Με αφορμή τις εκατέρωθεν εκτοξευόμενες κατηγορίες της κυβέρνησης της Ουκρανίας και του ...σταλινοτραφούς δικτάτορα της Ρωσίας Πούτιν περί ακροδεξιων και ναζιστικών συμπεριφορών αμφοτέρων,θυμήθηκα την παρακάτω ιστορία, που είχαμε ανεβάσει στις 17-7-2012.

΄Ετσι κατάντησε η αντικομμουνιστική προπαγάνδα-υστερία μια μεγάλη μερίδα πληθυσμού στις πρώην ανατολικές χώρες μετά την πτώση των καθεστώτων τους. Μεταξύ αυτών, ο  τέως πράκτορας της Γκα Κε Μπε Πούτιν με τους εθνικιστές  οπαδούς του και φυσικά οι ακροδεξιοί εθνικιστές της κυβέρνησης του Κιέβου.

                   ISTORIKI DIMOSIOGRFIA TIS EVDOMADAS

 " Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς ήταν να περιμένει κανείς επί ώρες για να αγοράσει βούτυρο ή χαρτί υγείας στην κομμουνιστική Πολωνία; Είστε αρκετά τολμηροί για να αντιμετωπίσετε την καθημερινότητα των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού τη δεκαετία του '80; Υπάρχει λοιπόν ένα παιχνίδι που μπορεί να δοκιμάσει τις αντοχές σας. Ονομάζεται Ουρά Προτεραιότητας (Queue) και μοιάζει πολύ με τη γνωστή σε όλους Μονόπολη." (Δες  ETSI TA "VLEPOUN"ALLI).

  To 2004 και 2005, αποσπασμένος από το ελληνικό υπουργείο παιδείας, δίδασκα ιστορία και αρχαία ελληνικά στο τμήμα ελληνικών σπουδών του πανεπιστημίου Σεφτσένκο του Κιέβου. Σε μια παράδοση, με κάπoια αφορμή, μου ζήτησε ένας φοιτητής να αναφερθώ στα χρόνια της Ελάδας μετά τη συντριβή των Ελλήνων κομμουνιστών από τις καθεστωτικές, ένοπλες δυνάμεις (ξένες και ντόπιες) και την επικράτηση της δεξιάς παράταξης στη χώρα.

Δε μου έκανε εντύπωση η έκπληξη σχεδόν όλων των φοιτητών,όταν αναφέρθηκα στα “πέτρινα χρόνια” που βίωναν στην Ελλάδα οι αντιφρονούντες (και όχι μόνο οι αριστεροί) στα ξερονήσια,τις εξορίες,τις φυλακές . Ιδιαίτερη ήταν η έκπληξή τους, όταν τους διαβεβαίωσα πως υπήρχε ένας μεγάλος αριθμός πολιτικών κρατουμένων, ως και το 1974 και πως για πολλά χρόνια ίσχυε απαγόρευση επαναπατρισμού των Ελλήνων κομμουνιστών που ζούσαν στις “ανατολικές” χώρες.

΄Ηταν τόσο “άγρια” η προπαγάνδα των αντικομμουνιστών σε εκείνους τους νεαρούς Ουκρανούς μετά την κατάρρευση του Συστήματος στη χώρα τους, που πίστευαν πως μόνο τα κομμουνιστικά καθεστώτα είχαν τα χρόνια εκείνα στρατόπεδα κράτησης αντιφρονούντων και "Γκουλάγκ" και πως στις καπιταλιστικές χώρες (τις... δημοκρατίες, όπως τις αποκαλούσαν ), δεν επηρεαζόταν η ζωή του πολίτη στη δουλεια, στις σπουδές, στις ευκαιρίες, στην κατανομή των αγαθών από τις πολιτικές πεποιθήσεις του. (Και όχι μόνο στην Ουκρανία. Τσεχία, Σλοβακία, Ρουμανία, Βουλγαρία, η ίδια "τύφλα".΄ Οσες φορές πήγαινα σ΄αυτές τι χώρες, "μαύριζε" η ψυχή μου από τα  βάναυσα ψέματα που δίδασκαν στις νέες γενιές τα σχολιά των νέου συστήματος).

  Δε γνώριζαν ,λοιπόν,απολύτως τίποτα για τα “πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων”,που χρειαζόταν τότε κάποιος συμπατριώτης μας ακόμα και για να ανοίξει ένα...περίπτερο,για τις στρατιές των μεταναστών που έφευγαν σαν κολασμένοι για να αποφύγουν τις διώξεις ή να σωθούν από τη φτώχεια που έδερνε τη χώρα από τη μια ως την άλλη άκρη. Το θεώρησαν ανήκουστο, όταν τους πληροφόρησα πως σχεδόν ο μισός πληθυσμός της χώρας ήταν διασκορπισμένος στα πέρατα της οικουμένης είτε ως πολιτικοί πρόσφυγες είτε ως μετανάστες. Δεν "πίστευαν στ΄αυτιά" τους ,που τους έλεγα πως, όσοι από τους αντιφρονούντες ΄Ελληνες δεν είχαν προφτάσει να αποδράσουν από τη χώρα τις σκληρές εκείνες ημέρες, βίωναν στα κολαστήρια της Μακρονήσου,του ΄Αη Στράτη και στα άλλα ξερονήσια την “κόλαση”, για να σωφρονιστούν.

Μια στιγμή κάποια με πολλή οργή,προφανώς γιατί πίστευε πως δεν ήταν αλήθεια αυτά που έλεγα,διέκοψε την αφήγησή μου και μου... αντέτεινε πως, αφού οι αντιφρονούντες ήταν αριστεροί... “καλά να πάθουν”! (΄Οχι, όμως, και οι αντιφρονούντες σ΄ εκείνα τα καθεστώτα). Λίγο μετά, συνέχισε να διεκτραγωδεί (κατά πώς την  είχαν δασκαλέψει) την άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας της επι κομμουνισμού,τις ουρές στα μαγαζιά, τις ελλείψεις στα προϊόντα,τη σαρδελοποίηση στα μέσα μαζικής μεταφοράς για να πας και να φύγεις από τη δουλειά σου, για το ρεύμα και το νερό που κοβόταν “κάθε τρεις και λίγο”. Τέτοια, δηλαδή, που λένε και σήμερα οι Πολωνοί και οι άλλοι “Μουντζαχεντίν”,όπως διαβάσαμε στην αρχή  ,με σκοπό να κάνουν μπίζνες ακόμα και από την παραχάραξη της ιστορίας .Η γνωστή προπαγάνδα και διαστρέβλωση της ιστορίας που θέλει, ακόμα και σήμερα,  ΟΛΑ να είναι φοβερά και τρομερά στα χρόνια που κυβερνούσαν οι κομμουνιστές.

΄Ελεγε,έλεγε λοιπόν στη αίθουσα το “παπαγαλάκι” των Ουκρανών "Γκάιμελς" και αφού έβαλε μια τελεία κάπια στιγμή, τη ρώτησα. -Ξέρεις πως εκείνα τα χρόνια που εσείς εδώ στην Ουκρανία είχατε ουρές στα καταστήματα, δε βρίσκατε βασικά προϊόντα ούτε καν χαρτί υγείας, που είχατε στριμωξίδι στα μετρό σας, που σας κόβανε ρεύμα και νερό κάθε λίγο,εμείς στην Ελλάδα είμαστε απαλλαγμένοι απ΄όλες αυτές τις περιπέτειες; Λάμψανε τα μάτια των περισσοτέρων θυμάτων των “Ταλιμπάν” αντικομμουνιστών .΄Ηταν έτοιμοι να ζητωκραυγάσουν,αλλά τους πρόφτασα. Δε σας εξήγησα το λόγο βέβαια . Μάθετε ,λοιπόν πως τα ίδια εκείνα τα χρόνια, εμείς στην Ελλάδα δεν υποφέραμε από τα δικά σας δεινά, γιατί απλούστατα ήταν τόσο φτωχοί και πένητες οι συμπατριώτες μου που  δεν είχαν πεντάρα τσακιστή  στην τσέπη τους, οπότε δε χρειαζόταν να στηθούν στην ουρά ,για να αγοράσουν τα στοιχειώδη, ούτε ρεύμα διέθεταν και νερό για να τους τα κόψουν,ούτε μέσα μαζικής μεταφοράς για να στριμώχνονται. 

Είδα, (συνέχισα) σε ένα σταθμό του Κιέβου μια πινακίδα να γράφει πως το μετρό σας λειτούργησε το 1962! Ε, το δικό μας για πρώτη φορά λειτούργησε το 2004 και τότε που οι δικοί σας πατεράδες και οι παπούδες πήγαιναν με τα τραίνα, έστω και στριμωγμένα, που ήξεραν να καθαρίζουν τον... πωπό τους με χαρτί υγείας , έστω και σαν γυαλόχαρτο σκληρό και “γαμοσταύριζαν” τους  Κομμουνιστές, γιατι τους κόβανε το ηλεκτρικό, οι καψεροί οι δικοί μας πατεράδες εδώ,την ίδια εποχή, πήγαιναν ακόμα  με τα γαϊούρια και τα μουλάρια,έκαναν τις ανάγκες τους στις αλάνες, τα παιδιά τους διάβαζαν με λάμπες πετρελαίου και έκαναν μπάνιο κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα για να πάνε να λειτουργηθούν.

Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια να πάτε να πείτε στους προφεσόρους σας σε λίγο που θα φύγετε από τη δικιά μου αίθουσα. Και να θυμόσαστε,σας στο έχω πει άπειρες φορές. Η ιστορία είναι αετός, λεύτερη,δεν έχει βαρίδια και χαλκάδες .Γι αυτό είναι ανάλαφρη ,πετάει σε ψηλά όρη, λικνίζεται στα χάη και δε φοβάται. Μόνο όσοι  πάσχουν από υψοφοβία,δεν έχουν ανάκαρο να κοιτάξουν ψηλά και να θαυμάσουν το πέταγμα του υπερήφανου πουλιού.