1. "...ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕIΣ" 13-8-2011 "Θα σταματήσουμε την είσπραξη φόρων με απεργίες και άλλες στοχευμένες ενέργειες,δήλωσε ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπύρος Παπασπύρου" (ΜΜΕ)  
Οι περισσότεροι ΄Ελληνες κουβαλάνε μέσα τους έναν Παπασπύρου, ένα Λυμπερόπουλο,ένα Φωτόπουλο. Οι συγκεκριμένοι τύποι είναι ένα ιδιάζον είδος Ελλήνων (sui generis), που ευδοκίμησε στον πασοκικό κήπο (εποχής "Τσοβόλα δώστα όλα"),όπου ως γνωστό εφύοντο φυντάνια κάθε είδους. Είναι "ολίγον απ΄όλα". Προ παντός ...πατριώτες. Δηλώνουν πως αγαπούν την πατρίδα και επαίρονται γι΄αυτό. Θα μπορούσαν να δώσουν και τη ζωή τους για εκείνη.Πλην όμως, καλή η πατρίς ,αλλά κάλλιον παντός άλλου η... πάρτη τους . ΄Υψιστον ιδανικό το "δικό τους δίκιο". Μπροστά σ΄αυτό "Γαία πυρί μιχθήτω" .΄Η αλλιώς, "ας πάει και το παλιάμπελο" η...πατρίδα.Ω, Ελλάς της φαιδράς πορτοκαλέας! 10-8-2011 «Ο Τζόνσον πίσω από τη δολοφονία του συζύγου μου»Στον αέρα οι κασέτες με τη μυστική εξομολόγηση της Τζάκι Κένεντι, που είχε ζητήσει να μεταδοθούν 50 χρόνια μετά τον θάνατό της" Θα μπορούσαν να είναι αλήθεια οι υποψίες της Τζάκι. Και ο Τζόνσον και οι Τεξικανοί καρασυντηρητικοί,που θεωρούσαν τον Τζων Κένεντυ...αριστερό, θα μπορούσαν να έχουν συμπράξει, για να τον βγάλουν από τη μέση. Αδίστακτος και ο μεν και οι δε. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.΄Ομως, αυτή η διαπίστωση δεν αρκεί στην Ιστορία για να υιοθετήσει αυτή την εκδοχή της δολοφονίας. Δύο είναι τα βασικά ιστορικά προβλήματα εδώ: 1. Δεν υπάρχουν απτές αποδείξεις, δεν προσκομίζει τίποτα χειροπιαστό η Τζάκι ,για να μας πείσει γι αυτά που ισχυρίζεται. Απλώς υποπτεύεται κάτι, που οι περισσότεροι (τότε και τώρα) θεωρούν πιθανόν.2. Την επίσημη ιστορική τεκμηρίωση αυτής της θεωρίας για τη δολοφονία του Τζών Κένεντυ ανέλαβαν δύο, όχι απλώς καθεστωτικοί ιστορικοί, αλλά...μυθιστοριογράφοι: Ο Αρθουρ Σλέσινγκερ Τζούνιορ και ο Εντουαρντ Κλάιν, ο οποίος μάλιστα έχει γράψει αρκετά βιβλία για την οικογένεια Κένεντι, που ταιριάζουν στο είδος της λογοτεχνίας περισσότερο ,παρά στην ιστορία. Παντελώς αναξιόπιστοι και οι δυο.Επομένως, το μυστήριο της δολοφονίας του Τζων Κένεντυ στις 22 Νοέμβρη του 1963 στο Ντάλας του Τέξας και μετά από αυτές τις "αποκαλύψεις" παραμένει μυστήριο. 9-8-2011 "ΚΛΑΣ ΧΕΝΤΡΙΚΣΕ ΠΡΟΣΩΠΑ Ενας άθεος ιερέας Στην εκκλησία του Χέντρικσε, η λειτουργία είναι μάλλον συμβατική, με ύμνους, αναγνώσεις αποσπασμάτων από τη Βίβλο και την Κυριακή Προσευχή. Ομως το μήνυμα από το κήρυγμά του μοιάζει αποθαρρυντικό για έναν χριστιανό: «Επωφελήσου όσο περισσότερο μπορείς από τη ζωή στη γη, επειδή κατά πάσα πιθανότητα θα έχεις μόνον αυτή». «Προσωπικά δεν έχω το ταλέντο να πιστεύω στη μετά θάνατον ζωή», λέει ο ιερέας στον Ρόμπερτ Πίγκοτ του BBC. «Οχι, για μένα η ζωή μας, η αποστολή μας, είναι πριν από τον θάνατο». (ΜΜΕ)
Πολύ καλά τα λες Χέντρικσε. ΄Ετσι! Η διάλυση να αρχίσει από τα "μεσα", γιατί, όταν λέμε εμείς τα ίδια με τον πάστορα, μας λένε ...προβοκάτορες."Εξ ιδίων τα βέλη".λοιπόν .
"Παραμένει σε αργία ο περιφερειάρχης Παναγιώτης Ψωμιάδης, καθώς το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) απέρριψε την αίτησή του για αναστολή εκτέλεσης της απόφασης, που τον έθεσε σε προσωρινή αργία από τα καθήκοντα του. Ο περιφερειάρχης είχε μειώσει σε 5.000 ευρώ πρόστιμα ύψους 89.000 ευρώ σε πρατήριο που «σέρβιρε» νοθευμένη βενζίνη".
΄Οταν σε μελλοντικές (καλές) εποχές θα θέλουν οι άνθρωποι να "ταυτοποιήσουν" τη διαφθορά,τις πελατειακές σχέσεις στη διοίκηση, την αναξιοκρατία και την ανικανότητα,τον ξεπεσμό γενικά της πολιτικής και τις κοινωνίας στις ημέρες μας, θα επιδεικνύουν απλώς την παραπάνω φωτογραφία. Και όλοι θα αντιλαμβάνονται επακριβώς για ποιο "πράγμα" μιλάνε.
8-8-2011 Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΡΑΤΩΝ 2. "ΔΡΩΜΕΝΑ'' ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΑΥΛΗ 12-8-2011 " Γιατί οι άνθρωποι είναι σήμερα τόσο οργισμένοι; Και γιατί αυτή η οργή εξαπλώνεται τόσο γρήγορα από χώρα σε χώρα; Στις αρχές της οικονομικής κρίσης, ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι προειδοποιούσε πως «θα ενταθούν οι συγκρούσεις ανάμεσα στις τάξεις και πως αν οι άνθρωποι εξακολουθήσουν να πλήττονται από την ανεργία και τη φτώχεια, θα υπάρξουν ταραχές». Και ο αρχηγός του αμερικανικού γενικού επιτελείου χαρακτήριζε τη χρηματοπιστωτική κρίση ως τον υπ' αριθμόν ένα κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια, προειδοποιώντας ότι οι συνέπειές της θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε «μεγαλύτερη αστάθεια». Οι κυβερνήσεις σε όλον τον κόσμο έλεγαν στους λαούς τους ότι η διάσωση των τραπεζιτών ήταν αναγκαία για να σωθεί η οικονομία. Σήμερα έχει έρθει η ώρα της αλήθειας: επειδή είναι πια φανερό παντού πως αυτή η πολιτική όχι μόνο δεν απέδωσε, αλλά κατέστρεψε την οικονομία. «Αν αποδειχτεί πως οι τράπεζες θησαυρίζουν, θα βρεθούμε μπροστά σε μια επανάσταση», προειδοποιούσε ήδη από το 2008 ο αμερικανός γερουσιαστής Κρις Ντοντ. «Οι άνθρωποι θα εξοργιστούν που οι φόροι τους κατέληξαν στις τσέπες των τραπεζιτών. Και τότε αυτό θα το πληρώσουμε με μια κόλαση».(ΜΜΕ) Αλήθεια είναι πως το τσουνάμι της οργής μέρα με τη μέρα γίνεται ασυγκράτητο. Και δεν είναι καθόλου μυστικό πως οι τράπεζες θησαυρίζουν. Δεν είναι,επομένως, μακριά η ημέρα της "κόλασης",όπως τη χαρακτήρισε ο αμερικανός γερουσιαστής,όταν η "ανθρωπόμαζα" σαν κοπάδι πεινασμένων λύκων θα αλληλοσπαράζεται.Αλλά,γιατί αλήθεια όλοι αυτοί οι οργισμένοι στις πάλαι ποτέ ευημερούσες χώρες θυμήθηκαν σήμερα να ξεσηκωθούν; Εκατομμύρια άνθρωποι πέθαιναν (και πεθαίνουν) για μια σταγόνα νερό την ώρα που οι σημερινοί αγανακτισμένοι-πεινασμένοι απολάμβαναν "άρτον και θεάματα". Δεν ήταν εκείνοι άνθρωποι; Τα εκατομμύρια παιδιά που ξεψυχούσαν από το μαρτύριο της δίψας και της πείνας σε ποιο είδος του ζωικού κόσμου ανήκαν; Μήπως επειδή το χρώμα του δέρματός τους ήταν μαύρο,ήταν γι αυτό και λιγότερο άνθρωποι;Πού ήταν τόσα χρόνια, όσοι μας απειλούν σήμερα με "κόλαση";Πότε βγήκαν στους δρόμους να φέρουν τα πάνω κάτω για "της γης τους κολασμένους";Να,λοιπόν γιατί όλοι εσείς οι όψιμα οργισμένοι σήμερα, δεν έχετε το δικαίωμα να είστε οργισμένοι. Πολύ περισσότερο να βαπτίζετε τις ταραχές σας επανάσταση,αγώνα για το δίκιο,πάλη για να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος. Καιροσκόποι ,ατομιστές, παρτάκηδες,απολίτικοι οργισμένοι ΣΗΜΕΡΑ, πάλι αποχαυνωμένη μάζα ΑΥΡΙΟ, αν καταφέρει τελικά το ΣΥΣΤΗΜΑ να επαναφέρει τις ισορροπίες και ικανοποιήσει τις ανάγκες της αχόρταγης ανθρωπόμαζας για "άρτο και θέαμα". 10-8-2011 "Την πρώτη επίσημη παρέμβαση από τότε που ξέσπασε η κρίση πραγματοποίησε το Πεκίνο. Ο κινέζος πρωθυπουργός Γουέν Τζιαμπάο μετά το ξεπούλημα των προηγούμενων ημερών κάλεσε όλες τις χώρες να συνεργαστούν για να σταματήσει η αναταραχή στις αγορές ζητώντας παράλληλα τη μείωση των ελλειμμάτων." (ΜΜΕ) Ο δικτάτορας της Κίνας κάλεσε τις χώρες ,που έχουν προβλήματα στην οικονομία τους να συνεργαστούν, για να μην... τις πάρει και τις σηκώσει. Τί προτείνει; Απλά πράγματα: Να καθορίσουν όλες οι χώρες με τις προβληματικές οικονομίες το μεροκάματο στα 2 και το μηνιάτικο στα 60 ευρόπουλα, όπως κάνουν αυτοί στην Κίνα ,και εν ριπή οφθαλμού θα συμμαζευτούν τα... ασυμμάζευτα. Παράλληλα τους συστήνει επί πλέον τελέσφορα μέτρα μειωσης των ελλειμμάτων,όπως : Να κοπεί κάθε κοινωνική παροχή, ο τιδήποτε εν πάση περιπτώσει προσφέρεται δωρεάν στους υπηκόους τους. Βεβαίως,παραδέχονται θα υπάρξουν αντιδράσεις από την υποβάθμιση της ζωής των πληττομένων,αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα. ΄Εχουν και γι΄αυτό τη λύση. Μόλις τους δείτε να μαζεύονται και να διαδηλώνουν στις πλατείες, πετάτε πάνω του 100 τανκς, όπως έκαναν αυτοί στην πλατεία Τιεν Αν Μεν του Πεκίνου και ,ω του θαύματος, δεν πρόκειται πια ούτε "μύγα να πετάξει".Λύσεις πρακτικές και απλές, όχι παίξε γέλασε. Οι δικτάτορες της Κίνας ομιλούν εκ πείρας. "Αυτοί ξέρουν". 9-8-2011 ***"Σε νέο ιστορικό ρεκόρ - πάνω από τα 1.700 δολάρια η ουγγιά - σκαρφάλωσαν χθες οι τιμές του χρυσού, καθώς η κρίση και η αβεβαιότητα σπρώχνουν τους επενδυτές στην ασφάλεια που προσφέρει το πολύτιμο μέταλλο". (ΜΜΕ)Ποιος πάει στοίχημα πως σε πολύ λίγα χρόνια από σήμερα το...πολύτιμο μέταλλο,θα συνεχίζει μεν να λάμπει, αλλά δε θα είναι πια "χρυσός"; Λέτε να μην ξέρουν τί κάνουν οι Αμερικανοί,που ενδιαφέρονται να υπάρχει επαρκές "χαρτί" στα θησαυροφυλάκιά τους,για να τυπώνουν δολάρια παρά "άχρηστος" (αργότερα) χρυσός;
"Ανοιξαν βεντέτα στο Λονδίνο***Δεύτερη νύκτα συγκρούσεων ανάμεσα σε ομάδες νεαρών και στην αστυνομία, ενώ ο πρωθυπουργός επιστρέφει νωρίτερα από τις διακοπές του στη βρετανική πρωτεύουσσα" (MME) ΄Οπως στρώσανε,ας κοιμηθούν" και οι μεν και οι δε. ΄Α(ν)εργοιι νέοι,που δεν έχουν να χάσουν τίποτα ("μπαχαλάκηδες") τα κάνουν λίμπα στο Λονδίνο. Πολιτική ηγεσία, που δεν μπορεί πια να εγγυηθεί πως το κράτος της ελεύθερης "αγοράς" θα συνεχίσει να είναι ο "πατερούλης",που μεριμνά για όλα,εισπράττει το κόστος των επιλογών της.Ξέρουν πολύ καλά και οι αρχόμενοι και οι "αρχόντοι"(και αν δεν το ξέρουν ,ας το μάθουν") πως οι μορφές της οικονομίας που υιοθέτησαν και συνεχίζουν να στηρίζουν ούτε παρόν ούτε μέλλον έχουν. Αντίθετα,μέρα με τη μέρα συγκρούσεις σαν την παραπάνω, με οποιαδήποτε αφορμή ,θα ξεσπούν σε όλες τις χώρες,μέχρι να μάθουν οι άνθρωποι να ζουν αυτόνομοι και αυτάρκεις. Πιο απλά, ό,τι παράγεις,αυτό και να καταναλώνεις. Η οικονομία που διδάσκει η φύση,είναι αυτή.΄Οποιος αρνείται να συμμορφωθεί,υφίσταται τις συνέπειες.
______________________________________________________________________________________________- ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ,ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ,ΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ,ΜΙΑ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ 3. ΕΤΣΙ ΤΑ "ΒΛΕΠΟΥΝ" ΑΛΛΟΙ Τι είναι τέλος πάντων αυτές οι αγορές, οι χρηματοοικονομικές αγορές όπου ανταλλάσσονται τίτλοι, εταιρικές μετοχές, κρατικά και άλλα ομόλογα, παράγωγα κάθε λογής, αλλά και εθνικά νομίσματα, κι από τα σκαμπανεβάσματα των οποίων τόσο καίρια επηρεάζεται η ευημερία των κοινωνιών, η δυνατότητά τους να παράγουν και να πωλούν προϊόντα και υπηρεσίες, άρα να δημιουργούν εισοδήματα και απασχόληση; Αν δεχτούμε ότι οι τιμές που διαμορφώνουν υπακούουν σε κάποια λογική σχετική με τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα, τότε η κατρακύλα των χρηματιστηρίων σε Ανατολή και Δύση τις τελευταίες ημέρες διόλου δεν οφείλεται στο αμερικανικό χρέος. Διότι μπορεί μεν μέσα σε δύο εβδομάδες να χάθηκε πλούτος επτά τρισεκατομμυρίων δολαρίων (ποσό αντίστοιχο με το ΑΕΠ Γαλλίας και Γερμανίας μαζί!), αλλά η απώλεια, κατά πρώτο λόγο, προέκυψε από την πτώση της αξίας, δηλαδή των τιμών, των μετοχών. Οι τιμές των αμερικανικών κρατικών ομολόγων, αντίθετα, προχθές, «μαύρη Δευτέρα» για τα Χρηματιστήρια, ήταν σταθερές, μάλιστα ανέβηκαν ελαφρά: στα δεκαετή οι αποδόσεις κυμαίνονταν χαμηλότερα από 2,5%, αδιαφορώντας για την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας των ΗΠΑ από την Standard and Poor's την περασμένη Παρασκευή. Πού το 6% και πλέον της Ιταλίας και της Ισπανίας, που συντάραξε την ευρωζώνη; Από αυτή την παρατήρηση εκκινώντας, αρκετοί αναλυτές θεωρούν ότι η πτώση στα χρηματιστήρια πολύ περισσότερο εκφράζει φόβους για μια επαπειλούμενη επιστροφή της οικονομικής ύφεσης παρά ανησυχίες ότι ενδέχεται να χρεοκοπήσουν οι ΗΠΑ, να βρεθούν σε αδυναμία να εξοφλούν κανονικά τους πιστωτές τους. Μια νέα ύφεση προτού συνέλθουν οι οικονομίες από την προηγούμενη, «διπλή βουτιά» όπως τη λένε, θα έπληττε και τα κέρδη φέρνοντας απώλειες στους επενδυτές σε μετοχές, επομένως ξεπουλάνε για να τις προλάβουν. Ηρθε τη Δευτέρα και ο ΟΟΣΑ προβλέποντας σοβαρή οικονομική επιβράδυνση να τους ενισχύσει. Μια μεγάλη οικονομία σαν την αμερικανική αποκλείεται άλλωστε να αθετήσει ποτέ υποχρεώσεις προς τους δανειστές της: έχει δική της κεντρική τράπεζα που πάντα μπορεί να τυπώνει χρήμα για να πληρώνει. Με ένα τέτοιο σκεπτικό υποστηρίζουν ότι προέχει σήμερα να στηριχθεί η ανάκαμψη, η απασχόληση και τα εισοδήματα, με την πολιτική δημοσίων δαπανών που εξ αρχής επιδίωκε η κυβέρνηση Ομπάμα, και το πρόβλημα του χρέους να αντιμετωπισθεί αργότερα, όταν η οικονομία θα είναι ισχυρότερη. Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Στις αγορές, που τις τελευταίες μέρες μοιάζει να έχουν καταληφθεί από πανικό, να κυριαρχούν ανορθολογικές συμπεριφορές κοπαδιού, όπως τις ξέρουμε αιώνες τώρα σε φάσεις κρίσης, δεν δρουν μόνο κερδοσκόποι. Κινούνται οι αποταμιεύσεις όλου του πλανήτη, μεταξύ άλλων και μεγάλων ασφαλιστικών ταμείων ή πλεονασματικών κρατών, που χρηματοδοτούν κάθε οικονομική δραστηριότητα. Μέσα από τις αγορές κατανέμεται μεγάλο μέρος των παγκόσμιων πόρων, ακολουθώντας προσφορά και ζήτηση, στη βάση των προσδοκώμενων αποδόσεων και μόνο (βλέπετε, παραμένει ζητούμενο η πολιτική διακυβέρνηση της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, για να κατευθύνει τους πόρους με κοινές εγγυήσεις, κοινούς φόρους, κοινά προγράμματα - πράσινη ανάπτυξη, καταπολέμηση της φτώχειας, προαγωγή και εξάπλωση της γνώσης). Την ανυπαρξία της κατέδειξε η ανακοίνωση των υπουργών Οικονομικών και κεντρικών τραπεζιτών του G20 προχθές: η απλή διαβεβαίωση ότι θα πάρουν όποια μέτρα χρειαστούν ούτε που ακούστηκε από τις αγορές. Ανεπαρκής άλλωστε είναι η πολιτική διακυβέρνηση και στις δύο μεγάλες επιμέρους οικονομίες, από όπου προήλθε η κρίση: στις ΗΠΑ με την αδυναμία συνεννόησης Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών και στην Ευρώπη, που αποφασίζει καθυστερημένα, φειδωλά και με αδιάκοπες διαμάχες, όπου μόνο οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να παρεμβαίνουν ισχυρά (περισσότερο η Fed, λιγότερο η ΕΚΤ - όσο υπόκειται και αυτή στις ενδοευρωπαϊκές διαμάχες). Αλλά φτάνει; Για πόσον καιρό μπορούν οι νομισματικές αρχές να υποκαθιστούν την πολιτική εξουσία; Και μπορεί να αγνοηθεί ο κίνδυνος για εκατομμύρια συνταξιούχους όταν απαξιώνονται κεφάλαια των ταμείων τους; Μπορούν να αγνοηθούν και οι αυστηρές προειδοποιήσεις, όπως προχθές της «Λαϊκής Ημερησίας»του Πεκίνου (η Κίνα φέρεται να κρατάει ομόλογα 1,3 τρισ. δολαρίων), ότι οι κάτοχοι αμερικανικών ομολόγων «χάνουν την εμπιστοσύνη τους»;
Εν τω μεταξύ, πάντως, η αποφασιστική παρέμβαση της ΕΚΤ στις αγορές ομολόγων Δευτέρα και Τρίτη έριξε τις αποδόσεις για την Ιταλία και την Ισπανία προς το 5%. Ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ επιβεβαίωνε χθες την παρουσία της τράπεζας στις αγορές, εμμένοντας ταυτόχρονα στην ταχύτερη δυνατή υλοποίηση των αποφάσεων της ευρωζώνης, στη δημοσιονομική εξυγίανση και στις μεταρρυθμίσεις. Στη Γερμανία η δυσφορία για την αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ ήταν έντονη, καθώς θεωρήθηκε επιδότηση από «συνετές» προς «άφρονες» χώρες. Αντίστροφα, για τον ίδιο ακριβώς λόγο, ως βήμα προς τη δημοσιονομική ένωση, την επαινούν υποστηρικτές της έκδοσης ευρωομολόγων. Εχουμε δρόμο μπροστά μας. Είναι όντως τέχνη να λες, να λες,να λες και στην τελική να μη...λες ΤΙΠΟΤΑ. Κάποτε δυο γιατροί,που ήθελαν να εντυπωσιάσουν -εκμεταλλευτούν υγιή... ασθενή τους ,του έδωσαν για την ...αρώστεια ασπιρίνη. Και όταν εκείνος τους είπε πως νιώθει πολύ καλύτερα και τους ρώτησε τι φάρμακο του έδωσαν, εκείνοι του απάντησαν: "Ακετυλοσαλικυλικό οξύ,πολύ αποτελεσματικό για την περίπτωσή σου" (ακετυλοσαλικυλικό είναι το δραστικό συστατικό και το επιστημονικό όνομα της ασπιρίνης). Κείνος ούτε που κατάλαβε, φυσικά,τί του είπαν,κατέβαλε την παχυλή αμοιβή τους και απήλθε περιχαρής για τη αστραπιαία θεραπευτική ικανότητα των γιατρών. Είναι η πονηρή "τέχνη" των ειδικών, του "ιερατείου",του "μάγου". Η μέθοδος του 'Μύθου" για τους αδαείς και αμύητους. Να τους δημιουργούν σύγχυση, να μην αντιλαμβάνονται, να νιώθουν ηλίθιοι, άχρηστοι,κατώτεροι. ΄Ετσι κρατάνε οι λογής εξουσίες (αιώνες τώρα) τους ανθρώπους στην υποτέλεια του ΝΟΥ. ΄Ετσι μόνο μπορούν να επιβιώσουν όσοι έχουν σκοπό να εκμεταλλευτούν, να επιβληθούν, να πουλήσουν "φύκια για μεταξωτές κορδέλες".Κυρία, Ελίζα μας, μια μόνο ερώτηση : Εν τάξει το μπλαμπλά. Το έχουμε ξανακούσει. Στην ουσία τώρα. Τί ακριβώς προβλέπετε για το μέλλον των οικονομιών; Απλά και σταράτα, μπορείτε να μας απαντήσετε; Γιατί στο άρθρο σας,αν έχετε την εντύπωση πως απαντήσατε, εμείς σας λέμε πως ΟΧΙ, δεν απαντήσατε.Υ.Γ. Και μια άλλη...ερωτησούλα: Πότε ακριβώς εσείς "προβλέψατε",ως ειδικός, την επερχόμενη οικονομική κρίση στη χώρα μας και τί ακριβώς είχατε προτείνει, για να αποφευχθεί;
 Ο Τόμας Μπρους, 7ος κόμης του Ελγιν, γεννήθηκε στη Σκωτία το 1766 και πέθανε στο Παρίσι το 1841. Ηταν βρετανός ευγενής και διπλωμάτης, που έμεινε στην Ιστορία για την αφαίρεση των Γλυπτών του Παρθενώνα κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Παντρεύτηκε τη Μαίρη Νίσμπετ, μοναχοκόρη του Γουίλιαμ Χάμιλτον Νίσμπετ του Ντίρλετον, με την οποία απέκτησε έναν γιο και τρεις κόρες. Εκείνη την εποχή έκτισε μια έπαυλη ως δώρο γάμου στην Νίσμπετ και ο αρχιτέκτονας Τόμας Χάρισον του πρότεινε να διακοσμήσει τους χώρους με αντίγραφα ελληνικών γλυπτών. Το 1799 διορίστηκε πρεσβευτής της Βρετανίας στην Υψηλή Πύλη, στην Κωνσταντινούπολη. Εκμεταλλευόμενος την οθωμανική ηγεμονία στην ελληνική επικράτεια, απέσπασε φιρμάνι από τον σουλτάνο για την αφαίρεση των Γλυπτών του Παρθενώνα με πρόσχημα την αποτύπωσή τους σε σχέδια και τη μέτρησή τους. Προχώρησε στην αφαίρεση και φυγάδευσή τους στο Λονδίνο. Αφιερωμένο το παραπάνω κείμενο εξαιρετικά στην κυρία "ΦΟΙΒΗ" (κατά κόσμο κυρία Μαίρη Αδαμοπούλου), "τρόφιμο" της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ.
΄Οταν πριν κάμποσο καιρό λέγαμε και μεις, αυτά ακριβώς που γράφουν σήμερα ΤΑ ΝΕΑ,η κυρία "ΦΟΙΒΗ" , ξεσπάθωσε εναντίον μας και μας περνούσε "γενεές 14". Τί "ντόκτορα, ντόκτορα",τί "ανθέλληνα", τί "πουλημένο στους Εγγλέζους"...όλα αυτά είμαστε εμείς ,κατά κυρία Μαίρη. Και όταν της στείλαμε απαντητική επιστολή,την έκανε, όπως ήταν αναμενόμενο, "γαργάρα". Το ίδιο και το αφεντικό της, ο διαπλεκόμενος εν ζωή με κάθε "άκρη" Χρήστος Λαμπράκης. (Δες και ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ.Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ).Θα βγάλει προκήρυξη τώρα η...ΦΟΙΒΗ κατά της εφημερίδας της; Θα στολίσει και το συντάκτη του άρθρου με τα ίδια κοσμητικά, που στόλισε τότε εμάς; Μα τί λέτε τώρα; Πάνω απ΄όλα το... ψωμάκι μας (διάβαζε πεντασπάνι μας). "Χέρι που σε ταϊζει δεν το δαγκώνεις". Το γλείφεις πατόκορφα ΚΑΙ ΑΣ ΖΕΧΝΕΙ! Αχ,κυρία Μαίρη μας . ΄Οταν ο άνθρωπος αποσυντίθεται σε μόρια έσχατης εξαθλίωσης, άστον να πάει...
Κάποιοι τη θυμούνται για την πιο διάσημη ρήση της: «Κατά τη γνώμη μου, ο μόνος καλός Γερμανός ήταν ο νεκρός Γερμανός, και όσο πιο νεκρός τόσο το καλύτερο. Λυπάμαι μόνο που δεν σκότωσα περισσότερους». Αλλοι, οι νεώτεροι, για το μυθιστόρημα και την ταινία που ενέπνευσε. Και μερικοί, ελάχιστοι πλέον, γιατί τους είχε σώσει τη ζωή. Η Νάνσι Γουέικ, η ηρωίδα της γαλλικής Αντίστασης, μια από τις πλέον παρασημοφορημένες κατασκόπους του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, έφυγε πλήρης ημερών, λίγες ημέρες προτού κλείσει τα 99, σε οίκο ευγηρίας για βετεράνους στο Λονδίνο. Η ιστορία αρχίζει στις 30 Αυγούστου του 1912 στο Ουέλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας, εκεί όπου γεννήθηκε η Νάνσι Γκρέις Αουγκούστα Γουέικ, το μικρότερο από έξι αδέλφια. Οταν έγινε δύο ετών, η οικογένειά της μετακόμισε στο Σίδνεϊ. Η Νάνσι μεγάλωσε και έγινε νοσοκόμα το 1931 και στα 19 της μια κληρονομιά από θεία της τής επέτρεψε να κάνει πραγματικότητα το όνειρό της και να ταξιδέψει σε Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Παρίσι. Σπούδασε δημοσιογραφία στο Λονδίνο κι εργάστηκε ως ανταποκρίτρια της εφημερίδας «The Chicago Tribune» στο Παρίσι. Από αυτό το πόστο, άρχισε να γράφει για την άνοδο του Χίτλερ στη Γερμανία. Το 1933 ταξίδεψε στη Βιέννη για να του πάρει συνέντευξη. Ηταν μια καθοριστική εμπειρία που την έκανε να αφιερώσει τη ζωή της στη μάχη κατά του ναζισμού: «Είδα τα δυσάρεστα πράγματα που έκανε στους ανθρώπους, πρώτα και κύρια στους Εβραίους. Μου φάνηκε αηδιαστικό». Οταν ξέσπασε ο Πόλεμος, το 1939, ζούσε στη Μασσαλία με τον άνδρα που είχε γνωρίσει δυο χρόνια νωρίτερα και παντρεύτηκε το ίδιο εκείνο φθινόπωρο, τον γάλλο βιομήχανο Ανρί Φιοκά. Μετά την πτώση της Γαλλίας, το 1940, το ζευγάρι προσχώρησε στην Αντίσταση, αρχικά η Γουέικ ανέλαβε ρόλο ταχυδρόμου, κατόπιν σαμποτέρ και κατασκόπου, βοήθησε πολλούς βρετανούς στρατιώτες και Εβραίους να κρυφτούν και να διαφύγουν. Μέχρι το 1943, η Γκεστάπο την είχε κατατάξει στην κορυφή της λίστας των καταζητούμενων επικηρύσσοντάς την με 5 εκατομμύρια φράγκα. «La Souris Blanche» την αποκαλούσαν, «Το Λευκό Ποντίκι», διότι όπως λέει ο βιογράφος της Πίτερ Φιτζσίμονς, «κάθε φορά που την στρίμωχναν στη γωνία, εκείνη κατόρθωνε να διαφεύγει. Επαιξε ρόλο και το ότι ήταν μια πανέμορφη γυναίκα. Οι Γερμανοί αναζητούσαν κάποιον σαν αυτούς: έναν επιθετικό άνδρα με όπλα». Ο σύζυγός της φοβόταν για τη ζωή της και όταν κάποιος πρόδωσε στους Γερμανούς το δίκτυο της Αντίστασης στο οποίο συμμετείχαν την προέτρεψε να φύγει. «Ο Ανρί μου είπε, "πρέπει να φύγεις". Θυμάμαι ότι βγήκα από την πόρτα λέγοντας πως πάω να κάνω μερικά ψώνια, και θα επιστρέψω σύντομα. Εφυγα και δεν τον ξαναείδα ποτέ» διηγιόταν η Γουέικ. Κατάφερε να φτάσει μέσω Ισπανίας στο Λονδίνο. Ο Φιοκά όμως συνελήφθη, βασανίστηκε και εκτελέστηκε από τη Γκεστάπο τον Οκτώβριο του 1943. Η σύζυγός του πληροφορήθηκε το τέλος του μετά τη λήξη του πολέμου. Στο Λονδίνο, εκπαιδεύτηκε από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες στην κατασκοπεία και το σαμποτάζ. Επέστρεψε στην κατεχόμενη Γαλλία τον Απρίλιο του 1944, πέφτοντας με αλεξίπτωτο στην Οβέρνη. Εγινε σύνδεσμος ανάμεσα στο Λονδίνο και την τοπική ομάδα των Μακί, ανέλαβε ρόλο συντονιστή της Αντίστασης πριν από την Απόβαση στη Νορμανδία. Η γενναιότητά της έγινε θρύλος, μια φορά σκότωσε έναν φρουρό των Ες Ες με γυμνά χέρια, μια άλλη αναγκάστηκε να διανύσει με ποδήλατο απόσταση 800 χιλιομέτρων, περνώντας μέσα από γερμανικά φυλάκια, προκειμένου να παραδώσει κάποιους κωδικούς. Μετά τον πόλεμο η Γουέικ τιμήθηκε για τη δράση της, ξαναπαντρεύτηκε, επέστρεψε στην Αυστραλία, ξαναγύρισε στο Λονδίνο… «Η ελευθερία», είπε σε μια από τις πολλές συνεντεύξεις της, «είναι το μόνο πράγμα για το οποίο αξίζει να ζει κανείς». Πώς έγινε θρύλος Το μυθιστόρημα. Η ιστορία και τα ανδραγαθήματα της Νάνσι Γουέικ ενέπνευσαν τον Σεμπάστιαν Φοκς να γράψει το 1999 το βιβλίο (μπεστ σέλερ) «Σάρλοτ Γκρέι» (κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Ωκεανίδα). Η ταινία. Το 2001, το «Σάρλοτ Γκρέι» μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, με τον ίδιο τίτλο, με την Κέιτ Μπλάνσετ στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Τα μετάλλια. Η Νάνσι Γουέικ τιμήθηκε στη Γαλλία με την ύψιστη στρατιωτική διάκριση, το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής, τρεις Πολεμικούς Σταυρούς και το Μετάλλιο της Γαλλικής Αντίστασης. Διακρίσεις και μετάλλια έλαβε επίσης από ΗΠΑ, Βρετανία, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία. Η τελευταία επιθυμία. Η Γουέικ άφησε αυστηρές οδηγίες να αποτεφρωθεί στη διάρκεια κλειστής τελετής και η τέφρα της να διασκορπιστεί στο Μοντλισόν της Κεντρικής Γαλλίας, εκεί όπου το 1944 είχε συμμετάσχει σε μια ηρωική επίθεση εναντίον του αρχηγείου της Γκεστάπο.
Η τελευταία επιθυμία. Η Γουέικ άφησε αυστηρές οδηγίες να αποτεφρωθεί στη διάρκεια κλειστής τελετής και η τέφρα της να διασκορπιστεί στο Μοντλισόν της Κεντρικής Γαλλίας, εκεί όπου το 1944 είχε συμμετάσχει σε μια ηρωική επίθεση εναντίον του αρχηγείου της Γκεστάπο. "΄Ορθια" στην ψυχή, ως στο τέλος. Αθάνατη!
Από τις αρχές Σεπτεμβρίου αναλαμβάνει καθήκοντα η ομάδα δράσης (task force) που συνέστησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να υποστηρίξει με τεχνική βοήθεια την Ελλάδα στην εφαρμογή του Μνημονίου, ενώ ως το τέλος Οκτωβρίου θα υποβάλει και την πρώτη έκθεσή της. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με χθεσινή σχετική ανακοίνωσή της επιχειρεί να καθησυχάσει τους φόβους ότι η ομάδα θα παρεμβαίνει στο έργο της κυβέρνησης και υποστηρίζει ότι «δεν θα είναι επιθεωρητές ούτε ελεγκτές και σε καμία περίπτωση δεν θα ασκούν καθήκοντα που ανήκουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα της ελληνικής κυβέρνησης και διοίκησης». Ξεκαθαρίζει, εξάλλου, ότι το κόστος για την Ελλάδα θα είναι μηδενικό. «Η ομάδα δράσης έχει μόνο συμβουλευτικό ρόλο» υποστηρίζει η Κομισιόν στην ανακοίνωσή της. Η ομάδα θα εκδίδει τριμηνιαίες εκθέσεις και η πρώτη της θα αφορά την επιτάχυνση της απορροφητικότητας των ευρωπαϊκών πόρων. Ωστόσο, όπως προκύπτει από την ανακοίνωση, ο ρόλος της ομάδας δράσης περιλαμβάνει και την παροχή τεχνικής βοήθειας για την εφαρμογή του Μνημονίου. Πάντως, διευκρινίζεται ότι η εφαρμογή του προγράμματος θα εξακολουθήσει να ελέγχεται από την τρόικα. Οπως αναφέρει η Κομισιόν, η ομάδα δράσης θα αποτελείται από μια ομάδα συντονισμού και από εμπειρογνώμονες που θα εργάζονται επιτόπου (π.χ. στα υπουργεία) πάνω σε συγκεκριμένα έργα και θέματα, τα οποία θα ορίζουν οι ελληνικές αρχές. Επικεφαλής θα είναι ο Χορστ Ράιχενμπαχ με μακρά εμπειρία ως αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και πρώην γενικός διευθυντής της Επιτροπής. Τα υπόλοιπα μέλη θα είναι στελέχη της Επιτροπής και αποσπασμένοι εθνικοί εμπειρογνώμονες. Αμάν και πότε να έρθουν οι άνθρωποι, μπας και μαζευτούνε λίγο τα ...εθνικά λαμόγια. ΄Ισως πάει και κανένας φυλακή. ' Ετσι, "για την τιμή των όπλων", ρε γαμώτο! ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ Ο.Ε.Κ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ανησυχία ενός 24χρονου
Αλέξης Καραϊσκάκης-Νάστος
Πρόβλημα πολιτισμού. Πρόβλημα σεβασμού. Πρόβλημα ηθών και αξιών... Θεωρίες συνωμοσίας οι οποίες λαμβάνουν χώρο και χρόνο σε εποχές που ούτε χρόνος ούτε χώρος υπάρχει. Δυστυχώς ούτε χρόνος για απόδοση ευθυνών υπάρχει, ούτε χρόνος για αναστολή μοναδικών αποφάσεων, και μοναδικών όχι λόγω της ποιότητάς τους αλλά λόγω της κρισιμότητας της ελληνικής οικονομικής κατάστασης. Είμαστε υπόδουλοι διεθνών κατευθυντηρίων, λένε πολλοί, αυτοί οι πολλοί όμως δεν έχουν καταλάβει πως η Ελλάδα ανήκει σε μια κοινωνία, μια διεθνή κοινωνία την οποία οι εκάστοτε κυβερνήσεις τις οποίες ο ελληνικός λαός εξέλεξε δεν σεβάστηκαν, όπως ακριβώς σε μια μικρότερη κλίμακα οι έλληνες πολίτες δεν σέβονται τους συμπολίτες τους και την κοινωνία τους. Μέρος της κοινωνίας αυτής είναι και οι αστυνομικοί και οι ειρηνικοί διαδηλωτές και οι κουκουλοφόροι, όλοι εκπαιδευμένοι σε ελληνικά σχολεία και πανεπιστήμια. Το να αλλάξει το ελληνικό κοινωνικοπολιτικό πρόσωπο δεν είναι έργο ενός μεσοπρόθεσμου οικονομικού προγράμματος ή οποιασδήποτε οικονομικής λύσης, όσο αναγκαία κι αν είναι αυτή, αλλά μιας απόφασης η οποία θα αλλάξει ριζικά την προσέγγιση της γνώσης, της παιδείας, του πολιτισμού. Η ελληνική κοινωνία δεν έχει καταλάβει κατά ένα μεγάλο μέρος της πως η σχέση «πτυχιούχος ίσον μορφωμένος» δεν είναι αναγκαία και ικανή αλλά μάλλον σπανίως ισχύουσα. Η ισοπέδωση των ουσιαστικών προσόντων και ταλέντων του καθενός από τα μέλη της ελληνικής κοινωνίας έχει οδηγήσει στη γενικότερη μετριότητα. Η σιωπηλή αυτοκριτική του καθενός σε μια κρίσιμη και δύσκολη εποχή όπως η σημερινή, απ' ό,τι φαίνεται, δεν είναι εύκολη. Πόσοι από αυτούς που φωνάζουν στον βωμό της δημοκρατίας και της διαφάνειας έχουν αυθαιρετήσει ως μονάδες, φοροδιαφεύγοντας έστω και λίγο ή επεκτείνοντας τα σπίτια τους με τα υπέροχης αρχιτεκτονικής σαλονομπάλκονα; Η ερώτηση είναι προφανώς ρητορική... Χρόνος για χάσιμο δυστυχώς δεν υπάρχει και πολλοί δεν το έχουν καταλάβει, δρώντας λες και το ελληνικό ζήτημα του 2011 είναι μια λεπτομέρεια. Η πολιτική λοιπόν παιδεία για την οποία τόσο πολύ περηφανεύεται η γενιά του Πολυτεχνείου έχει εκφυλιστεί. Η πολιτική, δε, παιδεία την οποία διεκδικεί η πολιτική νεολαία ως κληροδότημα της παραπάνω γενιάς είναι ανύπαρκτη και προκλητική καθώς η πολιτική πρόοδος αντιτίθεται στον κομματικό αταβισμό.Είμαι 24 χρονών και δεν ανησυχώ για το μέλλον της γενιάς μου, αλλά για αυτό των παιδιών μας. Καθημερινά βλέπω νέο κόσμο να απορεί πώς θα σωθεί ο ίδιος διά της αρπαγής και της νεοελληνικής καιροσκοπικής μεθόδου, προσπαθώντας να ξεζουμίσει προς προσωπικό όφελος την κάθε ατέλεια της ελληνικής πραγματικότητας. Μέχρι πού πρέπει να φτάσουμε για να σοβαρευτούμε; "Η σιωπηλή αυτοκριτική του καθενός σε μια κρίσιμη και δύσκολη εποχή όπως η σημερινή, απ' ό,τι φαίνεται, δεν είναι εύκολη. Πόσοι από αυτούς που φωνάζουν στον βωμό της δημοκρατίας και της διαφάνειας έχουν αυθαιρετήσει ως μονάδες, φοροδιαφεύγοντας έστω και λίγο ή επεκτείνοντας τα σπίτια τους με τα υπέροχης αρχιτεκτονικής σαλονομπάλκονα;""Γεια στο στόμα σου", φιλαράκο. Αρχίζουν σιγά-σιγά και οι ΄Ελληνες, ως μονάδες, να απομακρύνονται από την ανθρωπόμαζα. Πόσο,όμως, θα διαρκέσει η απομαζικοποίηση ; Θα αργήσει ο ΄Ελληνας να σταθεί ως Πολίτης και όχι ως οπαδός;
|
