ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΤΑ ΝΕΑ"

               ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ ] Σούπερ μάρκετ Vs Σχολής Δικαστών
                                 Της Σίλας Αλεξίου
              ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 11 Ιανουαρίου 2010

TΟ ΟΤΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ θεώνται το πρωί να ψωνίζουν στα σούπερ μάρκετ, προφανώς δεν συνιστά λόγο ανησυχίας για την ποιότητα της απονομής της δικαιοσύνης, έστω και αν αυτό αποτέλεσε αφορμή έγγραφης επίπληξης του Σώματος εκ μέρους συναδέλφου τους κατέχοντος υψηλή θέση στην ιεραρχία. Το γεγονός όμως ότι απόφοιτοι της Εθνικής Σχολής Δικαστών δικαστικοί λειτουργοί κρίνονται συχνά ανεπαρκείς και αποπέμπονται από το Σώμα μετά πέντε - έξι χρόνια υπηρεσίας εξηγεί εν μέρει τις δυσλειτουργίες της τρίτης εξουσίας. Γιατί μπορεί η εγκύκλιος με τις αυστηρές παρατηρήσεις προς τους ασχολούμενους και με τα οικιακά εισαγγελείς να αποσύρθηκε αμέσως χάρη στην ψύχραιμη επέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, αλλά οι περί ανεπάρκειας των νέων δικαστών και εισαγγελέων διαπιστώσεις σηματοδοτούν την ανεπάρκεια ενός ολόκληρου συστήματος. Του συστήματος «παραγωγής» λειτουργών, ορκισμένων να υπηρετούν τον σημαντικότερο πυλώνα της Δημοκρατίας. Για την αναμόρφωση της Σχολής Δικαστών έχουν εξαγγελθεί κατά καιρούς πολλά. Εκτός της υποχρέωσης διετούς άσκησης δικηγορίας που είχε καταργηθεί ως προϋπόθεση για το δικαίωμα εγγραφής και επαναθεσμοθετήθηκε επί υπουργίας Σ. Χατζηγάκη, ουδέν άλλο συνέβη.

Όσοι μπαίνουν στη Σχολή, βγαίνουν δικαστές. Οι μελετηροί πτυχιούχοι της Νομικής δηλαδή, οι οποίοι επιτυγχάνουν στις εισαγωγικές εξετάσεις, ανεξαρτήτως ήθους, ψυχικής ισορροπίας, προτέρου βίου, εξασφαλίζουν την είσοδό τους στο λειτούργημα και... όποιον πάρει ο Χάρος, που λέει ο λόγος. Αν επρόκειτο για πωλητές απορρυπαντικών δεν θα υπήρχε καμιά αντίρρηση. Και λάθος να έκαναν, μικρό το κακό. Όταν όμως πρόκειται για τους μελλοντικούς δικαστικούς λειτουργούς που θα κληθούν να αναζητήσουν το δίκιο του πολίτη, να σεβαστούν τα δικαιώματά του και να υπογραμμίσουν τις υποχρεώσεις του, οι απαιτήσεις για την αξιολόγησή τους θα έπρεπε να είναι υψηλότερες. Και σε καμιά περίπτωση να μην περιορίζονται στο καλό γραπτό που παραδίδουν στις εξετάσεις. Δύσκολο;

Ναι. Υπάρχει όμως μια απλή και ασφαλής διαδικασία. Να παρακολουθούνται στενά ως πάρεδροι- επί δύο τουλάχιστον χρόνια- και εκεί (στην πράξη) να κρίνονται. Όχι με την αποφοίτηση. Έτσι και οι ίδιοι θα απαλλάσσονται εγκαίρως από το βάρος που εν αγνοία τους επωμίζονται και η Δικαιοσύνη θα αποκτήσει κάποτε την αξιοπιστία που επιδιώκει...