(Δημοσιεύτηκε στην ΙSTORIKI DIMOSIOGRAFIA  στις  6-3-2012)

  “ Σε επίπεδα ρεκόρ η ανεργία στην Ελλάδα.Το 42% των καταστημάτων στη Σταδίου έβαλαν λουκέτο” (ΜΜΕ)

Παραμύθια. Να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Με την οικονομική κρίση η “ανεργία” αυξήθηκε κατακόρυφα, μας λένε. Αλλά, ποια ανεργία ακριβώς; Για να δούμε την πραγματικότητα, έτσι όπως δεν τη δίνει η “βιομηχανία ενημέρωσης”.

Ισχυρό πλήγμα δέχτηκε  ΚΥΡΙΩΣ η παραοικονομία, δηλαδή οι “αεριτζήδικες-παρασιτικές" δουλειές και όσες είχαν ως αντικείμενο το εμπόριο καταναλωτικών αγαθών. Παράδειγμα: Αν πάρει κανείς και περπατήσει έναν εμπορικό δρόμο σε οποιαδήποτε πόλη της χώρας (Σταδίου για παράδειγμα), θα διαπιστώσει πως από τα 10 μαγαζιά, τα 9 είναι... άχρηστα και πολλά απ΄αυτά συνδέονται κυρίως με τις ανάγκες της γυναίκας -εμπόρευμα. Καταστήματα (και μάλιστα πολυτελή τα περισσότερα) καλλυντικών, φαρμακείων-καλλυντικών, παπουτσιών ,ρούχων-εσωρούχων, κοσμημάτων, διακόσμησης, επίπλων, κινητής τηλεφωνίας ,τράπεζες, εκθέσεις αυτοκινήτων, καφετέριες  κ.λπ. Αυτές οι επιχειρήσεις, φυσικά, απασχολούσαν “εργαζόμενους” και ανθούσαν από την άρρωστη νοοτροπία του κόσμου να “καταναλώνει” άχρηστα στην πραγματικότητα προϊόντα, που ικανοποιούν τη ματαιοδοξία, τις τεχνητές ανάγκες ομορφιάς-εμφάνισης,το σεξισμό και τα γνωστά και χιλιοειπωμένα περί καταναλωτικής μανίας της ανθρωπόμαζας, που τη καλλιεργούν ,τη συντηρούν και την εκμεταλλεύονται οι χειρότεροι εκπρόσωποι της οικονομίας της “αγοράς”.

Τώρα, με την "κρίση", οι συνηθισμένοι στο εύκολο -αδούλευτο χρήμα ΄Ελληνες, αδυνατούν πλέον να το ξοδεύουν σ΄αυτές τις “αγορές” , αφού ξύπνησαν οι Ευρωπαίοι και δεν το διαθέτουν πια αφειδώς και ανεξέλεγκτο, όπως παλιά και ταυτόχρονα έκλεισε και η... στρόφυγγα παροχής “θαλασσοδανείων” από τις τράπεζες. ΄Ετσι, τα μαγαζιά της απάτης και της εκμετάλλευσης της ανοησίας -καταναλωτικής νοοτροπίας μιας μεγάλης μερίδας του πληθυσμού, έμειναν χωρίς πελάτες, επομένως χωρίς “χοντρά” κέρδη και οι “έμποροι” προτίμησαν να τα κλείσουν. Αποτέλεσμα, να μείνει “΄άνεργο” ένα ευάριθμο μέρος του πληθυσμού, που πρόσφερε τις υπηρεσίες του σε τέτοιες άχρηστες (και επιβλαβείς) επιχειρήσεις, εκείνοι, δηλαδή, που καμιά σχέση δεν είχαν με εργασία που αφορούσε την παραγωγή για κατανάλωση προϊόντων, απαραίτητων στην κάλυψη των πραγματικών αναγκών του αγοραστικού “κοινού”. Από κοντά, έχασαν τα “χρυσά” ενοίκια και οι ιδιοκτήτες που νοίκιαζαν σε "τρελές" τιμές τα μαγαζιά τους στους εμπόρους,οι βιοτεχνίες-βιομηχανίες που τους πομήθευαν το άχρηστο αυτό "εμπόρευμα" και πάει... λέοντας. (Αυτού του είδους η "αγορά" είναι σαν τον “πόντο. Λίγο μετά, ξηλώνεται όλη η κάλτσα).

Από την άλλη,όμως, κανένα σοβαρό μαγαζί, ούτε έκλεισε ούτε κινδυνεύει να χάσει πελάτες. Σουπερμάρκετ, φούρνοι, χασάπικα, λαϊκές αγορές αλλά και βιοτεχνίες-βιομηχανίες κατασκευής ειδών ένδυσης, υπόδησης κ.λπ, που δεν στοχεύουν σε πελάτες- “ψώνια” ( δε... βολεύονται παρά μόνο σε μάρκες), αλλά λειτουργούν για να καλύπτουν τις βασικές ανάγκες του πληθυσμού, δουλεύουν και θα δουλεύουν μια χαρά .

Για να μη μιλήσουμε για τον πληθυσμό που εξασφαλίζει τον “επηετανό βίο” (κατά Ησίοδο) με τα χεράκια του από τη “γης” (γεωργοί, κτηνοτρόφοι), όσοι δεν περιμένουν να κλέβουν τις επιδοτήσεις της Ε.Ε, να εκβιάζουν, κλείνοντας δρόμους με τα τρακτέρ -τανκς ή να περνάνε διπλο-τριπλο-ζύγι το μπαμπάκι-χρυσάφι στους συνεταιρισμούς, αυτοί κι αν δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Και “ψωμί” άφθονο θα  τρώνε πάντα και προπαντός καθαρό και βγαλμένο από τα ευλογημένα χεράκια τους.

Γι΄αυτό, ας μη λυπάτε κανείς τους άεργους, άνεργους, που μυξοκλαίνε. Είναι τεμπέληδες και αν πεινάνε είναι, γιατί δεν μπορούν αυτοί ("υψηλού" επιπέδου ανθρωπόμαζα) να ασχολούνται με τη γη και άλλες... παρακατιανές δουλειές.

“Ουδεν κακόν αμιγές καλού”,φίλοι. Η “κρίση”,το έχουμε ξαναπεί, ήταν η καλύτερη ευκαιρία να μπουν κάποια (πολλά) πράγματα στη θέση τους. Και πρώτα απ΄όλα, να "πέσει η μύτη" των Ελληνάρων, να "φάει η μούρη τους χώμα", που "είχαν πάρει ψηλά τον αμανέ" και ζούσαν τόσα χρόνια παρασιτικά, κλέβοντας και κοροϊδεύοντας την... υφήλιο ολόκληρη.