O Ναζισμός δεν είναι ιδεολογία. Είναι πρωτίστως σύγχυση φρενών ,γιατί αντιμάχεται την ίδια τη ΖΩΗ. Τη μισεί και προσπαθεί να την εξαφανίσει σε όλες της τις μορφές, που τις θεωρεί αντίθετες στα «πιστεύω» του.Σε αντίθεση με τη Φύση για την οποία η πολυμορφία και η πολυ-ποικιλότητα είναι η βασική επιδίωξή της.    Η σύγχυση φρενών είναι έλλειψη ΟΡΘΟΥ ΝΟΥ (άνοια-ανοησία-παραλογισμός). Αν  τα βάζεις με τη Φύση και τους νόμους της (η απόλυτη Α-ΝΟΙΑ) είσαι  από την αρχή καταδικασμένος να αποτύχεις και συ και εκείνο για το οποίο θυσίασες τη ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ.

Πέρα απ΄αυτό, ο Ναζισμός  δεν έχει συγκεκριμένο πολιτικό υπόβαθρο, δεν υπόσχεται, δε δημιουργεί και δεν αναδεικνύει  διαχρονικές-φυσικές  αρχές και αξίες. Το αντίθετο. Ούτε στηρίχτηκε  επίσης η «άναρχη»  δόμησή του   σε κάποιο στέρεο  ιδεολογικό υπόβαθρο ( σε αντίθεση με τον κομμουνισμό και τον καπιταλισμό)  και δε διαθέτει τη φιλοσοφική κάλυψη ενός σοβαρού διανοητή. Οι νεφελώδεις, αυθαίρετες, αναπόδεικτες  και αφύσικες διακηρύξεις περί καθαρότητας  της Αρίας φυλής και της ανάγκης διαιώνισής της, περί κατωτερότητας των άλλων φυλών και επικινδυνότητας της Εβραϊκής ,περί εξόντωσης των μη Αρίων μέχρι της οριστικής εξαφάνισή τους  θα φάνταζαν μια γελοία ανεκδοτολογία , αν δεν είχαν στοιχίσει στον κόσμο τόση φρίκη και αίμα.  Η προσπάθεια των Ναζί να δανειστούν –οικειοποιηθούν τη γιγάντια διάνοια του  Νίτσε, για να ερμηνεύσουν την εγκληματική τους συμπεριφορά και να δικαιολογήσουν τη θηριωδία τους  είναι κι αυτό  ενδεικτικό της εγκληματικής τους επιρρέπειας  και στα άλλα   εγκλήματα, όπως η παραχάραξη-διαστρέβλωση της ιστορίας καθώς και  των ανήθικων μέσων που μετέρχονται οι φορείς του ναζισμού, για να επιτύχουν τους στόχους τους.

Ο Φασισμός-Ναζισμός (αν και στις λεπτομέρειες έχουν διαφορά) υπηρετεί συγκεκριμένο στόχο, τον οποίο αναγορεύει μάλιστα σε…ιδεολογία: Την αναρρίπιση-υπερίσχυση των κατώτερων ενστίκτων του ανθρώπου και την ικανοποίηση της ζωώδους πλευράς του.

 Ο άνθρωπος έχει προικιστεί από τη Φύση με ποικίλες αρετές και αξιόλογα εργαλεία, για να αναδειχτεί «κυρίαρχος» στο ζωικό βασίλειο,  να πορευτεί σε διηνεκή και ασφαλή δρόμο  στον κόσμο που βρέθηκε, εξασφαλίζοντας την επιβίωσή του ως είδος,αλλά και την εξέλιξη εκείνη που θα τον καταστήσει ικανό να κατακτήσει υψηλά επίπεδα-ποιότητα «ζωής».

 Το σημαντικότερο εργαλείο που δώρισε η Φύση στον άνθρωπο ,για να τα κατακτήσει όλα αυτά ,είναι η ΛΟΓΙΚΗ. Δεν  υπάρχει ΟΝ στη γη που να  φέρει τη σφραγίδα-ιδιότητα  ΑΝΘΡΩΠΟΣ και να μη διαθέτει την «κοινή» Λογική, η οποία πέρα από την καθολικότητά της , προσφέρει και  την ικανότητα στον «κάτοχό» της να ξεχωρίζει το φυσικό από το αφύσικο, το ηθικό από το ανήθικο, το «καλό» από το κακό».Το ζώο, στερούμενο λογικής ,υπακούει στη φωνή της φύσης του, η οποία δεν τον βοηθάει να ξεχωρίσει το «καλό» και το «κακό». ΄Ολη η συμπεριφορά του ζώου (ακόμα και τα αισθήματά του) είναι ενστικτώδη, μηχανιστική, ανακλαστική. Γι΄αυτό και δε λογοδοτεί, ούτε επιδιώκει την επανόρθωση του λάθους του ούτε νοιάζεται για την εξιλέωσή του . Ό τι πράττει το ζώο ,είναι καλώς καμωμένο για το ίδιο.

Αντίθετα, ο άνθρωπος διαθέτει τη Λογική, ως ένστικτο. Οι περισσότεροι αναγνωρίζουν ως βασικά ένστικτα εκείνα  της αυτοσυντήρησης και της αναπαραγωγής. Λάθος. Πρώτο στη σειρά είναι το «ένστικτο» της ΛΟΓΙΚΗΣ ,του ΝΟΥ και ακολουθούν τα άλλα, ελεγχόμενα μάλιστα από το  αυτό. Η ΛΟΓΙΚΗ (ΝΟΥΣ) του Ανθρώπου είναι αυτή που του απαγορεύει ή του υπαγορεύει να κάνει  κάτι. Κι ακόμα, του δίνει την ικανότητα να επενδύει ηθικά ή ανήθικα στις  πράξεις -συμπεριφορές του και να τις αναγνωρίζει ως τέτοιες. Γι΄αυτό και η «επανάκριση» μιας πράξης, η επιβράβευση ή καταδίκη της, η επανόρθωση του λάθους και η έκφραση της απαρέσκειάς του γι΄αυτό   είναι από τις στοιχειώδεις ατομικές και κοινωνικές  συμπεριφορές, σύμφυτες με την ιδιότητα ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Ο πόλεμος μεταξύ της ζωώδους φύσης  και της Λογικής είναι ένα άλλο κυρίαρχο γνώρισμα του Ανθρώπου και είναι συνεχής, αδυσώπητος και διαχρονικός.  ΄Εξοχα ο Φρόυντ αυτή τη σύγκρουση τη διατύπωσε -ερμηνευσε στην περίφημη  θεωρία του περί «ΕGO» (ΕΓΩ-ΛΟΓΙΚΗ)  «ΙD» ( ΕΝΣΤΙΚΤΑ-ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ) και «SUPER EGO» (ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ). Όταν  το «ID» αναδύεται το από το σκοτεινό κόσμο του, χαρακτηρίζεται από επιθετικότητα και ζητά να αναλάβει  εκείνο να πιλοτάρει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ το «σκάφος». Το «EGO»,  ως ισχυρότερο και επιφορτισμένο να κρατάει τις ισορροπίες, αντεπιτίθεται και το περιορίζει στο ρόλο της ικανοποίησης    των βασικών του αναγκών (π.χ  αυτοσυντήρηση, διαιώνιση του είδους) με παράλληλη συστοίχιση της δράσης του στις  συνθήκες που του υπαγορεύει η κοινωνικότητά του μια και ο ΄Ανθρωπος είναι  «κοινωνικό όν και συζήν πεφυκώς» . Τις δύσκολες καταστάσεις   που δημιουργεί πολλές φορές το «ID»  τις ελέγχει το «EGO» με την εκτόνωση (κυρίως μέσω του ΟΝΕΙΡΟΥ) ή  με την  επιμέρους και υπό όρους ικανοποίηση κάποιων απ΄αυτές.

.

Τους κανόνες  συμπεριφοράς  του ανθρώπου, επομένως, τους καθορίζει ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ η ΛΟΓΙΚΗ  και όχι το ένστικτο και ο κοινωνικός περίγυρος. Και η ΛΟΓΙΚΗ έχει ένα και μοναδικό κριτή και σ΄αυτόν μόνο απολογείται: Τη ΦΥΣΗ, που λειτουργεί με απαρασάλευτους, διαχρονικούς  νόμους Η ΦΥΣΗ έχει καθορίσει τι είναι φυσικό-αφύσικο, που είναι ταυτόχρονα ηθικό-ανήθικο ( «ό τι είναι φυσικό είναι και ηθικό»). ΄Οποιος  ανατρέπει αυτή την αρχέγονη επιταγή της Φύσης,  διαπράττει ΥΒΡΙΝ κατά την αρχαία ελληνική αντίληψη. Είναι ,δηλαδή, παρά-λογος-παρα-νοϊκός,α- φύσικος. (΄Σημ. ΄Εχουμε αναπτύξει το συγκεκριμένο θέμα στις 23-1-2011/. ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ στις 24-7-2011)

  Από την εμπειρία της Ιστορίας διαπιστώνουμε πως ο ναζιστής θα μπορούσε να διαπράξει  ο τιδήποτε παρανοϊκό, αφύσικο-ανήθικο, "ασεβές" στην ιδιότητα του ανθρώπου. Οι θηριωδίες των στρατοπέδων συγκέντρωσης, οι «φούρνοι»-θάλαμοι αερίων, οι βασανισμοί και οι εκτελέσεις αντιναζιστών και τα εκατομμύρια των θυμάτων στην περίοδο του τελευταίου πολέμου, δείχνουν ακριβώς αυτή την απερίγραπτη εξαθλίωση του ατόμου, που ΑΠΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΗ ΦΥΣΗ και υποβιβάζεται αυτοβούλως σε επίπεδο συμπεριφοράς άγριου θηρίου .

Τι σημαίνει αυτό;

Οι Ναζί μέσα από ένα βομβαρδισμό  ανυπόστατων-αντιφατικών θεωριών, υποδείξεων, εντυπώσεων, εύκολων «λύσεων», αρχικά στόχευσαν στη διατάραξη αυτής της ισορροπίας που όρισε η φύση, όταν αναγόρευε ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ κυρίαρχη ιδιότητα του ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Ο ΝΟΥΣ  είναι η πρώτη και η βασική λειτουργία του ατόμου που εχθρεύεται και εξοντώνει ο Ναζισμός. Στη συνέχεια, υποθάλπει το σύνολο των ενστίκτων του ατόμου, αλλά σε παραμόρφωση (π,χ, η «αυτοσυντήρηση» παρουσιάζεται ως ανάγκη επιβίωσης ΜΟΝΟ  του Ναζιστή, που είναι μέλος της Αρίας  φυλής και εξόντωσης των υπολοίπων που την επιβουλεύονται. Το σεξουαλικό ένστικτο μεταμορφώνεται στη χειρότερη διαστροφή του και μάλιστα σε εκείνη που η δύναμη επιβάλει τη θέληση του φορέα στο θύμα και τη βίαιη  ικανοποίηση των επιθυμιών του, μέθοδοι, που αντικαθιστούν το φυσικό νόμο της «επιλογής» συντρόφων  και τη «χημεία» στη γενετήσια επαφή  ) .

Η πρόσφατη τραγωδία στη Νορβηγία είναι επίσης η τελευταία και  τρανή απόδειξη  της καταστρατήγησης από Ναζιστή των Νόμων της φύσης, που θέλει τη ΛΟΓΙΚΗ κυρίαρχο διαιτητή των ανθρώπινων πράξεων. Εκτέλεσε λέει ο παρανοϊκός «Νεοναζί» στη Νορβηγία  σχεδόν 100 ανθρώπους  διότι…Αλλά, δε λέει «γιατί». Ψελλίζει κάτι ασυνάρτητα, παρανοϊκά, αφύσικα. «΄Επρεπε», λέει «να το κάνω, για να… σώσω την κοινωνία και να μείνω αθάνατος, ως κακούργος» Γενικόλογες ,παράλογες, ανυπόστατες, ΑΦΥΣΙΚΕΣ δικαιολογίες..

Αν, βέβαια, βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο η ζωή σου ή η ζωή συνανθρώπων σου, η ίδια η φύση-Λογική επιβάλει και την άμεση δική σου αντίδραση  για να αποτραπεί η βία και ο επερχόμενος κίνδυνος. Αλλά, όταν «στα καλά καθούμενα» αποφασίζεις πως η «κοινωνία πάει στραβά, οι Πακιστανοί είναι επικίνδυνοι για τη χώρα σου, η άσπρη επιδερμίδα είναι πιο…βελούδινη από τη μαύρη, οι Ευρωπαίοι  είναι καλύτεροι από τους Ασιάτες»,έτσι,  γιατί εσύ το νομίζεις και  αυτοαναγορεύεσαι σε «τιμωρό»-εκτελεστή των «διαφορετικών-κακών», είναι βέβαιο πως η το «EGO» πλέον δε λειτουργεί και έχει παραδώσει τα «ηνία» στo «ID» .

Αυτή, όμως, η υπερίσχυση του «ID» έναντι του «EGO» και του «SUPER EGO»  αποτελεί πάντα και  νομοτελειακά την τελευταία  πράξη της «τραγωδίας» ,όπως ακριβώς  παίχτηκε στη Νορβηγία.  Κάποιος απεμπόλησε  συνειδητά την ιδιότητα του ΑΝΘΡΩΠΟΥ , μεταλλάχτηκε-υποβιβάστηκε σε ζώο, αποδεχόμενος ΜΟΝΟ αυτή την ιδιότητά του ,οπότε   διεπράχθη ΥΒΡΙΣ,  βιάστηκε, δηλαδή και  δολοφονήθηκε η ΛΟΓΙΚΗ και κατ΄ επέκταση η ΦΥΣΗ.

Τα υπόλοιπα θα γινόταν όπως έγιναν. ΄Ηταν θέμα χρόνου και «συγκυριών».