28-06-2009

  Αυτές τις ημέρες, όπως κάθε χρόνο, το ΥΠΕΠΘ ανακοινώνει τις βαθμολογίες των φετινών υποψηφίων φοιτητών, τις βάσεις των  σχολών τους, τους καλεί να συμπληρώσουν μηχανογραφικά και γίνεται ένας τζερτζελές, μια βαβούρα, άλλο πράμα. Το Υπουργείο, βέβαια, και οι εργολάβοι της πληροφόρησης, ξέρουν πολύ καλά, γιατί στήνουν αυτά τα πανηγύρια των πανελλαδικών εξετάσεων και της έκδοσης των αποτελεσμάτων τους  και γιατί, χρόνια τώρα, δίνουν διαστάσεις ιεροτελεστικής μαγείας σ΄ αυτές τις διαδικασίες .Ο λόγος ,ένας και κυρίαρχος: Για να ακουστεί το σφύριγμα της έναρξης  της νέας φοιτητικής χρονιάς, που πρωτίστως,  είναι για πολλούς συνέλληνες οικονομική χρονιά, μείζονος σημασίας, είτε από τη μεριά καταβαλλόντων είτε από μεριά  εισπραττόντων. Κακά τα ψέματα.΄Αλλος λόγο σοβαρός, για να γίνεται τέτοιος χαμός, τέτοια...αναστατούρα (α,ναι,πλην και της ικανοποίησης του νεοελληνικού βίτσιου "πανεπιστήμιο και ξερό ψωμί") με αυτές τις εξετάσεις, δεν υπάρχει.

 Η ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα, είναι ένας ακόμα "κουφός" μύθος, όπως τόσοι άλλοι, που ευδοκιμούν και ανθίζουν, ειδικά σ΄ αυτή τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Από πού να αρχίσει και πού να καταλήξει κανείς προς επίρρωση της διαπίστωσης που παραθέσαμε;

 Από το... διδακτικό-ερευνητικό προσωπικό που στελεχώνει αυτή την κατ΄ευφημισμό ανώτατη εκπαίδευση; Από εδώ, κατά κύριο λόγο, αναβλύζει η πηγή του κακού. Ας περιοριστούμε, σε ένα  παράδειγμα: Στον τρόπο και τη διαδικασία επιλογής των μελών αυτής της εκπαιδευτικής "αφρόκρεμας",που λέγεται πανεπιστημιακή κοινότητα. Γελάει κάθε πικραμένος, που γνωρίζει από τα μέσα πώς εκλέγονται αυτά τα ακαδημαϊκά  φρούτα (αυτοαποκαλούνται ΔΕΠ).

 Από την εποχή Παπαρρηγόπουλου ακόμα και τη νεότερη της "Ζωής" και του "Σωήρα", που αν δε είχες πιστοποιητικό θρησκευτικής νομιμοφροσύνης δεν έβλεπες πανεπιστημιακό θώκο στον αιώνα τον άπαντα (και ας ήσουν  ο ικανότερος και ο καταλληλότερος ), μέχρι τις  σύγχρονες επιλογές ΔΕΠ (τις πασίγνωστες στους μυημένους) των κομματικών "συντρόφων",των συγγενών εξ αίματος και αγχιστείας, των κουβαλητών της τσάντας του κυρίου καθηγητού, των κολλητών,των παρεϊστικων σχέσεων,αλλά και των γκόμενων (θηλυκών και αρσενικών). Λοιπά αξιολογικά κριτήρια επιλογής και στελέχωσης ανύπαρκτα. Ίδια πάντα και απαράλλακτα,όπως τα περιγράψαμε από καταβολής ελληνικού κοβέρνου μέχρι σήμερα. 

Τούτων ούτως εχόντων,το αιτιατό είναι απόλυτα ορατό και συμβατό με την περιγραφείσα αιτία- πραγματικότητα .Δηλαδή: Η αποκαλούμενη ανώτατη στη χώρα μας εκπαίδευση,  κουμαντάρεται  στη διαδικασία διδασκαλίας-έρευνας-διοίκησης από επιστημονικά ημιμαθείς έως ανίδεους κολλητούς πάσης φύσεως και από τρωκτικά κάθε είδους, που λυμαίνονται τα ντόπια και ευρωπαϊκά κονδύλια (από την ανύπαρκτη έρευνα, τις παχυλές επιδοτήσεις και τις υποτροφίες μέχρι  τα καταγέλαστα  πονήματα-συγγράμματα της πανεπιστημιακής  (α)σοφίας τους).

 Σε Νανόπουλους, Μουδριανάκηδες και  άλλους (πολλούς)  καταξιωμένους (βαρβάτους) ΄Ελληνες επιστήμονες, που διαπρέπουν στην ξένη και απανταχού της γης ,απαγορεύεται η είσοδος σε αυτές τις πανεπιστημιακές παράγκες-σχολές, δια ροπάλου . ΄Η, αν τύχει και εισέλθει "λάθρα" κανένας  (τίς οίδε τίνι θεία τύχη) ,εκπαραθυρώνεται στη στιγμή  με συντεχνιακά τερτίπα ή εξαναγκάζεται σε αξιοπρεπή παραίτηση.

 ΄Ετσι, παραμένουν αείποτε και εσαεί  κύριοι του παιχνιδιού, τα εγχώρια πανεπιστημιακά σούργελα και τα λαμόγια "υποκατακλινόμενοι υμίν αυτοίς", κατά το σοφιστή. Οι ίδιοι, αρνούνται,φυσικά, πεισματικά να αξιολογηθούν από διεθνείς επιτροπές κύρους, όπως γίνεται σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο και δεν αισχύνονται που παγκοσμίως (και άλλη πρωτιά) τα ελληνικά ΜΟΝΟ πανεπιστήμια και κάποια  άλλα αφρικανικών χωρών, δεν είναι στη λίστα αξιολόγησης της παγκόσμιας πανεπιστημιακής κοινότητας! Και δεν πάνε (γιατί να πάνε; "Να χάσει η Βενετια βελόνι";),να δέσουν μια πέτρα στο λαιμό να ξεβρωμίσει η κοινωνία από την πανεπιστημιακή κόπρο .

 Αυτή,λοιπόν, χωρίς ίχνος υπερβολής, είναι η "κολασμένη" πραγματικότητα της ελληνικής  κοινότητας των ΔΕΠ.

΄Οσο για τους φοιτητές, ε,καλά. "Κατά μάνα κατά κύρη κατά γιο και θυγατέρα".Ή,"Με γκαβό αν κοιμηθείς, το πρωί θα γκαβίζεις".Και το καλύτερο "Με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις".Πόσες πια  να μνημονεύσουμε άλλες τέτοιες παροιμιακές εφετμές, για να καταλήξουμε-διαπιστώσουμε πως, όπως  οι καθηγητές,  τοιούτοι και οι φοιτητές αυτών των ...ευαγών,ανώτατων ιδρυμάτων; (Τα ίδρύματα εδώ  με την έννοια του ασύλου, του χώρου που σε γκετοποιεί και  σε καθιστά ιδρυματοποιημένο άτομο) .

 Νέοι,των οποίων η μεν μόρφωση-παιδεία είναι ανύπαρκτη, η δε γνωσιολογική τους αρματωσιά είναι φτιαγμένη  απο  φτηνά υλικά ψιττακισμού και  άκριτης σκέψης (αρρωστήματα της Α/θμιας κι Β/θμιας εκπαίδευσης), αναχωρούν κάθε Σεπτέμβρη,φτάνουν και συμφύρονται σε   κωμο-πόλεις και χωριά ανά τη χώρα,όπου (εν)εδρεύουν  τα (δυσανάλογα πληθυσμιακά) πολυπληθή αυτά εκπαιδευτικά ιδρύματα ,ΓΙΑ ΝΑ:
1.Εγγραφούν-επισημοποιήσουν τη νέα αφύσικη ιδιότητά τους.  
2.Ενοικιάσουν προχειρο-ανοικοδομημένες γκαρσονιέρες και δυάρια και  ενισχύσουν-τονώσουν πολλαπλώς την τοπική "αγορά" της επαρχίας, που θα περάσουν άεργοι τα υπόλοιπα 4,5 ,6, μπορεί και περισσότερα χρόνια της μίζερης φοιτητικής ζωής. Καφετέριες, μπαρ, φαστφουντάδικα , ταβέρνες, μαγαζιά και επιχειρήσεις κάθε  είδους, περιμένουν πώς και πώς να "καμακώσουν" τους νέους πελάτες, που αφικνούνται μυρμηγκιδόν, ανύποτοι και ωραίοι στη Χώρα της υποσχόμενης εκπλήρωση των φανατσιώσεων της φοιτητικής ζωής-μύθου.΄Ενας ολόκληρος κόσμος τούς περιμένει να "φάει" ψωμί στην επαρχία (η οποία με τη σειρά της θα ταϊσει τους δικούς της άεργους, τις δικές της καταναλωτικές ουτοπίες και-οπωσδηποτε- τα αδηφάγα  πέριξ καζίνα και σκυλάδικα (έτσι για να κινείται,δηλαδή, το χρήμα από Κομοτηνή μέχρι το Μολδοβλάχικο Κισσινάου).
 3.Για να εθιστούν σε ουσίες πάσης φύσεως και να καταλήξει ο παρθένος αυτός νεανικός πληθυσμός μέσα σε ελάχστο χρόνο και σε μεγάλο αρθμό,  σε ξενύχτηδες, αλκοολικούς-σφηνάκηδες,θεριακλήδες τσιγάρων και μπάφων και άλλοι, ουκ ολίγοι, σε χαπάκηδες και πρεζόνια.
4.Κοπαδοποιηθούν σε κομματικές στρούγκες και "εκτροφεία" των αυριανών κουμανταδόρων της κομματικής ζωής του τόπου.

5.Προσέλθουν  3-4 φορές, όλες και όλες  (τον πρώτο μήνα), καθ΄όλη τη διάρκεια των σπουδών τους σε παραδόσεις μαθημάτων, αφού από την πρώτη κιόλας στιγμή, όντας  άσχετοι οι ίδιοι με την επιστήμη τους,  αντιλαμβάνονται ή διαισθάνονται, την ανεπάρκεια των διδασκόντων και όπου φύγει- φύγει (δεν ξαναπατούν έκτοτε μέχρι να πάρουν πτυχίο σε  αίθουσα διδασκαλίας).
6.Παρουσιάζονται στις εξεταστικές, σε μαθήματα που έχουν διαβάσει στο πόδι και που, όμως τελικά, καταφέρνουν να περνούν δια της αντιγραφής και της συνεργασίας των συν-εξεταζομένων,παρουσία-ερήμην των ωρομίσθιων επιτηρητών.
7.Αποφοιτήσουν μετά πάροδο ικανού χρόνου και προστεθούν στις ήδη ασφυκτιώσες αριθμητικά λίστες-στρατιές των αέργων. Γιατί, όπως ο κάθε καλοπροαίρετος παρατηρητής γνωρίζει, η ανεργία στην Ελλάδα έχει τη φαντασιακή ,αλλά και την εξωπραγματική-εξαπατητική της πλευρά. Οι περισσότεροι διπλωματούχοι, που εξαπατήθηκαν από την κρατική και πανεπιστημιακή προπαγάνδα, πως τάχα η καθεστωτική,ανώτατη εκπαίδευση αυτής  της μορφής, θα τους λύσει και το επαγγελματικό τους πρόβλημα,αρνούνται να δουλέψουν.΄Οχι γιατί δεν υπάρχουν δουλειές στη χώρα, αλλά αυτές οι δουλειές (αγροτικές και χειρωνακτικές κυρίως) είναι για  Αλβανο-πακιστανούς και δεν τις καταδέχονται οι πτυχιούχοι νέοι Νεο-έλληνες. ΄Ετσι, εγγράφονται στο ά(ν)εργο δυναμικό της χώρας, εισπράττουν, για όσο εισπράττουν, το πενιχρό επίδομα της ανεργίας και ξεκοκαλίζουν σε μόνιμη βάση (τουλάχιστον ως τα 35 τους) την επίσης πενιχρότατη σύνταξη του ΟΓΑ των παππούδων .

΄Υστερα;Μα δεν υπάρχει ύστερα...Απλά,"ο σώζων εαυτόν,σωθήτω".

  (1.΄Οσοι μη σχετικοί ,περαίνοντες την ανάγνωση, κρατήσουν τις επιφυλάξεις τους για του λόγου το αληθές των όσων ανέγνωσαν,ομνύουμε στη συνείδησή μας πως είμαστε "αυτόπτες και αυτήκοες μάρτυρες " του εγκλήματος και καθόλου κατά φαντασία,πολλώ μάλλον ψευδο-μάρτυρες.Επί λόγου τιμής!).

 2.Οι όποιες εξαιρέσεις υπάρχουν,είναι για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.Και ο κανόνας είναι αυτός που προ-περιγράψαμε).