Η συγκυρία της εκτέλεσης του Μπιν Λάντεν από τους Αμερικανούς κομάντος στο Πακιστάν και των πρόσφατων εξεγέρσεων των Ισλαμιστών ,ειδκά στην Αίγυπτο,τη Λιβύη και τη Συρία, δημιουργεί σοβαρές υπόνοιες πως στα παρασκήνια άλλα πράγματα συνέβησαν. Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα.

Κατ΄αρχήν, πρέπει να τονίσουμε πως οι «λαϊκές» αυτές εξεγέρσεις στις παραπάνω χώρες, είχαν στο στόχαστρο την ανατροπή των ανθρώπων που τις κυβερνούσαν επί σειρά ετών και όχι την ανατροπή του καθεστώτος-συστήματος. Οι πραγματικοί επαναστάτες-ακτιβιστές ήταν-είναι «μετρημένοι στα δάχτυλα». Η πλειοψηφία των εξεγερμένων στις τρεις αυτές χώρες είναι Ισλαμιστές ,που ελέγχονταν-κατευθύνονταν από τη γνωστή φανατική οργάνωση «Αδελφοί Μουσουλμάνοι»,φίλα προσκείμενης στην Αλ Κάιντα και τον Αιγύπτιο υπαρχηγό του Μπιν Λάντεν Αϊμάν αλ-Ζαουάχρι ( προαλειφόμενος αρχηγός της οργάνωσης).  Ειδκά ο Μουμπάρακ και ο Καντάφι ,που ήταν οι πιο έμπιστοι  (αξιόπιστοι) «σύμμαχοι» του Ισραήλ στην περιοχή, δεν έπαψαν στιγμή να ισχυρίζονται πως η εξεγέρσεις εναντίον τους ήταν αποκλειστικά έργο της Αλ Κάιντα. Κι αυτό δεν είναι καθόλου  απίθανο , αν σκεφτεί κανείς πως  ο ιδεολογικός» προσανατολισμός προς την Αλ Κάιντα των «Αδελφών Μουσουλμάνων» και των φανατικών εξεγερμένων Ισλαμιστών , αποδείχτηκε περίτρανα από τις οργισμένες δηλώσεις των ηγετών τους για την εκτέλεση του Μπιν Λάντεν.

Υπ΄αυτή την έννοια, η κατάρρευση των καθεστώτων των τριων αυτών χωρών εξυπηρετεί τους στόχους των φονταμενταλιστών Ισλαμιστών και των οργανώσεων που τους εκφράζουν και θέτει σε περιπέτειες την υπόθεση της ειρήνης στη Μεσόγειο. Οι «συμμαχικές κυβερνήσεις» (ΝΑΤΟ),που βοήθησαν και έμπρακτα (ένοπλα) την επικράτηση των εξεγερμένων Ισλαμιστών στις χώρες αυτές, φαίνεται πως με τη στάση τους και την ένοπλη επέμβασή τους στη Λιβύη ,μάλλον άνοιξαν τον "ασκό του Αιόλου» στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Οι παλιοί «σύμμαχοι», έστω κι αν αυτοί ήταν ένας Μουμπάρακ και ένας Καντάφι αποτελούσαν μια μορφή εγγύησης για το μέλλον της ειρήνης στην περιοχή και ειδικά για την ασφάλεια του Ισραήλ. Τώρα, με την επικράτηση των φονταμενταλιστών τα πράγματα θα δυσκολέψουν για τους Εβραίους αλλά και για τις όμορες χώρες. Με αυτόν τον ασαφή «ιδεολογικό» προσανατολισμό των ηγεσιών και τον μετά δυσκολίας υποκρυπτόμενο θαυμασμό τους για την Α Κάιντα ,  οι οποίες σύντομα θα αναλάβουν  εξουσία κανείς δε γνωρίζει «τι τέξεται η επιούσα».

 Αλλά γιατί το ΝΑΤΟ (ουσιαστικά Αμερική ,Αγγλία και Γαλλία)  επέδειξε τέτοια αφροσύνη, υποστηρίζοντας αναφανδόν του εξεγερμένους στις ισλαμικές αυτές χώρες; Οπωσδήποτε ,όπως ξαναγράψαμε, όχι γιατί...ανησύχησε για τις σφαγές των «αμάχων». Το πιθανότερο είναι πως οι συμμαχικές χώρες διακινδύνευσαν την ειρήνη στη Μεσόγειο για τον έλεγχο των πετρελαίων. Δεν υπολόγισαν όμως σωστά την υπεροχή των φανατικών Ισλαμιστών και οπαδών του Μπιν Λάντεν στις εξεγέρσεις με αποτέλεσμα σήμερα ο προβληματισμός τους να είναι εμφανής για την «γκάφα» που έκαναν και ακόμα εμφανέστερη η αγωνία τους να απεμπλακούν από τις πολεμικές επιχειρήσεις της Λιβύης.

  ΄Οσο το ΝΑΤΟ  επεξεργαζόταν το σχέδιο της επέμβασης στη Λιβύη, ο  οργισμένος από την προδοσία των «φίλων» του Καντάφι, όπως είπαμε, δε δίστασε να κατονομάσει την Αλ Κάιντα πως βρίσκεται πίσω από την ανατροπή του . Οι «συμμαχικές» δυνάμεις δε φαίνεται όμως να πείστηκαν από τις προειδοποιήσεις του Λίβυου συνταγματάρχη και έτσι αποφάσισαν την  ένοπλη υποστήριξη των  εξεγερμένων με απώτερο στόχο  να διασφαλίσουν  «ενεργειακές» διευκολύνσεις στη μετά Καντάφι εποχή. Μπροστά στη νέα αυτή κατάσταση πραγμάτων ο Λίβυος ηγέτης, ο οποίος φαίνεται γνώριζε από καιρό πολύ καλά τις κινήσεις του Μπιν Λάντεν, πιθανότατα και το κρησφύγετό του, αποφάσισε να τον καταδώσει στους Αμερικανούς με αντάλλαγμα τη «σωτηρία» του που μεταφράζεται ή στη συνέχιση  της πολύχρονης διακυβέρνησης της χώρας από τον ίδιο ή στη διαβεβαίωση πως δε θα δικαστεί για εγκλήματα πολέμου.

΄Ηταν «ικανός» ο λόγος για ανθρώπους σαν τον Καντάφι να «δώσει» τον  Μπιν Λάντεν. Γι΄ αυτό  υποστηρίζουμε πως  η «σύμπτωση» της ανακάλυψης του κρησφύγετου του αρχηγού της Αλ Κάιντα στο Πακιστάν την ίδια εποχή που είναι σε εξέλιξη  οι πολεμικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, δεν είναι καθόλου σύμπτωση. Ο Καντάφι «έδωσε και πήρε».

Με αυτό το σενάριο τώρα που περιγράψαμε, αποδυναμώνεται η πιθανότητα οι Αιγύπτιοι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» να ήθελαν να βγάλουν από τη μέση τον  Μπιν Λάντεν και να προωθήσουν στην αρχηγία το  συμπατριώτη τους. Και όσο  μηδενίζονται οι πιθανότητες να «παίζει» το αιγυπτιακό αυτό σενάριο,  το «κανταφικό»  κερδίζει πόντους.

Όπως και να έχει όμως το πράγμα,  πρέπει  να τονιστούν τα ακόλουθα δύο:

1.Οι συμμαχικές δυνάμεις «πούλησαν» τη ειρήνη στη Μεσόγειο και μαζί και τους συμμάχους τους Εβραίους για την υπόθεση του πετρελαίου.

2.Δεν πρέπει πιθανότατα να ανακάλυψαν οι Αμερικανοί τον Μπιν Λάντεν ούτε προετοίμαζαν 8 μήνες(!) την εκτέλεσή του. Τους τον παρέδωσε ή ο Καντάφι ή οι Αιγύπτιοι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» ο καθένας για τους λόγους που περιγράψαμε.