Ποιος να το 'λεγε ότι θα ερχόταν μια μέρα που ο Γιάννης Δημαράς θα συνυπέγραφε με τον Νίκο Μιχαλολιάκο μία πρόταση παραπομπής σε Προκαταρκτική - δηλαδή Προανακριτική - Επιτροπή του Γιώργου Παπανδρέου... Ηρθε, λοιπόν, αυτή η ημέρα - και πέρασε. Εγινε και η σχετική ψηφοφορία, βγήκαν και τα αποτελέσματα, που όλοι τα ξέρουμε πια. Ελάχιστη σημασία έχει πλέον τι ήταν εκείνο που τους έφερε κοντά. Το ερώτημα είναι πού θα βγει αυτό το συνοικέσιο - και πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι για την πολιτική μας ζωή. Μετά τις εκλογές του Ιουνίου η Χρυσή Αυγή είναι σταθερά τρίτο κόμμα στις προτιμήσεις των πολιτών. Ο κ. Κασιδιάρης, έπειτα από τα προεκλογικά του ανδραγαθήματα με τη Λιάνα Κανέλλη και τη Ρένα Δούρου, παρέλαβε - ευτυχώς φραστικά - τη Φωτεινή Πιπιλή, χωρίς να κουνηθεί φύλλο στη Βουλή. Και γιατί να μην το κάνει συνήθεια να επιτίθεται σε κυρίες; Εκ του εκλογικού αποτελέσματος ωφέλησε το κόμμα του και τον «αρχηγό». Τι σημαίνει αυτό; Οτι η ατμόσφαιρα στην κοινωνία τα ζητάει κάτι τέτοια. Οτι η οργή μεγάλων στρωμάτων εκτονώνεται μόνο με Κασιδιάρη. Και εις άλλα με υγεία... Πρόσθεση Υπάρχει βεβαίως και η πλειοψηφία της κοινωνίας, που τα απεχθάνεται όλα αυτά και ανατριχιάζει με τα καμώματα των χρυσαυγιτών - αλλά τώρα μπαίνει στη σκηνή ο παράγων Δημαράς, με τη δημοκρατική προϊστορία του και όλα τα σχετικά. Ισως να μην το κατάλαβε, αλλά βρέθηκε χέρι χέρι με τον κύριο Παναγιώταρο... Τι θα σήμαινε άραγε η μονιμοποίηση των καλών σχέσεων ανάμεσα σε Ανεξάρτητους Ελληνες και Χρυσή Αυγή; Αν μιλάμε για εκλογικά ποσοστά, αφήστε το καλύτερα, διότι θα τρομάξετε - αρκεί να κάνετε την πρόσθεση... Αν μιλάμε για πολιτική γενικώς, πάλι αφήστε το, διότι θα τρομάξετε ακόμη πιο πολύ - η «νομιμοποίηση» ενός σχήματος όπως αυτό του οποίου αρχηγεύει ο κ. Μιχαλολιάκος θα έχει απροσδιόριστες, αλλά πάντως οδυνηρές συνέπειες... Ως γνωστόν, στον αγγελικά πλασμένο κόσμο των... λειτουργών (τρομάρα τους!) των MEDIA συμβαίνουν πολλά. Παρ΄όλα αυτά, θα έλεγε κανείς πως τίποτα δεν είναι (η τουλάχιστον) δε μένει κρυφό ή μυστήριο, αφού σχεδόν ΟΛΑ, όσα εξαρτώνται από ένα δημοσιογράφο ή τον αφορούν, εξηγούνται με μια καλή ,διεισδυτική ματιά στα συντεχνιακά του χώρου πράγματα από εκείνους που ειναι υποψιασμένοι για τον ...αγγελικό αυτό κόσμο που λέγαμε. Τα γραπτά τους, τα επαγγελματικά τους, τα προσωπικά τους, τα κομματικά τους, όλα είναι στο φώς και ας κρύβονται οι περισσότεροι "πίσω από το δάχτυλό" τους. Το ίδιο και ο χαρακτήρας τους, η νοοτροπία, ο αξιακός τους κώδικας. Ουδείς, πάντως, σκιαγράφησε καλύτερατο το χαρακτήρα του ΄Ελληνα δημοσιογράφου από τον (πάλαι ποτέ "τσακάλι" του συναφιού) πολύ κακό δημοσιογράφο Νίκο Κακαουνάκη. ΄Ελεγε ο μακαρίτης: " Ο καλύτερος δημοσιογράφος έχει σκοτώσει τη μάνα του". Υπονοούσε,φυσικά πως ο χειρότερος έχει κάνει ή μπορεί να κάνει τα πάντα. Ακόμα και από το να παριστάνει το δημοκρατικό και να έχει το οποιοδήποτε αλισβερίσι με το Μιχαλολιάκο ,για να γράφει κείμενα σαν το παραπάνω.
Βέβαια, ο συντάκτης του άρθρου περιχαρακώνει το ιδεολογικό του πεδίο, χαράζει τα σύνορα και τηρεί όλα τα προσχήματα, για να μην πάρουν είδηση οι αναγνώστες τη βρωμιά του. Πώς; Πρώτα " θάβει" τον (επίσης παλιό και εντελώς ανήθικο πολιτικά συνάδελφό του και νυν πολιτευτή) Γιάννη Δημαρά για τη συμπόρευσή του με τη Χρυσή Αυγή. Με την πρώτη αυτή "πετριά", επιχειρεί να δηλώσει και παράλληλα να κατοχυρώσει το ιδεολογικό του στίγμα, πως είναι, δηλαδή, από την "εδώθε" πλευρά,την αντιφασιστική, τη δημοκρατική και επομένως δεν τον αγγίζουνε αυτόν, ως επαγγελματία δημοσιογράφο και χαρακτήρα ,οι "πομπές" του πετροβολημένου τέως συνάδελφό του .
΄Υστερα, δυνατό χαρτί για την πλαστή, ιδεολογική του ταυτότητα αποτελεί και το γεγονός πως είναι συνεργάτης και τακτικός αρθρογράφος της γνωστής εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ, της οποίας η γραμμή είναι αντιφασιστική-αντιρατσιστική. Με αυτά τα δύο αβαντάζ (πουστιές) που κάνει , νομίζει ο τύπος ότι μένει πλέον στην αθέατη πλευρά της... σελήνης ,όπου δεν είναι ορατός δια γυμνού οφθαλμού. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζει δύο τινα ("με ένα σμπάρο 2 τρυγόνια"): 1.Ο ίδιος βγαίνει "καθαρός" και ταυτοποιείται ως δημοκρατικός και ειδικά αντιφασίστας αντιΝεο-Ναζί. 2. Με αυτή του την ιδότητα, ισχυροποιεί τη θέση του και πετυχαίνει το βασικό του στόχο που είναι ένας και μοναδικός: Να "ρίξει νερό στο μύλο"του Μιχαλολιάκου. Τα ανταλλάγματα άγνωστα,αλλά ευκόλως υπονοούμενα.
Αλλά, γιατί ο μπαγαπόντης αυτός δημοισογράφος λέμε πως δουλεύει για τους "Μιχαλολιάκους"; Από πού μπορεί κανείς να το διαπιστώσει ιδίοις όμμασι και πέραν πάσης αμφιβολίας; Μα, από τα ψέματά του, την προπαγάνδα του,τα αναληθή στοιχεία που παραθέτει. Και ποια είναι αυτά; Να επισημάνουμε τα σπουδαιότερα:
1." Μετά τις εκλογές του Ιουνίου η Χρυσή Αυγή είναι σταθερά τρίτο κόμμα στις προτιμήσεις των πολιτών".
2."Η οργή μεγάλων στρωμάτων εκτονώνεται μόνο με Κασιδιάρη".
3" Τι θα σήμαινε άραγε η μονιμοποίηση των καλών σχέσεων ανάμεσα σε Ανεξάρτητους Ελληνες και Χρυσή Αυγή; Αν μιλάμε για εκλογικά ποσοστά, αφήστε το καλύτερα, διότι θα τρομάξετε - αρκεί να κάνετε την πρόσθεση..."
Το ένα ψέμα χειρότερο από το άλλο. Η μια ανακρίβεια να βγάζει μάτι ,βαθύτερα από την άλλη. Η μια σκοπιμότητα ,εμφανέστερη της άλλης. Ποια είναι η αλήθεια;
1.Το μύθο του τρίτου κόμματος μετά της εκλογές, τον ανέδειξε το λαθρόβιο, έντυπο ΠΟΝΤΙΚΙ και το αναπαρήγαγαν για τους λόγους που έχουμε αναλύσει εδώ, οι περισσότερες εταιρείες δημοσκοπήσεων και τα ΜΜΕ. Αντίθετα, εμείς στη δική μας αντικειμενική και με επιστημονικά κριτήρια έρευνα σε δείγμα 3.000, αποδείξαμε πως οι Νεο-Ναζί είναι στα ίδια ποσοστά, πολύ κάτω από το 7% ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ (σε πραγματικό στρογγυλοποιημένο αριθμό οπαδών, περίπου 400.000).
2. Οι ΄Ελληνες μπορεί να έχουν χίλια μύρια ελαττώματα και νοοτροπία χείριστη, αλλά ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ " μεγάλα στρώματα του λαού" δε θα είχε πρότυπο έναν πανάθλιο υποκείμενο που ακούσει στο όνομα Κασιδιάρης και θα εκτονωνότανε μ αυτόν. Να είναι οι 400.000 που είπαμε παραπάνω τέτοιοι. Αλλά, απ΄αυτούς οι περισσότεροι είναι ακροδεξιοί, φασίστες, Νέο-Ναζί και τέτοιες συμπεριφορές τους ταιριάζουν. Ο ελληνικός λαός (με τα παιδά και τους εφήβους) είναι 11.000.000 και απ΄αυτούς οι 10.000.600 δε θα μαχαίρωναν ποτέ πισώπλατα έναν άμοιρο Πακιστανό που ήρθε στον τόπο τους, για να βγάζει ένα 15άευρω με σκληρό μεροκάματο, να στέλνει να παντρευτεί η αδερφή του (ό,τι,δηλαδή, κάνανε οι παππούδες και οι προπάπποι του ΄Ελληνα παλιότερα). Ούτε θα καρπάζωναν τις γυναίκες τους ή θα τις μείωναν συνεχώς με σεξιστικά-ρατσιστικά υπονοούμενα, ύβρεις και χειροδικίες. Και όχι μόνο αυτό. Να μην ξεχνάμε πως στα περισσότερα ελληνικά σπίτια, να μην πούμε σε όλα, πάντα "κουμάντο" έκανε η μάνα, η γιαγιά, Η ΓΥΝΑΙΚΑ, με τον τρόπο της, με την "παγαποντιά" της. Ποιος ΄Ελληνας δε θα τιμούσε τη Γυναίκα μάνα και γιαγιά?
3. Αν προσθέταμε ακοδεξιούς και Νεο-Ναζί, λέει ο προπαγανδιστής του Μιχαλολιάκου δημοσιογράφος, "άστο καλύτερα...". Δηλαδή, μέχρι και κυβέρνηση θα γίνονταν!. Ε,όχι, μασκαρά, εμείς δεν αφήνουμε αναπάνητη την προπαγάνδα σου και σε ξεμπροστιάζουμε: Καμμένος και Μιχαλολιάκος στην πρόσθεση έχουν άθροισμα γύρω στους 750-800.000 ψηφοφόρους. Το εκλογικό σώμα, παλιάνθρωπε,είναι 9.880.000 πολίτες. Βγάλε απ΄αυτό τη σαβούρα των...800 και πες μας τί βρήκες στην αφαίρεση, "κονδυλοφόρε" της απάτης και της προπαγάνδας .
|