Ο Αλέξης Tσίπρας, ο  άνθρωπος από το   «πουθενά» της Αριστεράς, μόνο με ξύλινο λόγο και κινήσεις θεατρικές μπορεί να επιβιώσει κομματικά (για πολιτικά δε συζητάμε, αφού στην Ελλάδα, ως γνωστόν, τα κόμματα ούτε παράγουν ούτε ασκούν πολιτική).  Γι΄αυτό και δεν ήταν συμπτωματικό ούτε δύσκολο το  πρόσφατο «ξεβράκωμά» του στη Βουλή από το Γιώργο Παπανδρέου. Ο πρωθυπουργός στην κυριολεξία «κόλλησε στον τοίχο» την αμετροέπεια και την αυθάδεια  του «τζάμπα αριστερού» Αλέξη με ένα απλό, αλλά καταλυτικά επιχείρημα:  Για την Ελλάδα, του λέει, πληρώνουν οι φορολογούμενοι και οι συνταξιούχοι των άλλων χωρών, άλλοι με αίσθημα αλληλεγγύης και άλλοι με πολύ αρνητικά συναισθήματα. 110 δισ. μας δάνεισαν οι λαοί της Ευρωζώνης. Αυτά τα λεφτά οφείλουμε να τα επιστρέψουμε ή όχι;

Με λίγα λόγια, κύριε Τσίπρα,  «ού δύνασθε θεώ δουλεύειν καί μαμωνά". Ως καθεστωτικό κόμμα, έχετε δηλώσει πίστη και υποταγή στο σύνταγμα και τους νόμους αυτής της χώρας,  συμμετέχετε σε όλες τις διαδικασίες, που ορίζουν οι νόμοι του συστήματος ,για να είστε στη βουλή, το κόμμα σας λαμβάνει επιδοτήσεις από το κράτος (από τα δανεικά που λέγαμε), οι βουλευτές σας αμείβονται παχυλά από τα ίδια δανεικά και πάει λέγοντας. Δηλώνετε επίσης σεβασμό στις διεθνές υποχρεώσεις της χώρας και δεσμεύεστε να τηρείτε τη διεθνή νομιμότητα.

Αλλιώς, δε θα ήσασταν καθεστωτικό κόμμα και μια από τις ρίζες (έστω και μικρή) του κοινοβουλευτισμού, αλλά ένα εξωκοινοβουλευτικό κίνημα, που θα δήλωνε  πως πολιτικά λειτουργείται  «εκτός των τειχών» και δε θα συμμετείχατε επ΄ουδενί στις διαδικασίες του. συστήματος. Για να έχετε το δικαίωμα να  προπαγανδίζετε  τακτικές επανάστασης σε θέματα που η διεθνής νομιμότητα (που είπαμε πως ,ως εκ της ιδιότητάς σας, τηρείτε και σεις)  θεωρεί sine qua non και απαιτεί συμμόρφωση, πρέπει να απεκδυθείτε τον κοινοβουλευτικό σας  «μανδύα» και να ξεκινήσετε  αγώνα ανατροπής του συστήματος  με άλλες μεθόδους και από διαφορετικά μετερίζια, όχι από την ασφάλεια και την πολυτέλεια της Βουλής.

Τότε θα μπορέσετε να καλέσετε τον πρωθυπουργό, όπως κάνουμε και μεις από δω, να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους, επιστροφή στη δραχμή και υποτίμησή της, αν το κρίνετε και σεις πως είναι το μακρυπρόθεσμο συμφέρον της χώρας. Αυτό σημαίνει πρωτίστως πόλεμο με τους οπαδούς σας, ατόφιο κομμάτι της ελληνικής, λαϊκής  μάζας ,η οποία θα κληθεί να πληρώσει το κόστος της δικής της αφροσύνης, αφού ΟΛΟΙ εσείς οι εκπρόσωποι των κομμάτων και οι ψηφοφόροι σας, ο καθένας με το δικό του τρόπο, είστε εκείνοι που  κατακλέψατε τα λεφτά των άλλων λαών και τώρα οφείλετε να τα επιστρέψετε.

«Δυο καρπούζια στην ίδια μασκάλη» δε μπορείτε να κρατάτε, κύριοι εκεί στο Συνασπισμό και τα  παραφυάδες του. Και να υποκλίνεστε στο λαό ,να τον κολακεύετε, να τον κανακεύετε και παράλληλα να σηκώνετε μπαϊράκια επανάστασης, δε γίνεται. Αν συνεχίζετε να είστε μέρος του συστήματος, οφείλετε να συμμορφωθείτε με τους κανόνες του παιχνιδιού του. Αν θέλετε να διαφοροποιηθείτε απ΄αυτό, την ίδια στιγμή πρέπει να παραδώσετε τις κομματικές και βουλευτικές σας «ταυτότητες»  με όλες τις απολαβές και τα δικαιώματα που σας παρέχουν αυτές οι ιδιότητες και τότε  να προχωρήστε σε  σκληρή κριτική, ακόμα και επανάσταση κατά του ντόπιου και του παγκόσμιου συστήματος.

΄Οσο είστε «τσιράκια» του κράτους και καραμπινάτο καθεστωτικό κόμμα, οφείλετε να απαλλαγείτε από το «διχασμό», ο οποίος, όπως δέχεται η ψυχιατρική, είναι από τις χειρότερες παθογενείς καταστάσεις.  Αλλιώς ,είστε ανακόλουθοι, υποκριτές, και οι «τζάμπα μάγκες» της Αριστεράς.  Κι αυτό σημαίνει πως ακόμα και ο  πρωθυπουργός, που είναι από τους καλύτερους διαχειριστές της εξουσίας και «άξιος» εκπρόσωπος του  διεθνούς συστήματος, θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να σας «κολλάει στον τοίχο», όπως έγινε χτες στη βουλή.