλοντικά και όσοι χρωστάνε θα πληρώσουν, δεν το συζητάμε(!).Εμείς μιλάμε, όμως, για τώρα. Σε λίγες ημέρες θα πρέπει να καταβληθεί το δώρο Χριστουγέννων στους εργαζόμενους. Όπως πολύ καλά ξέρετε, αυτοί οι μισθοί θα καταβληθούν  από τα δανεικά. Το ίδιο θα γίνει και για τους μισθούς τους του Ιανουαρίου, Φεβρουαρίου κ.λπ, που κι αυτοί θα καταβληθούν από δανεικά. Προτείνετε, λοιπόν, κυρία Παπαρρήγα, να μην πληρώσουμε μισθούς, συντάξεις και δώρα στους εργαζόμενους?

  Κι εδώ, φυσικά, η κυρία, όπως και οι έτεροι κύριοι των δύο άλλων μικρών κομμάτων, «ποιούν τη νήσσα». Αλλοίμονό τους ,αν πρότειναν να σταματήσουν εδώ και τώρα οι καταβολές μισθών και συντάξεων, για να ορθοποδήσει η οικονομία. Αυτοί, που κόπτονται για το μικροσυνταξιούχο και το μισθωτό,  που «πίνουν νερό στο όνομά του» (που είναι και ο οπαδός τους στο τέλος τέλος), να ζητήσουν να μην καταβληθούν οι αποδοχές του? Την επομένη θα έπρεπε να βάλουν λουκέτα στα κομματικά τους μαγαζιά, όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, ελλείψει πελατείας, γιατί θα είχε λακίσει προς  κάθε κατεύθυνση και δε θα μπορούσε να συμμαζευτεί με τίποτα!

                        ΑΛΛΑ, ΕΙΠΑΜΕ (η φράση έμβλημά μας πια):

«Μπορείτε να κοροϊδεύετε ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους ΜΕΡΙΚΕΣ φορές. ΜΕΡΙΚΟΥΣ ανθρώπους ΟΛΕΣ τις φορές. Αλλά, ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους, ΟΛΕΣ τις φορές, αποκλείεται  να μπορείτε να τους κοροϊδεύετε». 

Εμείς ΕΔΩ είμαστε ,να ξέρετε!