ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΟΥ Δρ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΝΙΚΟΥ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ O ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ 2011 (Aποσπάσματα δημοσιεύονται ήδη στο HOMO NATURALIS. Oλόκληρο το έργο θα παρουσιαστεί από τις σελίδες του site του HOMO NATURALIS). H AΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΔΕ ΘΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΕΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ Η ΧΩΡΑ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΖΗΤΗΣΕΙ:
1. ΜΕΙΩΣΗ ΕΠΙΤΟΚΙΩΝ 2. ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
_________________________________________________________________________________________________ AN KAI ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΤΙ. ___________________________________________________________________________________________________
ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ,ΑΜΕΣΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ: 1.ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ 2.ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ (ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΧΡΟΝΟΥ 40% ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ) 3.ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ, ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ (40-45%). 4.ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΕΘΝΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΧΗΣ
_________________________________________________________________________________________________ EXOYME ΠOΛΕΜΟ!ΕΜΕΙΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕΜΕ ΟΠΛΑ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΕΚΕΙΝΟΙΦΥΓΟΜΑΧΟΥΝΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΟΥΝ"ΒΡΩΜΙΚΑ ΚΟΛΠΑ"
ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ (ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ) Ο ΟΠΑΔΟΣ-ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ.
__________________________________________________________________________________________________ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΧΑΝΕΤΕ ΧΡΟΝΟ ΧΡΗΜΑ ΟΥΣΙΑ.ΕΔΩ ΔΕ ΧΑΝΕΤ(ΑΙ) ΤΙΠΟΤΑ!
ΛΑΒΕ ΥΠΟΨΗ ΣΟΥ:
ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΜΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΄Η ΔΙΑΛΕΓΕΙΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΑΝΑΛΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ «ΠΑΝΕΛ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΟΥ,ΓΙΝΕΣΑΙ "ΣΠΟΝΣΟΡΑΣ" ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- -ΑΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΩΣ ΤΟ ΨΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΟ.-ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΠΛΗΞΗ ΤΗΣ ΑΝΙΚΗΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ!
"Nα εγκαταλείψουμε την ασφάλεια της σιωπής και να ορθώσουμε ανάστημα απέναντι στην αδικία, όπου τη συναντάμε". (Χάουαρντ Ζιν)
___________________________________________________________ *** "Γι΄ αυτό επιμένουμε πως μαζί με τους βασικούς υπεύθυνους της οικονομικής καταστροφής της προηγούμενης κυβέρνησης (Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Παπαθανασίου),το εδώλιο των κατηγορουμένων πρέπει να μοιραστούν ΟΛΟΙ οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι εκείνοι που έχουν αναλάβει "κατ΄αποκλειστικότητα" (δάβαζε "εργολαβικά) την ενημέρωση του κόσμου και για λόγους συμφέροντος απέκρυψαν την αλήθεια".(Απόσπασμα από κείμενο στα ΔΡΩΜΕΝΑ:ΜΜΕ:ΠΟΙΝΙΚΑ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ).
ΜΠΡΑΒΟ Τζούλιαν Ασάνζ!Ο ιδρυτής του ιστότοπου WikiLeaks_________________________________________________________________________________________________ 16-12-2010 1. Αν δούμε την εξέλιξη του δημοσίου χρέους από το 1970 μέχρι και το 2009,θα εξάγουμε διαφωτιστικά συμπεράσματα ,που δεν επιδέχονται καμιά αμφισβήτηση, αλλά αντίθετα επιβεβαιώνουν τη δήλωση Πάγκαλου ότι «μαζί τα φάγαμε τα λεφτά». ΄Εχουμε και λέμε,λοιπόν, για το δημόσιο χρέος :1970 ήταν στο 20% του ΑΕΠ (300 εκατ. ευρώ). 1981 στο 29,5% (2 δισ. ευρώ) 1989 στο 68% (28 δισ. ευρώ)1990 στο 75% (30 δισ. ευρώ) 1993 στο 104% (70 δις ευρώ).
1996 στο 110% (100 δισ. ευρώ) 2004 στο 108% (187 δισ. ευρώ)
και το 2009 στο 126% (298 δισ. ευρώ).
Κατά τις εκτιμήσεις των ειδικών, το δηµόσιο χρέος θα ανέλθει στο τέλος του 2010 στα 340 δισ. ευρώ, δηλαδή στο 144% του ΑΕΠ. Το 2011 στα 360 δισ. ευρώ και σε ποσοστό επί του ΑΕΠ στο 155%. Το 2013 θα ξεπεράσει τα 400 δισ. ευρώ.Αν συγκρίνει κανείς τα στοιχεία στον παραπάνω πίνακα ,θα διαπιστώσει την αναντίρρητη πραγματικότητα πως κατά τη δεκαετία 1970-1980 έχουμε δημόσιο χρέος από 20% στο 29,5% (2 δισ. ευρώ) και από το 1981 μέχρι το 1990 ,σχεδόν μια δεκαετία πάλι, σκαρφαλώνει στο 75% (30 δισ .ευρώ). Η τελευταία αυτή περίοδος είναι η πασοκική διακυβέρνηση της χώρας από τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Προσοχή τώρα. Από το 1990 μέχρι το 1993, το δημόσιο χρέος εκτοξεύεται (διπλασιάζεται) στο 104% (70 δισ. ευρώ). Και από το 2004 ως το 2009, φτάνουμε στο ιλιγγιώδες 126% (298 δισ. ευρώ).
Στις δύο τελευταίες αυτές περιόδους, την εξουσία στην Ελλάδα ασκούν δεξιές κυβερνήσεις υπό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και Κώστα Καραμανλή.Ποιο είναι επομένως το τελικό (γενικό) συμπέρασμα; Μήπως πως ο οι τρεις ΄Ελληνες πρωθυπουργοί έφαγαν ΜΟΝΟΙ τους τα δανεικά αυτά λεφτά; ΄Όχι, βέβαια. Μόνο αφελείς θα μπορούσαν να πιστέψουν τη «στρατευμένη» αυτή εκδοχή. Ο Ανδρέας Παπανδρέου για παράδειγμα ένα «κωλόσπιτο» (κατά την «ιστορική» φράση του Ευάγγελου Γιαννόπουλου) έκτισε για την ανεκδιήγητη εκείνη «ποταγωγίδα» κυρία Δήμητρα Λιάνη. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, είναι ο γνωστός Μητσοτάκης. Καβάτζωσε, βέβαια, κάμποσα λεφτά και για τους απογόνους του. Αλλ΄εν τάξει. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι «όλα τα λεφτά». Ο ανηψιός Καραμανλής δε φαίνεται περιουσιακά να ωφελήθηκε από κλεμμένο δημόσιο χρήμα. Πού καταλήγουμε με απλή, τετράγωνη λογική; ΤΑ ΔΑΝΕΙΚΑ ΛΕΦΤΑ, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΤΑ ΦΑΓΑΝΕ «ΜΑΖΙ» ΠΑΣΟΚΟΙ ΚΑΙ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΟΠΑΔΟΙ. Αυτοί τίναξαν την οικονομία στον αέρα. Οι βασικοί υπεύθυνοι είναι οι ψηφοφόροι των παραπάνω κομμάτων. Η ιστορία σε αυτούς καταλογίζει την πρώτη ευθύνη και την ενοχή. Οι πολιτικοί έπονται και σε μεγάλη απόσταση.
2.Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε ο ιστότοπος Wikileaks, στη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν βασιλεύει μια πρωτοφανής διαφθορά, που δε συναντά κανείς ακόμα και σε υποανάπτυκτες χώρες. Ο αυταρχισμός επίσης της κυβέρνησης και του ίδιου του σημερινού πρωθυπουργού και πρώην προέδρου της χώρας, έχει ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής. Το λαθρεµπόριο όπλων, το ξέπλυµα χρηµάτων, η απόκτηση προσωπικών περιουσιών«ηµετέρων» ,ανυπολόγιστης αξίας, η προστασία των µαφιόζων από τις κρατικές υπηρεσίες, οι εκβιασµοί, οι κρυφοί λογαριασµοί στην Κύπρο, συνθέτουν το τοπίο της σήψης και της διαφθοράς στην πάλαι ποτέ σοβιετική Ρωσία. Μόνο οι µίζες ανέρχονται στο ποσό των 300 δισεκατοµµυρίων δολαρίων τον χρόνο, λένε όσοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι την κατάσταση στη χώρα . Μια Ρωσία όπου δύσκολα μπορεί να ξεχωρίσει κανείς την κυβέρνηση από το οργανωµένο έγκληµα.Ο ίδιος ο Πούτιν, λένε οι πηγές των αμερικανικών εγγράφων που διέρρευσαν, απέκτησε περιουσία δισεκατοµµυρίων «από κρυφές συναλλαγές» µε ρωσικές εταιρείες ενέργειας. Ο Στανισλάβ Μπελκόφσκι, ρώσος πολιτικός αναλυτής, είχε υπολογίσει το 2007 ότι ο Πούτιν είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στη Ρωσία, µε καταθέσεις ύψους 40 δισ. δολαρίων σε τράπεζες της Ελβετίας και του Λίχτενσταϊν!
Οι παχυλότατες µίζες έχουν πάρει τέτοιες διαστάσεις, που ακόμα και οι (αποδέκτες εγκληματικού χρήματος) ελβετικές τράπεζες, προειδοποίησαν το Κρεµλίνο πως η κατάσταση έχει ξεφύγει πια από τον έλεγχο με κίνδυνο οι μυστικοί λογαριασμοί των Ρώσων αξιωματούχων να έρθουν στο φως γι΄αυτό και δε θα δεχθούν άλλες τέτοιες καταθέσεις .
Τα αμερικανικά απόρρητα έγγραφα, περιγράφουν το οργανωµένο έγκληµα στη Μόσχα ως «ένα οικοδόµηµα µε τρία επίπεδα», µε τον πρώην δήμαρχο Λουζκόφ στην κορυφή, την Αστυνοµία και τις µυστικές υπηρεσίες στη μέση και στη βάση«εγκληµατίες και διεφθαρµένους δηµόσιους υπαλλήλους». Ο γνωστός Ισπανός εισαγγελέας Χοσέ «Πέπε» Γκρίντα Γκονζάλες, που διεξήγαγε έρευνα για τη δράση της ρωσικής Μαφίας στην Ισπανία, υποστηρίζει ότι στη Ρωσία «δεν µπορείς να διακρίνεις διαφορές στη δράση της κυβέρνησης και των οµάδων του οργανωµένου εγκλήµατος». «Πού ήσουν χώρα πού δειχνες πως θα γινόσουν άλλη»! (για να παραφράσουμε τον ποιητή). 14-12-2010 1. 200.000 (λίρες) ζητάνε εγγύηση από τον Τζούλιαν Ασάνζ οι Εγγλέζοι ,για να τον αφήσουν ελεύθερο. Τώρα γίνεται αγώνας δρόμου, για να μαζευτεί αυτό το ποσό .Η αφασία σε όλο της το μεγαλείο! ΄Εχουμε και λέμε: Δύο βρωμοθήλυκα τσεπώνουν ποιος ξέρει πόσα ντόλαρς από μια χώρα (Αμερική), που σκοτώνει εν ψυχρώ αμάχους και κατηγορούν τον ιδρυτή του WikiLeaks Τζούλιαν Ασάνζ πως τους έκανε σεξ με …σπασμένο προφυλακτικό. (βιασμός!) Πότε τον κατηγόρησαν οι κυρίες; Όταν ο ακτιβιστής μπλόγκερ έβγαλε τα «άπλυτα» των Αμερικανών στη φόρα και ειδικά τις δολοφονίες αμάχων στο Ιράκ από Ράμπο-αμερικανάκια. Η υποτιθέμενη πράξη για την οποία τον κατηγορούν, παραδέχονται οι ίδιες, είχε διαπραχθεί πολύ πιο πριν από το ξεβράκωμα που έκανε στους Αμερικανούς ο Τζούλιαν, αλλά το είχαν… ξεχάσει και το θυμήθηκαν, όταν άκουσαν την...πράσινη προσφορά των Αμερικανών. Τα συνεταιράκια τους οι Εγγλέζοι αναλαμβάνουν να συλλάβουν τον ανυπόταχτο μπλόγκερ, τον κλείνουν στη φυλακή με κατηγορίες, που μόνο θυμηδία μπορούν να προκαλέσουν και ζητούν το…ευτελές ποσό των 200.000 για εγγύηση της αποφλάκισης. Ο Τζούλιαν, που θα μπορούσε, αν ήταν άτιμος, όπως οι κατήγοροί του, να τα έχει πάρει χοντρά και σήμερα να ξεκοκαλίζει τα "αργύρια " της προδοσίας του σε τίποτα Μπαχάμες, περιμένει τη φιλευσπλαχνία μας,για να μαζευτεί το ποσό της εγγύησης. Μέχρι πριν κάποιες ώρες, δεν είχε ακόμα μαζευτεί. Οι παρτάκηδες, τα άτομα της αδιαφορίας, του καναπέ, της μπάλας ,της τσόντας, του πιοτού και της φούμας αρνούνται ,έστω και ένα σεντς να δώσουν. Σε τί διαφέρουν αυτοί από τους Αμερικανούς και τα γύναια που φυλάκισαν τον Τζούλιαν Ασάνζ; Φυσικά και είναι όλοι ίδιοι.Είπαμε ,η αφασία σε όλο της το μεγαλείο. Και… «σε τι κόσμο, μπαμπά, μ΄έχεις φέρει να ζήσω...»! 2.Απεργούν σήμερα και αύριο στην Ελλάδα όλοι οι χαραμοφάηδες με τους οποίους ο Πάγκαλος ,όπως παραδέχτηκε, έφαγε μαζί τα λεφτά. Δεητζήδες-Οτετζήδες,υπάλληλοι πασών των δημοσίων υπηρεσιών,που προσελήφθησαν οι περισσότεροι γιατί είχαν "μπάρμπα στην Κορώνη" και έτρωγαν τα δανεικά, χωρίς στην ουσία να προσφέρουν και κάτι, τώρα διαμαρτύρονται, διότι δεν μπορούν να συνεχίζουν να κλέβουν και αγωνίζονται …απεργιακά, για να διατηρήσουν τις «κεκτημένες» κλοπές τους. Και εναντίον ποίων στρέφονται; Ποιους τιμωρούν με τον...αγώνα τους; Τον άνθρωπο της διπλανής τους πόρτας, βέβαια. Ποιον θα τιμωρούσαν, τον Αλογοσκούφη; Ατός του πάει με τη Μερτσέντες όπου βούλεται, δεν μπαίνει σε λεωφορεία.«Ο θάνατός σου η ζωή μου» είναι το μήνυμα αυτών των κινητοποιήσεων. Και ρουσφετάδες και κλέφτες και τεμπέληδες και λυκάνθρωποι τώρα. "Homo homini lupus" (=o άνθρωπος λύκος για το (συν) άνθρωπο). Χειροκροτήστε τους παλικαράδες. 12-12-2010
1 Γερμανοί, Γάλλοι, ΄Αγγλοι (θεσμοί και λαοί) δε συμπαθούν την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση στη μορφή που πήρε σήμερα. Ειδικά, εδώ κάτω, νότια, ΄Ελληνες, Κύπριοι, Βούλγαροι («οι τουρκοειδείς»),τούς είναι από αντιπαθείς μέχρι μισητοί. Θύματα της εθνικής τους προπαγάνδας και της νοοτροπίας τους οι λαοί εκεί, χάνουν ακόμα και τα δίκια τους με τέτοια καμώματα και έχουν καταντήσει τελευταία επικίνδυνοι ρατσιστές και εθνικιστές. Το διαπιστώνεις καθαρά, αν βρεθείς σε αυτές τις χώρες.Τις προάλλες ,βρισκόμουνα στο Λονδίνο. Γνωστά τα «στέκια» από παλιά, τίποτα καινούριο, να κάνει εντύπωση. Εκείνο που σκέφτηκα, μόλις πάτησα το πόδι μου στο αεροδρόμιο , ήταν πάλι αυτό που σκεφτόμουνα καμιά 30αριά χρόνια πριν στην ίδια χώρα: Θα άλλαζα Ελλάδα με Αγγλία (ως χώρες-περιοχές); Ούτε κατά διάνοια. Χώρα δεν αλλάζω με τίποτα. Τί να πάρεις και τί να δώσεις δηλαδή; Τη μούχλα, την υγρασία, τη καταχνιά και σκοτεινιά, εκείνο το διηνεκές κατουροβρόχι, που σου σπάζει κόκαλα και νεύρα; Και να δώσεις αυτό τον παράδεισο της φύσης, τον ήλιο, τον ουρανό που απλώνεται τσίτσιδος τις πιότερες ημέρες του χρόνου, εκείνες τις δαντελένιες ακρογιαλιές ,αυτά τα καταγάλανα νερά της πλανεύτρας θάλασσας; Τρελός θα είσαι. Για λαούς το συζητάω .(Βέβαια, θα μου πεις τί θα ήταν αυτό το «κατασκεύασμα»; Ελλάδα με λαό Αγγλίας! Μπορεί και ένα «μπλιάχ» να έβγαινε το φαϊ. Θα μεταλλασσόταν, άραγε, ο φλεγματικός Εγγλέζος σε φαφλατά ΄Ελληνα; Ποιος ξέρει, το φυσικό περιβάλλον διαμορφώνει αποφασιστικά το χαρακτήρα και αυτός τη νοοτροπία. Αλλά, ας είναι, όλα αυτά ακούγονται και ολίγον εθνικιστικά γι΄αυτό καλύτερα ας τα αφήσουμε.Λοιπόν, Λονδίνο, αρχές Δεκέμβρη 2010. Παντού διάχυτη η απαρέσκεια του Εγγλέζου για τον Greek. Στις δημόσιες κουβέντες τους ,σχεδόν καθημερνό θέμα οι Ελληνάρες, οι πήξε, οι δείξε. Στα ίσια δε σου το λένε, βέβαια (τί… θενκιουψυχοβγάλτες θα ήταν, αν μίλαγαν στρέιτ;).΄Ενας καλός ωτακουστής, όμως, τη συλλαμβάνει αυτή την καταλαλιά παντού. Κυρίως, μας καταλογίζουν τεμπελιά και λαθροχειρία. Δεν έχουν άδικο. Το ίδιο θα λέγαμε και μεις, αν αυτοί μας τρώγανε τα λεφτά, όπως τα ξεκοκαλίζανε εδώ τόσα χρόνια από τα ταμεία της Ε.Ε. Εν τάξει, εμείς είμαστε όλα αυτά: Φραπεδόβιοι, κλέφτες και άλλα μύρια. Σταθείτε όμως. Κλέφτες εμείς, κλέφτες και σεις. Η διαφορά είναι στην ερμηνεία της κλοπής. Το διαπιστώνεις την πρώτη μέρα που θα πατήσεις πόδι στο Λονδίνο. Κλέφτες τα άτομα οι Εγγλέζοι, αλλά (παρακαλώ) με το νόμο! Πάρτε μια γεύση: Κάπου 12 ευρόπουλα (8 πάουντς) να πάτε δυο άτομα μια διαδρομή 5 στάσεις με το μετρό (Βικτόρια-Μπέυσγουοτερ).Για ταξί δε συζητάμε, σου παίρνει καμιά 25άρα στο νερό για την ίδια διαδρομή. 50 ευρωνομίσματα να φάτε ένα μέτριο «ντάινερ» σε ένα εξίσου μέτριο ρέστοραντ. 10 να πιείτε ένα νεροζούμι εσπρεσάκι σε άθλια καφετέρια. Και…κρατηθείτε, 180 εύρο! να περάσετε μια νύχτα σε μετριότατο δωμάτιο 3χ5 που αναδίνει μπόχα η ανάλλαγη από 50ετίας μοκέτα.(Αν θες τώρα να νοικιάσεις με το μήνα κανένα 2αράκι κεντρικά, δε σου φτάνει το διχίλιαρο μηνιαίως. 2.000 ευρώ ,λέμε για δυο κάμερες!). Φαρμάκι ,τόσο ακριβή η ζωή, στο Λόντον (στην επαρχία καλύτερα). Από όπου μπορούν, τα παίρνουν τα συνεταιράκια μας στην Ευρώπη. Αλλά, προσέξατε, παρακαλώ: Με το νόμο, με την «άδεια της αστυνομίας». (Μέθοδος γνωστή από καταβολής κόσμου).΄Ωρες ώρες, λέω μέσα μου πως μπορεί και να μην είναι οι Ελληνάρες και τόσο κλεφταράδες. Απλά, κλέβουν αμέθοδα, τσαπατσούλικα, απρογραμμάτιστα. ΄Ετσι, όπως είναι σε όλες τους τις δουλειές. Ποιο είναι το ηθικότερο; Μην το ψάχνετε. ΄Ένα, πάντως, είναι σίγουρο: ΄Ο, τι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό. Αλλά, το ερώτημα διατυπώνεται και αλλιώς: Τι είναι καλύτερο ;Να κλέβεις νόμιμα ή παράνομα; Πάντως, αν πας και συ κάποια μέρα στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στο Βερολίνο και ακούσεις τα σχολιανά σου, ΄Ελληνά μου, θα βλαστημήσεις την ώρα και τη στιγμή που δεν έμαθες και συ τί πάει να πει πρόγραμμα, τάξη, τακτ. «Ξέρεις να κλέψεις ; Ξέρω. Ξέρεις να φυλαχτείς ; Δεν ξέρω. Τότε δεν ξέρεις να κλέψεις». (Ας μάθαινες!) .
2. «…Κρίση. Κλείνει πια ένας χρόνος από την ηµέρα που εγκαταστάθηκε στη ζωή µας, και εξακολουθούµε να τη βρίσκουµε καθηµερινά µπροστά µας, είτε βλέπουµε τηλεόραση είπε πάµε βόλταγια να φάµε σουβλάκια.Μέχρι τον περασµένο ∆εκέµβριο, κυκλοφορούσαµε αµέριµνοι, και το πολύ πολύνα στήναµε αυτί κάθε φορά που ακούγαµε το οµώνυµο τραγούδιενός Μακρόπουλου από τη Θεσσαλονίκη µε περίεργο στίχο: «κρίση, περνάω κρίση/µαζί µουπώς την έχεις δει/ εγώδεν είµαι αντικείµενο για χρήση» – ζεϊµπέκικο ωραίο για ρέκτες του είδους και για χορευτικά σε ώρες πολύ... πρωινές!
Μετά ήρθε το 2010, που να µην έσωνε, και µαςέπεσε, προϊόντος του χρόνου, ο ουρανός στο κεφάλι. Κατακέφαλα που λένε.∆ιότι δεν φτάνει που ήρθαν τα πάνω κάτω, δεν φτάνει που γύρισε η ζωή µας ανάποδα, ξαφνικά αντιληφθήκαµε όλοι πωςτο πάρτι ήταν ώς εδώ. Οτι τοκαλαµπούρι τέλειωσε. Οτι φτάσαµε στο επώδυνο «διά ταύτα», και πως έπρεπε να το πάρουµε αλλιώς, γιατί θα βρίσκαµε...» (ΤΑ ΝΕΑ : ΓΙΩΡΓΟΥ Χρ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ,11-12-2010).Τι ωραία τα λέει το παλουκάρι ε; Μαζοχιστικά ειλικρινής ο τύπος, είδατε; -Δεν ήξερα, δεν πήρα είδηση τίποτα από τα τεκταινόμενα, εξομολογείται το «αγόρι». Και ως εκ τούτου -αμ σο,σορυ, παίδες, ελαθέψαμεν. Σκουπίσαμε, καθαρίσαμε, τελειώσαμε με τις ευθύνες μας. Και φτου από την αρχή. Ο (άρρωστος) πασόκος Γ.Παπαχρήστου, που δημοσιογραφεί στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ επί συναπτά έτη, αμειβόμενος παχυλότατα από το συγκρότημα, για να προπαγανδίζει την πασοκική θολούρα (και όχι μόνο αυτή), πιάστηκε, ως συνήθως, αδιάβαστος. Και όχι μόνο αυτός, αλλά όλο το πανάθλιο σινάφι των κηφήνων που «τρώνε παντεσπάνι», ελέω ανοησίας και αφέλειας των συμπατριωτών μας. Και δε μας λέτε, βρε σαϊνια της δημοσιογραφίας, ποια είναι η δουλειά σας; Γιατί τα παίρνατε χοντρά όλα αυτά τα χρόνια (και συνεχίζετε να κονομάτε τρελά); Υποτίθεται για να παίρνετε μυρωδιά τι γίνεται δίπλα σας και να ενημερώνετε περί αυτού τον κόσμο.΄Ετσι; Το κάνατε; Είδατε την κρίση, πριν αυτή ξεσπάσει; Ειδοποιήσατε τον κοσμάκη για τα επερχόμενα δεινά, να συσπειρωθούμε όλοι, να προλαβαίναμε το κακό; ΄Όχι , βέβαια. Και γιατί, παρακαλώ ; Γιατί είσαστε μόνο βιτρίνα, «φρου φρου και αρώματα», πανάσχετοι, ερασιτέχνες, αλλά και μπαγαμπόντηδες, συμφεροντολόγοι, ψεύτες , απατεώνες.Και καλά αυτό. Μέχρι εκεί φτάνει το μυαλό και η…επιστημοσύνη της δημοσιογραφίας σας. Είναι «ψιλά γράμματα» αυτά, να μυριστείς, δηλαδή, την πυρκαγιά, πριν πάρει διαστάσεις και να τη σβήσεις. Καλά, λέμε. Πες, αυτά είναι δύσκολα για το νοητικά σας «κιλά». Αλλά γιατί, βρε πανάθλιοι, δεν ακούγατε τις κραυγές άλλων, που 2 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ (όπως εμείς εδώ από το Homo Naturalis) , ξελαρυγγιαζόμαστε και σας παρακαλούσαμε να ενημερώσετε, να πείτε την αλήθεια στον κόσμο, να πάρουμε από τότε μέτρα;Κρύψατε συνειδητά την αλήθεια, επιλέξατε να τη θάψετε και να συνεχίζατε όλο αυτό τον καιρό να παίζετε με τη φωτιά, να πασάρετε φτιαχτές ειδήσεις, τεχνητά σκάνδαλα, κατασκευασμένη πληροφόρηση ,πάντα με σκοπό να φέρνετε λεφτά στα ταμεία των εργοδοτών σας, που σας αμείβουν γι΄αυτή σας την ικανότητα ηγεμονικά. ΄Αθλιοι, έχουμε πει πως είσαστε ΕΝΟΧΟΙ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ. Μαζί με ΟΛΑ τα υπόλοιπα λαμόγια θα λάβετε την αμοιβή σας, όταν και σ΄αυτό τον τόπο ξυπνήσουν οι «ιθαγενείς». Τότε δε σας σώζει ΤΙΠΟΤΑ ,ούτε σας ούτε τα συλλαμόγια σας.Αναμείνατε, αλητήριοι.
3.Ο Romain Gavras. Ενα από τα τέσσερα καµάρια της θρυλικής οικογένειας του Κώστα Γαβρά και της Μισέλ Ρε, μιλάει στο Δ. Δανίκα (ΤΑ ΝΕΑ,10-12-2010).«Ο Costas µάς µεγάλωσε µε ισορροπία. Ταυτόχρονα δηµοκρατικός και συντηρητικός. Οταν, για παράδειγµα, πηγαίναµε µαζί στο σινεµά, στα δεκατέσσερα τότε εγώ, και η σκηνή ήταν σεξουαλική, µου έκλεινε τα µάτια». Σώπα, βρε Romain. Τόσο πολύ συντηρητικούρα, λοιπόν ο πατήρ Gavras; Και ήσουνα 14 χρόνων νταγλαράς μάς λες; (Πω πω, πού να κρυφτώ εγώ; Εμένα ο συχωρεμένος ο μπάρμπα-Γιάννης, ο πατέρας μου, που δεν ήταν ΤΟΣΟ αριστερός και προοδευτικός, όσο ο δικός σου πατέρας ,ο συμπατριώτης μας, ο Costas Gavras, μου έδωσε στα 15 μου ολόκληρο 50άρικο (δραχμές),για να κάμω… επίσκεψη στην τότε ανθούσα Τρούμπα. Αλλά, φαίνεται δεν ήξερε από σύγχρονη παιδαγωγική ο μπάρμπα Γιάννης. ΄Ηταν της παλιάς σχολής της φύσης και γνώριζε πολύ καλά πως, όταν εκείνη διατάσσει, «πάσα αρχή παυσάτω» («ψιλά γράμματα» αυτά για τον Costas).
Και άλλα… θαυμαστά από τη συνέντευξη:«Ψηλός, µαυροτσούκαλος, µε πλούσια τριχοφυΐα από τα γονίδια της Αρκαδίας…»
Τι μας λες, βρε Δανίκα τώρα; Μαυροτσούκαλος από την Αρκαδία; Να σου πω κάτι ,αν δε θυμάσαι. Η Αρκαδία είναι κατά Πελοπόννησο μεριά, την μπέρδεψες μάλλον με τη… Σαμψούντα. Και στην Αρκαδία ευδοκιμούν και υπερτερούν άλλου είδους χρώματα και όχι μαυροτσούκαλα: Ξανθό με μπλε η πράσινα μάτια. Και επειδή δε γνωρίζεις το γιατί ,σου λέμε: Ο σερνικός πληθυσμός του Μωριά κατά τα Ορλωφικά (1770), εξολοθρεύτηκε σύμπας .Η Πύλη τότε, για να επαναφέρει την ισορροπία ,αναγκάστηκε να εγκαταστήσει σε όλο το «πλατανόφυλλο», Βλαχο-Σλαύους από βόρεια. Μέχρι σήμερα, μπορείς να ακούσεις σε πολλές περιοχές στη «βαριά» μωραϊτικη διάλεκτο, λέξεις άπειρες από τα βλαχοσλαύικα (άρπα μερικές: Καστραβέτσι=αγγούρι. Μπουζάς=ο έχων μεγάλα χείλη. Λυνίσταινα= ήσυχη χωριό. Καμπενίτσα, Ρουνίτσα…ίτσα-ίτσα:Τοποθεσίες-τοπωνύμια. Λισέρνα=βοσκοτόπι. κ.λπ.και λοιπά. Ο γράφων κατά το ¼ είναι απόγονος αυτής της φυλής και κουβαλάει εκτός από τα χαρακτηριστικά της χρώματα και το λεξιλόγιο των βλαχοσλαύων μεταναστών-αποίκων). «..Ο µπαγάσας όµως δεν µιλάει ελληνικά. Αν και γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. «Φαντάσου εκτός από γαλλικό έχω και διαβατήριο ελληνικό. Γι’ αυτό ντρέποµαι που δεν µιλάω ελληνικά».Φιλαράκο, άσε την πλάκα. Σιγά που ντρέπεσαι γιατί δε μιλάς ελληνικά. ΄Όχι πως είναι τίποτα τραγικό, δεν είναι άσχημα και τα… γαλλικά. Αλλά, τουλάχιστον μη μας δουλεύεις. «. Ο Ροµέν τους λέει «µάγκες, να κάνουµε το χόµπι µας επάγγελµα…Ταυτόχρονα γυρίζει µουσικά βιντεοκλίπ και στο τέλος καταλήγει σε ένα θρυλικό µε πρωταγωνίστρια τη Mia. Θρίαµβος. Καµιά τριανταριά εκατοµµύρια κατεβάσµατα από το ∆ιαδίκτυο. ..Πριν από έναν χρόνο µ’ένα σενάριο δικό του παρέα µετον Καρίµ Μπουχεράµπ, στενό συνεργάτη του πατέρα του, ψάχνει καιβρίσκει για παραγωγό τον Βενσάν Κασέλ, τον σκληρό γάλλο ζεν πρεµιέ και σύζυγο της Μόνικα Μπελούτσι. …Ο Βενσάν ενθουσιάζεται µ’ έναν από τους δύο χαρακτήρες και αποφασίζει να παίξει στην ταινία. Μια ιστορία δρόµου µε ένα αντρικό ντουέτο που ψάχνοντας για τη Γη της ελευθερίας, καταλήγουν στο Πουθενά». Όχι, που θα έχανε τις «άκρες" του πατρός του ο υιός. Γιατί, δηλαδή στην πολιτική ,στα πανεπιστήμια, στον …ΟΤΕ, ΔΕΗ, να μπαίνουν άνετα και να καταλαμβάνουν ισοβίως χρυσοφόρες καρέκλες οι βλαστοί και όχι στην «τέχνη»; Λογικό και δίκαιο δεν ακούγεται;Τώρα, τα άλλα περί ίσων ευκαιριών τους, δημοκρατίας τους και αριστερών φρονημάτων τους ,άσε να τα λένε για τα «μπάζα». Εμείς την "κάναμε" από τη χωματερή. Δεν τρώμε πια σκουπιδαριό.Γκέκε, κύριε Δανίκα μας;τα 9-12-2010 Η "ΕΝΟΠΛΗ ΛΑΪΚΗ ΒΙΑ " ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ  |  |
| | Σωρηδόν συλλαμβάνονται πια οι τελευταίοι πρωταγωνιστές-Μοϊκανοί της «΄Ενοπλης Λαϊκής Πάλης» στην Ελλάδα. "Επαναστατικός Αγώνας," "Σέχτα Επαναστατών", "Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς", οι σημαντικότερες «επαναστατικές ομάδες τρίτης γενιάς", που δρούσαν, ως «συγκοινωνούντα δοχεία», κυρίως στην Αθήνα, φαίνεται πως έχασαν πια τόσο το ανθρώπινο υλικό τους, όσο και το πλούσιο οπλοστάσιό τους και όλα δείχνουν πως σ’αυτό το χρονικό σημείο «εξεμέτρησαν το ζην».Στις 19-2-2019 στο κείμενο που ανεβάσαμε στο HOMO NATURALIS με τίτλο "Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ «ΑΛ ΚΑΪΝΤΑ» γράφαμε: « ΄Οσο και αν φαίνεται, όμως, εντυπωσιακή η επιχειρησιακή τους ικανότητα και όσο κι αν τα ΜΜΕ προσπαθούν για τους δικούς τους λόγους, να καλλιεργήσουν πάλι το μύθο των πάνοπλων και αδίστακτων ομάδων, με διασυνδέσεις στο εξωτερικό και ειδικά στη Μ.Ανατολή, ομάδες που θα αποβούν στο μέλλον ο φόβος και ο τρόμος, εξαιτίας της τυφλής βίας που υιοθετούν, στην ουσία τίποτα δε διαθέτουν από όλα αυτά Τα όπλα που έχουν, μπορεί και ο τελευταίος Ζωνιανός να τα προμηθευτεί από την "αγορά". Να έχουν σχέση και συνεργασία με ξένες οργανώσεις ούτε κατά διάνοια. Οργάνωση, αυτοέλεγχο και συνωμοτικότητα τα μέλη τους δε διαθέτουν. Λάθη και μάλιστα πολύ μεγάλα, δείξανε πως κάνουν σε όλες σχεδόν τις ενέργειές τους.΄Ολα αυτά και άλλα πολλά, που δεν είναι συνετό να λέγονται αυτή την ώρα, καθιστούν τους "μπαχαλάκηδες" εντελώς "ευδιάκριτους", και γι αυτό "εκτεθειμένους" και "εύκολους". ΄Οσο και αν προσπαθήσουν με θεαματικές ενέργειες να καταπλήξουν, το βέβαιο είναι πως, είτε με τη βοήθεια ξανά των ξένων μυστικών υπηρεσιών, είτε με μια αναβαθμισμένη ελληνική αντιτρομοκρατική, πολύ σύντομα θα συλληφθούν και τα όπλα τους θα σιγήσουν».«Αμ'έπος αμ'έργον». Οι "μπαχαλάκηδες» τελικά συνελήφθησαν, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι, και συνεπώς τα όπλα τους θα σιγήσουν. Η κατάληξη αυτή, όπως γράφαμε, ήταν προδιαγεγραμμένη για τους λόγους που μνημονεύουμε στο ίδιο κείμενο. Μετά το τέλος και της τρίτης φάσης της "΄Ενοπλης Λαϊκής Πάλης" στην Ελλάδα («Α΄17Ν-ΕΛΑ/Β΄17Ν-ΕΛΑ/Ε.Α- ΣΕΧΤΑ- ΠΥΡΗΝΕΣ ΦΩΤΙΑΣ ), θα είναι δύσκολο, αν δε δοθεί άλλη, μεγάλου βάρους αφορμή στο μέλλον (όσο εκείνη της δολοφονίας του μικρού Αλέξη Γρηγορόπουλου),να συγκροτηθούν νέες τέτοιες ομάδες και να αναπτύξουν σοβαρή ένοπλη δράση. Το πιθανότερο είναι ,η αυριανή συσσωρευμένη «επαναστατική ενέργεια» κάποιων, να εκτονώνεται σε βομβιστικές ενέργειες, εύκολων στόχων και «σημειολογικού» χαρακτήρα.Η προσέγγιση της ιδεολογίας των τελευταίων φορέων της "΄Ενοπλης Λαϊκής Δράσης", ιδιαίτερα της πολιτικής και πολύ περισσότερο η περιγραφή της σε λεπτομέρειες, δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, όπως εκείνης των προηγούμενων φάσεων. Αφελείς και απλουστευτικές δημοσιογραφικές προσεγγίσεις για την "τρομοκρατία" στην Ελλάδα τύπου «Πρετεντέρη, Παπαχελά-Τέλλογλου", υπάρχουν βέβαια, αλλά θα είναι και θα παραμένουν αβαθείς και υπαγορευμένες.Η πολιτική ιδεολογία, ας πούμε, της 17Ν και ειδικά της πρώτης γενιάς, που την ίδρυσε, έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα (μαρξιστικό, λενινιστικό κυρίως) και ο πολιτικός της λόγος αρθρώνεται καθαρός. Η πρώτη γενιά των «αναρτών πόλεων» (οι «γέροι»), δεν ήταν, παρά η συνέχεια των παλιότερων ανταρτών του βουνού, του «καθαρού» ιδεολογικά ΚΚΕ που διεξήγαγε τον «υπέρ πάντων» εκείνον αγώνα έτσι, όπως τον βίωσαν και τον υπηρέτησαν οι Βελουχιώτηδες, οι Πουλόπουλοι, οι Μπελογιάννηδες. Ακόμα και οι αφορμές της ίδρυσής της ήταν περισσότερο κατανοητές και ερμηνεύσιμες την εποχή που πρωτοεμφανίστηκε: Να τιμωρήσει τους φορείς της στρατιωτικής δικτατορίας και ειδικά τους βασανιστές του καθεστώτος ,που η τότε δικαιοσύνη τους είχε ρίξει στα «μαλακά». Η «ομάδα» εκείνη, μάλιστα, δε χρειάστηκε ιδιαίτερη ζύμωση για να συσταθεί. ΄Ηταν ήδη έτοιμη από πριν και τα μέλη της δραστηριοποιούνταν στη διάρκεια της δικτατορίας μέσα από αντιστασιακές οργανώσεις, ειδικά του εξωτερικού. Γι΄αυτό και η δράση των πρώτων μελών της 17 Νοέμβρη μέχρι και την «άλωσή» της από τους «πιτσιρικάδες» (Κουφοντίνα, Ξηρούς κ. ά), έθρεψε τα επαναστατικά όνειρα ενός μεγάλου τμήματος του ελληνικού λαού και ήταν σιωπηρά αποδεκτή , όχι μόνο από το παραπάνω πληθυσμιακό κομμάτι, αλλά και από πολλούς διανοητές της εποχής, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.Στα ιδεολογικά «αχνάρια» της Α΄17Ν περπάτησε, βέβαια και η Β΄17Ν,αλλά διαφοροποιήθηκε στη συνέχεια και στην ουσία «ατύχησε» στις επιλογές των «στόχων» της και ειδικά με τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, που λειτούργησε ως ο «από μηχανής θεός» -μηχανισμός κάθαρσης των πολιτικών εγκλημάτων του Κ.Μητσοτάκη και ανάδειξης της νέας εποχής "Μητσοτάκη" και της δυναστείας του. Αυτή η ενέργεια ήταν και η αρχή του τέλους της Β΄17Ν, ιδεολογικά περισσότερο, αφού αμαυρώθηκε εν πολλοίς το επαναστατικό της προφίλ, και το «λαϊκό» της έρεισμα γινόταν συνεχώς όλο και πιο ανίσχυρο. Η άλλη, αξιόλογη επίσης, οργάνωση του ΕΛΑ, συμπορευόταν ιδεολογικά με τη 17Ν της πρώτης φάσης και κάποια από τα μέλη της «γνωρίζονταν" μεταξύ τους από τις αντιστασιακές οργανώσεις της δικτατορίας ή ανήκαν και στις δυο οργανώσεις και συνεργάζονταν .Το ίδιο και με τις άλλες, τις μικρότερες «ομάδες» (π.χ 1η Μάη), που σε αντίθεση με τις δύο μεγάλες, αυτές ήταν ολιγομελείς, συστάθηκαν για συγκεκριμένα «χτυπήματα» και γι΄αυτό ήταν και θνησιγενείς. Η θεωρία των «συγκοινωνούντων δοχείων», αφορούσε όλες τις οργανώσεις εκείνης της εποχής, αφού τα μέλη της ήταν πάντα τα ίδια σε όλο το φάσμα της "΄Ενοπλης Λαϊκής Βίας".Γι΄ αυτή, όμως, την τελευταία φάση της και τους "αντάρτες" των οργανώσεων που εξαρθρώθηκαν πρόσφατα, υποστηρίζεται πως πέρα από τη χρήση της «βίας» και μάλιστα «τυφλής», ελάχιστη, ως καθόλου, ιδεολογική συγγένεια ,είχαν με τα μέλη των οργανώσεων των δύο παλιότερων φάσεων. Πολλοί τη θεώρησαν μια «κακέκτυπη» έκδοση εκείνων και τα μέλη της, αν είχαν κάποια ιδεολογική συνοχή, ήταν η «φιλοσοφία» των λεγόμενων «μπαχαλάκηδων», όπως εκφράστηκε ειδικά μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου. Γι΄αυτό, παρ΄όλες τις εκκλήσεις τους να τους «υιοθετήσουν»-καλύψουν ιδεολογικά οι φυλακισμένοι της 17Ν, δεν κατάφεραν να αποσπάσουν ούτε έναν ουσιαστικό έπαινο απ΄αυτούς (Δες και κείμενά μας στο HOMO NATURALIS "Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ "ΑΛ ΚΑΪΝΤΑ" (19-2-2009) και “ΠΡΟΣ ΣΕΧΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ»(9-6-2009).Αλλά, στην Ιστορία θα πρέπει να «βλέπει» κανείς τα ιστορικά δρώμενα, ενταγμένα μέσα στην εποχή που «διαδραματίζονται» και ποτέ με τα «μάτια» του σήμερα. Αν κοιτάξουμε, λοιπόν, πίσω στα πρώτα χρόνια της λεγόμενης «μεταπολίτευσης»,εκείνη η εποχή ήταν ιδεολογικά υπερβολικά «φορτισμένη» και σίγουρα σε πολλά αλλιώτικη από τη σημερινή. Στην πολιτική περιρρέουσα ατμόσφαιρα και την επικρατούσα τότε ιδεολογία υπερίσχυαν τα κόμματα της Αριστεράς με τα παρακλάδια τους, λενινιστές-μαρξιστές, τροτσκιστές, μαοϊκούς και λοιπά κομμάτια της κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς .Τέτοια ήταν και η κυρίαρχη ιδεολογία στα χρόνια της δράσης της 17Ν και του ΕΛΑ, όπως εκφράστηκε μέσα από τις προκηρύξεις τους. Η αναρχική ιδεολογία ακολουθούσε δεύτερη και με περιορισμένη εμβέλεια και αυτό οφειλόταν σε ιστορικές αιτίες, αλλά κυρίως είχε να κάνει με το «ασαφές» του περιεχομένου της και την έλλειψη αυστηρής συνοχής και οργάνωσης. (Λέγοντας «ιδεολογία» αναφερόμαστε στην ευρύτερη ιδεολογία της Αριστεράς, συμπεριλαμβανομένης και εκείνης του ΠΑΚ και του μετέπειτα ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα του αποκαλούμενου αριστερού. (Κομματικές «συμπεριφορές» και πελατειακές σχέσεις, όπως εκείνες που χαρακτηρίζουν πάντα το κεντροδεξιό ελληνικό πληθυσμιακό κομμάτι, δεν είναι ιδεολογίες). Αλλά και τα χρόνια της «μεταπολίτευσης» ήταν «πέτρινα» για το μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού. Γι΄αυτό και η σύσταση και η δράση ομάδων «Λαϊκής Βίας» ήταν περισσότερο κατανοητές τότε, απ΄ όσο σήμερα και τα μέλη τους είναι η αλήθεια πως είχαν πιο καθαρό ιδεολογικό προσανατολισμό.Ποιος, όμως, θα μπορούσε να αμφισβητήσει πως κάθε εποχή έχει τις δικές της αιτίες να εκκολάψει επαναστάτες, ακόμα και αν υπάρξει εποχή «χωρίς αιτία»; Η δολοφονία Καλτεζά το 1986, για παράδειγμα, δεν ήταν περισσότερο απεχθής από εκείνη του Γρηγορόπουλου το 2008. Για να μην αναφερθούμε στις πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές, πολιτισμικές συνθήκες που όχι μόνο δεν άλλαξαν «μεταπολιτευτικά», αλλά κάποιες απ΄αυτές χειροτέρεψαν, με πρώτη τη δεινή οικονομική κρίση που πλήττει κυρίως τους νεότερους στις ημέρες μας. Με αυτή την προσέγγιση-θεώρηση, επομένως, κάθε εποχή, κάθε γενιά έχει τους δικούς της λόγους να επαναστατήσει. Δεν είναι τόσο η εκτίμηση και η αποδοχή της βαρύτητας των όποιων αναγκών για επανάσταση, όσο η ίδια η ανάγκη της επανάστασης, της αντίδρασης, της διαφοροποίησης από το «κοινώς συμβαίνον», που είναι χαρακτηριστικό όλων των γενεών.Υπ΄αυτή την έννοια, το νέο «κίνημα» της βίας, που εκφράστηκε με τις σημερινές οργανώσεις και τα μέλη τους που συνελήφθηκαν, δεν είναι ιστορικά ανεξήγητο. Εκείνο που διαφοροποιεί κυρίως αυτές τις οργανώσεις είναι η ικανότητα άρθρωσης ή μη καθαρού (ή καθαρότερου) πολιτικού λόγου. Γι΄αυτό και οι φορείς της τελευταίας «επαναστατικής άνοιξης», δεν είναι λιγότερο δικαιολογημένοι ως επαναστάτες από τους προηγούμενους. Ο ιδεολογικός τους λόγος όμως, όπως εκφράστηκε μέσα από τα κείμενά τους, δίχασε, γιατί είναι «περίεργος» (και από πολλούς κατακριτέος), όχι τόσο επειδή δεν είναι διαυγής, όσο των παλιότερων, αλλά γιατί: α. δεν είχε ως βάση την καθιερωμένη και αποδεκτή ιδεολογία της Αριστεράς (παρουσιάζεται ως ένα συμπίλημα απόψεων, ένα κράμα θεωριών, με κυρίαρχες κάποιες αναρχικές-αντιεξουσιαστικές θέσεις) και β. είναι ασυνήθιστα βίαιος, σκληρός, ωμός. Μπορεί, πάντως, οι τελευταίοι «αντάρτες» να εξώθησαν σε μερικές περιπτώσεις τη βία στην πιο σκληρή μορφή της, να είπαν «κουβέντες»,που δε λέγονται τόσο εύκολα από «επαναστάτες», να «προκάλεσαν» ακόμα και ιδεολογικά συγγενείς τους ή να επέσυραν τη μήνι της συντριπτικής μερίδας της ελληνικής κοινωνίας. Όμως, ενταγμένοι κι αυτοί μέσα στο χώρο της «΄Ενοπλης Λαϊκής Δράσης» ,όπως αυτός οροθετήθηκε από προηγούμενες τέτοιες ομάδες, δε χάνουν την «επαναστατική» τους ταυτότητα για τις παραπάνω αιτίες. Αν θέλουν οι θεωρητικοί οπαδοί και θιασώτες της «ένοπλης επαναστατικής βίας» να είναι συνεπείς με τα πρεσβευόμενά τους (και εμείς ιστορικά ακριβείς και δίκαιοι στην κρίση μας), θα πρέπει να τους υπενθυμίσουμε ότι, αν απονέμουν επαναστατικά εύσημα σε παλιότερους, δεν πρέπει να τα αρνηθούν και στους νεότερους «συντρόφους» τους. Και τούτοι, όπως και εκείνοι, «πήραν τα όπλα» για τους ίδιους λόγους που «αρματώνονται» όλοι όσοι επιλέγουν τέτοιες «λύσεις». Αν κάποιοι υιοθετούν και μάλιστα «εκ του ασφαλούς» τέτοιες μεθόδους «ένοπλης πολιτικής δράσης» , ας μη σπεύσουν εύκολα να χωρίσουν τους πρωταγωνιστές αυτής της δράσης σε ήρωες και μη, σε δικαιολογημένους και αδικαιολόγητους «αντάρτες».Αυτός ο διαχωρισμός είναι το πρώτο λάθος που γίνεται. Το δεύτερο έχει να κάνει με την αποτελεσματικότητα ή όχι της επιλογής, είτε έμπρακτα είτε θεωρητικά ,του «ένοπλου επαναστατικού αγώνα». Να δεχτούμε,λοιπόν, πως κάποιοι πολιτικά και κοινωνικά «οργισμένοι» συμπολίτες μας, είτε από έλλειψη ικανότητας διαχείρισης του θυμικού τους (υπερευαισθησία), είτε από ιδιόμορφη αίσθηση του δικαίου ή από άλλους, χιλιοειπωμένους αντίστοιχους λόγους, επιλέγουν να λύσουν τις διαφορές τους με το Σύστημα ενόπλως. Τι γίνεται μετά; Αν εξαιρέσουμε τα επιφανειακά, ατομικά αποτελέσματα μιας ένοπλης, επαναστατικής δράσης για τους ίδιους τους «δράστες» (π.χ «ηδονή» του τιμωρού-εκδικητή, που όμως δεν είναι «αμοιβή» μόνο του αδικημένου αλλά και του αδικούντος, όταν μετέρχεται κι εκείνος βία, η αίσθηση της ισχύος, ο ευκολότερος προπαγανδισμός απόψεων, η απόλαυση των extreme παιχνιδιών, που στήνει η αδρεναλίνη, κυρίως στις φάσεις της συνωμοτικότητας και της προετοιμασίας ενός «εγχειρήματος»), η ουσία για τη γενικότερη υπόθεση της «αλλαγής του κόσμου», είναι πάντα μία και μοναδική: ΑΔΙΕΞΟΔΗ ΠΑΛΗ. Για εκείνους, βέβαια, που δεν τους νοιάζουν τέτοιες… λεπτομέρειες και σημασία δεν έχει το «φτάσιμο στην Ιθάκη», αλλά το «ταξίδι»,αυτό το αδιέξοδο δε μετράει. Για μας τους υπόλοιπους όμως; Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει το Σύστημα, ειδικά βάζοντας βόμβες ή εκτελώντας ανθρώπους του. Είναι μια προσπάθεια Σίσυφου, αφού η Λερναία ΄Υδρα του Συστήματος, αν του κόψεις ένα κεφάλι, το αντικαθιστά αμέσως και διηνεκώς με άλλα. Το πηγάδι δε σώνεται βγάζοντας νερό με τον κουβά. Στο τέλος την «πληρώνει» μόνο ο κουβάς. Ούτε και συνειδητοποιείται η λαϊκή μάζα με προκηρύξεις που «γράφονται» με αίμα. Η μάζα, όπως και η εξουσία, τρέφουν η μια την άλλη και η μια υπάρχει χάριν της άλλης. Το περίεργο είναι πως σε πολλές των περιπτώσεων η «μάζα» διαμορφώνει την εξουσία και όχι το αντίθετο. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως κάθε λαός έχει την εξουσία που του αξίζει. Ούτε έχει αξία να μάθουμε ποτέ, αν « η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα». Σημασία έχει πως οι λαοί, οι «ανθρωπομάζες» έχουν τις δικές τους ομοιόμορφες συμπεριφορές και δεν εννοούν ούτε να τις θυσιάσουν ούτε να τις αλλάξουν με άλλες, αμφιβόλης γι αυτές ή μη δοκιμασμένης αξίας. «Κάθονται στ΄αυγά» τους και είναι ΠΑΝΤΑ με αυτούς που θα τους «ταϊσουν καλά» που θα τους δώσουν τα περισσότερα, συνήθως «άρτον και θεάματα» ,είτε είναι κόμματα είτε είναι ηγέτες. Η εμπειρία από την πλούσια δεξαμενή της πραγματικής ιστορίας μας διδάσκει ότι ΟΛΕΣ οι επαναστάσεις αυτού του είδους, που δεν είχαν τη συμμετοχή της λαϊκής πλειοψηφίας, μπορεί να κέρδισαν εν μέρει και σε κάποιες περιπτώσεις την αποδοχή του «λαού», αλλά ουδέποτε τις αγκάλιασε ή συνειδητοποιήθηκε τόσο από τα μηνύματά τους, ώστε να συμμετέχει ομαδικά σε αυτές. Η πορεία και τα αποτελέσματα, ειδικά της ιταλικής, γερμανικής, γαλλικής και ελληνικής «΄Ενοπλης Λαϊκής Πάλης», απέδειξαν πως οι «αντάρτες των πόλεων» θυσίασαν τους εαυτούς τους, αλλά και τα θύματά τους «εις μάτην». Και το Σύστημα τελικά τους συνέτριψε εύκολα και χωρίς απώλειες για το ίδιο και οι λαϊκές μάζες αρνήθηκαν να συνταχθούν και να συνταυτιστούν με τον αγώνα των «τρομοκρατών», προτιμώντας τη ζεστασιά του καναπέ και τα λίγα, αλλά σταθερά και αναίμακτα αγαθά, που τους παρέχει το Σύστημα. Προς επίρρωση των παραπάνω, να θυμίσουμε από την ελληνική ιστορική εμπειρία κάτι: Σε κάποια από τις προκηρύξεις, η Β΄ 17 Νοέμβρη είχε πει πως θα μπορούσε να κατεβάσει στο Σύνταγμα 1 εκατομμύριο κόσμο. Δεν τον κατέβασε ποτέ. Στην αίθουσα της δίκης των συλληφθέντων μελών της, παρευρέθηκαν για συμπαράσταση μόλις 200 άνθρωποι και μάλιστα από εκείνους, που ούτε καν τους περίμεναν οι δικαζόμενοι. «Τι χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων»;Αλλά, δεν είναι μόνο οι επαναστάσεις των «ομάδων». Ειδικά στα νεότερα και χρόνια, ακόμα και εκείνες που είχαν ευρύτερη λαϊκή συμμετοχή και αποδοχή, όσο και να ξεκίνησαν με τις αγαθότερες των προθέσεων, κατέληξαν σε «Βατερλό». (Να θυμηθούμε τις κυρίαρχες Γαλλική και Ρωσική). Και δεν έφταιγαν φυσικά οι επαναστάσεις που δεν τελεσφόρησαν, αλλά οι φορείς τους. Αυτοί που τις δημιούργησαν και τις διεκπεραίωσαν, λίγο μετά οι ίδιοι τις ενταφίασαν. Δεν αναφερόμαστε μονάχα στους «ηγέτες», αλλά και στους ίδιους τους αγωνιστές, τους μαχητές της επανάστασης, που ήταν έτοιμοι «συναισθηματικά» να τη φέρουν σε πέρας, όχι όμως και να τη χειριστούν και να τη βιώσουν στην περίοδο της ειρήνης. Γιατί, όμως; Πού είναι το λάθος και γιατί ΟΛΑ αυτά τα κινήματα αποτυγχάνουν όχι συνήθως, αλλά παγίως;Γιατί οι «επαναστάτες» επαναστατούν εναντίον ΟΛΩΝ των άλλων, αλλά όχι εναντίον του εαυτού τους, της «αφύσικης» φύσης τους. Παλεύουν να αλλάξουν τους άλλους, αλλά οι ίδιοι δεν έχουν αλλάξει. Διδάσκουν, αλλά με τη μέθοδο του «δάσκαλε που δίδασκε και νόμους δεν εκράτεις». Ευαγγελίζονται κυρίως να φέρουν ένα νέο κόσμο με «πολύ ψωμί» και εύκολη ζωή .Και ο καθένας ερμηνεύει, όπως θέλει αυτή τη «νέα ζωή». Εκείνο, πάντως, που ούτε επαγγέλλονται οι «επαναστάτες» ούτε οι ίδιοι βιώνουν ,είναι η ζωή του «φυσικού ανθρώπου». Τέτοιος άνθρωπος είναι εκείνος που ζει σύμφωνα με τους αρχέγονους και απαρασάλευτους νόμους, που έχει ορίσει η φύση. Ο «φυσικός» άνθρωπος, για να μνημονεύσουμε κάποια από τα γνωρίσματά του, είναι πρωτίστως ο λογικός, ο «ορθολογιστής», ο αυτάρκης- ολιγαρκής, ο απλός, ο απαλλαγμένος από κοινωνικές στρεβλώσεις, απωθημένα, στερεότυπα και συμπλέγματα που εξαρθρώνουν και καταπολεμούν το φυσικό ,το γνήσιο, το ανεπιτήδευτο. Σε τέτοια πορεία προγραμμάτισε η ΦΥΣΗ τον άνθρωπο να πορεύεται. Η απομάκρυνση, ο εκτροχιασμός , η εκούσια ή η υπαγορευμένη εγκατάλειψη αυτής της πορείας και η αντικατάστασή της με άλλες, ακόμα και με τις κατ΄ευφημισμό «επαναστατικές», αναιρούν τη φύση του, τη μεταλλάσσουν, την αλλοτριώνουν, καθιστώντας το κυρίαρχο γέννημα της φύσης, τον άνθρωπο, «σκια» της πραγματικής του ύπαρξης. Φαίνεται, τουλάχιστον, στις ιστορικές περιόδους, απ΄όσο μπορούμε να γνωρίζουμε, τέτοιος άνθρωπος, ο φυσικός άνθρωπος, δεν έζησε ποτέ. Πάντα ο «κοινωνικός» νόμος ,καθυπότασσε το φυσικό. ΄Ισως, στη χαραυγή της ύπαρξής του, τα πράγματα να ήταν αλλιώς. Αλλά, ποιος μπορεί να γνωρίζει τι συνέβαινε σε τέτοιες απώτερες εποχές, που απέχουν από τις «ιστορικές» σε χρονικές αποστάσεις που μετριούνται σε εκατομμύρια έτη;΄Οσο κι αν τέτοιο ακροβατισμοί της σκέψης δείχνουν επικίνδυνοι και δεν «ταυτοποιούνται» σε συγκεκριμένα μοντέλα ζωής και ιστορικά υπαρκτές κοινωνίες ανθρώπων, η πραγματικότητα είναι μία. Κι αυτή η πραγματικότητα έχει τη σφραγίδα της αλήθειας της ΦΥΣΗΣ και τα εχέγγυα των νόμων της και γι΄αυτό δεν μπορεί να είναι λάθος: ΚΑΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ «ΦΥΣΙΚΗ» ,ΔΕ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ, ΑΝ Ο ΙΔΙΟΣ ΔΕ ΓΙΝΕΙ ΦΥΣΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΑΝ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, ΑΡΓΑ ΄Η ΓΡΗΓΟΡΑ, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΦΥΣΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΜΑ, ΠΟΛΙΤΕΣ, ΟΧΙ «ΛΑΪΚΗ ΜΑΖΑ». ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΟΡΑΜΑΤΙΖΕΤΑΙ Ο “HOMO NATURALIS”. |
8-12-2010 Παλιοί γνωστοί και «φίλοι» του Τζούλιαν Ασάνζ, ξαφνικά ανακάλυψαν το πόσο…κακός και διαφορετικός από εκείνους ήταν ο ιδρυτής του Wikileaks. Συμμαθητές -συμφοιτητές, συμπατριώτες, φιλενάδες, η πρώην σύζυγος, βγήκαν στα ΜΜΕ και απαρίθμησαν τα ελαττώματα και τα εγκλήματα του Τζούλιαν. Να μερικά απ΄αυτά:1 .Οι γονείς του προτιμούσαν να μην τον στέλνουν σχολείο, τον μάθαιναν να μη σέβεται την εξουσία, τον δίδασκε η μητέρα του «κατ΄οίκον» και παράλληλα του άρεσε να ζει στη φύση ,να περιπλανιέται σε χωράφια και ορυχεία, να κυλιέται στο χώμα και στα γρασίδια, να πηγαίνει για ψάρεμα.2. Ως μαθητής, οσάκις πήγαινε σχολείο, διαφωνούσε με τους δασκάλους του και τα είχε βάλει με τις θρησκείες.3.Μέχρι τα 14 του μετακόμισε 37 φορές.4.΄Ηταν αχόρταγος βιβλιοφάγος και ξόδευε το χρόνο τους στις βιβλιοθήκες.5.Οι γονείς του χώρισαν, όταν ήταν 16 χρόνων.6.Ερωτεύητηκε κεραυνοβόλα τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, έγινε σπουδαίος χάκερ και ίδρυσε με δυο φίλους του την ομάδα "Διεθνείς Ανατρεπτικοί".7.Παραβίασε τους υπολογιστές του αμερικανικού υπουργείου ΄Αμυνας.8.Παντρεύτηκε στα 18 του, απέκτησε σύντομα γιο,αλλά μετά από 4 χρόνια χώρισε και κατάφερε μάλιστα να πάρει την επιμέλεια του παιδιού .9.΄Ασπρισαν πρόωρα τα μαλλιά του και τώρα στα 40 του τα βάφει.10.Βίασε 2 γυναίκες, αφού με τη μια έσπασε το προφυλακτικό στη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης και με την άλλη, αρνιόταν τις περισσότερες φορές να το βάζει.Αυτά και άλλα πολλά είναι τα εγκλήματα του Τζούλιαν. Κι αυτός ο "αλλιώτικος" είχε το θράσος να αποκαλύψει κάποια από τα εγκλήματα των Αμερικανών στρατιωτών, όπως αυτό στη Βηρυτό, όταν τα "Αμερικανάκια-Ράμπο"πυροβολούσαν και εκτελούσαν εν ψυχρώ αμάχους. Στο μεταξύ, ο ίδιος άνθρωπος, που τα «έπαιξε κορώνα γράμματα» ΟΛΑ και τα έβαλε με τα «θεριά»,σήμερα βρίσκεται στη φυλακή με «τρελές» και στημένες κατηγορίες των Αμερικανών και των συμμάχων τους.Στο άλλο… μεταξύ, ελάχιστοι πολίτες έσπευσαν να του συμπαρασταθούν. Οι περισσότεροι, συστατικά της ανθρωπομάζας που τρέφεται με τα τηλεοπτικά βοθρολύμματα και τον κατασκευασμένο από τις εξουσίες τρόπο ζωής, συνεχίζουν να αδιαφορούν για το έγκλημα του εγκλεισμού ενός πραγματικού ήρωα στη φυλακή. Προέχει να ζήσουν εκείνοι τη μίζερη ζωή, που τους επέβαλαν οι "προστάτες"τους. Δεν είναι δικιά τους δουλειά αυτά. Ο Τζούλιαν Ασάνζ είναι ένας τρελός, ένας αλλιώτικος. Δεν είναι σαν κι αυτούς. Καλά να πάθει!
|
