Οι καθεστωτικοί και μισθοσυντήρητοι (διάβαζε αργυρώνητοι) «ιστορικοί»,είναι βέβαια επικίνδυνοι και επομένως τραγικοί γι΄αυτά που γράφουν, έχουν πάντως μεγάλη «πλάκα»,όταν ξιφουλκούν μεταξύ τους (και συνήθως …τσακώνονται «περί όνου σκιάς»). ΄Ομως, οι εν λόγω, τον περισσότερο χρόνο και κατά κανόνα, διατελούν «υποκατακλινόμενοι υμίν αυτοίς», όπως λέει και ο σοφιστής για τους ευνόητους λόγους (όπως συμβαίνει σε όλα τα συνάφια,δηλαδή). Κάποιες φορές, όμως, στήνουν «σικέ» αγώνες αναμεταξύ τους  είτε «για κουβέντα να γίνεται» είτε για να εντυπωσιάζουν τους αφελείς και αδαείς ή, το χειρότερο,για να φέρνουν παρά στους εργοδότες τους.

Τις τελευταίες ημέρες, δυο ομάδες «ιστορικών» από τις σελίδες ("Βιβλιοδρόμιο",28-11 και 5/6-12-09)  της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ», στήσανε καυγά για την έκθεση που συνέταξε το 1943 για τις αντιστασιακές οργανώσεις ο Εγγλέζος αποσταλμένος του Φόρεϊν ΄Οφις Ντέιβιντ Ουάλας. Τις ολιγομελείς αυτές ομάδες ... συγκροτούν,την μεν πρώτη οι κύριοι Χ.Φλάισερ και Η.Νικολακόπουλοις,καθηγητές του κρατικού πανεπιστημίου Αθηνών,τη δε δεύτερη οι επίσης κύριοι Π.Μακρής-Στάικος,δικηγόρος και συγγραφέας κατά δήλώσή του και ο Στ.Καλύβας,καθηγητής στο Γέιλ.

Το περιεχόμενο της "διένεξής" τους φυσικά δεν έχει κανένα ΑΠΟΛΥΤΩΣ ενδιαφέρον,αφού είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ανιστόρητο για τους εξής απλούς λόγους :

1.΄Απαντες  εργάζονται με σχέση εξαρτημένης εργασίας ( πληρώνονται απλά, για να γράφουν) με αντικείμενο την "ιστορία". Επομένως,ό,τι λένε-γράφουν είναι κατ΄ επιταγή και εντολή  των εργοδοτών τους, αλλιώς θα μένανε χωρίς δουλειά.(Παρατήρηση:Τελευταία πάντως, εκεί στο συγκρότημα Δ.Ο.Λ, έχουν αποδυθεί σε έναν  αγώνα βιομηχανικής παραγωγής "ιστορίας",την οποία συγγράφουν, όπως διαφημίζει το συγκρότημα,"επιφανείς ιστορικοί".Το πόσο επιφανείς είναι βέβαια  οι συγγραφείς της εντεταλμένης "ιστορίας" που συγγράφουν,ας ρωτήσουν την ίδια την Ιστορία.

2.Δεν είναι κανένας τους ιστορικός,όπως ορίζουμε την ιδιότητα του ιστορικού στις ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ.Ο  ένας, μάλιστα, είναι "λαθρεπιβάτης",αφού ο ίδιος δηλώνει ότι είναι δικηγόρος και συγγραφέας.

3.Η έλλειψη  επαγγελματισμού και ήθους ιστορικού, είναι εμφανής σε αμφότερες τις ομάδες και γίνεται αντιληπτή ακόμα και από μη ειδικούς περί την ιστορία,αφού: α)Αποκαλούν το συγκλονιστικό πόλεμο μεταξύ δύο διαφορετικών "κόσμων" ανθρώπων,μετά τη γερμανική κατοχή στην Ελλάδα, ως...εμφύλιο.β)Στηρίζουν τις κρίσεις, τις απόψεις και τους σχολιασμούς τους στην ΄Εκθεση ενός 30χρονου Εγγλέζου,που, αν μη τι άλλο,η ηλικία του και μόνο είναι απαγορευτική για τη διατύπωση σοβαρών και αντικειμενικών κρίσεων για το ρόλο και τη σύνθεση των αντιστασιακών ομάδων της κατοχής (Τώρα,γιατί διάλεξε το Φόρειν ΄Οφις να στείλει ένα παιδαρέλι για να γράψει αυτά που έγραψε στην έκθεσή του,θα τα πούμε όταν μιλήσουμε και εμείς από δω για τα γεγονότα των χρόνων εκείνων).

Θα μπορούσαμε να αραδιάσουμε έναν ολόκληρο κατάλογο από λόγους, που αποδυναμώνουν μέχρι εξαφάνισης, την ιστορική ιδιότητα των μνημονευόμενων κυρίων,αλλά αρκούμαστε στους παραπάνω που είναι και απολύτως εν(απο)δεικτικοί.Ποσώς, όμως, ενδιαφέρουν την Ιστορία οι ανιστόρητες κρίσεις των καθεστωτικών αυτών κυρίων .Η Ιστορία δε συγγράφεται επ΄αμοιβή,αλλά γράφεται με τη ζωή του ιστορικού.Η βιωματική Ιστορία είναι άγνωστη,βέβαια,στο είδος των εξαρτημένων "ιστορικών",οι οποίοι, αν είχε "αργαστεί στο πετσί" τους η Ιστορία, ούτε εκεί που είναι θα ήταν, ούτε θα την  ξεπουλούσαν αντί "πινακίου φακής".