1." Στις κάλπες για το δημοψήφισμα που θα κρίνει την ένωση της Κριμαίας με την Ρωσία 

2. "Σήμερα, "Η Ρωσία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που είναι ικανή να μετατρέψει τις ΗΠΑ σε ραδιενεργό στάχτη", δήλωσε απόψε ο κεντρικός παρουσιαστής του ρωσικού κρατικού τηλεοπτικού δικτύου Rossiya 24 Ντμίτρι Κισέλεφ, με φόντο φωτογραφία από πυρηνικό μανιτάρι"

 Ο  δικτάτορας της Ρωσίας από τη μια μεριά, ψυχικά άρρωστος ,αλλά και από την άλλη (ως συνέπεια της αθένειας) ανίκανος να  διαχειριστεί την εξουσία απαλλαγμένος  από τα παλιά σύνδρομα των φορέων του ολοκληρωτισμού της Σοβιετικής ΄Ενωσης και των μυστικών της υπηρεσιών στις οποίες υπηρέτησε ως αξιωματικός επί συναπτά έτη, διέπραξε το μεγαλύτερο έγκλημα από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα μέχρι αυτή την ημερομηνία στη χαραυγή του καινούριου. Αν δει κανείς με  τη γνώση και το ρεαλισμό ειδικού το "ιστορικό γίγνεσθαι", τουλάχιστον τις τελευταίες δεκαετίες, καμιά  αφορμή ή αιτία δεν έφερε την ανθρωπότητα τόσο κοντά σε παγκόσμιο πόλεμο

Η  Κριμαία, αυτή καθ΄αυτή, ως περιοχή μιας γωνιάς του κόσμου και ως τμήμα μια χώρας, αλλά και τοπικά, ως  γεωπολιτική θέση δεν είναι τόσο σπουδαία, όσο δείχνει και λένε. Μπορεί, μεν, να αποτελεί την έξοδο της Ρωσίας στη Μεσόγειο και να δημιούργησε στο παρελθόν τεράστιες “αναταράξεις” και ανακατατάξεις στην Ευρώπη με το λεγόμενο “ανατολικό ζήτημα”,όμως δεν είναι αυτός ο κύριος λόγος που η Κραιμαία έγινε σήμερα η απειλή του ανοίγματος μιας νέας, εμπόλεμης σελίδας στην ιστορία ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της υφηλίου ίσως και με την έκρηξη ενός παγκοσμίου πολέμου.

Το θέμα της εξόδους των Ρώσων στη Μεσόγειο θα μπορούσε να είχε λυθεί με τον τρόπο που λυνόταν τα τελευταία χρόνια. Τη συμφωνία, δηλαδή, μεταξύ των ενδιαφερομένων χωρών για την ενοικίαση της ναυτικής βάσης στην Κριμαία. Ουδείς νοήμων αμφισβητεί την ζωτική ανάγκη χρησιμοποίησης από τη Ρωσία αυτής της εξόδου στη Μεσόγειο. Αλλιώς, δοθέντος πως οι άλλες θαλάσσιες έξοδοι της χώρας είναι ασύμφορες και από δύσκολο έως αδύνατον να χρησιμοποιηθούν γι΄αυτό το στόχο, η Κριμαία όντως αποτελεί έναν εμπορικό και στρατιωτικό , περισσότερο “πνεύμονα” της Ρωσίας και μάλιστα τον σπουδαιότερο. Γι΄αυτό και στο παρελθόν είχαμε τόσες εντάσεις και πολεμικές αναμετρήσεις στην περιοχή. Αλλιώς, η Ρωσία ,αν χάσει αυτή την “πόρτα” εξόδου στον παράδεισο της Μεσογείου, μεταρέπετα αυτόματα  σε  ηπειρωτική χώρα. Αλλά, όπως μέχρι σήμερα γινόταν και πάλι θα μπορούσαν, όπως είπαμε, με  αμοιβαίες ,λογικές και δίκαιες συμφωνίες τα δύο ενδιαφερόμενα κράτη, ακόμα και με "δυτικόφιλη" ουκρανική κυβέρνηση, να διευθετήσουν το θέμα και να μη στερηθεί η Ρωσία την “αναπνοή” από αυτό τον οξυγονούχο πνεύμονά της.  Δεν έγινε όμως έτσι.

Ο δικτάτορας Πούτιν θέλησε να λύσει (έτσι νόμισε) μια και έξω το “ανατολικό ζήτημα”, παραβιάζοντας κάθε άγραφη και γραπτή παγόσμια νομιμότητα, αδιαφορώντας παντελώς για τις συνέπειες. Από την άλλη, τεστάρισε γι΄αυτό το εγχείρημα τη δύναμη και την αποφασιστικότητα των υπολοίπων ηγετών, ειδικά της Δύσης  στη νέα ΜΕΤΑΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ.  Η Δύση,όμως, απεδείχθη προς το παρόν   αμελητέα δύναμη  και οι ηγέτες της "λίγοι" (έως ανύπαρκτοι) σε μια από τις σπουδαιότερες, κρίσιμες, ιστορικές συγκυρίες του δεύτερου μισού του προηγούμενου αιώνα και των αρχών του παρόντος . Ιδιαίτερα  ο συνασπισμός των χωρών ,που αποτελούν την "καρδιά"  του ΝΑΤΟ (Αμερική, Γερμανία, Γαλλία και Αγγλία),απεδείχθη εντελώς αδύναμος και η ισχύς που φαίνεται να διαθέτει βίσκεται μόνο στα "χαρτιά" και στις απειλές (άντε και σε καμιά επέμβαση σε χώρες με εντελώς αδύναμα και περίεργα-επισφαλή καθεστώτα , πχ. η Λυβύη του Καντάφι).

Ο παραλογισμός του νέου Χίτλερ στη Ρωσία, η αδυναμία των ηγετών της Δύσης να διαχειριστούν την κρίση, σε συνδυασμό με την απαξίωση των  νόμων της Ιστορίας,  ο εθνικισμός μιας μεγάλης πληθυσμιακής μερίδας της ισχυρής ηγέτιδος της πάλαι ποτέ Σοβιετικής ΄Ενωσης , η ανυπαρξία ενός πραγματικού και αποτελεσματικού διεθνούς μηχανισμού ειρήνης για την  αποτροπή πολέμων (τοπικών και παγκόσμιων), όπως ο ΟΗΕ και τέλος η έλλειψη ενός παγκόσμιου ισχυρού "λαϊκού"κινήματος  για τη διασφάλιση της παγκόσμιας ειρήνης, οδήγησαν την ανθρωπότητα σήμερα ένα βήμα πριν το βάραθρο.

Από δω και ύστερα ,όχι μόνο οι δικτάτορες της Ρωσίας (σε όποιο όνομα και αν ακούνε στο μέλλον) ,αλλά και οι κάθε λογής δικτάτορες όλου του κόσμου (όπως ο απίστευτα επικίνδυνος “ πιτσιρικάς” της Β. Κορέας) θα γνωρίζουν το μοναδικό, διεθνή ισχύοντα κανόνα “δικαίου”,που λέει: ΄Οποιος διαθέτει θράσος παράνοιας και πυρηνικά είναι κύριος του “παιχνιδιού”.

Αν παραμείνει, επομένως, ως έχει η κατάσταση, αν δε δοθεί απάντηση-ισχυρό "ράπισμα"  στο Ρώσο δικτάτορα, που ασέλγησε με τέτοιο αισχρό τρόπο στην ιδέα της παγκόσμιας ειρήνη και τους διεθνείς κανόνες δικαίου, εστίες ανάφλεξης ισχυρών ,τοπικών  συγκρούσεων (όπως αυτή της Κριμαίας), που θα μπορούσαν να οδηγήσουν πιθανότατα και σε μια παγκόσμια σύρραξη ,θα δημιουργηθούν πολλές σ΄αυτό τον αιώνα. Και είναι αυτός ο λόγος που πιστεύουμε και επιμένουμε  πως  η λύση που δείχνει ιστορικά προσφορότερη και μοναδική, είναι  να πάρει η Δύση, οι αμφιταλαντευόμενες ηγεσίες της και το ΝΑΤΟ , ΣΗΜΕΡΑ, ΤΩΡΑ,  τα μέτρα που προτείναμε  σε πρόσφατο θέμα  στα ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ*.

 Ο δικτάτορας Πούτιν έκανε την αρχή.΄Εδειξε το δρόμο σε όλους εκείνους που θα ήθελαν να τον μιμηθούν για το πόσο εύκολο είναι να πετυχαίνει κάθε παρανοϊκό εγχείρημα, όταν έχεις ισχυρά όπλα, περισσή αλαζονεία και εντελώς αρρωστημένο φροϋδικό “ιd”.

Οι σημερινοί ,"ισχυροί" ηγέτες του κόσμου απεδείχθησαν όχι μόνο ανίσχυροι, αλλά και επικίνδυνοι για το μέλλον του πλανήτη και εντελώς ανίκανοι να διαχειριστούν την κρίση που δημιούργησε ένας εξ αυτών (ο πλέον παράφρων). Γι΄αυτό θεωρούμε επιτακτική ανάγκη οι συνειδητοποιημένοι πολίτες σε όλο τον κόσμο  να αναρωτηθούν (και το κάνουν ήδη οι περισσότεροι) σε ποιανών τα "χέρια" έχουν αφεθεί τελικά οι “τύχες” αυτού του πλανήτη και αν ήρθε η ώρα να περάσουν σε άλλα πιο “στιβαρά” (και ποια), αλλά πρωτίστως με “μυαλά” συνετά και σεβόμενα τη νομιμότητα της Φυσικής Δικαιοσύνης. Εκεί οφείλουμε όλοι, όσοι πιστεύουμε στην έννοια “΄Ανθρωπος” να στρέψουμε πλέον την προσοχή μας και να αγωνιστούμε για την επικράτηση μιας νέας, φυσικής, δίκαιης και αντάξιας του Ανθρώπου παγκόσμιας  τάξης πραγμάτων.

                    *    ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ