Το κείμενο ανέβηκε στο homo-naturalis.gr στις 16-9-2010.( ΑΡΧΕΙΟ και ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ). 

 Με αφορμή τις (κιτς)επετειακές εκδηλώσεις του δήμου Μαραθώνα για τα 2.500 χρόνια από την ομώνυμη μάχη και τα πολυάριθμα αφιερώματα σ΄αυτή των ΜΜΕ, θα σχολιάσουμε ένα κείμενο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (12 Σεπτεμβρίου 2010), στη σελίδα 48-49 (ολόκληρο σαλόνι) του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ με τίτλο “ Όταν το μέλλον της Ευρώπης κρινόταν στο Μαραθώνα”. Ας δούμε στο συγκεκριμένο θέμα πώς το διαπραγματεύεται η δημοσογραφική ιστορία και πώς η ιστορική δημοσιογραφία.

Κατ΄αρχήν, ο συντάκτης δεν αναφέρει την ιδιότητά του. Είναι ιστορικός ή δημοσιογράφος;Αν είναι μόνο το δεύτερο,ακόμα χειρότερα, γιατί δεν είναι ειδικός ,δεν έχει τον κατάλληλο επιστημονικό εξοπλισμό ,για να διαπραγματευθεί ένα ιστορικό θέμα. Αλλά και αν είναι επαγγελματίας ιστορικός ( δίπλωμα Ιστορίας ,διδακτορικό κ.λπ) και πάλι με τον τρόπο που προσεγγίζει το ζήτημα,δείχνει πως είναι ένας καθεστωτικός ιστορικός και μάλιστα “κλασικός” στο είδος του. Με όποια ιδιότητα και αν διαπραγματεύεται πάντως το θέμα,το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.Πάμε τώρα σε επιμέρους επισημάνσεις.

Ο κειμενογράφος, κατ΄αρχήν στηρίζει ΟΛΗ τη διήγηση και την κριτική του στις γνωστές ιστορικές πηγές (Ηρόδοτος, Παπαρρηγόπουλος). Αντιγράφει και συρράφει τα γεγονότα και την κριτική,όπως τα γράφουν εκείνοι.Το αποτέλεσμα είναι ο κ.Διαμαντής να μας δώσει 2 σελίδες,που θα μπορούσαν, μια και είναι γλαφυρός ο λόγος,να μπουν και στο εγχειρίδιο σχολικής Ιστορίας.

Συγκεκριμένα ,ως μαθητές Γυμνασίου,εμπεδώνουμε για πολλοστή φορά πως η αρχαία Ελλάδα έχει ανώτερο πολιτισμό από τη χώρα των Περσών και των Μήδων (και όχι μόνο).Κι αυτό το συμπέρασμα οι προειρηθέντες ιστορικοί (όσο και ο αντιγραφέας τους δημοσιογράφος) το συνάγουν από την παράθεση των παρακάτω ατεκμηρείωτων απόψεων :Το κράτος των Περσών δεν ήταν παρά “..ένα ενιαίο μόρφωμα τόσο από πολιτικής όσο και από διοικητικής απόψεως”. Και στη λεζάντα της φωτογραφίας διαβάζουμε πως “Ο Δαρείος ηγείτο ενός πολυεθνικού κράτους...”. ΄Ομως, “από την άλλη ,η ελληνική Μεσόγειος συγκροτείται από ένα πυκνό δίκτυο πόλεων ...Στο κέντρο αυτού του δικτύου βρισκόταν η Σπάρτη και η Αθήνα...ΔΕΔΟΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΥΠΕΡΟΧΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΧΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ" (τα κεφαλαία δικά μας). Αυτά τα χιλιοειπωμένα επαναλαμβάνει κι εδώ ο δημοσιογράφος.

Εν ολίγοις: Το απέραντο κράτος των Περσών ήταν ένα...μπάχαλο (μόρφωμα!) με δυνάστη βασιλιά και πολιτισμό μάλλον ανύπαρκτο (δεν το αναφέρει ,αλλά το υπονοεί),ενώ η ελληνική Μεσόγειος είναι “τεφαρίκι πράμα σε όλα: Πυκνό δίκτυο πόλεων (όχι “ μπάτε χίλιοι αλέστε”),και τεράστιος πολιτισμός. Από τη μια μεριά πολεμούν ΠΟΛΙΤΕΣ και από την άλλη ΟΧΛΟΣ και λοιπά και λοιπά,που τα είδαμε και τα ...χειροκροτήσαμε στη γνωστή κινηματογραφική υπερπαραγωγή THIS IS SPARTA.

Περιγράφει επίσης τη μάχη,όπως ακριβώς την περιγράφουν ο  Ηρόδοτος και ο  Παπαρρηγόπουλος  ,όπου από τη μια μεριά πολεμούν οι χιλιάδες Πέρσες (μπορεί και 500.000 αναφέρουν κάποιοι !) και από την άλλη, κάτι σκόρπιοι,μετρημένοι στα δάχτυλα ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ,ανδρείοι και ελαυνόμενοι από υψηλά ιδανικά . Αυτοί οι δύο διαφορετικοί κόσμοι, οι...Βάρβαροι από δω και οι... ΄Ελληνες απο κει, συμπλέκονται   και φυσικά οι ...πρόγονοί μας τους "κάνουν  με τα κρεμμυδάκια".΄Ετσι σώθηκε ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ απ΄την επικράτηση της ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ και μπόρεσε ο κόσμος να πάει μπροστά,γιατί, αν επικρατούσαν οι Πέρσες,όπως έλεγε κάποιος αστείος σε τηλεοπτική εκμπομπή,σήμερα εδώ θα είχαμε...Ισλάμ.Μάλιστα.

Βέβαια,ο δημοσιογράφος δε σκοτίζει την πένα του με τα δύσκολα (πού να τα βρει γραμμένα κιόλας να τα συρράψει).Δηλαδή :

1.Δεν έχουμε ΚΑΜΙΑ σοβαρή ιστορική πηγή,που θα μπορούσαμε να την εμπιστευτούμε για την ατικειμενική εξιστόρηση των γεγονότων και των στοιχείων που παραθέτει. Ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ,πόρρω απέχει από το να θεωρείται σοβαρή πηγή. Ο "πατέρας της Ιστορίας"γράφει μυθ-ιστόρημα περισσότερο, παρά Ιστορία.Να επισημάνουμε κάποια... μυθιστορηματικά στοιχεία: Σε καμιά περίπτωση με τα δεδομένα της εποχής, δεν μπορούσαν να συγκεντρωθούν και να μεταφερθούν από το περσικό βασίλειο στην πεδιάδα του Μαραθώνα τόσες χιλάδες στρατού. Θα χωρούσαν ΟΛΟΙ αυτοί σε 600 πλοία,που αναφέρει ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ; ΄Αντε ,να ήταν, αν δεχτούμε τα 600 πλοία, καμιά 20αριά χιλιάδες στρατός.Το σχέδιο “τανάλια” του Μιλτιάδη, σε συνδυασμό με τον αιφνιδιασμό, όντως λειτούργησαν αποτελεσματικά και σε αυτά πάνω πρέπει να παίχτηκε το αποτέλεσμα της μάχης και όχι τόσο στην ανδρεία των μεν και την αναδρία των δε.Ας μη ξεχνάμε πως οι Πέρσες ήταν πολεμικότατοι και φοβερά εξοπλισμένοι.

2.Οι ΠΟΛΙΤΕΣ της Αθήνας,δεν είναι καθόλου πολίτες,όπως τους ξέρουμε μερικά χρόναι αργότερα.Είναι χωρισμένοι σε τάξεις-φατρίες,οι αριστοκράτες καταπιέζουν αφόρητα τους πολυπληθείς ακτήμονες και αυτό που λένε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ακόμα δεν έχει πάρει τη μορφή του πολιτεύματος του Περικλή.Αντίθετα,οι Πέρσες μπορεί να είχαν βασιλιά,αλλά υπήρχε οργανωμένο πολίτευμα-κράτος από βάθος χρόνου και ως τέτοιο θα πρέπει να διέθετε έναν καλά οργανωμένο και πειθαρχημένο στρατό,όπως δείχνουν οι κατακτήσεις τους.

3.Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ ΗΤΑΝ ΕΦΑΜΙΛΛΟΣ,ΑΝ ΟΧΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ.Η “πανσπερμία” των λαών ,που ζούσε στο ίδο οργανωμένο βασίλειο-πατρίδα, με τις κουλτούρες και τον πολιτισμικό πλούτο ενός εκάστου (πολυπολιτισμικότητα) αποτελούσε δεξαμενή και την καλύτερη εγγύση ειρηνικής συνύπαρξης πολιτισμών, που αλληλοεπηρεάζονταν και εξελίσσονταν με νέα μορφή και ποιότητα. Στην Ελλάδα αυτή η πολυτέλεια δεν υπήρχε,ούτε στον πολιτισμό ούτε στα πολιτεύματα.Αρκεί να θυμηθεί κανείς το Θουκυδίδη να κομπάζει πως “(Ημείς) χρώμεθα πολιτεία ου ζηλούση τους των πέλας νόμους".Αν μιλάμε στην αρχαία Ελλάδα για πολιτισμό και Δημοκρατία, αναφερόμαστε στην Αθήνα και αυτό,βέβαια, είναι και λάθος και ιστορικά ανυπόστατο.Το πολίτευμα της Αθήνας,έστω και αν φαινομενικά ήταν άμεση Δημοκρατία, στην ουσία δεν είχε και μεγάλη σχέση με αυτή. Στην εκκλησία του Δήμου εκείνοι που αποφάσιζαν ήταν οι “δημαγωγοί” και ο λαός-όχλος απλά επικύρωνε τις προειλημμένες αποφάσεις,έχοντας την ψευδαίσθηση πως αποφασίζει εκείνος.

Και το σημαντικότερο:Ο πολιτισμός των Αθηναίων ήταν κυρίως θρησκευτικός σε όλους τους τομείς και τις περισσότερες φορές αντέφασκε προς την έννοια πολιτισμός, διότι και μόνο τα παρακάτω...ανδραγαθήματα του αθηναϊκού πολιτισμού, τον στέλνουν κατευθείαν στα τάρταρα: Η  ανέγερση του Παρθενώνα και των άλλων μνημείων, πραγματοπιήθηκαν με τα λεφτά -"αίμα" των συμμάχων και με την εργασία δούλων-αντικειμένων για χρήση. Η φιλοσοφία, ειδικά η πλατωνική, εμπεριέχε τα σπέρματα του κατοπινού ναζισμού. Η ποίηση  εν πολλοίς ήταν κατευθυνόμενη από την εξουσία και το ιερατείο και εξαγοραζόμενη, για να αναδεικνύει συγκεκριμένες αξίες του αθηναϊκού πολιτειακού και πολιτισμικού μοντέλου  (και να μείνουμε μόνο σε αυτά).Τέλος,οι φυσικές επιστήμες ελάχιστα καλλιεργήθηκαν στην Αθήνα.Οι ξένες πόλεις,ειδικά η Ιωνία (υπό περσική επικυριαρχία) είχαν τα σκήπτρα.

Αυτό το μοντέλο του αθηναϊκού πολιτισμού, λίγα χρόνια αργότερα, γέννησε το χριστιανισμό του ελληνομαθούς Παύλου και της ελληνογραμμένης Κ.Διαθήκης.΄Ενας χριστιανισμός που κράτησε από την ιδεολογία και το πολιτισμό της Αθήνας, όσα εξυπηρετούσαν τη νέα θρησκεία και πολέμησε με λύσσα, όσα την αντιμάχονταν.Και ας μην ξεχνάμε πως ο χριστιανισμός των μοναστηρίων ήταν εκείνος που διέσωσε επιλεκτικά τα αρχαία συγγράμματα (ιστορία,φιλοσοφία,ποίηση) των “χριστιανιζόντων” συγγραφέων και κατεύκασε τα λοιπά (“αιρετικών" ιστορικών,ποιητών,σοφιστών).

4.Οι Πέρσες,όπως και όλοι οι Ανατολικοί λαοί (Σουμέριοι, Βαβυλώνιοι, Αιγύπτιοι, Φοίνικές κ.α), θεράπευσαν επιτυχώς ΟΛΕΣ τις μορφές του πολιτισμού,έστω και αν έχουν απολεστεί οι πληροφορίες, για να σχηματίσουμε σαφή αντίληψη για το σύνολό του. Εκεί ,όμως, που υπερτερούσαν καταλυτικά έναντι των Ελλήνων, είναι το γεγονός πως ο πολιτισμός των Περσών δεν ήταν ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ-ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟΣ.Στην ουσία οι Πέρσες ήταν άθρησκοι (ΖΩΡΟΑΣΤΡΕΣ). Εύκολα ύστερα απ΄αυτό,μπορεί κανείς να καταλάβει πόσο υψηπετής μπορεί να αναδειχτεί ένας πολιτισμός χωρίς θρησκευτικά βαρύδια,όπως ήταν ο ελληνικός.

Περαίνοντας: Αν επικρατούσανοι Πέρσες σε εκείνη την “ιστορική” μάχη του Μαραθώνα (δεν ήταν πάντως αυτή η μάχη η ιστορικότερη.Πολύ πιο σημαντική,αλλά για άλλους λόγους, υπήρξε αργότερα η μάχη στις Πλαταιές των ενωμένων Ελλήνων),αν μη τι άλλο,η Ευρώπη και ο κόσμος ολόκληρος ίσως θα είχαν απαλλαγεί από τον Εβραιοχριστιανισμό,που οδήγησε την Ευρώπη στο Μεσαίωνα και μέχρι σήμερα καθοδηγεί μεγάλη πληθυσμιακή μερίδα στο σκοταδσμό και τη συντήρηση.

Βέβαια,η Ιστορία πορεύεται  με νόμους γι αυτό δύσκολα και παρακεκινδυνευμένα μπορεί να απαντήσει  κανείς στο  ερώτημα "αν δε γινόταν αυτό,τι άλλο θα μπορούσε να γίνει;". Η απάντηση (όποιας μορφής) θα είναι πρόβλεψη,εικασία,προφητεία,όχι Ιστορία.