1. "MIA FOTOGRAFIA, HILIES LEXIS"

                  " ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΕΥΡΩΠΑIΩΝ"                      

                              "ΣΥΝ.ΕΥΡΩ"

                                                           24-11-2012

΄Η θα μπορούσε με λιγότερα λόγια να το πει ο  Σίμος:  Η βλακεία είναι γενικώς (και αποδεδειγμένως) αήττητη. Γι΄αυτό, όχι απλά "δεν καταλαβαίνει ο Τσίπρας τί συμβαίνει" ,αλλά δεν καταλαβαίνει...θεό!

Τί να λέμε τώρα.

                                                                                         23-11-2012

                                "  ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤ. ΡΟΥΠΑΚΙΩΤΗ

Καλύτερο... φαγητό, βιβλιοθήκη και προαυλισμό ζήτησε ο Γιωτόπουλος

Καλύτερο φαγητό, βιβλιοθήκη και να προαυλίζεται με τους άλλους κρατουμένους ζήτησε από τον υπουργό Δικαιοσύνης, Αντώνη Ρουπακιώτη, ο καταδικασθείς για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση «17η Νοέμβρη», Αλέξανδρος Γιωτόπουλος. Ο κ. Ρουπακιώτης επισκέφτηκε τις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, την ειδική πτέρυγα όπου κρατούνται τα μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη», τις γυναικείες φυλακές στον Ελαιώνα Θηβών και το Κέντρο Αποκατάστασης Τοξικομανών Κρατουμένων." (ΜΜΕ)

 Είναι ώρα, όπως έχουμε ξαναγράψει εδώ, να προετοιμάσει η πολιτεία το νομικό πλαίσιο ,αλλά και  την "κοινή γνώμη" για την αμνήστευση των εγκλημάτων (παροχή αμνηστίας) των μελών της 17Ν και την αποφυλάκιση των κρατουμένων, αφού είναι "ηλίου φαεινότερο" πως τα εγκλήματα αυτά  για τα οποία καταδικάστηκαν είναι πολιτικά.

Και ζητάμε εμείς την αμνήστευση, που είμαστε κατά του λεγόμενου "ένοπλου λαϊκού αγώνα","αντάρτικου πόλεων"  ή, όπως αλλιώς αποκαλούν αυτού του είδους την τρομοκρατία οι θιασώτες της.  Ειδικά ο Σάββας Ξηρός, για τον οποίο έχουμε αποκαλύψει σε προηγούμενες "σελίδες" μας  πως πάσχει από "σκλήρυνση κατά πλάκας", έπρεπε προ πολλού να έχει αποφυλακιστεί. Μετά από αυτόν, έχουν σιγά-σιγά σειρά να αποφυλακιστούν και τα υπόλοιπα μέλη της 17 Ν. Η λεγόμενη "δημοκρατία" είναι μακρόθυμη και αν  διαφοροποιείται σε κάτι από τα άλλα πολιτεύματα ,είναι  αυτό: Δεν εκδικείται. Δεν τιμωρεί. Κολάζει.

Και ακόμα κάτι: Με την ευκαιρία αυτή της συνάντησης  των "εγκλείστων" της 17 Ν με τον υπουργό δικαιοσύνης, μήπως ήρθε η ώρα κάποιο από τα "κορυφαία" μέλη να αποφασίσει  να γράψει ένα βιβλίο και να αποκαλύψει λεπτομέρειες από την πολύχρονη δράση της οργάνωσης; ΄Οπως για παράδειγμα: 

1. Πώς οι "πιτσιρικάδες" κατάφεραν τελικά να "εκπαραθυρώσουν" και να περιθωριοποιήσουν τους " γέροντες" (τα πρώτα μέλη της οργάνωσης); Επειδή εκείνη η ομάδα ήταν ολιγομελής και χαλαρά συνδεδεμένα τα μέλη της; ΄Η μήπως καταλυτική ήταν  η συμβολή του Γιωτόπουλου προς την κατεύθυνση της απομόνωσης των άλλων "συντρόφων" του και της συνοδοιπορίας του πλέον με τον Κουφοντίνα, Ξηρούς, Τζωρτζάτο και λοιπούς " νέους";

2.Ποιος πρότεινε την εκτέλεση Μπακογιάννη ,ο οποίος δεν ήταν δα και  κανένας "πολιτικός" εμβέλειας, ούτε κουβαλούσε τόσο σοβαρές "αμαρτίες", όσες άλλοι πολιτικοί εκείνης της εποχής. Γιατί επιλέχτηκε ο Μπακογιάνης; Και πώς συμφώνησαν όλα τα υπόλοιπα μέλη της οργάνωσης με αυτή την πρόταση ,χωρίς έστω και ένας να διαχωρίσει τη θέση του και να αποχωρήσει;  ΄Ηταν, μήπως, κάποιο "συμβόλαιο θανάτου" η δολοφονία Μπακογιάννη; Αλλιώς, δεν εξηγείται πώς ανάμεσα σε τόσους πολιτικούς ο "κλήρος πέφτει"  να εκτελεστεί ο γαμπρός Μητσοτάκη και την "επομένη" , ο μεν Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κάνει τη μεγάλη έκπληξη και  γίνεται πρωθυπουργός της Ελλάδας η δε σύζυγος Μπακογιάννη εκμεταλλεύεται στο έπακρο τη συγκινησιακή φόρτιση του κόσμου, εξαιτίας αυτής της δολοφονίας και ανεβαίνει το ένα μετά το άλλο τα σκαλιά της κομματικής ιεραρχίας ,για να καθιερωθεί ως πρωτοκλασσάτο στέλεχος της  Ν.Δ ,προαλειφόμενη ακόμα και για πρωθυπουργός;

3.Πώς έγινε εκείνο το μοιραίο βράδυ της 29ης Ιουνίου 2002 και  έσκασε η βόμβα στα χέρια του Σάββα; Από λάθος στη συνδεσμολογία μάλλον είναι πολύ δύσκολο να το πιστέψει κανείς, δοθέντος πως οι  βομβιστές δεν ήταν "χτεσινοί".Φτιάχνανε βόμβες επί συναπτά έτη.΄Ηταν, μήπως, η βόμβα από πριν "πειραγμένη"; Κι αν αυτό είναι αλήθεια, σημαίνει πως οι ξένες υπηρεσίες (οι Εγγλέζοι περισσότερο), είχαν εντοπίσει τη γιάφκα της οδού Πάτμου και απλά έστησαν την παγίδα της "πειραγμένης" βόμβας, για να βάλουν στο χέρι και τα άλλα μέλη της 17 Ν; Αλλιώς ήταν δύσκολο να τους πιάσουν ,λόγω της συνωμοτικότητα που διακρίνει τα μέλη τέτοιων οργανωσεων. Αν συλαμμβανόταν ένας υπό κανονικές συνθήκες,δύσκολα θα "έδινε" τους συντρόφους του. Και γιατί ο Κουφοντίνας εγκατέλειψε το σύντροφο και φίλο του βαριά τραυματισμένο και μάλιστα με ένα όπλο "καμμένο" και την αρμαθιά των κλειδών της γιάφκας;Δεν ήξερε πως πολύ γρήγορα θα είχε ταυτοποιηθεί ο τραυματίας και, ως ανίκανος να αντιδράσει, θα μπορούσαν να τον κάνουν "φυτό" στο νοσοκομείο, για να "κελαηδήσει" καθαρά και ξάστερα περί "πάντων και πασών";΄Ενας Κουφοντίνας με τέτοια εμπειρία σε αυτό το χώρο έκανε ένα τόσο τραγικό λάθος;

΄Ολα αυτά και πολλά άλλα, κάποιος οφείλει να μας τα εξηγήσει.Η Ιστορία πρέπει να μαθαίνει επακριβώς ακόμα και τις λεπτομέρειες των ιστορικών γεγονότων (μικρών ή μεγάλων), για να είναι σε θέση να αποδίδει "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι  και τα του Θεού τω Θεώ". 

_________________________________________________________________________________________________ 

Με σχεδόν 1,4 δισεκατομμύρια κατοίκους, η Κίνα είναι η χώρα με τον μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο. Και όπως είναι λογικό, η στέγαση όλων αυτών είναι δύσκολη υπόθεση.

Read more: http://www.newsbomb.gr/diethnh/story/255150/tha-prepei-na-einai-dyskolo-na-zei-kaneis-me-tosoys-geitones-pics#ixzz2CyieEHg0

Με σχεδόν 1,4 δισεκατομμύρια κατοίκους, η Κίνα είναι η χώρα με τον μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο. Και όπως είναι λογικό, η στέγαση όλων αυτών είναι δύσκολη υπόθεση.

Read more: http://www.newsbomb.gr/diethnh/story/255150/tha-prepei-na-einai-dyskolo-na-zei-kaneis-me-tosoys-geitones-pics#ixzz2CyieEH

Σειρά τώρα έχουν οι "πολιτικοί" να κάνουν τους Βαξεβάνηδες  με τις διάφορες λίστες εκείνων που έβγαλαν λεφτά στο εξωτερικό. Δε λέμε, να τα μάθουμε κι αυτά τα ονόματα, αν και ουδεμία περαιτέρω χρησιμότητα εξυπηρετούν, πέραν του... εντυπωσιαμού και του κουτσομπολιού.

Την τεράστια λίστα των εκατομμυρίων Ελλήνων φοροφυγάδων θα μας τη δώσει κανείς  να τη δημοσιεύσουμε; Εκεί είναι το "ψητό", τα πολλά (κλεμμένα) λεφτά. Αν αυτά τα λαμόγια πλήρωναν κανονικά τους φόρους τους τόσα χρόνια,όπως κάνουμε κάποιοι από μας τους " αφελείς", σήμερα δε θα είμαστε υποχρεωμένοι, εξαιτίας τους να βιώνουμε αυτό το δράμα, που ζει η χώρα εδώ και 4 χρόνια.

Αληταριό! Και μιλάμε για μεγάλη...λίστα τέτοιων Ελλήνων. Οι περισσότεροι ΄Ελληνες θα διάβαζαν εκεί τα ονόματά τους, αν ποτέ έβλεπε το φως της δημοσιότητας αυτός ο κατάλογος.

                                                20-11-2012

"Εφυγε ο Χρόνης Μίσσιος

Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών ο συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος. Νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσηλευτήριο της Αθήνας ενώ «πάλεψε» με τον καρκίνο αρκετά χρόνια." (ΜΜΕ)

 (Βιογραφικά-συνέντευξη στην ενότητα   ETSI TA "VLEPOUN" ALLI)

 ________________________________________________

2. "DROMENA" EDO KE PARAPERA

     OLOS O KOSMOS MIA AVLI

                                                         24-11-2012

                                              22-11-2012

Τραγικές διαστάσεις λαμβάνει το φαινόμενο των αυτοκτονιών στην Ελλάδα της κρίσης καθώς σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη κατά την περίοδο 1.1.2009 - 28.8.2012 οι τελεσθείσες αυτοκτονίες και οι απόπειρες ανήλθαν σε 3.124 πανελλαδικά." (ΜΜΕ)

 Σίγουρα ο αριθμός είναι υψηλός. Αλλά, για να μη δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις, καλό θα ήταν να γνωρίζαμε και τις στατιστικές  άλλων τριετιών, για να είναι ασφαλής η αύγκριση και ενδεικτικά τα αποτελέσματα.

                                                20-11-202

"Πρώτο κόμμα με 22,3% έναντι 20,1% της Νέας Δημοκρατίας εμφανίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ σε νέα δημοσκόπηση. Ακολουθεί με 10,3% η Χρυσή Αυγή.

Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της GPO, η οποία διεξήχθη για λογαριασμό της εκπομπής «Ανατροπή», τα ποσοστά των κομμάτων αναλυτικά είναι τα εξής:

ΣΥΡΙΖΑ-22,3%

Νέα Δημοκρατία-20,1%

Χρυσή Αυγή-10,3%

ΠΑΣΟΚ -7,5%

Ανεξάρτητοι Έλληνες-6,5%

ΔΗΜ.ΑΡ. -5%

ΚΚΕ -4,6%

Επίσης το 4,4% δήλωσε άλλο κόμμα, το 9,1% Λευκό/Άκυρο και το 10,2% είναι αδιευκρίνιστη ψήφος.

Το να λέμε τα ίδια και τα ίδια,πως δηλαδή οι δημοσκοπήσεις ,που παρουσιάζουν τα ΜΜΕ και (τάχα μου) διενεργούνται από ...εξειδικευμένες εταιρίες δημοσκοπήσεων, είναι στημένες και εξωπραγματικές, καταντάει κουραστικό . Βέβαια, από την άλλη, έχει και τα “συν” του όλος αυτός ο “τζερτζελές” , γιατί βγάζει πολύ γέλιο η ανοησία,που διακρίνει τις μαϊμουδέ αυτές  "έρευενες".

Τελευαταία...επιχείρηση εξαπάτησης του κόσμου, η “δημοσκόπηση” για το ΜΕGA τούτη τη φορά (συγκεκριμένα για το γνωστό και "μη εξαιρετέο" μεγαλοδημοσιογράφο Ι.Κ Πρετεντέρη), που δίνει ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑ τον ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια στιγμή, βέβαια, στο ίδιο κείμενο (επί του “δια ταύτα”) παραδέχονται και τούτοι, έστω και δια της... αντιφατικής επιβεβαίωσης, πως ΠΡΩΤΟ “ΚΟΜΜΑ” στην ουσία είναι και πάλι εκείνο, που δεν...συμπεριλαμβάνεται στα υπάρχοντα εληνικά κόμματα .Η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος με σταράτες κουβέντες, δε θέλει να δει ούτε ζωγραφιστούς τους υπάρχοντες κομματικούς σχηματισμούς, πόσο μάλλον να τους ψηφίσει.

Μερικές άλλες παρατηρήσεις τώρα στη συγκεκριμένη “δημοσκόπηση” που βγάζουν “οφ"  και δια γυμνού οφθαλμού όλα τα συμπεράσματά της:

Αν συγκρίνουμε μεταξύ τους τα...πονήματα όλων των άλλων πρόσφατων ερευνών, διαπιστώνουμε το εξής παράλογο και αντιφατικό συμπέρασμα: Τα μεν ποσοστά των περισσότερων κομμάτων ,παραμένουν σχεδόν σταθερά, εκείνα, όμως, της Χ.Α, εκτινάσσονται μέχρι και στο 13% ,ανάλογα με τις...προκρούστειες ορέξεις της  εφημερίδας ή του καναλιού που παραγγέλει  αυτές τις "έρευνες"-πυροτεχνήματα.

Να το διευκρινίσουμε για πολλοστή φορά:.Το ελληνικό εκλογικό σώμα έχει συγκεριμένη “ ταυτότητα” συμπεριφοράς. Δηλαδή. Δεν παρατηρούνται μετακινήσεις ψηφοφόρων από το ένα άκρο στο άλλο.Για παράδειγμα: Μετακίνηση από το ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ νοείται. Ακόμα και από ΚΚΕ στο ΣΥΡΙΖΑ. Από τη Ν.Δ προς τους Α.Ε ή ακόμα και προς τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ,το ίδιο. Αλλά μετακίνση στους ΝΕΟ-ΝΑΖΙ οπαδού του ΚΚΕ, ΠΑΣΟΚ ,ΔΗΜΑΡ,ΣΥΡΙΖΑ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ. Από πού στο καλό, λοιπόν ,πήρε..ψήφους ο Μιχαλολιάκος και το κόμμα του κατατάχτηκε... τρίτο, όταν τα ποσοστά των (λιγότερο ή περισσότερο) συγγενών, ιδεολογικά κομμάτων, παραμένουν σχεδόν στα ίδια επίπεδα; Από τη “δεξαμενή”  "ΑΠΟΧΗ-ΑΚΥΡΑ-ΛΕΥΚΑ" ούτε “κουκί” δεν υπάρχει περίπτωση να προστεθεί όχι μόνο στις ψήφους του κόμματος των Νεο-Ναζί, αλλά ούτε σε κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα. Το μήνυμα, ειδικά της ΑΠΟΧΗΣ, είναι "λαλίστατο". Κραυγάζει πως κανένας από τους υπάρχοντες κομματικούς σχηματισμούς δεν ανταποκρίνεται στα ιδεολογικο-πολιτικά ζητούμενα εκείνων που απέχουν από τις κάλπες. Εξηγήσαμε αναλυτικά όλους αυτούς τους λόγους στην προηγούμενη δημοσίευση της δικής μας έρευνας-δημοσκόπησης του Σεπτεμβρίου 2012 και δε θα τους επαναλάβουμε.

"Μέgα" ψέμα, λοιπόν και  καλοστημένη απάτ,η όσα πάλι μας πλασσάρουν ως...έρευνα . Και για να τελειώνουμε: Τα σημερινά ποσοστά του ελληνικού, εκλογικού κόμματος ,όπως έχουμε αναλύσει άλλες φορές σε σχετικά κείμενά μας, κατανέμονται ως εξής στους δύο μεγάλους πολιτικούς συνασπισμούς που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη χώρα:

1.ΑΠΟΧΗ-ΛΕΥΚΑ-ΑΚΥΡΑ (Α.Λ.Α) : 36 % του εκλογικού σώματος.

2. ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ (Σ.ΕΘ.ΕΝ.Το υπό σύσταση ,δηλαδή, κόμμα του Σαμαρά, Βενιζέλου,Κουβέλη): 38% του εκλογικού σώματος

Αυτά τα ποσοστά σε πραγματικούς αριθμούς (“ψυχές” ) μεταφρράζονται: (στρογγυλοποιημένα): 1.Α.Λ.Α= 3.500.000. 2 .Σ.ΕΘ.ΕΝ. =3.700.000. 3. ΛΟΙΠΑ ΚΟΜΜΑΤΑ =2. 600.000

"Διαβάζοντας"  μέσα από τους "αριθμούς"  τον παραπάνω πίνακα ,συμπεραίνομε πως ως σύνολο  Α.Λ. Α- Σ.ΕΘ.ΕΝ εκφράζουν περισσότερους από 7.000.000 πολίτες που είναι "ευρωπαϊστές". Η συντριπτική πλειοψηφία, δηλαδή, των Ελλήνων ενηλίκων. Στην απόφασή τους, όμως, αυτή "ασελγούν" ανερυθρίαστα ο ΣΥΡΙΖΑ και οι υπόλοιποι "καχεκτικοί" κομματικοί σχηματισμοί.

3.  ETSI TA "VLEPOUN" ALLI

Τελικά είχε δίκιο ο Στάλιν!

Ανάμεσα στα εγκλήματα που έκανε ο πατερούλης της Σοβιετίας Στάλιν (γκούλαγκ, εκτελέσεις, εξαφάνιση κάθε αντιφρονούντος) έκανε και κάτι που δικαιώθηκε πλήρως από την ιστορία.

Κράτησε με πείσμα τη Γερμανία χωρισμένη στα δύο.

Και όσο είχαμε να κάνουμε με Δυτική και Ανατολική Γερμανία δεν υπήρχε μπροστά μας αυτή η υπερδύναμη που καθορίζει πλέον τα πάντα στην Ευρώπη, σαν ένα Τέταρτο Ράιχ. Απλά η σημερινή ραϊχφίρερ Άνγκελα Μέρκελ δεν έχει το μισό μουστάκι, όπως ο τρελαμένος Αδόλφος.

Από εκείνη τη μεγάλη μέρα της πτώσης του τείχους του Βερολίνου πριν 20 περίπου χρόνια εμφανίστηκε το τέρας της σημερινής Γερμανίας, γέννημα-θρέμμα της Αμερικής που νόμιζε ότι έτσι αποκτούσε μία πανίσχυρη οικονομική και στρατιωτική βάση στην Ευρώπη.

Τελικά και οι Αμερικάνοι έπεσαν έξω. Η Γερμανία με ένα λαό που περισσότερο μοιάζει με ατσάλινη μηχανή παρά με ανθρώπινη κοινωνία, στέκεται τώρα απέναντι στην Αμερική σαν αντίπαλο οικονομικό δέος και συμπεριφέρεται σαν ένα νέο ευρωπαϊκό ιμπέριουμ.

Την εποχή που το αμερικανικό κεφάλαιο και οι Νίξον-Ρίγκαν δημιουργούσαν το τέρας της σύγχρονης ενωμένης Γερμανίας, εμείς είχαμε κουρνιάσει –οι ανόητοι- στην αγκαλιά των ΗΠΑ, νομίζοντας ότι θα είχαμε πάντα μία στοργική μανούλα –τρομάρα μας- που θα μας φρόντιζε και θα μας προστάτευε.

Όταν οι Αμερικανοί έπαψαν να μας έχουν ανάγκη για τα γεωπολιτικά και στρατηγικά τους σχέδια (γιατί ακόμα και στα Σκόπια έχουν εγκαταστήσει τις βάσεις τους) μας άφησαν μόνους σαν καλαμιά στον κάμπο. Και μετά ήρθαν οι μέλισσες.

Με τον Σημίτη σε πρώτη φάση και τον Κώστα Καραμανλή στη δεύτερη άρχισαν τα χάδια με τη Γερμανία, ίσως γιατί αυτοί οι δύο δεν είδαν πού πάει το πράγμα. Και το πράγμα πήγε εκεί που ήταν αναπόφευκτο να πάει. Η Γερμανία να γίνει ο γίγαντας της Ευρώπης και να συμπεριφέρεται σήμερα στην Ελλάδα σαν να είμαστε ένα κοτέτσι γεμάτο κουτσουλιές.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αλλάζει; Όσο πλακωνόμαστε μεταξύ μας, όσο έχουμε ικέτες πρωθυπουργούς και όχι μάγκες και όσο οι πολιτικοί μας αρχηγοί πάνω από όλα βάζουν το κόμμα και όχι την Ελλάδα, αυτή η πραγματικότητα δεν αλλάζει με τίποτα.

Θα λέμε πάντα στον κάθε Σόιμπλε «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω, αλλά πριν δώσε μου και κανένα φράγκο να ζήσω μερικές μέρες ακόμα».

Read more: http://www.newsbomb.gr/bloggers/kwstas-chardabellas/story/255727/telika-eihe-dikio-o-stalin#ixzz2D9vxijWk

Τελικά είχε δίκιο ο Στάλιν!

Ανάμεσα στα εγκλήματα που έκανε ο πατερούλης της Σοβιετίας Στάλιν (γκούλαγκ, εκτελέσεις, εξαφάνιση κάθε αντιφρονούντος) έκανε και κάτι που δικαιώθηκε πλήρως από την ιστορία.

Κράτησε με πείσμα τη Γερμανία χωρισμένη στα δύο.

Και όσο είχαμε να κάνουμε με Δυτική και Ανατολική Γερμανία δεν υπήρχε μπροστά μας αυτή η υπερδύναμη που καθορίζει πλέον τα πάντα στην Ευρώπη, σαν ένα Τέταρτο Ράιχ. Απλά η σημερινή ραϊχφίρερ Άνγκελα Μέρκελ δεν έχει το μισό μουστάκι, όπως ο τρελαμένος Αδόλφος.

Από εκείνη τη μεγάλη μέρα της πτώσης του τείχους του Βερολίνου πριν 20 περίπου χρόνια εμφανίστηκε το τέρας της σημερινής Γερμανίας, γέννημα-θρέμμα της Αμερικής που νόμιζε ότι έτσι αποκτούσε μία πανίσχυρη οικονομική και στρατιωτική βάση στην Ευρώπη.

Τελικά και οι Αμερικάνοι έπεσαν έξω. Η Γερμανία με ένα λαό που περισσότερο μοιάζει με ατσάλινη μηχανή παρά με ανθρώπινη κοινωνία, στέκεται τώρα απέναντι στην Αμερική σαν αντίπαλο οικονομικό δέος και συμπεριφέρεται σαν ένα νέο ευρωπαϊκό ιμπέριουμ.

Την εποχή που το αμερικανικό κεφάλαιο και οι Νίξον-Ρίγκαν δημιουργούσαν το τέρας της σύγχρονης ενωμένης Γερμανίας, εμείς είχαμε κουρνιάσει –οι ανόητοι- στην αγκαλιά των ΗΠΑ, νομίζοντας ότι θα είχαμε πάντα μία στοργική μανούλα –τρομάρα μας- που θα μας φρόντιζε και θα μας προστάτευε.

Όταν οι Αμερικανοί έπαψαν να μας έχουν ανάγκη για τα γεωπολιτικά και στρατηγικά τους σχέδια (γιατί ακόμα και στα Σκόπια έχουν εγκαταστήσει τις βάσεις τους) μας άφησαν μόνους σαν καλαμιά στον κάμπο. Και μετά ήρθαν οι μέλισσες.

Με τον Σημίτη σε πρώτη φάση και τον Κώστα Καραμανλή στη δεύτερη άρχισαν τα χάδια με τη Γερμανία, ίσως γιατί αυτοί οι δύο δεν είδαν πού πάει το πράγμα. Και το πράγμα πήγε εκεί που ήταν αναπόφευκτο να πάει. Η Γερμανία να γίνει ο γίγαντας της Ευρώπης και να συμπεριφέρεται σήμερα στην Ελλάδα σαν να είμαστε ένα κοτέτσι γεμάτο κουτσουλιές.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αλλάζει; Όσο πλακωνόμαστε μεταξύ μας, όσο έχουμε ικέτες πρωθυπουργούς και όχι μάγκες και όσο οι πολιτικοί μας αρχηγοί πάνω από όλα βάζουν το κόμμα και όχι την Ελλάδα, αυτή η πραγματικότητα δεν αλλάζει με τίποτα.

Θα λέμε πάντα στον κάθε Σόιμπλε «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω, αλλά πριν δώσε μου και κανένα φράγκο να ζήσω μερικές μέρες ακόμα».

Read more: http://www.newsbomb.gr/bloggers/kwstas-chardabellas/story/255727/telika-eihe-dikio-o-stalin#ixzz2D9vxijWk

Αμετανόητος και πιστός στη θέση του πως «η επανάσταση ήταν ανάγκη» παραμένει ο εκ των πρωτεργατών της χούντας των συνταγματαρχών Στυλιανός Παττακός...

Την και αν πάτησε τα 100 του χρόνια; Οι πεποιθήσεις του παραμένουν ίδιες! Τα πιστεύω του δεν αλλάζουν.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Παραπολιτικά τονίζει πως δεν μετανιώνει για τίποτα «ο στρατιώτης καλύπτει τον σύντροφο του. Εγώ νιώθω ακόμα στρατιώτης και δεν πρόκειται να πω για λάθη. Η επανάσταση ήταν μία αναγκαιότητα για την πατρίδα».

Αναφερόμενος στην παρούσα κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα ο Παττακός υποστηρίζει πως λυπάται που η Ελλάς έφτασε σε αυτό το σημείο και τονίζει πως μόνο ένας τρελός θα μπορέσει να τη σώσει. «Ένας τολμηρός, ζωηρός, τίμιος που θα θελήσει να διορθώσει τις αδικίες και τα ψεύδη και θα μαζέψει τους κουκουλοφόρους», πρόσθεσε.

Φυσικά δεν θα μπορούσε να αφήσει έξω από την κουβέντα τη Χρυσή Αυγή. Μάλιστα αναφέρει, αναπολώντας το παρελθόν επί δικτατορίας, πως «Αν κάποιος κάνει κάτι, αυτός είναι μόνο η Χρυσή Αυγή».

μισῶ γε μέντοι χὤταν ἐν κακοῖσί τις 495

ἁλοὺς ἔπειτα τοῦτο καλλύνειν θέλῃ.

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ Ἀντιγόνη

ΑΣΤΟ, ΜΕΓΑΛΕ,"ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ"  ΓΙΑ ΣΕΝΑ !

Συρία: 40.000 νεκροί στους 20 μήνες της κρίσης

Ωστόσο  σ΄αυτό τον αριθμό δε συμπεριλαμβάνονται χιλιάδες άνθρωποι που εξαφανίστηκαν ενώ κρατούνταν από τις αρχές, ούτε οι νεκροί των «σαμπίχα», της φιλοκαθεστωτικής πολιτοφυλακής της Συρίας.

 

 

22-11-2012

Τουλάχιστον σαράντα χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στη Συρία, από την αρχή των συγκρούσεων εδώ και 20 μήνες, ανάμεσα σε αντικαθεστωτικούς και τις συριακές δυνάμεις ασφαλείας.

Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υποστηρίζει ότι από τις 15 Μαρτίου 2011 έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 28.026 «πολίτες». Στον όρο αυτό εκτός από τους άμαχους περιλαμβάνει και όσους πήραν τα όπλα και πολέμησαν κατά του καθεστώτος Άσαντ.

Ο αριθμός των νεκρών στρατιωτών ανέρχεται σε 10.150 και αυτών που λιποτάκτησαν από τις συριακές ένοπλες δυνάμεις σε 1.379, διευκρίνισε η ΜΚΟ που εδρεύει στο Λονδίνο και υποστηρίζεται από δίκτυο ακτιβιστών και ιατρικών πηγών στα στρατιωτικά και μη νοσοκομεία της χώρας. Το Παρατηρητήριο τονίζει ότι ο απολογισμός του περιλαμβάνει άμαχους, στρατιώτες και αντάρτες.

 Μια ανελέητη σφαγή, μια  τραγωδία, που παρακολουθούμε όλοι μας τόσο καιρό με κομμένη την ανάσα και κανείς τελικά από εκείνους που έχουν τη δύναμη, δεν κάνει κάτι για να σταματήσει η αιματοχυσία.

Και δε φτάνει η Συρία. Ισραήλ και Παλαιστίνη πάνε να ξεκινήσουν νέο κύκλο "λουτρού αίματος". Αν συνεχιστεί αυτό,σε λίγο δε θα προλαβαίνουμε να μετράμε νεκρούς στη Μ.Ανατολή.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΧΡΟΝΗ ΜΙΣΣΙΟΥ

«Να γυρίσουμε στα χωριά μας, να ξαναδεθούμε με τη γη...»

«Η ζωή είναι ένα δώρο που μάς δίνεται άπαξ. Εχει ημερομηνία λήξεως. Και έχουμε το δικαίωμα να τη χαρούμε, να την μοιραστούμε, να δημιουργήσουμε», λέει ο Χρόνης Μίσσιος στο Car & Driver, σε μία συνέντευξη την οποία ασμένως αναδημοσιεύουμε...

Ήταν μια ζεστή μέρα του Ιουλίου με τα τζιτζίκια να έχουν ήδη αρχίσει τo τραγούδι τους, όταν πριν τις 11, χτυπούσα το κουδούνι στην αγροικία του Χρόνη και της Ρηνιώς. Ζούν εκεί, λίγο έξω από το Μικροχώρι Καπανδριτίου, κάτι παραπάνω από ένα τέταρτο του αιώνα. Πίσω από ένα παλιό βυσσινί Niva ξεπρόβαλε ο Χρόνης με βήματα αργά, συνοδευόμενος από επιβλητικό, λευκό, φουντωτά τριχωτό σκύλο. Αργότερα έμαθα ότι ήταν γένους θηλυκού, ονόματι Stormy. Καταιγίδα. Σε αντίθεση με το όνομα της δεν παρατηρούσες κάποια καταιγιστική συμπεριφορά. Στην ίδια περίπου ρότα κινήθηκε και ο βιός του Χρόνη. Μετά από μια τόσο καταιγιστική, πλήρη, ζωή έχεις απέναντι σου έναν άνθρωπο βαθιά ήρεμο, με σπάνιες εμπειρίες, γοητευτικά γερασμένο.

Καλωσόρισε, χαιρέτησα και σε λίγα λεπτά συζητούσαμε στη γωνιά του. Ανάμεσα μας το μικρό του γραφείο. Αριστερά του, ένα ανοικτό παράθυρο που ξεχείλιζε από τους κόκκινους ιβίσκους του Ελληνικού καλοκαιριού. Οι ερωτήσεις μου δεν έχουν τόση σημασία. Στο κείμενο που ακολουθεί, παραθέτονται μοναχά ο δικός του λόγος. Μεστός, καινοτόμος, ενδιαφέρων, ανθρώπινος, αγωνιστικός, ρομαντικός, σπαραξικάρδιος, οπωσδήποτε καταιγιστικός αλλά και αισιόδοξος, παρά το κλίμα της εποχής.

«..Πιστεύαμε, κάποιοι ρομαντικοί, τότε ότι μπορούσαμε να φτιάξουμε κάτι όμορφο, κάτι ιδιαίτερο, αλλά όπως έχει πει ο Δαντών: «τα βήματα της ανθρωπότητας είναι οι ταφόπλακες των ρομαντικών». Ήμαστε, θαρρώ, η τελευταία γενιά των Μοϊκανών, των ρομαντικών. Είχαμε έναν μύθο, πιστεύαμε μια ιδεολογία, για αυτή θυσιάζαμε και τη ζωή μας ακόμα. Για μια καλύτερη ανθρωπότητα, για μια ομορφότερη κοινωνία, όλα τα γνωστά. Ε! αποδείχτηκε ότι το όραμα της ιδανικής κοινωνίας που παλεύαμε δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί, διότι η συνείδηση των ανθρώπων, κι όταν λέω συνείδηση εννοώ παιδεία, βαθιά παιδεία, δεν ήταν στο επίπεδο του πολιτισμού που έπρεπε να δημιουργήσει. Έτσι ξανακαβάλησε η εξουσία και με όλα τα προσχήματα, νόμιμα, ή παράνομα εγκαθίδρυσε ένα καινούργιο καθεστώς, χειρότερο από εκείνο που προϋπήρχε. Αυτό σε παγκόσμιο επίπεδο. Από την Οκτωβριανή επανάσταση, το Βιετναμ, την Κούβα, παντού…»

«…Οι μόνοι από τους επαναστάτες οραματιστές που διέσωσαν την αθωότητα τους είναι εκείνοι που σκοτώθηκαν νωρίς. Από τον Χριστό, τον Γκεβάρα, τον Βελουχιώτη, τον Μπελογιάννη, και τόσους άλλους...»

«..Δεν χάθηκε, δεν υπήρξε ευκαιρία, το '44. Εδώ πάνω έχει ένα ταβερνάκι. Το είχε ένας γέροντας, ο μακαρίτης πια ο Μπάρμπα – Βασίλης. Καθόμαστε μια μέρα και κουβεντιάζαμε. Εγώ αντάρτης, εκείνος στον εθνικό στρατό. Ήταν πολυβολητής. Εκεί που τα πίναμε και τα λέγαμε, αναρωτιόταν τι παραλογισμό ζήσαμε. Γυρνάω και του λέω: «Βασίλη καλά που κράταγες το πολυβόλο σου γερά, γιατί αν είχαμε κερδίσει εμείς θα καταστρέφαμε την Ελλάδα». Έτσι είναι τα πράγματα. Το επίπεδο της καθοδήγησης και του λαού ήταν τέτοιο, που δεν μπορούσε να στηρίξει ένα καινούργιο πολιτισμό, πέρα από το γεγονός ότι οι συνθήκες ήταν τέτοιες, που τι θα γινόμαστε; Μια Βουλγαρία, μια Αλβανία, κάτι τέτοιο…»

«…Μετά τον εμφύλιο η δεξιά κράτησε όλους τους νόμους. Τον 509, το τρίτο ψήφισμα και πίεζε έως εξοντώσεως την αριστερά. Ανεξάρτητη δικαιοσύνη και κολοκύθια στο πάτερο. Άσε τις καταδίκες μου στα στρατοδικεία. Στις εξορίες όμως, μας στέλνανε αφού περνούσαμε -υποτίθεται, διότι δεν μας πήγαιναν ποτέ- από επιτροπές εφετών. Εκεί λοιπόν έγραφαν: «επί εν εισέτι έτος διότι κρίνεται επικίνδυνος δια την δημοσίαν τάξιν». Οι επιτροπές αυτές αποτελούνταν από δικαστές, όχι από στρατοδίκες. Πως στέλνεις ρε μαλάκα έναν άνθρωπο στην εξορία που ούτε καν τον γνωρίζεις; Κάθε χρόνο; Επί δέκα συνεχή χρόνια; Χωρίς να τον έχεις συναντήσει, να τον έχεις συζητήσει ούτε μια φορά;…»

«…Όταν επέστρεψα από ένα ταξίδι στη Σοβιετική Ένωση, το '64, αφού είχα πάρει με χίλια ζόρια διαβατήριο, με ρώτησε η Ρηνιώ, πως είναι τα πράγματα. Ήμουν απογοητευμένος με αυτά που είχα αντικρίσει και της είπα. «Άσε, αλλά εμείς που ήμαστε Μεσογειακός λαός, θα σενιάρουμε έναν κομουνισμό, άλλο πράγμα.» Δεν τα πίστευα, αλλά τι να κάνω, τι να πω; Που να πάω; Το κόμμα και η πάλη μου για τον κομμουνισμό ήταν η ζωή μου η ίδια. Είναι εύκολο να αρνηθείς τη ζωή σου; Σήμερα ας πούμε, μια χαρά παλιοί σύντροφοι, είναι ακόμα στο κόμμα. Πώς να αρνηθούν τη ζωή τους;…»

«…Όταν μετά την δικτατορία αποφυλακίστηκα, δούλευα σε μια επιχείρηση. Κάποιος με ζητούσε επίμονα. Τον κοιτώ, με κοιτά ήταν ένας από τους βασανιστές μου στην ασφάλεια «Τι συμβαίνει; Πως από εδώ.» ρωτώ. «Ρε συ Χρόνη να, ..ντρέπομαι κιόλας, αλλά έχω ένα γιο, και δεν έχει δουλειά. Μήπως μπορείς να με βοηθήσεις;». Πιάσαμε την κουβέντα. Μετά πήγαμε στη «Σμαρώ», ένα ουζερί στην Καισαριανή, τα ήπιαμε και κλαίγαμε και οι δυο. Κοίτα να δεις. Όταν είσαι επαναστάτης και μάλιστα ρομαντικός, για να μπορέσεις να επιβιώσεις μέσα από αυτή τη κρεατομηχανή που σε περνά η εξουσία, πρέπει να φυλάξεις τον πολιτισμό και την αξιοπρέπειά σου σαν το ακριβότερο άρωμα. Να μην πέσεις στο επίπεδό τους. Μόνον αυτό σε σώζει σαν άνθρωπο. Αυτό είναι που σε κάνει άνθρωπο μέσα σε αυτή τη σύγκρουση. Αυτός είναι ο πολιτισμός. Αν βγαίναμε από τα πηγάδια που μας είχαν ρίξει, φορτωμένοι με χειροβομβίδες και μαχαίρια θα ήμαστε μια από τα ίδια…»

«…Στη φυλακή με τους συγκρατούμενους μου λέγαμε, σαν παιχνίδι, τι δουλειά θα κάναμε στο μέλλον. «Χρονάρα εσύ τι θα κάνεις;» ρωτούσαν. «Ενωματάρχης στην ασφάλεια», απαντούσα. Κι αυτοί νόμιζαν ότι έτσι, εγώ θα έπαιρνα την εκδίκησή μου. Αλλά δεν το έλεγα με αυτό το σκοπό. Ήθελα να παρηγορώ τις μανάδες για τα παιδιά τους, που ήταν μέσα. Φανταζόμουνα τι τράβαγε η μάνα μου, που μου έφερνε κάθε μέρα καθαρά ρούχα για να παίρνει τα ματωμένα, ώστε να καταλαβαίνει κάθε πότε με βασανίζουν...»

«…Το θέμα είναι να κερδίσεις τους ανθρώπους. Δεν μπορείς να σώσεις τους ανθρώπους αν δεν θέλουν οι ίδιοι να σωθούν. Εμείς οι κομμουνιστές το κάναμε αυτό. Ντε και καλά να τους σώσουμε. Άμα ο άλλος δεν γουστάρει, δεν νοιώθει ότι πρέπει να σωθεί, πως θα τον υποχρεώσεις…»;

«…Ο Αντρέας, ως μέγας δημαγωγός, πήρε όλη τη γκάμα των συνθημάτων της αριστεράς, τα υιοθέτησε, τα απαξίωσε μέσα από την εξουσία του και η αριστερά έψαχνε να βρει την προίκα της. Σαν να μην έφτανε αυτό, μας κληρονόμησε και το σόι του…»

«…Τότε, εμείς οι ρομαντικοί είχαμε μια ιδεολογία, ένα όραμα, ένα όνειρο, είχαμε βέβαια και έναν αντίπαλο απέναντί μας. Το σύστημα ασκούσε τη βία στο σώμα μας. Μας φυλάκιζε, μας βασάνιζε, μας τουφέκιζε. Σήμερα το σύστημα ασκεί τη βία του στον εγκέφαλο. Τους κάνει λοβοτομή. Είναι πολύ δύσκολο σήμερα να διαμορφώσει συνείδηση ο άνθρωπος. Ζει σε έναν ψεύτικο κόσμο, μια ψεύτικη ζωή. Υπάρχει καταναλωτισμός, διαφήμηση, τηλεόραση. Από τις δικές μας γενιές αφαίρεσαν την ποιότητα ζωής. Από τις σημερινές γενιές τους αφαιρούν την ίδια τη ζωή. Ο νέος άνθρωπος τι μέλλον έχει σε αυτή τη χώρα; Ακούει καθημερινά νούμερα, μνημόνια, χρεοκοπίες και τα ρέστα. Είναι δημοκρατία να έχουν συμβεί όλα αυτά τα τραγικά μετά την μεταπολίτευση, να έχει οδηγηθεί η χώρα σε υποδούλωση, σε εθνική υποτέλεια, τόσα σκάνδαλα, μίζες και να μην έχει πάει ένας άνθρωπος φυλακή; Ένας να μην έχει ζητήσει συγνώμη; Ένας ρε! Ποια δικαιοσύνη; Ποια δημοκρατία; Επειδή έφαγε ο Πάγκαλος ένα γιαούρτι στη μούρη θίγουμε τους θεσμούς; Αν υπήρχε μια ευνομούμενη δημοκρατία έπρεπε να παραπεμφθούν για δωσιλογισμό, όσοι άσκησαν εξουσία. Ζούμε μια τραγωδία με ηθοποιούς μαριονέτες. Όσο για το παρελθόν άστο να κοιμάται. Το σύστημα έχει τέτοια δύναμη ώστε σβήνει τα χνάρια της ιστορίας. Είναι τρομακτικό…»

«…Ενώ το πολιτικό σύστημα μας έχει φέρει σε αυτό σημείο, μόλις συμβαίνει μια παρεκτροπή, μια προπηλάκιση ενός βουλευτή, αμέσως τίθεται θέμα θεσμών της Δημοκρατίας. Προσωπικά είμαι εναντίον αυτών των μεθόδων, αλλά αν έχεις έναν ολόκληρο λαό αγανακτισμένο κάποιος είναι και παρορμητικός. Αυτό σημαίνει ότι θίγονται οι θεσμοί; Και ποιοι είναι αυτοί; Κάθε τέσσερα χρόνια να πουλάς την ψήφο σου στον υποψήφιο ή στο κόμμα με την προσδοκία να βρεις μια θέση στην κοινωνία, μια εργασία, εσύ ή το παιδί σου; Αυτή είναι η Δημοκρατία; Το δικαίωμα στην εργασία, σε μια αξιοπρεπή ζωή, στην ασφάλεια, στην ευτυχία, το δικαίωμα στο να εξασφαλίσεις το μέλλον των παιδιών σου δεν είναι δημοκρατικό δικαίωμα και είναι το παζάρι που γίνεται κάθε 4 χρόνια; Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η ζωή είναι ένα δώρο που μας δίνεται άπαξ και έχει ημερομηνία λήξεως και έχουμε το δικαίωμα να τη χαρούμε να την μοιραστούμε, να δημιουργήσουμε. Ε! το γεγονός ότι το σύστημα μας εμποδίζει τα κάνουμε όλα αυτά και μας οδηγεί στην κατάθλιψη, στην μιζέρια, στην ανεργία, στην ανασφάλεια, με συγχωρείτε αλλά αυτό δεν είναι δημοκρατία…»

«…Για αυτό θεωρώ σημαντικό γεγονός ότι οι άνθρωποι βγήκαν στις πλατείες. Να κοιταχτούν, να ψαχτούν, να συναντήσουν τα όνειρά τους, να αλλάξουν κάποιες κουβέντες, να βγουν από τις μάντρες των κομμάτων. Το αυθόρμητο είναι δημιουργία. Και βέβαια όλοι οι ηγήτορες των κομμάτων αναρωτήθηκαν, πως γίνεται αυτό χωρίς αυτούς, χωρίς καθοδήγηση;…»

«…Το σύστημα από χρόνια τώρα, κυριαρχεί τόσο πολύ, ώστε έχει υποχρεώσει τους ανθρώπους να το αναπαράγουν συνεχώς. Και το πρόβλημα αυτή τη στιγμή δεν είναι απλώς και μόνον η διεύρυνση των θεσμικών ορίων της ελευθερίας μέσα στην κοινωνία. Το πρόβλημα είναι η απελευθέρωση του ανθρώπου. Εκεί είναι η δυσκολία διότι οι άνθρωποι έχουν μεταλλαχτεί και είναι πολύ δύσκολο να ξαναβρούν τον εαυτό τους, την οντότητά τους…»

«…Όταν ακούω για το πόσο πλούσιο κράτος ήμαστε, επειδή ανακαλύψαμε τα πετρέλαια στο Αιγαίο και στο Ιόνιο με πιάνει κατάθλιψη. Θα τα καταστρέψουμε, όλα. Θα γίνουμε μια αποικία των πολυεθνικών του πετρελαίου. Φαντάζεσαι τις πλωτές δεξαμενές άντλησης στο Αιγαίο και τα βαπόρια να πηγαινοέρχονται;…»

«…Ακόμα και οι ακτιβιστές οικολόγοι οι οποίοι αναμφισβήτητα κάνουν μια σοβαρή δουλειά για να διαμορφωθεί μια οικολογική συνείδηση, δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο πλανήτης μας έχει δύο περιβάλλοντα. Το φυσικό και το κοινωνικό. Το πρόβλημα είναι ότι το κοινωνικό ασκεί τέτοια καταστροφική πίεση στο φυσικό ώστε για να το προστατεύσουμε πρέπει να κάνουμε ανατροπές στο κοινωνικό. Για αυτό η οικολογία είναι επαναστατική. Ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει, ότι το περιβάλλον είναι το σπίτι του..».

«…Η διαφήμιση έχει τρελάνει τους ανθρώπους. Συνέχεια παράγει καινούργια προϊόντα, τα οποία προσπαθεί να πλασάρει. Η διαφήμιση έχει εκπορνεύσει μέχρι και τα πιτσιρίκια. Τα βάζουν εκεί να διαφημίζουν γαριδάκια ή οτιδήποτε με κινήσεις «αρτίστας». Σκουπίδια. Καταναλώνουμε τους πόρους του πλανήτη με τέτοια ταχύτητα και ασυδοσία που δεν ξέρουμε τι θα γίνει αύριο. Τα φυσικά αγαθά, το νερό, ο αέρας, ο ήλιος καταστρέφονται. Και τούτοι οι κερατάδες, οι πολιτικοί βγαίνουν με στην τηλεόραση και μας κουνούν και το δάκτυλο…»

«..Ζούμε μια άσχημη εποχή. Εμείς, συγκρουόμασταν, δίναμε μάχη χαρακωμάτων, παλεύαμε. Σήμερα κλέβουν τη ζωή των παιδιών, των ανθρώπων. Σήμερα με ποιόν να παλέψεις; Ούτε αφεντικό δεν έχεις. Πολυεθνική εταιρεία σου λέει. Τέτοιοι είναι οι μηχανισμοί. Ψεύτικο χρήμα, πλαστικό. Γύρω σου δεν υπάρχει μια αξία για να στηριχτείς. Τι είναι αυτό; Κοινωνία; Πολιτισμός;…»

«..Το χίπικο κίνημα ήταν η τελευταία εξέγερση του ανθρώπου. Γιατί ήταν τόσο σημαντικό; Διότι είχε αντιληφθεί ότι τα πανεπιστήμια μετατρέπονταν σε στρατόπεδα τεχνοκρατικής γνώσης που θα παρήγαγαν, όπως παράγουν, ηλιθίους υψηλής τεχνολογίας. Έτσι ξεκίνησε η αμφισβήτηση όλου του συστήματος. Μαζί με τον πόλεμο του Βιετ - ναμ γεννήθηκε μια δυναμική που αμφισβητούσε πλέον τα πάντα. Για να το διαλύσουν έριξαν με τους τόνους τα χημικά ναρκωτικά. Δυστυχώς το σύστημα είναι τόσο ισχυρό που το έκανε μόδα. Εδώ έκανε μόδα και τη φιγούρα του Γκεβάρα, τον χιπισμό θα άφηνε;…»

«…Στην Καβάλα πήγα για τελευταία φορά πριν λίγα χρόνια. Με πονάει πολύ. Δεν έβρισκα το δρόμο του σπιτιού που γεννήθηκα. Την έχουν καταστρέψει. Πολυκατοικίες τέρατα…»

«…Τι να κόψω; Το τσιγάρο; Ογδόντα ενός χρονών άνθρωπος, 68 από αυτά καπνιστής. Πάσχω και από αποφρακτική πνευμονοπάθεια, αλλά αν το κόψω θα είναι σοκ για μένα …»

«…Τι να κάνουμε; Να ξαναφτιάξουμε την πατρίδα μας. Να ξαναεποικίσουμε τη γη μας. Να ξαναστήσουμε τη γεωργία μας. Έχουμε μια χώρα παράδεισο. Παράγουμε τα πάντα και τόσο εκλεκτά. Να γυρίσουμε στα χωριά μας, να ξαναδεθούμε με τη γη. Να πάνε στο διάολο και οι δανειστές και τα χρέη μας. Τι θα κάνουν; Θα μας στείλουν τους πεζοναύτες; Θα υποφέρουμε, αλλά θα υποφέρουμε για μας και ό,τι δημιουργήσουμε θα είναι δικό μας πια…»

Ζεστή μέρα του Ιουλίου με τον ήλιο, να μοιράζει αλύπητα τις καυτές, κάθετες πια ακτίνες του και τα τζιτζίκια να «δουλεύουν» ήδη υπερωρίες όταν, μετά τις δύο το μεσημέρι, η Ρηνιώ με συνόδευε μέχρι την εξώπορτα. Ο Χρόνης, ύστερα από το μεσημεριανό «τουρλού» και το κρασί που μοιραστήκαμε, είχε πλαγιάσει και ίσως να ονειρευόταν, είτε το μαχαλά των παιδικών του χρόνων στα Ποταμούδια, είτε την ιδανική κοινωνία. Θυμάμαι μια κουβέντα του:

«Αφού η γενιά μου δεν κατάφερε να αλλάξει τον κόσμο, τουλάχιστον να μην αφήσω τον κόσμο να με αλλάξει, κι αυτό είναι ύψιστη πολιτική θέση κατά την άποψή μου»

Στις μέρες που ζούμε και η επόμενη γενιά, η δική μου γενιά, οφείλει να αποδεχτεί παρόμοιες σκέψεις. Όχι μόνον ως δήλωση, ως αποδοχή της όποιας ήττας - αποτυχίας αλλά και ως σημαία, ως σύνθημα, ως σάλπισμα της τελευταίας, ίσως, μάχης. Εκείνης της προάσπισης της αξιοπρέπειάς της.

Ο Χρόνης και αρκετοί ακόμα που δεν έτυχε να γίνουν ευρύτερα γνωστοί, αξίζουν με το παραπάνω αυτή την ύψιστη τιμή. Όχι μόνον διότι άντεξαν στο άλεσμα της κρεατομηχανής, όχι μόνον διότι ενώ προδόθηκαν δεν έβγαλαν άχνα, αλλά και διότι δεν διεκδίκησαν ποτέ, στάλα εξουσίας.

Αυτό που τελικά μένει μετά από 81 χρόνια ζωής, εκ των οποίων 20τόσα φυλακίσεων, εκτοπίσεων και ατελείωτων, βάναυσων ξυλοδαρμών είναι το απόσταγμα της πορείας, η ανιδιοτέλεια των θυσιών και η πλήρης αποδοχή όλων όσοι καταλαβαίνουν.

Αυτό το τελευταίο, είχα την ευκαιρία να το διαπιστώσω την επόμενη φορά που βρεθήκαμε στο ταβερνάκι του Βασίλη, κάτω από τη δροσερή μουριά. Με πόση θέρμη, με πόσο ανοιχτά χαμόγελα, τον χαιρετούσαν οι συντοπίτες του, με τι χαρά τον κερνούσαν, χωρίς να περιμένουν τίποτα για αντάλλαγμα, δίχως να υπάρχει καμιά συναλλαγή. Το εισέπραξα σαν τον θρίαμβο της ανθρωπιάς, της επικοινωνίας, της ανυστεροβουλίας, της συντροφικότητας.

Μπορεί όλα αυτά να είχαν, για τον Χρόνη ένα κόστος τεράστιο, κολοσσιαίο. Είμαι όμως βέβαιος, ότι ποτέ δεν το σκέφτηκε, ποτέ δεν το μετάνιωσε και κυρίως, ποτέ δεν το διατίμησε.

Κείμενο: Νικόλας Στ. Ζαλμάς ( Αυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προστατεύεται από spam bots, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη τη Javascript για να το δείτε )

• Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε στη Καβάλα, από γονείς καπνεργάτες. Έζησε τα πρώτα του χρόνια στα Ποταμούδια, μια γειτονιά γεμάτη πρόσφυγες, εργάτες και παράνομους κομμουνιστές κυνηγημένους από τη δικτατορία του Μεταξά. Η οικογένεια του καταφεύγει στη Θεσσαλονίκη, όπου Χρόνης δουλεύει σαν μικροπωλητής. Σχολείο πήγε ως τη δευτέρα δημοτικού. Στη κατοχή, ο Ερυθρός Σταυρός στέλνει αποστολές παιδιών σε αγροτικές περιοχές για να τα σώσει από τη πείνα, έτσι βρίσκεται τσοπανόπουλο στα Γιαννιτσά, απ' όπου, με το κοπάδι του, περνάει στους αντάρτες που τον χρησιμοποιούν ως σύνδεσμο. Με την απελευθέρωση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη. Οργανώνεται στο Δημοκρατικό στρατό πόλεων, και στα 17 του το 1947, συλλαμβάνεται, βασανίζεται άγρια, και καταδικάζεται σε θάνατο. Έζησε εννιά μήνες περιμένοντας κάθε πρωί να τον εκτελέσουν. Το 1953 αποφυλακίζεται, παρουσιάζεται στο στρατό και στέλνεται στο Μακρονήσι, αργότερα στον Αη-Στράτη, ώς το 1962 που διαλύθηκε το στρατόπεδο. Από τότε, δουλεύει ως στέλεχος της Ε.Δ.Α. Η δικτατορία του '67 τον βρίσκει μέλος της πενταμελούς γραμματείας της Δ.Ν. Λαμπράκη. Περνάει στη παρανομία και μαζί με άλλα στελέχη ιδρύουν το Π.Α.Μ. Το Νοέμβριο του 1967 συλλαμβάνεται και καταδικάζεται από το στρατοδικείο σε δεκαοχτώ χρόνια φυλακή. Και πάλι Αβέρωφ, Κέρκυρα, Κορυδαλλός, ως την αμνηστία, τον Αύγουστο του 1973

Ο γιος μου παλεύει να ζήσει, ξεχασμένος και αδικαίωτος»

 «Αυτήν τη στιγμή νομικώς την επιμέλεια του Στάθη την έχει η νύφη μου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορώ να πάρω το παιδί μου να το φροντίζω κοντά μας, κοντά στους μοναδικούς ανθρώπους που το νοιάζονται και που του έχουν απομείνει. Δηλαδή τους γονείς του, τη γιαγιά του , τα αδέρφια του Σόνια και Κοσμά και τα ανίψια του. Εγώ θέλω το παιδί μου να μεταφερθεί κοντά στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη. Θέλω να βρεθούν οι ένοχοι, αυτοί που έφεραν τον Στάθη σε αυτήν την κατάσταση. Κάποτε πρέπει τα δικαστήρια να τελειώσουν, να υπάρξει δικαίωση. Είναι απάνθρωπο αυτό που γίνεται. Ζούμε πέντε χρόνια στα ξενοδοχεία - στην Αθήνα δεν έχουμε κανένα συγγενή. Παρακαλούμε απεγνωσμένα την πολιτεία τουλάχιστον να μετα-φερθεί το παιδί μας στη Θεσσα-λονίκη, όπου οι συνθήκες νοση-λείας είναι πολύ καλύτερες».

Ντροπή. Μιλάμε συνέχεια για την κρίση, τα λεφτά, τα δανεικά, τη χρεοκοπία. Και για το Στάθη; Ποιος νοιάζεται για το Στάθη; "Κοιτάζουμε το δέντρο και χάσαμε το δάσος",τελικά.

Να συμμεριστούμε το δράμα των δικών του. Και ας πιέσουμε ο καθένας από τη μεριά του να γίνει το πιο απλό. Να μεταφερθεί ο άρρωστος  στη Θεσσαλονίκη,όπως ζητούν οι γονείς του.  Τόσο δύσκολο είναι;

Το δικαιούται.

Ο Μιχαλολιάκος δηλώνει πολλά αλλά πληρώνει... λίγα!

18-11-2012

Εμφανίζει υπέρογκα έξοδα για να μη πληρώνει υψηλούς φόρους...

Καταγγέλλει όλους τους πολιτικούς ως διεφθαρμένους αλλά ο ίδιος εμφανίζει υπέρογκες δαπάνες για να γλιτώσει φόρους, ενώ συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο «ροζ» ξενοδοχείου στο οποίο απασχολούνται αλλοδαποί εργαζόμενοι.

Αλλά φαίνεται, ότι υπάρχουν πολλές γκρίζες ζώνες στις συναλλαγές του ίδιου του Νίκου Μιχαλολιάκου, της συζύγου του και συγγενικών προσώπων με την Εφορία από εμπορικές δραστηριότητες.

Όπως δημοσιεύει το Έθνος της Κυριακής, παρά το γεγονός ότι το ξενοδοχείο που διατηρεί στην πλατεία Αττικής είναι εν λειτουργία από το 2000 και μετά, υποβάλλει μηδενικές δηλώσεις ΦΠΑ αν και οι υπηρεσίες που παρέχει υπόκεινται σε ΦΠΑ και συνεπώς εισπράττει ΦΠΑ από τους πελάτες του.

Οι δουλειές του αρχηγού της Χρυσής Αυγής και της συζύγου του πάνε από το καλό στο καλύτερο από το 2009 και μετά καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται η εφημερίδα, στις φορολογικές τους δηλώσεις εμφανίζουν ολοένα και αυξανόμενα έσοδα που πέρυσι ξεπέρασαν συνολικά τα 120.000 ευρώ.

Ειδικότερα το 2009 δήλωσε 20.000 και η σύζυγός του 12.000 ευρώ, το 2010 εμφάνισαν εισοδήματα 23.000 ευρώ και 17.000 ευρώ αντίστοιχα ενώ το 2011 ο κ. Μιχαλολιάκος δήλωσε ακαθάριστα έσοδα 103.000 ευρώ από ατομική επιχείρηση (έκδοση εντύπων και εφημερίδες). Την ίδια χρονιά η κ. Ζαρούλια δηλώνει εισοδήματα 33.700 ευρώ από δωρεάν παραχώρηση ακινήτων, καταστημάτων και γραφείων, μεταξύ των οποίων και το ξενοδοχείο, αλλά δεν εμφάνισε εισόδημα από μερίσματα.

Όμως, ο κ. Μιχαλολιάκος για να μειώσει το καθαρό εισόδημα και συνεπώς το φόρο που θα έπρεπε να καταβάλει ενέγραψε υψηλές δαπάνες για την άσκηση της επαγγελματικής του δραστηριότητας. Έτσι το φορολογητέο εισόδημά του μειώθηκε περίπου στο ένα τέταρτο των εσόδων που εισέπραξε.

Ειδικότερα, ενώ το 2011 κατά δήλωσή του τα ακαθάριστα έσοδα ανήλθαν σε 103.000 ευρώ, φορολογήθηκε για 23.000 ευρώ. Κι αυτό, γιατί σύμφωνα με το νόμο, όταν κάποιος ασκεί ελεύθερο επάγγελμα ή έχει επιχείρηση αφαιρεί από τα ακαθάριστα έσοδα συγκεκριμένες κατηγορίες δαπανών που αναγνωρίζει η Εφορία για την άσκηση της επαγγελματικής του δραστηριότητας και το ποσό που απομένει αποτελεί το φορολογητέο εισόδημα.

Μόνο που το ισχύον καθεστώς θέτει όρια στο ποσοστό των δαπανών που μπορεί να εκπέσει από τα έσοδα, το οποίο κυμαίνεται σε γενικές γραμμές στο 40%. Στην περίπτωση όμως του κ. Μιχαλολιάκου καταρρίφθηκαν όλα τα ρεκόρ εξόδων, αφού το 2010 το ποσοστό των εξόδων του επί του τζίρου διαμορφώθηκε στο 78%.

 Να μη σχολιάσουμε την καραμπινάτη κλοπή του κατά φαντασία Αρίου...΄Ελληνάρα.  Στο κάτω  κάτω, οι περισσότεροι ΄Ελληνες (πλην ολίγων...ημών) είναι φοροφυγάδες (διάβαζε κλέφτες). Αλλά, να μείνουμε στο άλλο: 120.000  ευρώ εισόδημα! Από πού βρε,παιδιά; ΄Ετσι μαζεύονται σε ένα χρόνο τόσα λεφτά;(Και να ήταν όλα δηλωμένα!) Από την έκδοση εντύπων και εφημερίδων λέει. Από αυτό το λαθρόβιο φασιστικό έντυπο,δηλαδή,που διαβάζουν (μπορούν;) οι Νεο-Ναζοί, κονομάει ο ...αρχηγός τόσες δεκάδες χιλιάδες ευρώ; (Κι εμείς δεν μπορούμε να εκδώσουμε τη συνέχεια της Ιστορίας της Σύγχρονης Ελλάδας, λόγω οικονομικής δυσπραγίας. ΄Αδικο και παράλογο δεν είναι;)

 Ξέρετε πόσα λεφτά μπαίνουνε στο Μιχαλολιακέικο, εκτός των παραπάνω από τις...εφημερίδες και τα περιοδικά; Διαβάστε το κειμενάκι που είχαμε ανεβάσει παλιότερα στο  Homo.΄Ετσι ,γα να... κόψετε φλέβες οι άνεργοι και οι πένητες και στη συνέχεια να πάρετε στο κυνήγι  με το σκουπόξυλο τους Χρυσαυγίτες, μήπως και βρουν το δρόμο τους , βάλουν καμιά πέτρα στο λαιμό τους και  κατευθυνθούν προς... Φάληρο μεριά.
΄Αμποτες!

                                                                       ΗΟΜΟ-NATURALIS.GR

                                                       "MIA FOTOGRAFIA,HILIES LEXIS"(24-10-2012)

...Στο μεταξύ,έτσι όπως κοιτάζω πιο πάνω την αξιοθρήνητη φωτογραφία του ζεύγους Μιχαλολιάκου και μια που λένε πως "μια φωτογραφία χίλιες λέξεις",  πότε λιγώνομαι στα γέλια, πότε μου έρχεται να βάλω τα κλάματα και στο τέλος με πιάνει η επιθυμία να δώσω μια μπουνιά στην οθόνη του Πισί και να την κάνω κομμάτια.

 Συγκρατιέμαι,όμως,  και σκέφτομαι   το άλλο: Ο Νέο-Ναζί  αρχηγός μπορεί να μην είναι τέτοιος, όπως ο ίδιος παραδέχεται, ούτε αυτός ούτε η γυναίκα του. Να παίζουν παιχνίδι,δηλαδή.  Μπορεί να κάνουν μπίζνες τα "παιδιά" . Να στήσανε οικογενειακή επιχείρηση. Πώς , θα ρωτήσεις, το συμπεραίνω αυτό; Πολύ απλό. "Μια  μέρα του Μαγιού ή νύχτα του Γενάρη" του έρχεται η ιδέα του... μεγάλου: -Δε φτιάχνουμε, γυναίκα, ένα κόμμα, να βγω εγώ να λέω τα πιασάρικά μου, να φτιάχνονται οι Κασιδιάρηδες ,οι πορτιέρηδες και  οι φουσκωτοί Αθηνών και πάσης Ελλάδος, να μπω και στη Βουλή να κάνω τη μεγάλη μπίζνα; -Είσαι και πρώτος (ανακράζει  στο άκουσμα του σατανικού σχεδίου εκείνη) ,αλλά το γυναικείο το μυαλό κόβει κάτι περισσότερο από το σερνικό.  ΄Ακου,λοιπόν. Εσύ δε θα είσαι η αρχηγάρα; Δε θα  έχεις "το πεπόνι κα το μαχαίρι;"   Ε, θα βάλεις και μένα στο συνδυασμό και θα μπούμε και οι δύο στη Βουλή.  Και πώς μεταφράζεται  αυτό άντρα μου,λεβέντη και καραμπουζουκλή; Δύο ξεγυρισμένα,  βουλευτικά μιστά θα μπαίνουνε ατόφια στο  σπιτάκι μας! Το έπιασες το πονηρό; (Είπε και τού΄ κλεισε το μάτι).

  Το είπαν,λοιπόν, και τό΄ καναν Μιχαλολιάκος και Ζαρούλια.

Τώρα κρατήσου, αδερφέ!  Ξέρεις πως αυτό το...  υπέρβαρο ζεύγος που φιγουράρει στη φώτο μας , με "την τίποτα" , "αβρόχοις ποσί" που λέτε και σεις οι σπουδαγμένοι,  εισπράττει συνολικά πάνω από 12.000 (διαβάζεται: Δώδεκα χιλιάρικα ευρώπουλα το μήνα!)  από τα δικά σου και τα δικά μου (ανύπαρκτα) λεφτά, ελέω: α.Πονηρού μυαλού Μιχαλολιάκου-Ζαρούλια β.Ανοηταίνουσας δικαιοισυνης και γ.Χαμηλού  iq των εθισμένων στη βία ,την αλητεία και τπν χουλιγκανισμό οπαδών τους;

Και κάτι ακόμα: Λένε  πως ο μέγας "μπίζνεμαν αρχηγός" κρατάει για τις ανάγκες του ...κόμματος  ΟΛΑ τα βουλευτικά μιστά των μελών του θιάσου που υποδύονται στη Βουλή τους βουλευτές και πως τους αφήνει κάτι "ψιλά", για να τη βγάζουν . Οπότε, αλλάζει τώρα το σκηνικό. Εδώ είναι η χοντρή,η τρελή η μπίζνα,που λέγαμε.  Πάρε  μολύβι και χαρτί και λογάριασε: 18 μαϊμού βουλευτές Χ 6.000 ευρώπουλα ,αληθινά το μήνα Χ  48 πιθανολογούμενους μήνες  που ευελπιστεί πως θα κρατηθεί  στη Βουλή ο συρφετός ,πριν τον σουτάρουν οι Ευρωπαίοι ( για τους δικούς μας, δεν το βλέπω). Πόσα βγαίνουνε, αγαπητέ, στη σούμα; Πόσα εκατομμυριάκια ευρώ θα τσεπώσει η ...φαμίλια Μιχαλολιάκου, μέχρι  να κλείσει το "μαγαζί" και να ζήσουν αυτοί καλά και μεις... φτωχότερα ;
 
Κατάλαβες τώρα γιατί  η Νεο-Ναζί κορούλα  κυνηγάει στους δρόμους και σακατεύει μετανάστες με τα...συντρόφια της;  Πήρες είδηση τί πρόκειται να κληρονομήσει  το... κορίτσι από το μυαλό του κύρη της  κι αυτή και τα τυχερά δισέγγονα της φαμίλιας;

Γι΄αυτό, ποτέ  μη λες  το χαμηλό iq είναι δεδομένο πως δεν κατεβάζει ιδέες. Κατεβάζει, αλλά μόνο κομπίνας ,λαμογιάς και μπαμπεσιάς (πώς,δηλαδή, να μαχαιρώνεις Πακιστανούς  πισώπλατα).

 Κάτσε τώρα εσύ με τα πτυχία,τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά να συλλογιέσαι σκυθρωπός,  αν είναι καλύτερα να την κάνεις για την ξενιτιά να πλένεις πιάτα ή να μείνεις "οίκαδε" και να ψοφάς στην πείνα.