" ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ.

   Ενισχύουν τις βάσεις τους οι Αμερικάνοι γύρω από τη Β. Κορέα

Η Ουάσινγκτον σπεύδει να θωρακίσει με αντιπυραυλική ασπίδα την αμερικανική βάση στη νήσο Γκουάμ στον Ειρηνικό, ως απάντηση στην ανακοίνωση της Βορείου Κορέας, η οποία θεωρητικά τουλάχιστον βρίσκεται σε «κόκκινο συναγερμό».

Ενισχύοντας την επικοινωνιακή πίεση που ασκεί στον άξονα «ΗΠΑ - Νότιος Κορέα» μέσω των διεθνών ΜΜΕ, η ηγεσία της Βορείου Κορέας ανακοίνωσε πως εδόθη η τελική διαταγή στις Ένοπλες Δυνάμεις να είναι έτοιμες να επιφέρουν πυρηνικό πλήγμα σε αμερικανικούς ή νοτιοκορεατικούς στόχους.

Στην κλιμάκωση αυτή απαντούν οι Αμερικανοί, οι οποίοι θωρακίζουν το τόξο με στρατιωτικές βάσεις που βρίσκονται στον Ειρηνικό και βεβαίως στη χερσόνησο της Κορέας."(MME)

                                                                              ***

Η Αμερική έπρεπε πολύ καιρό τώρα να έχει λύσει το πρόβλημα Β.ΚΟΡΕΑ-ΙΡΑΝ. Δεν το έκανε. ΄Ολοι θα υποστούμε τις συνέπειες αυτής της αδράνειας,αν συμβεί το απευκταίο.  Βέβαια, θα αντιτείνει κανείς, πως δεν μπορεί ο πλανήτης να τα περιμένει όλα και συνέχεια  από την Αμερική. Υπάρχουν και άλλες "μεγάλες" δυνάμεις, που θα μπορούσαν και θα έπρεπε  να μπουν στη "φωτιά", αλλά δεν το κάνουν. Ειδικά η Ρωσία και η Κίνα μετά την πτώση του κομμουνισμού, σε όλες τις διεθνείς  κρίσεις   "βγάζουν την ουρά απ΄έξω". Και να ήταν μόνο αυτό, πάει στα κομμάτια. Αντιπολιτεύονται τους Αμερικανούς, το παίζουν  "ανίιπαλο δέος"  και τροχοπεδούν  τις προσπάθειες της υπερδύναμης για τη λύση  σοβαρών προβλήμάτων στον πλανήτη.

Οι Αμερικανοί έχουν κάνει πολλά λάθη στο παρελθόν. Κανείς (ούτε οι ίδιοι ) δεν το αμφισβητεί αυτό.΄Ομως, πώς να το κάνουμε; Στο εσωτερικό της χώρας ειναι η μοναδική ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στον κόσμο που  λειτουργεί ικανοποιητικά και οι θεσμοί της ανταποκρίνονται  στην αποστολή τους με αξιόλογη  ευαισθησία και υπευθυνότητα.

Προβλήματα, φυσικά, υπάρχουν (και παλιότερα περισσότερα).΄Ομως,ας μας πει κάποιος μια χώρα στην υφήλιο, σε μια κοινωνία-"καμίνι", που μπορούν άνετα να συνυπάρχουν και να συνεργάζονται αρμονικά ΟΛΕΣ οι φυλές της γης ,η καθεμιά με την κουλτούρα της, τις καταβολές της, τις θρησκευτικές ή άλλες εθνικιστικές ιδιαιτερότητες και πεποιθήσεις της . Ας βρει (για παράδειγμα) ένας μια χώρα ,ένα λαό που κατάφερε να αντιδράσει ψύχραιμα και και με σύνεση μετά το "εθνικό μακελειό" στους "Δίδυμους Πύργους". Φαντάζεται κανείς τί θα συνέβαινε, αν οι Αμερικανοί είχαν κάνει το ίδιο και τίναζαν ένα μουσουλμανικό τέμενος στον αέρα με 3.000 ψυχές μέσα; Θα είχε ξεκινήσει τρίτος παγκόσμιος πόλεμος!

Από την άλλη,όπου υπάρχουν προβλήματα στον κόσμο, η Αμερική θα κληθεί να τα λύσει. Σήμερα, κινδυνεύει η υφήλιος από τα πυρηνικά των τρελαμένων φονταμενταλιστών "μουλάδων" και του παρανοϊκού "πιτσιρικά" της  Πιονγκ Γιαγκ, πάλι οι Αμερικανοί  καλούντια να βγάλουν το "φίδι από την τρύπα".Και να έχουν ,όπως είπαμε, από πάνω τους τους Ρώσους  και τους Κινέζους, με πολιτεύματα που προσομοιάζουν (αν δεν είναι) δικτατορίες, να το παίζουν αντίδραση, αντιπολίτευση στην...ιμπεριαλιστική τακτική της Αμερικής.  Να τολμά ο Πούτιν καο ο Λουκασένκο  να παραδίδουν μαθήματα...δημοκρατικής συμπεριφοράς στον Ομπάμα. Οποία θρασύτης!

Είπαμε. Τα λάθη, ειδικά στο παρελθόν, των Αμερικανών ήταν και είναι  πολλά. Από το Βιετνάμ,το Ιράκ,την Αίγυπτο-Λιβύη-Συρία στα  ανεπίτρεπτα για δημοκρταική χώρα "Γκουαντάναμο" και τη σκληρή τιμωρία του ακτιβιστή μπλόγκερ Τζούλιαν Ασάνζ   που αποκάλαψε πολλά από τα "σκοτεινά παρασκήνια"  της παγκόσμιας  διπλωματίας  (και όχι μόνο των Αμερικανών). Αυτά είναι  αναμφισβήτητα αμερικανικά λάθη,η Ιστορία τα βλέπει και τα κρίνει.

 ΄Ομως, όλα αυτά  δεν ανατρέπουν μιαν άλλη  ιστορική αλήθεια πως η σημερινή Αμερική αποτελεί (ευτυχώς) την εγγύηση  της παγκόσμιας ειρήνης.    Προσφέρεται  επίσης ως παράδειγμα μίμησης χώρας με  καλό  δημοκρατικό "εξοπλισμό" ,ειδικά σε ό,τι αφορά το σεβασμό της οργανωμένης πολιτείας  στις ατομικές ελευθερίες και τα αναφαίρετα δικαιώματα του ανθρώπου. Το σημαντικότερο είναι πως  ξεπερνούν όλες  εκείνες τις χώρες του πλανήτη,ειδκά της Ευρώπης,  που σεμνύνονται για τη μακρά δημοκρατική τους παράδοση και θητεία ,αλλά  στην πραγματικότητα πόρρω  απέχουν από το να είναι δημοκρατικές. Να μνημονευσουμε ένα απλό,αλλά αρκούντως αποκαλυπτικό  παράδειγμα. Ο Γάλλος (πολίτης  μιας χώρας -"μήτρας" που κυοφόρησε   τα νεότερα δημοκρατικά "ιδεώδη"), ΣΗΜΕΡΑ αδυνατεί να συνηθίσει απλές, κατανοητές αλήθειες. Να  αποδεχτεί ,ας πούμε,τον ΄Αγγλο, απαλλαγμένος από εθνικιστικές αγκυλώσεις και  σύνδρομα. ( Κοινότυπο,αλλά χαρακτηριστικό το γνωστό πως ,αν μιλάς αγγλικά στην...πόλη του Φωτός, κινδυνεύεις να μείνεις...νηστικός! Δε θα συνέβαινε ποτέ αυτό στην Αμερική).

Ο γράφων είναι αντικρατιστής και υπέρμαχος της φυσικής ελευθερίας του ατόμου. Πιστεύει στον Πολίτη και όχι στον υπήκοο και τον οπαδό. Μέχρι, όμως, να καταστεί ικανό το άτομο να αντιληφθεί τη σοφία της Φύσης και να παραδοθεί αυτόβουλα στους νόμους και τις συμπεριφορές που εκείνη έχει επιλέξει για τον ΄Ανθρωπο,η ύπαρξη του οργανωμένου κράτους,της πολιτείας είναι απαραίτητα για την επιβίωση των κοινωνιών και τη διατήρηση των ισορροπιών ανάμεσα στις τάξεις και τα συμφέροντα,κυρίως τα οικονομικά, των ομάδων και ατόμων.

Ο Ελεύθερος  Συνειδητοποιημένος Πολίτης δεν αρνείται από πείσμα-γινάτι, προκατάληψη και "θολούρα" (σύγχυση φρενών) την έννοια του κράτους για να φανεί αντιεξουσιαστής. Οφείλει να σέβεται το δημοκρατικό πολίτευμα με τις, έστω, χιλιάδες ατέλειές του,έτσι,τουλάχιστον,  όπως λειτουργεί σήμερα στις περισσότερες χώρες. Βέβαια,  βασικός στόχος των ακτιβιστών πολιτών είναι  η  ατομική τους ολοκλήρωση-επανάσταση  μέσα στην καθημερινή πραγματικότητα που βιώνουν στις χώρες που ζουν. Προέχει παντός άλλου, η προσωπική αλλαγή του καθενός. Αλλιώς, πώς να αλλάξεις τους "κακούς" ,αν κι εσύ είσαι ίδιος;

Παράλληλα, σκοπός του κάθε Συνειδητοποιημένου Πολίτη  είναι  να αγωνίζεται , ώστε το κράτος  στο οποίο τον  ενέταξαν ή επέλεξε να ζει, να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά, όσο γίνεται δημοκρατικότερα και  με περισσότερο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες. Ο ίδιος, όμως,   έχει  καθήκον και ευθύνη   να να μην αλλοτριώνεται  ούτε να αφομοιώνεται     από τις "σειρήνες" της όποιας  εξουσίας.

Θα λέγαμε πως  η Αμερική σήμερα, ως κράτος-πολίτευμα--πολιτισμός-κοινωνία αποτελεί πρότυπο,  παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις χώρες του κόσμου. Η Ευρώπη ,η γηραιά ήπειρος , ως Ε.Ε σήμερα  και ως ΗΠΕ (ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΕΥΡΩΠΗΣ) στο μέλλον , οφείλει να παραδειγματίζεται από το "Νέο κόσμο" . Με το χρόνο, είναι η ευχή και η απαίτηση  των γενεών που έρχονται, ας φροντίσει   να  κρατήσει εκείνη τα σκήπτρα και να ξεπεράσει την απέραντη χώρα-κοινωνία ,εκείθεν του Ατλαντικού, που σήμερα  έχει την πρωτιά σχεδόν σε όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες.  

Κι αυτό το πέτυχε γιατί, αν και  χώρα των πολλών "εθνών", κατάφερε να  εξελιχθεί  σε χώρα του ενός " έθνους", που οι πολίτες του  νιώθουν  πως  είναι πρώτα Αμερικανοί και μετά Ιταλοί,΄Ελληνες, Ιρλανδοί ,΄Αραβες. Πολίτες που έμαθαν να   συνυπάρχουν,να συναποφασίζουν,να επιδεικνύουν  αλληλοσεβασμό,κατανόηση και ανοχή. Κάτι που  εδώ στην Ευρώπη ακόμα δεν καταφέραμε να  μάθουμε. Πόσο μάλλον στην υπόλοιπη  υφήλιο.

america,america!